บทที่ 376 ก็แค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านเมีย

“ใช่ใช่ใช่ ผมจะกลับไปบอกน้า” หนุ่มหัว ทองริบพยักหน้า ล้อเล่นน่า คนแบบเฉินเฟิงที่ ใช้แค่มือเดียวก็ผลักประตูรถกระเด็นไปสิบกว่า เมตรได้ ต่อให้พวกเขามาเป็นร้อย ก็ไม่คณา มือเฉินเฟิงหรอก

คนแบบนี้จะหาเรื่องเพิ่งเย้นฟาง ต่อให้ สิบเพิ่งเย้นฟางก็เอาเขาไม่อยู่หรอก

เฉินเฟิงพยักหน้า: “เอาล่ะ พวกคุณไป กันได้แล้ว”

พอได้ยินอย่างนั้น ทุกคนรีบวิ่งหนีกันไป อย่างไว

“เดี๋ยว!” เฉินเฟิงกลับเรียกพวกเขาไว้

ทั้งหมดชะงัก ก มีหลายคนหงอขนาด ขาเริ่มสั่น

เฉินเฟิงยิ้ม เดินไปยืนด้านหลังหนุ่ม หมวกปากเป็ด ตบบ่าเขาพูดด้วยน้ำเสียง สบาย: “คุณจะไปไหนล่ะ?”

“ฉัน…ฉัน…” หนุ่มหมวกปากเป็ดพูด ตะกุกตะกักแทบไม่เป็นประโยค เฉินเฟิงไม่ใช่ ว่าไม่ชอบหน้าเขา แล้วจะจัดการเขาหรอกนะ

“อย่ากลัวไปเลย ผมแค่จะให้คุณส่งผม กลับไปเท่านั้นเอง ที่นี่อยู่ห่างจากตัวเมืองมาก อยู่ คุณไม่ส่งผมกลับไป จะให้ผมวิ่งกลับเอง หรอไง?” เขาเห็นหนุ่มหมวกปากเป็ดกลัวแทบ กางเกงราด ก็อดหน่ายใจไม่ได้ ใช่เรื่องต้อง กลัวขนาดนี้หรือไง?

หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรต้องพูดอีกแล้ว หนุ่มหมวกปากเป็ดขับรถแท็กซี่พาเฉินเพิ่งไป ส่งโรงแรมจิ่นไท่โดยดี

ส่วนหนุ่มหัวทองหลังจากเฉินเฟิงจากไป เขารีบโทรหาเพิ่งเย้นฟางทันที

พอได้ยินว่าเฉินเฟิงใช้มือเดียวก็ผลัก ประตูรถกระเด็นไปสิบกว่าเมตร มือถือของเธอ ก็ร่วงพื้นดังแกร๊กทันที เธอมึนงงขึ้นมาทันที และออกแนวไม่กล้าเชื่อด้วยว่า เฉินเฟิง ที่หนุ่มหัวทองบอกเป็นคนเดียวกับเฉินเฟิงที่ เธอเจอ

หลังจากตกใจกลัวเสร็จ ตามมาคือโกรธ แค้น

เพิ่งเย้นฟางไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเองจะ โดนลูกเขยแต่งเข้าบ้านเมียคนหนึ่งข่มขู่เข้า ให้

เธอหยิบมือถือขึ้นมาจากพื้น และโทร กลับไป

คุณน้า ทําไมหรอ?” เผิงชิงเฟิงถาม อย่างเหนื่อยใจ

“ชิงเฟิง ให้พ่อเธอจัดการสั่งสอนไอ้บ้าน นอกนั่นซะหน่อย” เพิ่งเย้นฟางกัดฟันกรอด พลางพูด เธอไม่มีทางยอมทนความอัปยศ

เผิงชิงเฟิงตกใจ สายหน้าพูดรัวๆว่า:

“คุณน้า พูดอะไรน่ะ? ฐานะพ่อผมน้าไม่ใช่ไม่รู้ เขาไม่มีทางลงมือกับคนธรรมดาแน่ “คนธรรมดา? เธอเอาตาที่ไหนมองว่า เจ้านั่นเป็นคนธรรมดาล่ะ? เขาใช้มือเดียวผลัก ประตูรถกระเด็นไกลสิบกว่าเมตรได้นี่ จะเป็น คนธรรมดาได้ยังไง?” เพิ่งเย้นฟางค้านเสียง

“คุณน้า น้าจะบอกว่าเจ้านั่นเป็นจอมยุทธ์ หรอ?” เผิงชิงเฟิงอึ้งไปเล็กน้อย เป็นไปไม่ได้ หรอกมั้ง เพิ่งเย้นฟางไม่ได้บอกว่าหมอนี่เป็น ลูกเขยแต่งเข้าเมียหรือไง?

