บทที่ 249 สินสอดราคาแพง
“คุณลุงครับ เสี่ยวเซี่ยน ยังไม่ได้แต่งงานกับหลินตงสักหน่อย” จู กว่างฉวนระงับความโกรธไว้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าซายแก่ในชุดสูทนี้คือ พ่อของเน่เชี่ยน แค่เขาตบเน่เชี่ยน จูกว่างฉวน สามารถฆ่าเขาได้เลย
“ทะเบียนก็จดแล้ว ทำไมถึงจะไม่ใช่แต่งงานแล้ว?” ชายแก่ในชุดสูท มองไปรอบๆ และชี้ไปที่จมูกของจูกว่างฉวนและด่าว่า”ถ้าไม่มัวคลุกคลี กับนาย ปานนี้ลูกสาวฉันคงเข้าเรือนหอกับคุณชายหลินไปแล้ว
เขาพอใจหลินตงมาก ทำให้คนอื่นมีชีวิตราบรื่น จะให้ทำอะไรก็รู้ทุก เรื่อง และอีกอย่างเคารพเขามากด้วย
แน่นอน ที่สำคัญที่สุดก็คือ หลินตงยังอายุยังน้อย เป็นหนุ่มมหา
เศรษฐี บริษัทในนามเขาก็มีสองแห่งแล้ว เป็นคนที่โดดเด่นในแบบ
อย่างที่ดี
แม้ว่าจูกว่างฉวน จะเป็นรักแรกของลูกสาวในรั้วมหาวิทยาลัย แต่ ตามที่ลูกสาวพูดไว้ ครอบครัวของจูกว่างฉวน ก็เป็นชนชั้นแรงงาน เป็น แค่เจ้าของร้านอาหารทั่วไป
เมื่อเทียบกับหลินตง แล้ว จูกว่างฉวน ลำบากยากจน ไม่สามารถ ออกหน้าสู่สังคมได้
ยากจนแบบนี้ เขามีสิทธิ์อะไรให้ลูกสาวเราไปแต่งงานด้วย? ! “คุณลุงครับ สุดท้ายต้องการให้ผมทำยังไง คุณลุงถึงจะเต็มใจยก เสี่ยวเชี่ยนให้ผม? ” จูกว่างฉวนถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เขาเคย ทำพลาดไปแล้วครั้งหนึ่ง เขาจะไม่ยอมทำพลาดอีกเป็นครั้งที่ 2
เขาคบกับเน่เชี่ยนมานาน ตอนนั้น เขายังไม่ใช่ทายาทของตระกูลจู กฎของตระกูล จู คือเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดเผยข้อมูลทางธุรกิจ ของครอบครัว เพราะฉะนั้นเขาจึงทำได้แค่โกหก เน่เชี่ยน ว่าเขาเป็น ชนชั้นแรงงาน บ้านเขาเปิดร้านอาหารทั่วไป
เน่เซี่ยนเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง และสิ่งนี้จึงทำให้พ่อเนไม่เห็นความสำคัญของเขา คิดว่าเขาเป็นเด็ก น่าสงสารคนหนึ่ง คบกับเน่เซี่ยน เหมือนดอกฟ้ากับหมาวัด
“สิบล้าน!”
“คุณต้องจ่ายสินสอด 10 ล้าน ฉันถึงจะยกเชี่ยนเชี่ยนให้”
พ่อเน่พูดอย่างเย็นชา ฝูงชนต่างก็ฮือฮา
10ล้าน!
ตามแบบฉบับสินสอดราคาสูงเสียดฟ้า
แม้แต่คนชนชั้นสูงในสังคมมากมาย ก็ยังไม่ต้องจ่ายแพงขนาดนี้
เลย
แน่นอน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะจ่ายได้ ให้พวกเขาเอาเงิน 10 ล้านนี้ไป ขอผู้หญิงคนหนึ่งแต่งงาน พวกเขาก็ไมยอมหรอก
เพราะมันไม่คุ้มเอาซะเลย!
คำพูดของพ่อเน่ เห็นได้ชัดเจนว่าจะให้จูกว่างฉวนถอยไป
แต่สิ่งที่เหนือความคาดหมายของทุกคนก็คือ จูกว่างฉวน พูดหนึ่งคำ
อย่างสงบนิ่ง
“ครับ”
ผู้ชมต่างตกตะลึง
พ่อเน่ก็ขมวดคิ้ว “นายมีเหรอ 10 ล้านน่ะ พูดแล้วนะ?”
