บทที่ 418 วาสนาที่นำพามาให้เจอหน้ากันเพียงครั้งเดียว

“ยันเจียง” หูเซอร์หยวนพูดทวนคำตอบอีกครั้งหนึ่ง มุมปากของ เธอเผยรอยยิ้มลึกลับ

“คุณหนูหูเป็นคนที่ไหนครับ?” เฉินเพิ่งหันไปมองหูเซอร์หยวน ที่เขาบอกว่ายันเจียง แต่ไม่ได้บอกว่าเมืองชางโจวนั้น เป็นเพราะ กำลังลองเชิงหูเซอร์หยวน

เขาอยากรู้ หูเซอร์หยวนรู้หรือเปล่าว่าตัวตนที่แท้จริงของเขา เป็นใคร

ถ้าหากหูเซอร์หยวนรู้ว่าเขาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้ามา เช่นนั้น การที่เขาพูดว่ายันเจียง หูเซอร์หยวนต้องประหลาดใจ

ถ้าหากหูเซอร์หยวนรู้ว่าตัวตนของเขาคือใคร ถ้าเขาพูดว่ามัน เจียง หูเซอร์หยวนต้องไม่ประหลาดใจ

ครั้งนี้เฉินเฟิงคิดผิดแล้ว

สีหน้าของหูเซอร์หยวนดูนิ่งสงบ นอกจากรอยยิ้มลึกลับของ เธอแล้ว เธอไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรที่เฉินเฟิงอยากจะเห็น แต่เธอ กลับถามคำถามยากๆกับเฉินเฟิง : “พี่เพิ่งลองเดาดูสิคะ ว่าฉัน เป็นคนที่ไหน?”

“เดา?” เฉินเฟิงประหลาดใจเล็กน้อย ตามด้วยยิ้มเศร้าแล้ว ส่ายหน้า: “คุณหนูหูอย่าทำให้ผมลำบากใจเลยครับ ผมเดาไม่ ได้หรอก”
“เดาไม่ได้?” มุมปากของหูเซอร์หยวนกระตุกยิ้ม: “พี่เพิ่ง ต้องการค้าไปไหมคะ?”

“ต้องการครับ” เฉินเฟิงยิ้มบางๆ เขาอยากจะรู้จริงๆ หูเซอร์ หยวนซ่อนอะไรเอาไว้ แล้วข้างในนั้นคืออะไรกันแน่

“พี่เฟิงจำได้ไหมคะว่าแม่ของพี่เป็นคนที่ไหน?” หูเซอร์หยวน จ้องมองไปที่เฉินเฟิง เธอพูดทีละคำ

แม่?!

ม่านตาของเฉินเฟิงหดเล็ก หูเซอร์หยวนพูดแบบนี้หมายความ

ว่าอะไร?

หรือว่าเธอ เกี่ยวข้องกับแม่ของตน?!

“คุณหนูหูเป็นคนซูโจวหรอครับ? ! ” หลังจากสูดลมหายใจ เข้าลึกๆ เรื่องที่เกี่ยวข้องกับแม่ของเขา ต่อให้อยู่ที่ตระกูลเฉิน ล้วนเป็นสิ่งต้องห้าม เขารู้แค่ว่าบ้านเกิดของแม่อยู่ที่ซูโจว

แต่ตระกูลของแม่มีใครบ้าง คนพวกนั้นทำอะไร เขาไม่รู้เลย สักนิด แม้แต่ตระกูลเฉิน คนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับแม่ก็มีน้อยมาก

คิดไม่ถึง หูเซอร์หยวนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก ในวันนี้กลับเอ่ยถึง

แม่

“ถูกต้องค่ะ” หูเซอร์หยวนคลายยิ้มบางๆ สายตาที่มองดู เงินเฟิงนั้น เปล่งประกายแสงบางอย่างที่ยากจะอธิบาย

“คุณหนูรู้จักแม่ของผม?” เฉินเฟิงขมวดคิ้วเป็นปม ตอนนี้เขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ วันนี้หูเซอร์หยวนมาด้วยจุดประสงค์บาง อย่างที่บอกว่าชื่นชมเขานั้น เป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น

คําพูดของหูเซอร์หยวนยืนยันในสิ่งที่เขาคาดเดา : วาสนา นำพามาให้เจอหน้ากันเพียงครั้งเดียว น้าซูเป็นผู้ใหญ่ที่อ่อนโยน ที่สุดที่เซอร์หยวนเคยเจอค่ะ”

