บทที่ 278 วิกฤตการณ์

“ยังไม่ต้องลงไป ในน้ำมีอันตราย” เฉินเฟิงส่ายหน้า ความรู้สึกของเขาไม่มีทาง ผิดแน่นอน ในนาต้องแอบซ่อนอะไรไว้ อย่าง น้อยก็เป็นอะไรที่เขาไม่รู้

“อันตราย? ” เฉินจื่อเหวินมองน้ำแร่ด้วย ความสงสัย ในน้ำแร่จะมีอันตรายอะไร

พอเห็นทหารรับจ้างของตระกูลให้กำลัง เริ่มลงน้ำ เฉินเฟิงจึงขมวดคิ้วแล้วมองคนของ ตระกูลโห้ แล้วพูดขึ้น “จะบอกพวกคุณ อย่า เพิ่งลงไป ในน้ำมีอะไรบางอย่าง”

ถึงแม้เขากับตระกูลเฉินจะไม่ถูกกัน ทว่า เขากลับไม่อยากจะเห็นทหารรับจ้างที่มาก ขนาดนี้ไปรนหาที่ตายฟรีๆ แบบนี้

สีหน้าของเฉินจื้อเหวินงุนงง ไม่รู้

อันตรายของเฉินเฟิงพูดคืออะไร สำหรับคำสั่ง ที่เฉินเฟิงสั่ง เขาก็ต้องทำตาม เฉินจ๋อเหวินเดินไปตรงหน้าให้ หงเย็น พูดด้วยเสียงเรียบเฉย “คุณโห้ คุณชายเฉินข องพวกผมบอกแล้ว ใต้น้ำมีอันตราย ทางที่ดี ที่สุดพวกคุณอย่าได้ลงไปเลย”

“คุณชายเฉิน? ” ให้หงเย็นคลายยิ้ม อ่อนๆ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหยียบ

เฉินเฟิงเดินมาตลอดทาง ไม่ได้คุยอะไร กับเธอสักค้า ทีแรกเธอนึกว่าเฉินเฟิงกับพวก คุณชายคนอื่นๆ ที่เธอเคยเจอนั้นไม่เหมือนกัน เป็นคนที่มีนิสัยหนักแน่น

ทว่านึกไม่ถึง สุดท้ายแล้ว เฉินเฟิงก็ อดใจไม่ไหว แล้วให้คนมาทำให้เธอรู้สึกว่า เขามีตัวตนอยู่ เธอให้หงเย้นดูจะกลั่นแกล้งได้ ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?

“ให้คุณชายเฉินของพวกนายดูแลตัวเอง คํๆ ก่อนเถอะ สําหรับฉัน คงไม่จําเป็นต้องไป รบกวนคุณชายเฉินของพวกคุณ” ให้หงเย็น เอ่ยพูดด้วยเสียงเรียบเฉย ในน้ำเสียงของเขา เต็มไปด้วยการเย้ยหยัน

ในนามีอันตราย?

อันตรายตรงไหนกัน!

เธอไม่ใช่เด็กอายุสามขวบ สถานที่สวน ซาน เป็นแค่ผืนป่าที่ธรรมดาๆ ผืนหนึ่ง อย่าว่า แต่เสือดาวอะไรเลย แม้กระทั่งหมาป่ายังมีไม่ กีตัวเลย แล้วจะอันตรายยังไง?

แล้วถ้ามาครุ่นคิดจริงๆ ต่อให้มีอันตราย อะไรจริงๆ ครั้งนี้เธอพาทหารรับจ้างมามาก ขนาดนี้ แล้วยังมีจอมยุทธ์อ้านจึงสามคน หรือ ว่าจะทําให้เธอเจออันตรายจนต้านทานไม่ได้ เลยหรือไง?

มือข้างนี้ของเฉินเฟิง อาจจะต้องการแค่ อยากจะให้เธอรู้สึกว่าเขามีตัวตนอยู่ หรืออาจ จะแย่งบัวหิมะซินเจียงกับเธอก็ได้

ไม่ว่าจะยังไง เธอก็ดูถูกเฉินเฟิง

เธอเกลียดผู้ชายที่ชอบพูดอ้อมค้อม ลูก ผู้ชาย ต้องมีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวแน่วแน่ และทำ อะไรก็ต้องแจ่มแจ้งหรือเปล่า?

