ตอนที่ 118 เมาเหล้า

“ดื่มต่อ” เฉินเฟิงยิ้มและพูดขึ้น สวีตงเหลียงหาที่ตาย จริงๆ ท้าอะไรกับเขาไม่ท้า ต้องมาท้าดื่มเหล้า เขาฝึกวิชา พลังลมปราณมานาน ไม่ว่าจะดื่มเหล้าขาวมากเท่าไหร่ พลังลมปราณของเขาก็จะขับออกมาได้หมด หรือจะเรียก ได้ว่าพันแก้วไม่มีล้ม

สีหน้าของสวีตงเหลียงเปลี่ยนไป แต่ไม่พูดอะไรต่อ หยิบ แก้วขึ้นมาดื่มจนหมด แต่ครั้งนี้ เขากลับไม่รู้สึกสบาย เหมือนสองแก้วที่ผ่านมา รู้สึกว่าใบหน้าเริ่มร้อนผ่าว

แม้ว่าเขาจะคอแข็ง แต่ก็ไม่ดีจนถึงขั้นดื่มเหล้าขาว เหมือนน้ำเปล่าได้

“ยังดื่มต่อได้อีกไหม?” เฉินเฟิงมองสวีตงเหลียงอย่างอด ขำไม่ได้

“ทำไมจะดื่มไม่ได้! ฉันเพิ่งจะเริ่มอุ่นเครื่อง” สวีตงเหลียง ฝืนทนต่อ

“ขอให้เป็นแบบนั้นจริงๆนะ” เฉินเฟิงหัวเราะ จากนั้นเปิด เหมาไถขวดต่อไป เงยหน้าขึ้น กระดกดื่มเข้าไป

สายตาของทุกคนมองตรงไป จนรู้สึกเหมือนว่าเฉินเฟิ

งกำลังดื่มน้ำเปล่า

“ปั้ง!”
สวีตงเหลียงขว้างแก้วเหล้าลงไปบนโต๊ะอย่างแรง หน้า แดงหูแดงมองไปที่เฉินเฟิง

เฉินเฟิงยกเหมาไถขึ้นมาดื่มต่อจนหมด

ทั้งสองสลับกันดื่มไปมา ภายในเวลาสามนาที ขวดเหล้า ขาวเปล่าแปดใบก็วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ

เฉินเฟิงดื่มเหมาไถคนเดียวแปดขวด แต่สวีตงเหลียง แม้ว่าจะดื่มน้อย แต่รวมกันก็เกือบสองกรัมแล้ว เมื่อเห็นเฉินเฟิงมีท่าทีเหมือนคนปกติทั่วไป สวีตงเหลียง

กลับหน้าแดงเหมือนตูดลิง เห็นได้ชัดว่าเหล้าขาวเริ่มออก

ฤทธิ์แล้ว ภาพตรงหน้าของสวีตงเหลียงในตอนนี้ มีเพียง

แค่เงาของผู้คน

เฉินเฟิงกระดกดื่มเหล้าขาวอีกขวดจนหมด ในที่สุดสวีตง เหลียงก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป

“เด็กเสิร์ฟ! เข้ามาเดี่ยวนี้!” สวีตงเหลียงที่ตอนนี้ตาแดง มาก ตะโกนออกไป

“คุณผู้ชาย มีอะไรให้รับใช้รึเปล่าคะ?” เด็กเสิร์ฟรีบวิ่ง เข้ามาด้วยความตื่นตกใจ

สวีตงเหลียงชี้ไปที่เหมาไถตรงหน้า ต่อว่าขึ้น: “เหมาไถ ของร้านพวกเธอ เป็นของปลอมรึเปล่า?”

เหล้าปลอม?

เมื่อได้ยินสวีตงเหลียงพูดเช่นนั้น หัวหน้าพนักงานหน้า ถอดสีทันที รีบพูดขึ้น : “คุณผู้ชาย เป็นไปไม่ได้ค่ะ พวกเราคฤหาสน์หัวฉี เป็นร้านอาหารที่มีระดับที่สุดในมหาวิทยา ลัยจินหลิง เหล้าทุกขวด ส่งตรงมาจากโรงงานเหล้าเหมา ไถโดยตรง รสชาติมาตรฐานที่สุด ไม่ใช่เหล้าปลอมอย่าง แน่นอนค่ะ”

“บ้าที่สุด! ถ้าไม่ใช่เหล้าปลอม ทำไมเขาดื่มไปแปดขวด แล้วไม่เมา!” สวีตงเหลียงชี้ไปที่เฉินเฟิง พูดขึ้น

“แปดขวด?!” หัวหน้าพนักงานตกตะลึงไปทันที เขาเพิ่ง เห็นว่า ด้านหน้าของเฉินเฟิง มีขวดเหล้าขาวเปล่าตั้งอยู่ แปดขวดอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่เฉินเฟิงกลับยืนนิ่ง เหมือนคนปกติทั่วไป