“ขอบคุณครับ”

หลังจากสูดลมหายใจเข้า อารมณ์ของเฉินเพิ่งกลับมานิ่งสงบ อีกครั้ง เขากระวนกระวายไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่าวันนี้หูเซอร์หยวน มาหาเขาเพราะจุดประสงค์อะไร เขาต้องรักษาความนิ่งสงบเอา ไว้นิ่งสงบเพื่อสยบสิ่งที่เปลี่ยน

“เซอร์หยวน เธอรู้จักแม่ของพี่เพิ่งได้ยังไง?” เฉินเฟิงยังคงนิ่ง เงียบ แต่เซียวรั่วกลับนั่งไม่นิ่งแล้ว เธอรู้แค่ว่าเงินเฟิงเป็นลูกเขย ที่แต่งเข้าบ้าน แต่เรื่องอื่นๆของเฉินเฟิง เธอไม่รู้อะไรเลย

ทว่าดูจากท่าทางของหูเซอร์หยวน กลับดูเหมือนรู้จักเฉินเฟิง เป็นอย่างดี

ทำไมเธอถึงรู้เรื่องของพี่เฟิงมากขนาดนี้?

“พ่อของฉันเป็นเพื่อนกับน้า ตอนเด็กๆ พ่อเคยพาฉันไป เยี่ยมน้าซูครั้งหนึ่ง” หูเซอร์หยวนยิ้มบางๆแล้วตอบคำถาม จาก สีหน้าของเธอ เฉินเฟิงไม่เห็นอะไรผิดปกติ

“เพื่อน?”

เขียวรั้วขมวดคิ้วเป็นปม พื้นเพครอบครัวของหูเซอร์หยวนเธอไม่ได้รู้มากเท่าไหร่

แต่ก่อนหน้านี้ทางมหาวิทยาลัยเคยมีข่าวลือ บอกว่าพ่อของ เซอร์หยวนคือคนที่รวยที่สุดในซูโจว จึงได้

เรื่องเท็จจริงเกี่ยวกับข่าวลือนี้ เซียวรั่วไม่รู้แน่ชัด แต่ว่าพื้นเพ ของครอบครัวหูเซอร์หยวน ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

แต่เมื่อกี้ หูเซอร์หยวนบอกว่าพ่อของเธอพาเธอไปเยี่ยมแม่

ของเฉินเฟิง

เยี่ยม

ศัพท์คำนี้ บอกอย่างชัดเจนว่าฐานะพ่อของหูเซอร์หยวน เทียบ

กับแม่ของเฉินเฟิงไม่ได้

เมื่อพูดแบบนี้ ฐานะของแม่เฉินเฟิง ต้องไม่ตกต่ำอย่างแน่นอน อย่างน้อยๆก็ต้องเป็นระดับคนที่รวยที่สุดของซูโจว

ในเมื่อฐานะของแม่เฉินเฟิงไม่ได้ต่ำต้อย แล้วทำไม เฉินเพิ่ง ถึงเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้าน

อีกทั้งเมืองที่แต่งเข้าไปนั้น ยังเป็นตระกูลเล็กๆ ในเมืองระดับ จังหวัดอย่างเมืองชางโจว

ในตัวเฉินเฟิง มีความลับอะไรซ่อนอยู่? เขียว ว ายหน้าไปมา พยายามเก็บความสงสัยในใจเอาไว้

ไม่ว่าในตัวเฉินเฟิงจะมีความลับอะไร ไม่ควรพูดในที่แบบนี้ “พอได้แล้วๆ ไม่พูดเรื่องนี้กันแล้ว พวกเรา… ขณะที่เซียวรั่วกำลังจะจบเรื่อง แล้วกินข้าวต่อนั้น เวลานี้ ประตูห้องอาหารถูก ใครบางคนเตะจนเปิดออก

ชายหนุ่มที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าซึ่งเดินเข้ามา

“เพื่อนๆ ต่อเลย ฉันดื่มได้….. ชายหนุ่มที่เนื้อตัวเต็มไปด้วย กลิ่นเหล้า เดินมาทางเซียวรั่ว ในเวลาเดียวกันก็เอาแต่พูดพล่าม ไม่รู้ความเห็นได้ชัดว่าเขาเมาหนักมาก

