บทที่ 217 สาเหตุที่ไม่เสถียร

“ไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก แต่หลังจากที่อาช่วยจัดการเด็กผู้ หญิงคนนั้นแล้ว แกต้องฝึกฝนอย่างหนัก อย่างนี้จะทำให้ลุงไม่ต้อง รู้สึกเหนื่อยเปล่า” อู่จิ๋วโยโบกมือลา พร้อมทั้งเอ่ยขึ้นในความเป็นจริง เขายอมรับปากเติ้งชื่อ ชี ไม่ได้ทำเพื่อเติ้งซื่อชี ทั้งหมดหรอก แต่เพื่อตัว เขาเองด้วย

เขาติดอยู่ในขั้นอ้านจิ้งขั้นกลางมาเจ็ดปี แม้ว่าการฝึกฝนวิทยายุทร ยู่นู จะทำให้เขาสามารถเหาะเหินได้หนึ่งวันพันลี้ก็ตาม แต่ระดับอ้านจิ้ง ขั้นกลางเขาก็ไม่สามารถบรรลุผ่านได้

จิตวิญญาณในตัวเด็กผู้หญิงธรรมดา ไม่คอยมีประโยชน์สำหรับเขา สักเท่าไหร่

สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือ ความมีชีวิตชีวาของหญิงสาวที่บริสุทธิ์

มากขึ้น

เยไห่ถังเป็นตัวเลือกที่ดีมาก

ร่างกายบริสุทธิ์ แถมยังอยู่ในขั้นหมิงจิ้งขั้นสูงจิตวิญญาณใน ร่างกายได้รับการเปลี่ยนแปลงในเชิงคุณภาพ

ถ้าเขาสามารถดูดซับพลังในร่างกายของเย่ไห่ถังได้ เขาก็น่าจะ

บรรลุไปถึงอ้านจึ้งขั้นสูง

ถึงตอนนั้น เขาก็สามารถไปได้ทุกที่บนโลกใบนี้

แต่ไม่เหมือนตอนนี้ ที่ต้องคอยอยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ จากการหนีการ ตามล่าจากคนในสมาคม

“ลุงอู่ต่อไปหลานจะตั้งใจเรียนและจะไม่ทำให้ลุงอู่ผิดหวัง” เติ้งซื่อซี กำหมัดด้วยความตื่นเต้น หลังจากจัดการเยไหถังได้ สิ่งแรกที่เขาจะ ทำคือขึ้นขี่บนสะโพกของเยไหถัง จัดการข่มเหง พร้อมทั้งระบายความ อัปยศอดสูทั้งหมด ที่เขาได้รับมาตลอดหลายปีนี้ อู่จิ๋วโยพยักหน้าเล็กน้อย พรสวรรค์ของเติ้งซื่อซีถือว่าไม่เลว แม้ว่า มันจะเทียบไม่ได้กับเปไหถังแต่มันก็มากกว่าชายหนุ่มธรรมดามี มี ความหวังที่จะฝ่าไปยังอ้านจึ้ง ได้

“ลุงอู่หลานต้องการจัดการตอนพวกมันนัดทานข้าวเย็นกัน ถึงเวลา คุณจัดการไอ้หญิงชั่วหลิ่วชิงผมจะจัดการกับไอ้เศษสวะนั่นเอง” เติ้ง ซื่อซี พูดว่า กลางคืนเป็นเวลาที่ดีที่สุด เขากำลังจะหักกระดูกของ เฉินเฟิง ทีละท่อนๆ ต่อหน้าเย่ไห่ถัง! เพื่อให้เย่ไห่ถังรู้ว่า สิ่งที่เธอเลือก มันโง่แค่ไหน!

“โอเค” อู่จิ๋วโยพยักหน้า หนึ่งในสามคน ที่อยู่ในขั้นอ้านจิ้งขั้นต้นก็มี แค่หลิ่วชิง แต่วิ่งจะเป็นแค่ขั้น อ้านจิ้งขั้นต้นแต่การต่อสู้ของหลิ่วซิง เป็นเพราะการบาดเจ็บก่อนหน้านั้น ทำให้พลังหมิงจิ้งขั้นสูงไม่ได้ แข็งแกร่งสักเท่าไหร่

