บทที่ 390 ได้เห็นอีกครั้ง

ไม่มีเวลาให้เฉินเฟิงสงสัยนาย พิธีกร หญิงในชุดราตรีสีแดงพิสูจน์ความสงสัยของ เขาทันที

“บทเพลงในการเดี่ยวเปียโนครั้งนี้คือ

(เฟือร์เอลีเซอ)

“ทุกคนต่างรู้กันดีว่า (เฟือร์เอลีเซอ) เป็นบทเพลงของที่มีชื่อเสียงของบีโธเฟ่นนัก ดนตรี อดึง ตอนนั้นบีโธเฟ่นแต่งเพลงนี้ออก มาเพื่อแสดงความรักต่อคนที่ตัวเองรัก”

“พูดมาถึงตรงนี้ ทุกคนอาจจะแปลกใจว่า ไปเหวินชั่วของพวกเราทําไมถึงจะเลือกจะ เดี่ยวเปียโนเพลงนี้ในวันนี้?

ต้องยอมรับจริงๆ ฝีมือการควบคุม อารมณ์ของพิธีกรหญิงนี่เก่งจริงๆ พอเธอพูด แบบนี้ออกมา แต่ละคนทำหน้าใคร่รู้สุดๆ

“หรือว่าเขาจะอาศัย (เฟือร์เอเซอ บอกรักสาวน่ะ?”

“ไม่จริงน่า! ไม่เคยได้ยินว่าไปเหวินชั่ว ชอบใครนี่นา”

“พิธีกรพูดขนาดนั้นแล้ว จะไม่ใช่ได้ยัง

ไง?”

“พระเจ้า ผู้หญิงคนไหนโชคดีขนาดนี้ เนี่ย ถูกไป๋เหวินชั่วตามจีบเนี่ย?”

สาวๆด้านล่างเวทีพากันคุยกันสนั่น ไป เหวินชั่วเป็นเดือนมหาลัยของมหาลัยจงไห่ ฐานะดี เล่นบาสเก่ง หน้าตาก็ดี แถมยังเคยได้ รับรางวัลในการแข่งขันเปียโนระดับประเทศ ด้วย คนที่เพอร์เฟค แทบไม่มีข้อด้อยอะไร เลยแบบนี้ ไม่ต้องถามเลยว่า จะมีสาวๆชอบ เขามากแค่ไหน

“ทุกคนเอากันถูกแล้วค่ะ อัจฉริยะของ เรา ตั้งใจจะอาศัย (เฟือร์เอลิเซอ) บอกรักกับ สาวที่เขาชอบค่ะ” พิธีกรหญิงพูดยิ้มๆ ที่จริง เดิมไม่มีรายการนี้ แต่เมื่อกี้ตอนอยู่หลังเวที ไป๋เหวินชั่วกลับมาหาเธอ ให้เธอเพิ่มรายการนี้ ขึ้นมา

สําหรับคําขอร้องแบบนี้ พิธีกรหญิงไม่มี เหตุผลอะไรปฏิเสธอยู่แล้ว เพราะที่นี่เป็นมหา ลัย ไม่ใช่โรงเรียนมัธยมปลาย นักศึกษาจะรัก กัน อาจารย์ก็ห้ามไม่ได้

“ใครกัน?!”

“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน?

พอพิธีกรหญิงพูดจบ ข้างล่างยิ่งวุ่นวาย ไปใหญ่ มีสาวน้อยหลายคนตื่นเต้นจนยืนขึ้น มา ไป๋เหวินซิ่วมีผู้หญิงที่ชอบแล้ว นี่ถือเป็น ข่าวดังที่สุดในปีนี้ของมหาลัยจงไห่เลย

ทุกคนโห่ร้องกัน อยากให้พิธีกรหญิงพูด ชื่อผู้หญิงคนนั้นออกมา

แต่พิธีกรหญิงสายหน้ายิ้มๆ: “ชื่อของผู้ โชคดีคนนั้นขอปกปิดไว้ก่อนนะคะ ไว้รอ อัจฉริยะของเราไปเหวินชั่วเล่น (เฟือร์เอ เซอ) เสร็จ เขาจะบอกทุกคนด้วยตัวเองค่ะ พูดจบ พิธีกรก็ลงจากเวที แต่ข่าวที่เธอ ทิ้งไว้กลับท่าทุกคนสงสัยถึงขีดสุด

