ลูกเขยมังกร

บทที่ 272 ไม่รู้จักวางตัวให้เหมาะสม



บทที่ 272 ไม่รู้จักวางตัวให้เหมาะสม

ในหวาเซีย นอกจากตระกูลยักษ์ใหญ่ หกตระกูลแล้ว ก็ไม่มีอำนาจใดสามารถต่อ ต้านกับสามสหพันธ์ได้

มีเพียงจอมยุทธ์ของตระกูลยักษ์ใหญ่ หกตระกูล ที่ไม่ต้องมาลงทะเบียนที่สหพันธ์ บูโด

นอกจากตระกูลยักษ์ใหญ่หกตระกูล จอมยุทธ์ทั้งหมด ก็ต้องมาลงทะเบียนที่สห พันธ์บูโด เพื่อที่จะทิ้งข้อมูลของตัวเองไว้ แล้วจะถูกสหพันธ์ควบคุมดูแล

แน่นอน การลงทะเบียน ก็ไม่ได้

หมายความว่าต้องเข้ามาเป็นหนึ่งในสหพันธ์ บูโดแห่งหวาเซี่ย

ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นเพียงการตักเตือน เท่านั้น ตักเตือนคุณ อย่าสร้างเรื่องเสียๆ หายๆ ในหวาเซีย

สหพันธ์บูโด จะคอยจับตามองคุณอยู่

ตลอดเวลา ผู้เฒ่าชุดขาวไม่สื่อสีหน้าอะไรออกมา แล้วเดินไปตรงหน้าหวงเฟยห้าว

“เซี๊ยะ”

เป็นการตบที่รุนแรง ซึ่งตบลงบนหน้า หวงเฟยห้าวอย่างแรงๆ หน้าเขาเป็นรอยห้า นิ้วขึ้นมาทนที

ผู้เถ้าเป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้งขั้นกลาง ไม่ แตกต่างอะไรจากหวงเฟยห้าว การตบครั้งนี้ หวงเฟยห้าวสามารถหลบได้

ทว่าหวงเฟยห้าว เวลานี้กลับไม่ได้หลบ แล้วยังต้องเชื่อฟัง

เพราะว่าการตบของผู้เฒ่าครั้งนี้ เป็นการตบแทนสหพันธ์บูโด!

กฎระเบียบของสหพันธ์บูโด นายไม่รู้ หรือไง?” ผู้เฒ่าถามด้วยเสียงเย็นชา

“รู้ครับ” หวงเฟยห้าวก้มหน้า เหมือน เด็กที่กระทําผิด

“เซี๊ยะ”

หน้าของหวงเฟยห้าวถูกตบอีกที ใน ปากของหวงเฟยห้าวมีฟันหลายที่มีเลือด

“รู้แล้วยังทำผิด?”

“ผู้อาวุโสเซ่ ขอโทษครับ ครั้งหน้าผม จะไม่กล้าอีกต่อไป” หวงเฟยห้าวก้มหน้า สารภาพผิด นัยน์ตาของเตาเต็มไปด้วยความ เคียดแค้นที่สามารถปิดบังไว้อยู่

ตอนอยู่มาเลเซีย อย่าว่าแต่เขาไปต่อย ผู้ธรรมดาไม่กี่คนเลย เรียกว่าฆ่าพวกคน ธรรมดาจะดีกว่า และยังไม่เคยมีใครกล้าหา เรื่องเขาแบบนี้

แต่พออยู่หวาเซี่ย เขาแค่ต่อยคน ธรรมดาไม่กี่คน คนของสหพันธ์บูโดกลับตบ หน้าเขาต่อหน้าพวกคนธรรมดาพวกนี้!