เขาสามารถจัดการได้ด้วยมือข้างเดียว

ไม่นาน เวลาก็มาถึงกลางคืน

คนจากตระกูลเทพาเฉินเฟิงไปที่บ้านพักที่ตกแต่งสไตล์โบราณบน ภูเขา

วิลล่าแห่งนี้ เป็นอุตสาหกรรมของครอบครัวเย่ ในอ่าวโปไห่ซึ่งรวม การจัดเลี้ยงวันหยุดและความบันเทิงไว้ด้วยกัน ในวันธรรมดา จะไม่ เปิดบริการให้คนภายนอก แต่จะเอาไว้ต้อนรับเฉพาะแขกคนสำคัญใน ตระกูลเยเท่านั้น

หลังจากเดินเข้าประตูไปแล้ว กลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกไม้ก็ลอยเข้า จมูก มันทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้นเยอะ

อาหารเย็นวันนี้ เป็นอาหารค่ำแบบส่วนตัว เยไหถังจึงไม่ได้มี

พิธีรีตองมากมาย

แค่จัดทำในสนามในตัวร้าย ทำอาหารประจำบ้านง่ายๆ เท่านั้น ในสนามหน้าบ้าน ไม่มีใครอื่นนอกจากแยไห่ถัง และหญิงชราหลัง โก่งคนหนึ่ง เฉินเฟิงไม่ได้สนใจไห่ถังมากนัก แต่หญิงชราที่อยู่เบื้องหลังเยไห่ ถังทำให้เฉินเฟิงประหลาดใจเล็กน้อย

หญิงชราตรงหน้า รูปร่างที่ง่อนแง่น ใบหน้าแก่ที่เหี่ยวแห้งเต็มไป ด้วยรอยย่น เหมือนรอยพับ เห็นได้ชัดว่าริ้วรอยดังกล่าวไม่ได้เกิดจาก กาลเวลา แต่ดูเหมือนว่าจะเกิดจากบาดแผล จากการถูกดูดวิญญาณ ไป

แน่นอนสิ่งที่ทำให้เฉินเฟิงประหลาดใจ ไม่ใช่รอยย่นของหญิงซรา แต่ในจิตใต้สำนึกของเขาดูเหมือนว่าเขาจะเคยเห็นหญิงชราตรงหน้า เขาครั้งหนึ่งเมื่อเขายังเป็นเด็ก

“คุณเฉิน? เมื่อเห็นเฉินเฟิงจ้องมองหญิงชราเยไหถังก็อดจะเรียก เขาไม่ได้

เฉินเฟิงรู้สึกตัวหันกลับมานั่งและยิ้มขอโทษ

“คุณเฉินรู้จักป่าชิงเหรอ”

ถามขึ้นอย่างอดไม่ สำหรับป้าแล้ว เธอไม่รู้อะไรมากนัก แต่เท่าที่เธอจำได้ ป้าชิงอยู่กับเธอมาตลอดตั้งแต่เธอจำความได้ แต่ ตอนนั้น ป้าชิงไม่ได้เป็นแบบนี้ ป้าชิงในตอนนั้น เป็นสาวงามที่มีชื่อ เสียงของชางโจว แต่ตอนนี้เธอ ปล่อยตัวไปมาก

“ไม่รู้จักครับ”

เฉินเฟิงยิ้มเล็กน้อยและหัว บางทีเขาอาจเคยเห็นหญิงชราตรง หน้าตอนเขาเป็นเด็ก แต่เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเมื่อสิบกว่าปีก่อน ตอน นั้นเคยเจอครั้งเดียว และเหมือนต้องการพูดอะไรบางอย่าง

แม้ว่าเขาจะเคยเจอ แต่เมื่อมองดูว่าหญิงชราหน้าตาเป็นอย่างไรเขา ก็ไม่ต้องการที่จะรื้อฟื้นอดีตขึ้นมา เหมือนโรยเกลือลงบนบาดแผลของ คนอื่น

“คุณพวกเรามาเข้าประเด็นกันเถอะ” เฉินเฟิงยิ้มเห็นได้ชัดว่าเย่ไห่ ถังรู้จักตัวตนของเขามานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องปกปิดเย่ ถัง “เข้าประเด็น” เยไห่ถังตกใจ เฉินเฟิงหมายถึงอะไร