“แม้ว่าฉัน จะแก่แล้ว แต่ว่าฉันไม่ได้สับสนมีนงงหรอกนะ สัญญา พล่อยๆไร้ความหมาย นายเก็บไว้ซะดีกว่า” พ่อเน่พูดออกมาด้วยน้ำ เสียงที่เย็นชา
“ตอนนี้ผมไม่มีหรอก 10 ล้าน แต่ผมเก็บเงินได้ 3 วัน อย่างนานที่สุด ก็3 วัน ผมจะเก็บเงินได้ครบ 10 ล้าน” จูกว่างฉวนกล่าว ตอนนี้ตระกูล จู กำลังประสบปัญหาทางธุรกิจ เงินหมุนเวียนติดขัด แต่เงิน 10 ล้าน ก็ ยังพอเก็บได้อยู่ “พ่อ อย่าไปเชื่อไอ้ซากศพหมูนั้นนะ เขาหาเงิน 10 ล้านไม่ได้หรอก” ตอนนี้ หลินตงจับหน้าแล้วพูดอย่างผูกอาฆาตแค้น
เขารู้ดี ว่าจูกว่างฉวนหาเงิน 10ล้านไม่ได้หรอก
แต่เฉินเฟิงทำได้!
แม้มาถึงตอนนี้ เขาก็ยังไม่รู้เบื้องหลังของเฉินเฟิงแต่เขาเข้าใจดี เฉินเฟิงหาเงิน 10 ล้านมาได้อย่างง่ายตายแน่นอน
ถ้าเฉินเฟิงนำเงินของตัวเอง ให้จูกว่างฉวนยืม ถึงตอนนั้น ไม่รู้ว่าพ่อ เน่ จะยินยอมหรือไม่
“คุณลุงครับ โปรดเชื่อผมเถอะ” จูกว่างฉวนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม
พ่อเน่ส่ายหัวแล้วกล่าวว่า “ฉันเปลี่ยนใจแล้ว” “1 ร้อยล้าน ถ้าคุณหาเงิน 1 ร้อยล้านมาได้ ฉันจะยกเชี่ยนเชี่ยนให้
เลย”
1 ร้อยล้าน!
“ลุง! ”
จูกว่างฉวนโกรธ : “นี่คุณลุงจะให้ลูกสาวแต่งงานหรือจะขาย ลูกสาวกันแน่?!”
จูกว่างฉวนดันหน้าอกขึ้น ถ้าหากเงิน 10 ล้านที่พ่อเน่ ขอเมื่อสักครู่ ว่ายากแล้ว งั้นตอนนี้เป็น 1 ร้อยล้าน ก็เป็นเรื่องที่ยุ่งเหยิงไม่จบไม่สิ้น
อย่าพูดว่าตระกูลจู หาเงิน 1 ร้อยล้านมาไม่ได้เลย แม้จะหาเงิน 1 ร้อยล้านมาได้ก็คงไม่ให้เขาเอาเงินกว่าร้อยล้านมาเป็นค่าสินสอด หรอก
พ่อเน่ ทำให้เห็นชัดเจนเลยว่าไม่อยากให้ เนเชี่ยนแต่งงานกับเขา! “แตกต่างกันเหรอ?” พ่อเน่ยิ้มเยาะ เขาจะขายลูกสาวเขา แล้วใคร จะทำอะไรได้ล่ะ?
“ถ้าคุณจ่ายเงิน 1 ร้อยล้านมาได้ ฉันจะยอมให้คุณกับเซี่ยนเชี่ยนไป ด้วยกัน ถ้าคุณจ่ายไม่ได้ ก็ไสหัวไปให้ไกลๆ!” พ่อเน่พูดน้ำเสียงเย็นชา พร้อมยื่นคำขาด
“ฮ่าๆ ไอ้ซากศพหมู มีหรือเปล่าเงิน 1 ร้อยล้านนะ?” หลินตงหัวเราะ อย่างมีความสุข แค่มีฟอเน่อยู่ข้างๆเขา ใครก็ไม่กล้าพาเน่เชี่ยน ออก ไปได้
“ไม่มีสินะ” หลินตงหัวเราะเยาะเย้ย มองเห็นจูกว่างฉวน โกรธเกรี้ยว หน้าแดงแบบนั้น เขาเพียงรู้สึกว่าความไม่ยุติธรรมทั้งหมดที่ได้รับมา เมื่อกี้นี้ได้ถูกกวาดออกไปให้สิ้นซากแล้ว
“ถ้าไม่มีก็กลับไปซะไอ้คนจน! มีเพียงแค่ฉันเท่านั้นแหละที่คู่ควรกับ เชี่ยนเชียน ซากศพหมูอย่างนายก็อย่าเพ้อเจ้อไปหน่อยเลย!” หลินตง พูดเสียงดัง
“เพ้อเจ้องั้นเหรอ?”