อีกอย่างเจ้านั่นมาจงไห่ คือมาอาศัยใบ บุญหวางหงอี้นี่นี คนแบบนี้นี่นะจะเป็นจอม ยุทธ์ได้ไง?

เขาเป็นจอมยุทธ์หรือเปล่า ให้พ่อเธอ ลงมือก็รู้แล้วไม่ใช่หรอ?” เพิ่งเย้นฟางยังไม่ ยอมแพ้

“แต่ว่า…” เผิงชิงเฟิงยังลังเล

“แต่ว่าอะไร! มีอะไรน่าแต่นักหะ?!”

“พ่อนายเป็นผู้อาวุโสของสหพันธ์บูโด ให้เขาทดสอบฝีมือลูกเขยแต่งเข้าเมียคนหนึ่ง ง่ายเหมือนปอกกล้วยไม่ใช่หรือไง?!” เพิ่งเย็น ฟางด้าน น

“คุณน้า พ่อผมเป็นผู้อาวุโสสหพันธ์บู โดน่ะใช่ แต่เขาไม่สามารถไปหาเรื่องใครโดย ไม่มีสาเหตุได้นะ มันเป็นกฎของสหพันธ์บูโดน่ ะ” เผิงชิงเฟิงยิ้มเศร้า กฎของสหพันธ์บูโดเขา รู้ดีกว่าใคร ไม่ว่าเฉินเฟิงจะเป็นจอมยุทธ์หรือ ไม่ ถ้าพ่อลงมือ เท่ากับทําผิดกฎสหพันธ์โด ทันที

“ใครให้พ่อเธออยู่ดีๆไปหาเรื่องล่ะ? เผิง ชิงเฟิง ตกลงสมองเธอนี่มีแต่น้ำหรือไง? หาเหตุผลสักข้อไม่ได้หรือไง?” เพิ่งเย้นฟาง ค่าเข้าให้

“คุณน้า น้าหมายความว่า…

“โกหกไปสิ โกหกไม่เป็นหรือไงหะ? บอกพ่อนายว่า เจ้าบ้านนอกนั่นใช้มือเดียว ผลักประตูรถกระเด็น แถมยังตบหน้าเธอหลาย ฉาดด้วย พ่อเธอก็มีเหตุผลจัดการมันแล้ว ไม่ใช่หรือไง?” เพิ่งเย้นฟางพูดอย่างอารมณ์

เสีย กฎของสหพันธ์บูโดน่ะเธอพอรู้อยู่บ้าง ใน สถานการณ์ปกติแล้ว จอมยุทธ์ไม่สามารถ ลงมือกับคนธรรมดาได้

ถ้าลงมือ สหพันธ์มีอำนาจในการตรวจ สอบได้

“คุณน้า ไอเดียดีนะ ทำไมผมคิดไม่ถึง เนี่ย” เผิงชิงเฟิงตาเป็นประกาย พูดอย่างดีใจ

เพิ่งเย้นฟางมองบน สมองหมูอย่างเธอ วันๆนอกจากผู้หญิงก็คือผู้หญิง จะคิดอะไร แบบนี้ออกได้ไง

“คืนนี้พอพ่อเธอกลับมาแล้ว ก็บอกเขา ว่า เธอโดนไอ้บ้านนอกนั่นตบเข้าให้ แต่อย่า บอกว่าเธอไปหาเรื่องมันก่อน มันถึงตบเธอ นะ”