“คุณเย่ ผมสามารถช่วยคุณต้านทานแรงกดดันจากตระกูลเติ้งได้” เฉินเฟิงยิ้ม เขารู้ตั้งแต่ตอนที่เติ้งซื่อซีตามจีบเย่ไหถึงตอนอยู่บนภูเขา เขารู้ว่า เขาถูกเยไห่ถังหลอกใช้แล้ว แต่เขาไม่ได้โทษ เยไหถังเพราะ เขาริเริ่มที่จะกระโดดลงไปในกับดักของเธอเอง

“คุณเฉิน ช่าง…ตรงไปตรงมาจริงๆ” เยไห่ถังยิ้มอย่างขมขื่น เธอคิด ว่าเฉินเฟิงจะยังเป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่ คิดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะเป็นคนตรง ไปตรงมา แถมจัดการกับทุกอย่างได้โดยตรงประเด็นขนาดนี้

“นี่ไม่ได้เกี่ยวกับว่าตรงไปตรงมาไหม ประเด็นคือเย่ไห่ถังรู้แล้วว่าผม เป็นใคร คุณเย่ควรเข้าใจดีระหว่างผมกับตระกูลเฉินนั้น ว่าไม่ช้าก็เร็ว จะมีการต่อสู้ขึ้น ผมต้องแก้ไขปัญหาที่เมืองชางโจวก่อน ส่วนคุณเย นั้น ก็เป็นปัจจัยที่ไม่มั่นคงที่สุดในชางโจว” เฉินเฟิงมองไปที่เยไห่ถัง และคำพูดของเขาไม่ได้เกินจริงเย่ไหลถังเป็นปัจจัยที่ไม่มั่นคงที่สุดใน ชางโจวจริงๆ

เนื่องจากเธอเป็นจอมยุทธ์นักรบที่มีพรสวรรค์สูงและเบื้องหลังของ เธอคือตระกูลเยซึ่งเป็นตระกูลอันดับหนึ่ง

สำหรับตระกูลที่เรียกว่าอันดับหนึ่ง ตอนนี้เฉินเฟิงไม่ได้อิจฉามาก นัก แม้ว่าตระกูลอันดับหนึ่งจะมีอำนาจมาก แต่ก็อยู่ภายใต้ข้อจำกัดที่ ยิ่งใหญ่ในโลกเช่นกัน

เช่นเดียวกับตระกูลเสิ่นและตระกูลหลี่ ครอบครัวของพวกเขามี สมาชิกหลายร้อยคน ในฐานะหัวหน้าครอบครัว ไม่ว่าพวกเขาจะทำ อะไร พวกเขาต้องคำนึงถึงสมาชิกหลายร้อยคนในครอบครัว ดังนั้น พวกเขาจึงไม่น่าจะทำแบบนั้น ทำร้ายเสี้ยเมิ่งเหยาเพียงเพราะพวกเขา ไม่สามารถทนความโกรธได้

ยิ่งไปกว่านั้นกู้ตงเซินและหานหลงกำลังปกป้องเสี้ยเมิ่งเหยาอยู่ แม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะทำ แต่พวกเขาก็ต้องชั่งน้ำหนักว่าพวกเขามี คุณสมบัติไหม

แต่ เย่ไหลถังนั้นแตกต่างออกไป เธอไม่มีความรักต่อตระกูลเยอยู่ แล้ว และเธอก็เป็นนักรบอยู่ ถ้าเธออยากจะบ้าคลั่งจริงๆ ก็ไม่มีใคร หยุดเธอได้

ความคิดเดิมของเฉินเฟิงนั้นคือ ก่อนที่เขาจะจากไป ควรเตือนเยไห่

ถังก่อนสักครั้งหนึ่ง หรือขับไล่เยไห่ถึงออกจากชางโจว

แต่หลังจากขึ้นไปบนภูเขา แถมมีโอกาสได้พบเติ้งซื่อชีครั้งนี้ เขาก็ เปลี่ยนความคิดไปทันที

เขาสามารถร่วมมือกับเย่ไหถังได้

เธอไม่ต้องการแต่งงานกับเติ้งซื่อซีและเขา มีความเข้มแข็งที่จะ ปกป้องไม่ให้เธอต้องแต่งงานกับเขา

เขาสามารถใช้โอกาสนี้ดึงเย่ไหถังมาอยู่ข้างๆ เขาและยังปล่อยให้ เยไหถึงปกป้องเสี้ยเมิ่งเหยาอย่างลับๆ แม้ว่าความเป็นไปได้จะน้อย มาก แต่เฉินเฟิงก็ยังอยากลองดู