ตอนนี้ เสียงแผ่วเบาดังขึ้น ทุกสายตาถูกดึงดูดไปที่เขาแล้ว สีหน้าเฉินเฟิงนิ่งสงบและเอามือไขว้หลังพร้อมเดินไปยังตรงหน้า
หลินตง
หลินตง ดูหวาดกลัว ถอยไปสองก้าวอย่างไม่รู้ตัว
“นายคิดว่ากว่างฉวน ไม่มีเงิน 1 ร้อยล้านเหรอ?” เฉินเฟิงพูดน้ำเสียง
นิ่งๆ และมองหลินตง
หลินตง กัดฟันพูด “ใช่! ไอ้ซากศพหมูนั่น ก็เป็นแค่คนจน เขาไม่มี ทางมีเงิน 1 ร้อยล้านหรอก!”
“แล้วถ้าเขามีล่ะ?” เฉินเฟิงยิ้ม
“ถ้าเขามี ฉันก็จะกระโดดลงจากตรงนี้ลงไป!” หลินตงโกรธเกรี้ยว ชั้นบนสุดของโรงแรมจุนเส็ง สูง 30 ชั้น กระโดดลงไป ต้องเละแน่ๆ
“โอเค จาค่าที่คุณพูดไว้นะ” เฉินเฟิงยิ้ม
ท่าทางที่ดูมั่นใจของเฉินเฟิง ทำให้หลินตงรู้สึกกังวลเล็กหน่อย แล้ว เขาก็เตือนอีกว่า:
“เขามี 1 ร้อยล้าน ไม่ใช่คุณ! ” เฉินเฟิงไม่ให้ความสนใจหลินตง แต่เดินไปที่หน้าพ่อเน่ และถาม อย่างนิ่งๆว่า:
“คุณต้องการสินสอด 1 ร้อยล้านเหรอ?”
“ทำไม คุณจะออกเงินแทนเขาเหรอ?” พ่อเน่แววตาลุกลี้ลุกลน แต่ แกล้งทำเป็นนิ่งเฉย ที่มาที่ไปของจูกว่างฉวน เขารู้ดี แต่ของเฉินเฟิง เขากลับไม่รู้อะไรเลย แต่สิ่งที่ลุงสามแสดงออกมาเมื่อสักครู่ เฉินเฟิง ต้องมีเบื้องหลังอย่างแน่นอน
ถ้าเฉินเฟิงจ่ายเงินแทน จูกว่างฉวน งั้นเขาก็คงไม่มีทางอื่น เฉินเฟิงส่ายหัว “ผมไม่ได้จ่ายแทนเขา เขาจ่ายเอง”
“เขาจ่ายเอง?” พ่อเน่ยิ้มอย่างเหยียดหยาม เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คิดว่า ลูกว่างฉวน จะมีปัญญาหาเงินมาได้ 1 ร้อยล้าน
เฉินเฟิงยิ้ม และเอาบัตรธนาคารของจูกว่างฉวนที่เพิ่งใช้ออกมา “นี่คือบัตรของกว่างฉวน ในบัตรนี้มีอยู่ 5 ร้อยล้าน”
5ร้อยล้าน?
หะ!
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้า
พ่อเน่ยิ้มด้วยความไม่พอใจ “คุณบอกว่านี่คือบัตรธนาคารของเขา งั้นเหรอ? และก็… 5 ร้อยล้าน? คุณคิดว่าฉันไม่เคยเห็นเงินหรือยัง
ไง?”
ในบัตรนี้มี 5 แสน 5 ล้าน เขาก็เชื่อ แต่ 5 ร้อยล้าน ให้ตายเขาก็ไม่
เชื่อ!
เน่หย่วน ยังเป็นคนที่ได้เห็นโลกและได้ติดต่อกับพวกมหาเศรษฐีพัน ล้าน แต่ไม่เคยมีใครกล้าบอกว่าตัวเองมีเงินสด 5 ร้อยล้านเลย
เงินสดต่างจากทรัพย์สินถาวร ถ้าคนๆหนึ่งจะมีเงินสด 5 ร้อยล้าน แสดงว่าทรัพย์สินถาวรของเขาคงต้องมีอย่างน้อยไม่ต่ำกว่าหมื่น
ล้าน! หากพูดสมมติขึ้นมา ถ้าคนนี้มีทรัพย์สินหลายหมื่นล้านจริงๆ เขาคง ไม่พกเงิน 5ร้อยล้านติดตัวออกจากบ้านหรอก?
ไร้ซึ่งเหตุผลซะจริงๆเลย!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