“บอกไปว่ามันหาเรื่องก่อน” เพิ่งเย้นฟาง

“วางใจเถอะ คุณน้า แสดงละคร ผม ถนัด พ่อต้องเชื่อผมแน่” เผิงซิงเฟิงยิ้มร่า

“ได้ แสดงให้ดีล่ะ ถ้าเรื่องนี้สําเร็จ ฉันจะ ให้ซือหยวนแนะนำเพื่อนให้เธอ” เพิ่งเย็นฟาง บอก

“ขอบคุณครับคุณน้า!” พอได้ยินว่าเป็น เพื่อนหวางซื่อหยวน เพิ่งชิงเฟิงก็เบิกตาโต เพื่อนของหวางซื่อหยวนแต่ละคนเป็นสาวสวย ขายาวหุ่นดีทั้งนั้น หลายคนในนั้นไม่ด้อยไป กว่าหวาง อหยวนเลย แถมบางคนยังสวยกว่า หวาง อหยวนซะด้วยซ้ำ

ทางนี้เพิ่งเย้นฟางกับเผิงชิงเฟิงปรึกษา กันว่าจะเล่นงานเฉินเฟิงยังไง ทางด้านอู่จื้อเค อกับหลิวคุนก็ไม่ได้ว่าง

แทบจะในเวลาเดียวกับที่เฉินเฟิงกลับถึง โรงแรม อู๋จื้อเคอก็หยิบแฟ้มเอกสารหนึ่งไปที่ ฮงเยคลับ

พอเข้าห้องวีไอพี อู๋จื้อเคอก็โยนเอกสาร ทิ้งลงโต๊ะดังโครม “แม่งเอ๊ย พี่ดุน ครั้งนี้พวกเรามองพลาด ไปจริงๆ” อู๋จื้อเคอด่ากราดออกมา

หลิวกุมกระตุกวูบในใจ: “มองพลาดไป? จะมองพลาดไปได้ยังไง? พี่ว่าเจ้าหมอนั่นมี แบ็คแน่ๆ”

“มีที่ไหนล่ะ!”

“พี่กุน เจ้านั่นมันเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้าน ” อู่จื้อเคอทนไม่ไหว าออกมาอีก เมีย!

“ลูกเขยแต่งเข้าบ้านเมีย?” หลิวคุนอุ ทานเสียงสูง ก่อนรีบหยิบเอกสารบนโต๊ะขึ้นมา เปิดดู เปิดไปทีละหน้า สีหน้าหลิวคุนก็ เคร่งเครียดขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายคิ้วขมวดเป็น ปมโบว์เลยทีเดียว

“จื้อเคอ นายแน่ใจว่านะว่าข้อมูลพวกนี้ เป็นของจริง? ” หลิวคุนกัดฟันถาม ข้อมูลที่อู่ จื้อเคอสืบมาได้บอกไว้แน่ชัดถึงเรื่องราวตลอด สามปีมานี้ของเฉินเฟิง เขาแต่งเข้าบ้านเสี้ย เป็นพนักงานส่งของของบริษัทแห่งหนึ่ง หลายวันก่อนพึ่งหย่ากับเมียและโดนไล่ออก จากบ้านเสีย

ถ้าทั้งหมดเป็นเรื่องจริง งั้นครั้งนี้หน้า ของเขากับอู่จื้อเคอก็โดนตบจนบวมไปแล้ว

สองคุณชายสุดรวยของจงไห่กลับตกใจ กลัวกับลูกเขยแต่งเข้าบ้านเมียคนหนึ่ง

ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป เขากับอู่จื้อเคอคง ไม่ต้องอยู่ในวงการนี้อีกแล้ว พวกเขาสองคน คงกลายเป็นตัวตลกของทุกคนแน่

“เป็นเรื่องจริงสีพี่!”

ข้อมูลพวกนี้ผมให้นักสืบสามคนไปสิบ พร้อมกันเลย จะไม่จริงได้ไง? เจ้านี่เป็น ลูกเขยแต่งเข้าบ้านเมียจริงๆ !” อู่จื้อเคอยืนยัน หนักแน่น นักสืบเอกชนที่เขาจ้างมา พอรับ รูปภาพไป ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งวันก็รู้ได้ว่า เฉันเพิ่งเป็นคนชางโจว