เขาจะต้องหลบอยู่ด้านหลังแบบนี้ตลอด เลยหรือไง ทำตัวเหมือนวันทีที่วางแผน กันเอาคืนกันไปเอาคืนกันมา

เฉินจื่อเหวินขมวดคิ้วขึ้น แล้วไม่เอ่ย อะไรออกมา จากนั้นก็เดินจากไป จากนั้นเขาก็ เอาคำพูดเดิมของโห้หงเย็นบอกเฉินเฟิง

เฉินเฟิงพยักหน้าเบาๆ ไหนๆ ให้หงเย็น ไม่ฟังคําเตือนของเขา งั้นเขาก็ไม่ทำอะไรไม่

ได้

ตอนนี้แค่หวังว่านี่เป็นเพียงสิ่งที่เขา คิดมากไปเอง

ตระกูลให้ส่งทหารรับจ้างหกนายลงน้ำ ไปก่อน ให้พวกเขาเป็นกองทัพที่อยู่หน้าสุด เพื่อที่จะไปสังเกตการณ์ก่อน

และทหารรับจ้างสิบกว่านายที่เหลือ หลังจากที่ไปสังเกตการณ์เสร็จค่อยลงน้ำไป

จากนั้นก็มีผู้ชายที่ใส่ชุดดำ สีดำหกคน โดดลงไปในนา ทาให้ผิวนามีคลื่นเกิดขึ้น ทุกอย่างดูปกติ ไม่ได้มีสิ่งอันตรายเกิด

ไม่นาน หกคนนั้นก็ดำเข้าไปใกล้ถ้ำที่ลึก และแคบ ถ้ำๆ นั้นน่าจะเป็นจุดกำเนิดของบัว หิมะซินเจียง

พอเห็นว่ายาวิเศษอยู่ตรงหน้า แค่ยื่นมือ ไปก็ได้แล้ว โห้หงเย็นก็หัวเราะด้วยเสียงเบา การดำเนินการครั้งนี้ ถือว่าผ่อนคลายเกินไป ผ่อนคลายและง่ายจนเกินที่เธอคาดหมาย

“คุณชายเฉิน บัวหิมะชินเจียงเราเอาได้

แล้ว……

ให้หงเย้นรู้สึกอารมณ์ดีมาก และมอง เฉินเฟิงด้วยท่าทางที่โอ้อวด และถือโอกาส ตบหน้าเฉินเฟิง ทว่าเธอยังไม่ทันได้พูดอะไร ออกมา จู่ๆ ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงอย่างน่า ตกใจ!

ภาพที่ปรากฏในโน้ตบุ๊กที่ภาพแบบ สํารวจใต้น่าสนสะเทือนอย่างรุนแรง ในเวลา เดียวกันและยังได้ยินเสียงกรีดร้องสองครั้ง

ทุกคนจึงถลึงตาและอ้าปากค้าง ยัง

ไม่ทันได้สังเกตถึงการตอบสนองใดๆ วินาที ต่อไป ภาพๆ นั้นก็กลายเป็นสีขาว และกล้อง วงจรเหมือนขาดการติดต่อทันที!

” เกิดอะไรขึ้น? ”

ให้หงเย้นทำสีหน้าที่แปรเปลี่ยนไปทันที ไม่ต้องสงสัยใดๆ มันต้องเกิดเรื่องแน่ๆ!

ทหารรับจ้างที่ลงไปสํารวจการทั้งหก นาย แม้กระทั่งสองวินาทีก็ยังไม่ถึง ก็ขาดการ ติดต่อทันที การสั่นสะเทือนของพวกเขา ทำให้รู้ว่าพวกเขาได้เจอศัตรูอันใหญ่หลวง ไม่ งั้นก็คงไม่มีแม้แต่โอกาสได้ต่อต้าน!

“หวงเฟยห้าว! ในน้ำมีอะไรอยู่! ” ให้ขิง ซึ่งทําสีหน้าที่หม่นหมอง ทหารรับจ้างพวกนี้ ทุกคนก็จงรักภักดีต่อตระกูลโห้ และเป็นกอง กําลังที่ตระกูลโห์ฝึกออกมาโดยเฉพาะ สุดท้ายพวกเขากถูกทำลายทีเดียวหก คนในพริบตา แม้กระทั่งถูกอะไรทําลาย พวก เขายังไม่รู้

ดังนั้นสิ่งแรก ให้ชิงชงสงสัยในตัวหวง เฟยห้าว

“ไม่ …ไม่รู้ครับ” หวงเฟยห้าวรู้สึกตะลึง งันในขณะนี้ ทหารรับจ้างที่ถูกฝึกฝนออกมา ถูกทําร้าย ยังไงก็ต้องทุ่มเทไปมาก สุดท้ายสิ่ง ที่อยู่ใต้น้ำกลับทำลายในสิ้นซากไม่ถึงแม้แต่ สองวินาที

“เซี๊ยะ”

“ไร้ประโยชน์ ฉันจะเอาแกไว้ทำอะไร!