ทางที่ดีที่สุดก็ให้มันได้แบบนี้” เซ่เชีย นซานมองหวงเฟยห้าวอย่างเลือดเย็น กฎ ระเบียบของสหพันธ์บูโดคือไม่สามารถ ทําร้ายบุคคลธรรมดาโดยไม่มีเหตุผล ต่อให้ จะเป็นความแค้นที่ยากที่จะแก่ งั้นก็ต้องยื่น คําขอต่อสหพันธบูโด หลังจากที่ได้รับอนุมัติ จึงจะสามารถลงมือได้ ระหว่างจอมยุทธ์กันเองก็เหมือนกัน

หากจอมยุทธ์ทุกคนทำตามใจต้องการ และปล่อยให้ตัวเองเอาแต่ใจ อยากจะตียังไง ก็ตีแบบนี้ งั้นสถานการณ์ของหวาเซียก็คง เปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว

“ท่านผู้อาวุโสเซ่ หวงเฟยห้าวเขามา หวาเซียครั้งแรก ยังไม่รู้จักกฎระเบียบของ สหพันธ์บูโดแห่งหวาเซียดีๆ ดังนั้นเขาเลย ทำความผิดแบบนี้ ได้โปรดผู้อาวุโสเซ่อภัย” เวลานี้ ชายวัยกลางคนที่ใส่ชุดจอมยุทธ์สีดำ พูดขึ้นอย่างกะทันหัน เขาทำสีหน้าที่นิ่งเฉย ดูไม่ออกว่าดีใจหรือโมโหอยู่

“กล่าวเกินจริงแล้ว ท่านให้”

เซ่เซียนซานผายมือ แล้วยิ้มเบาๆ

“ระหว่างคุณกับผม ยังจะพูดคำว่าให้อภัยได้ ยังไงกัน”

“ท่าทีของท่านหวง ผมก็สามารถเข้าใจ

ได้ ตอนผมก็เพิ่งเป็นจอมยุทธ์ ก็เหมือนอย่าง ท่านหวงที่ชอบทําตัวสูงส่ง รู้สึกว่าคนที่อยู่ ภายใต้จอมยุทธ์ ต่างก็คือมดจนหมด” “แต่หลังๆ มา คำพูดของท่านผู้อาวุโส ฉาวที่ประจำการอยู่ตรงสหพันธ์หลัก กลับ ทำให้ผมเข้ามา จริงๆ แล้วในสายตาของมหา ปรมาจารย์บูโด ผมที่เป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้ง ก็ แค่เป็นมดตัวน้อยเท่านั้น”

“ดังนั้นแค่ท่านหวงรู้สึกการได้กลาย เป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้ง ก็สามารถเหนือกว่าทั่ว ทุกสิ่งในพิภพนี้ จริงๆ ในพิภพนี้ยังกว้างใหญ่ กว่าที่เราคิด

คำพูดนี้ของเซเชียนซานเป็นการอุทาน และเป็นการตักเตือน ถ้าอยู่ต่างประเทศ หวง เฟยห้าวสามารถวางอำนาจเป็นใหญ่ และ สามารถตัดสินความเป็นความตายของคน ทั่วไปได้ แต่ตอนอยู่หวาเซี่ย เขากลับไม่ต่าง อะไรกับคนธรรมดาพวกนั้นเลย เขาก็แค่มี แรงที่แข็งแกร่งกว่าคนพวกนั้นเท่านั้น

หลังกระทำผิด ก็จะถูกลงโทษโดย กฎหมาย

“ผู้อาวุโสเซได้โปรดชี้แนะ วันข้างหน้า เฟยห้าวจะประพฤติตัวดีๆ” หวงเฟยห้าวห มือคารวะ แล้วทําท่าทางที่ดูเคารพ “ท่านผู้อาวุโสเซ่ ตระกูลให้ของผม ละเลยในการสั่งสอนหวงเฟยห้าวไป ดังนั้น เรื่องนี้ ตระกูลให้ของผมก็ต้องมีหน้าที่จะรับ ผิดชอบ จึงอยากจะแสดงคำขอโทษ วันนี้คน ที่ถูกหวงเฟยห้าวทำร้าย ตระกูลโห้จะให้เงิน หนึ่งล้านต่อหนึ่งคนเป็นค่าทําขวัญ ถือว่า เป็นการไถ่โทษ” ให้ชิงซงพูดด้วยเสียงเรียบ เฉย