“ตายล่ะ พ่อเทพบุตรของฉันมีผู้หญิงที่ ชอบแล้ว ฉันจะอกหักแล้ว ฮือฮือ”

“ทําไมกะทันหันแบบนี้ล่ะ เมื่อก่อนไม่มี ข่าวคราวเลยนี่นา”

“ฉันอยากรู้แต่ว่า ผู้หญิงที่โชคดีคนนั้น เป็นใครกัน? เธอถือดียังไงให้ไป๋เหวินชั่วชอบ เนี่ย?”

สาวๆที่แอบหลงรักไปเหวินชั่วมากมาย เริ่มร้องไห้กันขึ้นมา และมีสาวๆมากมายที่เริ่ม สืบหาว่าไป๋เหวินชั่วจะบอกรักใคร

เฉินเฟิงสีหน้าเย็นชาจนน่ากลัว ท่ามกลางผู้คน

เขาเข้าใจละ ทําไมไป๋เหวินชั่วถึงพูด แบบนั้นก่อนไป ที่แท้จะสั่งสอนเขานี่เอง

พอพิธีกรลงไปได้ไม่นาน ไป๋เหวินชั่วก็ นวยนาด เวที ท่ามกลางแสงสปอร์ตไลท์ สาดส่อง เขาในชุดสูททรงนางแอ่นสีขาว ดู ราวกับเจ้าชายในนิทาน ดึงดูดสายตามาไว้ที่

*อ้า!!!!! ตายแล้ว!!”

“พ่อเทพบุตรของฉันหล่อมากเลย!”

“เทพบุตร ฉันรักคุณ!

มีเสียงกรี๊ดดังจากท้วงาน สาวน้อย มากมายตื่นเต้นแทบสลบ เหมือนเห็นดาวดวง ใหญ่ก็ไม่ปาน

ไป๋เหวินชั่วสีหน้าสงบนิ่งแม้เจอ สถานการณ์แบบนี้ ยังคงรอยยิ้มอบอุ่นบนหน้า

ไว้

เขาหันไปโค้งให้คนดูอย่างสุภาพ จาก นั้นนั่งเริ่มบรรเลงเพลง

หรูหรา อ่อนโยน ไม่รีบไม่ร้อน

ทุกตัวโน้ตเคลือบอาบไปด้วยประกาย แห่งรักในทุกการบรรเลงของเขา คนทั้งงานเคลิบเคลิ้มไปตามทํานอง

เพลง

หลายนาทีผ่านไป ไปเหวินซัวลุกขึ้นโค้ง ให้คนดูอีกครั้ง สิ้นสุดการแสดง

ปรากฏเสียงปรบมือดังสนั่นไปทั่วงานอยู่ นานไม่ยอมเงียบ

ขนาดแขกวีไอพียังแอบยกนิ้วโป้งให้ เป็นเชิงชมเชยไปเหวินชั่ว

พอเห็นเสียงปรบมือพอประมาณแล้ว ไป๋ เหวินชั่วยิ้มรับไมค์มา กระแอมลำคอพูดว่า “สวัสดีครับ ผม ไป๋เหวินชั่วสาขาการจัดการ รหัส13

พอชื่อเขาพูดจบ ก็มีเสียงกรี๊ดรับขึ้นมา

อีก

ไปเหวินชั่วยิ้มบาง ทํามือให้เสียงกรี๊ด

สงบลง

“คิดว่าทุกคนคงจะรู้เหตุผลที่ผมเดี่ยวเปีย ในเพลง (เฟอร์เอลีเซอ) แล้ว” “ใช่ครับ ผมชอบผู้หญิงคนหนึ่ง”