ให้ชิงซงรู้สึกโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ จึงตบ หน้าหวงเฟยห้าวทันที

หวงเฟยห้าวรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย “ท่าน ให้ครับ ตอนที่อาจารย์ของผมบอกข่าวกับพวก ผม แค่บอกว่าที่นี่มีบัวหิมะซินเจียงสามเม็ด ไม่

ได้พูดอะไรอย่างอื่น……. “ค้องเปนพวกเขา! ใช่ ต้องเป็นพวกเขา

แน่ๆ! ”

“ท่านให้ ต้องเป็นพวกเขาที่มีมาพากล! ”

เหมือนเขาจะนึกอะไรออก จู่ๆ หวงเฟย ห้าวก็กวาดสายตามองไปยังเฉินเฟิงพวกเขา ห้าคน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“หวงเฟยห้าว แกยังจะโทษคนอื่นอีก! ” เฉินจื่อเหวินแสยะยิ้มออกเสียง พวกเขาทั้งห้า คน ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่ได้มีท่าทีอะไรเลย จะ เป็นไปได้ยังไง พวกเขาจะทำตัวมีพิรุธ

“โทษคนอื่น? ” หวงเฟยห้าวแสยะยิ้ม อย่างเย็นชา “คุณใช้สายตาข้างไหนบอกว่า ฉันไปโทษคนอื่น? ”

หวงเฟยห้าวเหลืองมองให้ชิงซง “ท่าน ให้ พวกเขาก็อยากจะบัวหิมะชินเจียง ทว่า พวกเขาก็รู้ดี พวกเขาไม่มีปัญญาเทียบเท่ากับ ท่าน ดังนั้นพวกเขาเลยคิดแผนการบางอย่าง ออกมาเพื่อที่จะทำให้กระทบกับท่านให้ นี่เป็น เรื่อง ปกติมาก

ให้ชิงชงขมวดคิ้วขึ้น หวงเฟยห้าวพูด แบบนี้ออกมา ก็คงไม่มีทางเป็นไปไม่ได้

ทว่าเขากลับไม่เข้าใจ เฉินเฟิงเขามากัน ห้าคน แล้วจะทำแบบนั้นได้ยังไง

“แก มานี่! ” โห้ชิงซงชี้ไปยังเฉินเฟิง แล้วนําน้ำเสียงที่สงสัย

เฉินเฟิงกลับไม่ได้ขยับ แล้วหัวเราะด้วย เสียงอ่อน “มีอะไรจะสั่งครับ? ”

คนที่ใส่เสื้อสีอ่อน ลงไปสำรวจการณ์ดู” โหัชิงซงหรี่ตาลง จะลองดูว่าเฉินเพิ่งแอบ วางแผนอะไรไหม แค่ลองดูก็รู้แล้ว

“ถ้าฉันบอกว่าไม่ล่ะ? ” เฉินเฟิงทำสีหน้า ที่ไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา

“ไม่ลงไป…..งั้นก็ตายเถอะ! ” ให้ชิงชง ท่าน้ำเสียงที่เย็นชา ทีแรกเขารอเอาบัวหิมะซึ นเจียง แล้วตอนออกจากจางโจว และค่อยเก็บ เฉินเฟิง ทว่าตอนนี้ ไหนๆ เฉินเฟิงรนหาที่ตาย เอง งั้นเขาก็ไม่ว่าอะไรที่จะส่งเขาไปตาย

จากนั้นบรรยากาศจึงเต็มไปด้วยความ อาฆาต

เวลานี้ โห้หงเย็นจึงขมวดคิ้วบัน

ลุงโห้ ช่างเถอะ ปล่อยให้คนของเราลง ไปเถอะ”

คุณหนู…..” ให้ชิงซงรู้สึกตะลึง และ ” อยากจะเกลี้ยกล่อมไม่กี่คำ ทว่าก็เห็นให้หงเข้ นทำสีหน้าที่ยืนหยัด เขาจึงล้มเลิกความคิดนั้น

คนนอกไม่รู้จักให้หงเย็น เขากลับรู้สึก เธอเป็นอย่างดี คุณหนูเป็นคนที่ปากร้ายใจดำ เธอมีจิตใจที่ดีตั้งแต่เด็ก และไม่เคยคิดร้ายกับ ใคร ถ้าไม่งั้นคุณท่านให้จะชอบเธอได้ยังไง