เซียวรั่วขมวดคิ้วเป็นปม ชายหนุ่มคนนี้ดื่มจนเมาหนัก เดินเข้า มาผิดห้อง

เซียวรั่วอ้าปาก ขณะที่เธอกำลังจะร้องเรียกพนักงาน กลับคาด ไม่ถึง ชายหนุ่มอีกคนเดินเข้ามาจากตัวชายหนุ่มที่เมาด้วยสีหน้า เคร่งขรึม : “หัวจ๋อ นายเดินเข้ามาผิดห้องแล้ว!”

“ผิดห้อง? ฮ่าๆ ขอโทษด้วย…….” ถึงแม้ชายหนุ่มที่กำลังเมาจะ ไม่ได้สติ แต่เขายังมีมารยาท รู้ว่าต้องขอโทษ

“ขอโทษด้วยนะครับ เพื่อนของผมเมา ผม…… ” ชายหนุ่มที่ เดินตามหลังมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึมกำลังจะขอโทษ ทว่าหลังจาก ที่เขาเห็นเฉินเฟิง ชายหนุ่มกลับตกตะลึง “พี่เฟิง

“หลี่เล่อ……. ” เฉินเฟิงเองก็ประหลาดใจ เมื่อตอนเที่ยงหลี่เล่อ เพิ่งบอกว่ามีนัดกินเลี้ยงกับเพื่อน คิดไม่ถึงว่าคืนนี้ จะได้บังเอิญ เจอกับหลี่เล่อ

“พี่เฟิง พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ?” เมื่อเห็นเฉินเฟิง หลี่เล่อดีใจ ขึ้นมาทันที
“มากินข้าวกับเพื่อน”

“เพื่อน?” หลี่เล่อกวาดตามองเซียวรั่ว หูเซอร์หยวนและ เพื่อนๆ หลังจากที่เห็นหน้าตาของแต่ละคนแล้ว หลี่เล่อเบิกตาโต ทันที เพื่อนของพี่เฟิง สวยมาก?! หลี่เล่อลอบกลืนน้ำลาย เขา รู้สึกคาดไม่ถึง

เขาโตขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้เห็นผู้หญิงสวยๆมากมาย รวมตัวกัน

เลือกออกมาสักคนโดยไม่ต้องคัด แต่ละคนล้วนเป็นระดับดาว คณะดาวมหาลัย

พี่เพิ่งรู้จักผู้หญิงสวยๆมากขนาดนี้เชียว?!

มองดูสีหน้าตกใจของหลี่เล่อ เฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะปวดหัวขึ้น มา กลับไปจะอธิบายให้หลี่เล่ฟังยังไง เกี่ยวกับความสัมพันธ์ ระหว่างเขา เขียวรั่ว หูเซอร์หยวนและเพื่อนๆ?

“หลี่เล่อ หวางหัว เกิดอะไรขึ้นกับพวกนายสองคน ดื่มเหล้าไป ครึ่งทางทําไมหายไปแล้ว?”

เวลานี้ เสียงร้องตะโกนดังขึ้นด้านนอก หลังจากสิ้นเสียง ชาย

หนุ่มผมทอง สวมใส่แบรนด์เนมทั้งตัวและเจาะหูเดินเข้ามา หลังจากชายหนุ่มผมทองเดินเข้ามา เขามองไปที่หลี่เล่อและ ชายหนุ่มที่เมาปลิ้น

จากนั้นมองมาที่เดียวรั่ว หูเซอร์หยวนและเพื่อนๆ
เมื่อมองมานั้น เขาก็ไม่สามารถละสายตาได้

“หลี่เล่อ สาวๆสวยๆพวกนี้ เป็นเพื่อนนายหรอ?” ชายหนุ่มผม ทองกลืนน้ำลาย สายตาที่มองไปที่เขียวรั่ว หูเซอร์หยวนและ เพื่อนเต็มไปด้วยความปรารถนา

สายตาของชายหนุ่มผมทอง ทำให้หลี่เล่อรู้สึกไม่ดี หลี่เล่อรีบ ส่ายหน้า: “พี่ก๋วน พวกเธอไม่ใช่เพื่อนของผมหรอกครับ ผมไม่รู้ จักพวกเธอ”