เช่าเชียนซานตบหน้าหวงเฟยห้าวต่อ หน้าคนมากมายแบบนี้ เพราะอยากจะสั่ง สอนหวงเฟยห้าว และทำให้หวงเฟยห้าวรู้จัก กฎระเบียบนั้นเป็นเหตุผลส่วนหนึ่ง และที่ยิ่ง ไปกว่านั้นกลับเป็นเพราะอยากจะถือโอกาส นี้สร้างเรื่องสะทกสะท้านกับตระกูลโห้ ให้ ตระกูลโห้ระมัดระวังในพฤติกรรมของตัวเอง หน่อย

“ท่านให้ใจกว้างเหลือเกิน” เซ่เซียน ซานคลายยิ้ม คนที่ถูกหวงเฟยห้าวทำร้ายมี สามสิบกว่าคน และหนึ่งคนต้องจ่ายหนึ่งล้าน งั้นสามสิบกว่าคนรวมๆ กันก็สามสิบกว่าล้าน

ก็คงมีแค่ตระกูลโห้เท่านั้นที่จะมีกำลัง ทางการเงินมากขนาดนี้

“ไอ้น้องคนนี้ รู้สึกเป็นยังไง?” ให้ชิงซ งกวาดสายมองไปที่เฉินเฟิง ถึงแม้จะเป็น ประโยคคําถาม กลับเต็มไปด้วยความทะนง ด้วย ความจริงแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเซ่เซียน ซานอยู่ข้างๆ อย่าว่าแต่รู้สึกไม่พอใจเฉินเฟิง แม้กระทั่งสามสิบกว่าล้านนั้น เขาก็ไม่มีทาง คืนให้เฉินเฟิงแน่นอน

“ไม่ยังไง” เฉินเฟิงส่ายหัว

“อืม?” โห้ชิงซงเลิกคิ้วขึ้น เขาสามารถ ถามความเห็นของเฉินเฟิงได้ ก็ถือว่าเป็นการ ให้เกียรติเขาที่สุดแล้ว แต่ว่าเฉินเฟิงกลับ เหมือน…..ไม่ได้คิดจะให้เกียรติเขา?

“แต่ก่อนผมเคยพูด ใครที่ทําร้ายคน ของผม มันต้องชดใช้” เฉินเฟิงคลายยิ้ม อ่อนๆ

“เงินสามสิบกว่าล้านยังไม่พออีกหรอ?” ให้ชิงชงทำน้ำเสียงเย็นชา

“ไม่พอ” เฉินเฟิงสายห้นา

“ งั้นคุณอยากจะให้ชดใช้อะไร?” ให้ ชิงชงถามด้วยความอดกลั้นความโมโห

“ให้เขาหักแขนหนึ่งแขนของตัวเอง ไม่ งั้นก็……ตาย!”

“ผมได้ลงโทษหวงเฟยห้าวไปแล้ว เวลา นี้ แม้กระทั่งเซ่เขียนซานที่อยู่ข้างๆ ก็อดไม่ ได้ที่จะพูดขึ้นแล้ว

และดูจากเขาแล้ว เฉินเฟิงคนที่ไม่รู้จัก มารยาท

ถึงแม้สหพันธ์บูโดมีระเบียบวินัย จอม ยุทธ์ไม่สามารถลงมือทำร้ายคนทั่วไป ทว่า กฎระเบียบนี้ ก็จะสร้างอยู่บนรากฐานความ สามารถของตัวเอง

ในความเป็นจริงแล้ว หากไม่ใช่เพราะ มองออกว่าเฉินเฟิงมีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่ วันนี้ เขาไม่มีทางลงไม้ลงมือกับหวงเฟยห้าวแรง ขนาดนี้ แต่ตอนนี้ เฉินเฟิงเหมือนจะไม่ให้ คุณค่า ยังคงจะมีเรื่องกับหวงเฟยห้าวและ ตระกูลโห้