พอได้ยินไปเหวินซัวยอมรับกับปาก ก็มี เสียงหัวใจแตกสลายดังมาจากทุกมุมในงาน

“เธอสวยมาก ผมเกิดมายี่สิบกว่าปี ไม่ เคยเจอผู้หญิงที่ไหนที่สวยเท่าเธอมาก่อนเลย ถ้าจะให้บรรยายความสวยของเธอ ก็คงเป็น ผู้ หญิงแบบนี้มีแต่บนสวรรค์เท่านั้น บนโลก มนุษย์ไม่มีเลย

ผู้หญิงแบบนี้มีแต่บนสวรรค์เท่านั้น บน โลกมนุษย์ไม่มีเลย!

ไป๋เหวินชั่วพูดแบบนี้ออกมา นี่เป็นคำ วิจารณ์ที่ดีที่สุดของผู้หญิงคนหนึ่ง!

“ผมเป็นแค่คนธรรมดา ผมรักทั้งเงินและ ผู้หญิง ดังนั้นครั้งแรกที่เจอหน้าเธอ ผมก็ ตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว

“หลินหวั่น ว! คบกับผมได้ไหม?!”

ไปเหวินชั่วตะโกนออกไมค์ ทั่วทั้งงานเงียบสนิท

หลินหวั่น ว?

ผู้หญิงที่ไป๋เหวินชั่วชอบชื่อหลินหวั่น

ชีว?!

หลินหวั่น วคือใคร?!

ทําไมไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลย?

หลายคนไม่เข้าใจ ยกเว้นเพื่อนร่วม สาขาของหลินหวั่นชีวเท่านั้น

หลินหวั่นวพึ่งมาเรียนได้ไม่นาน ถึงจะ งามล่มเมือง แต่ไม่มีชื่อเสียงในมหาลัยจงไห มากนัก เลยมีแค่คนจำนวนหนึ่งที่รู้จักเธอ

ดังนั้นจู่ๆไปเหวินชั่วพูดออกมา หลาย คนในงานตะลึงไปตามๆกัน

ที่จริงไม่ใช่แค่คนในงานเท่านั้นที่ตะลึง

นักแดงหลายคนที่เตรียมการแสดงอยู่ หลังเวทีก็ตะลึง ฉากก่อนนี้ที่ไปเหวินซัวเข้ามา ทักทายหล่นหวั่น ว พวกเขาเห็นแล้ว และก็รู้ ว่าไป๋เหวินชั่วชอบหลินหวั่นชีว แต่พวกเขาไม่ คิดเลยว่า ไปเหวินชั่วจะบ้าขนาดนี้ เขาเล่น บอกรักหลินหวั่น วต่อหน้านักศึกษาอาจารย์ มากมายแบบนี้เลย!

พริบตาเดียว สายตาทุกคนเบนไปที่หลิน หวั่น ว ทั้งตะลึง อิจฉา ริษยา…

แต่หลินหวั่น วที่เป็นศูนย์กลางสายตา ทุกคนกลับดูโกรธขึ้ง

“ไอ้บ้าไป๋เหวินชั่วทำอะไรเนี่ย?! เขาคิด ว่าตัวเองหล่อมากหรือไง?!” เซียวรั่วเองก็ โกรธมาก ไปเหวินชั่วทำแบบนี้ เท่ากับดันหลิน หวั่นชีวไปอยู่ท่ามกลางพายุร้าย ไม่ว่าเรื่องนี้ จะจบยังไง ต่อไปมีผลกระทบต่อหลินหวั่นชีว ไม่น้อยเลย

“หวั่น ว ผมรู้ว่าคุณอยู่หลังเวที รับปาก ผมได้ไหม?” ไม่ให้เวลาหลินหวั่นวตั้งตัวมาก นัก ไป๋เหวินชั่วบีบคั้นต่อ ยิ้มมุมปากของเขาดูมี เสน่ห์ และดูมั่นใจมาก วิธีนี้ของเขาถึงจะ กะทันหันมาก แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่เลวเลย เขาเชื่อว่า ไม่มีผู้หญิงคนไหนจะปฏิเสธ การบอกรักที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ได้