นี่ก็ไม่รู้จักกาลเทศะเกินไป

“คุณลงโทษเขา นั่นมันเป็นหน้าที่ของ คุณ แต่เขาทําร้ายคนของผม งั้นเขาก็ต้อง ซตใช้ให้ผม! เฉินเฟิงพูดด้วยความนิ่งเฉย

คุณก็คือจอมยุทธ์?” เซเชียนซาน ขมวดคิ้วขึ้น ตอนแรกตอนมองเฉินเฟิง สังเกตเห็นว่าฐานะของเฉินเฟิงไม่น่าจะมี ปัญหาอะไร เขายังนึกว่า เฉินเฟิงเป็นแค่ บุคคลธรรมดาที่มีเบื้องหลังที่เก่งกาจ อาจจะ เป็นทายาทของตระกูลใดตระกูลหนึ่งของ จางโจว

แต่ตอนนี้เขาก็พูดแบบนี้แล้ว เฉินเฟิงก ลับยังคงดื้อรั้นแบบนี้ นี่เขาไม่ใช่แค่มีเบื้อง หลังที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น

เฉินเฟิงเองเกรงว่าก็เป็นจอมยุทธ์ เหมือนกัน และความสามารถนั้นไม่ได้

ธรรมดาเลย เฉินเฟิงคลายยิ้มกลับไม่ได้พูดอะไร

เวลานี้ให้ชิงซงมองเฉินเฟิงอย่างเลือด เย็น “น้องชาย เกิดเป็นคนก็ต้องรู้จักมี ขอบเขต วันข้างหน้าเรายังต้องเจอกันอีก เฟยห้าวถึงแม้จะทำร้ายคนของคุณ ทว่าตระ กูลให้ของผม ก็บอกไปแล้วว่าจะชดเชยให้ คุณ เราก็ได้แสดงการขอโทษจากใจแล้ว แต่ คุณยังไม่รู้จักวางตัวอย่างเหมาะสม ไม่ใช่ว่า ไม่สมเหตุสมผลไปหน่อยหรอ?”

ไม่ว่าเฉินเฟิงจะใช่หรือไม่ใช่จอมยุทธ์ สําหรับเรื่องนี้ เฉินเฟิงเองก็ทำเกินไป

ต่อให้คนที่อยู่เบื้องหลังของหวงเฟย ห้าวคือตระกูลให้

ตระกูลโห้ ณ เกาะก้าง

เฉินเฟิงไม่ใช่ว่าไม่ให้เกียรติหวงเฟย ห้าว นี่ยังไม่ให้เกียรติตระกูลโห้อีกด้วย!

“ไม่รู้จักวางตัวให้เหมาะสม?”

เฉินเฟิงหานัยน์ตาค่อนข้างเย็นชา “เขา ทําร้ายคนของฉันไปสามสิบกว่าคน วันนี้ฉัน ก็อยากจะได้แค่แขนข้างเดียวของเขา คุณ กลับบอกว่าผมไม่รู้จักวางตัวให้เหมาะสม?

” ผมว่าคนที่ไม่รู้จักวางตัวให้เหมาะสม คือตระกูลให้มากกว่า”

“เหลวไหล่!”

ให้ชิงซงตะคอกอย่างโมโหเป็นฟืนเป็น ไฟ ความเกรี้ยวโกรธและความบ้าคลั่ง ภายในร่างกายกําลังเดือด ถ้าไม่ใช่เพราะว่า เซ่เซียวซานอยู่ข้างๆ เขาต้องตบเฉินเฟิงให้ ตายแค่ฝ่ามือเดียวเท่านั้น!

ก็แค่ทายาทในตระกูลเล็กๆ กลับกล้า ข่มเหงตระกูลให้แบบนี้ เขากำลังรนหาที่ตาย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