“คุณผู้ชาย ดื่มไปแปดขวดจริงเหรอคะ?” พนักงานหันไป ถามเฉินเฟิงด้วยความเหลือเชื่อ

เฉินเฟิงพยักหน้าลง

“โปรดรอสักครู่นะคะ ฉันจะไปเรียนผู้จัดการมา” พนักงานทำหน้าสงสัย หล่อนรู้สึกว่าเป็นเรื่องใหญ่ ถ้า เฉินเฟิงดื่มไปแปดขวดจริงๆ แต่กลับไม่เป็นอะไรเลย งั้น เหล้าคงมีปัญหาจริงๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ชายสวมชุดสูทคนหนึ่งก็เดินเข้ามา

“สวัสดีครับ คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงทุกท่าน ผมเป็นผู้ จัดการคฤหาสน์หัวฉี ขออภัยที่ทำให้เหตุการณ์เช่นนี้ ทำให้ต้องขัดจังหวะการรับประทานอาหารของทุกท่าน” ชายวัยกลางคนเดินเข้ามาพร้อมด้วยสายตาแสดงความ ขอโทษ
จากนั้นเขาหันไปมองสวีตงเหลียง ถามขึ้น : “คุณผู้ชาย บอกว่าเหล้าเหมาไถของทางร้านเป็นของปลอมเหรอ ครับ?”

สวีตงเหลียงเริ่มโกรธ ประจวบกับแอลกอฮอล์ออกฤทธิ์ : “ถึงจะไม่ใช่เหล้าปลอม แต่ต้องมีน้ำเจือปนแน่นอน ไม่ อย่างนั้นเขาจะดื่มคนเดียวแปดขวดได้อย่างไร?”

หลิวโป๊กวาดสายตามองเฉินเฟิง เขารู้สึกตกใจมากกับ การที่เฉินเฟิงดื่มเหล้าไปแปดขวด แต่เขามั่นใจว่า เหล้าเห มาไถล็อตนี้รับมาจากโรงงานโดยตรง ไม่มีทางเป็นของ ปลอมแน่นอน

“คุณผู้ชายครับ ความสงสัยของคุณมีเหตุผลมาก แต่สิ่ง ที่ผมอยากบอกคุณก็คือ เหล้าทั้งหมดบนโต๊ะนี้ เป็นเหล้า เหมาไถที่มาจากล็อตเดียวกันทั้งหมด ซึ่งนั่นก็หมายความ ว่า เหมาไถที่คุณดื่ม กับเหล้าเหมาไถแปดขวดที่คุณผู้ชาย ท่านนี้ดื่ม ไม่มีอะไรต่างกันครับ” หลิวโป๋อธิบายด้วยน้ำ เสียงหนักแน่น

“แล้วยังไงล่ะ?” สวีตงเหลียงยังไม่ได้สติ และยังไม่เข้าใจ ความหมายที่หลิวโป๊พูด

หลิวโป๊ถอนหายใจ พูดขึ้น : “คุณผู้ชายครับ ความหมาย ของผมก็คือ ถ้าเหมาไถของร้านเป็นของปลอม คุณก็จะไม่ เมาครับ”

“ไม่จริง! ฉันไม่เมา!” สวีตงเหลียงโมโห เขาเริ่มได้สติขึ้น มาแล้ว ตัวเองทำเรื่องโง่เง่าไป หากเป็นเหล้าปลอม ก็ต้อง เป็นเหล้าปลอมเหมือนกันทั้งหมด ดื่มเข้าไป เฉินเฟิงไม่เมาแต่เขากลับเมา ไม่ว่าจะพูดยังไง เขาก็แพ้เฉินเฟิงแล้ว

หลิวโป๊พูดด้วยความเหนื่อยใจ : “ครับผม คุณผู้ชาย คุณ ไม่เมา แต่ผมสามารถยืนยันได้ว่า เหมาไถของทางร้าน ไม่มีปัญหาแน่นอน เดี๋ยวผมจะทดสอบให้คุณดูนะครับ”

หลิวโปพูดพลางหยิบขวดเหล้าเปล่าทั้งแปดขวดของ เฉินเฟิงมาวางเรียงตรงหน้า จากนั้นสแกนคิวอาร์โค้ดที่ละ ขวด ไม่นานนัก วันผลิตและเลขสินค้าก็ปรากฏขึ้น หน้า จอแสดงถึงชื่อโรงงานผลิตเหล้ามาตรฐานที่โรงเหล้า ไม่มี ทางเป็นของปลอมแน่นอน

“คุณผู้ชาย คุณก็ได้เห็นแล้ว เหล้าขาวของพวกเราเป็น ของแท้ แต่ถ้าคุณยังไม่เชื่อ คุณสามารถให้คนของโรงงาน มาตรวจสอบได้นะครับ” หลิวโป๊พูดอย่างจริงจัง

สวีตงเหลียงสีหน้าแย่ลงทันที เขายังมีเรื่องสงสัยอีก

“หรือเป็นเพราะพนักงานของพวกคุณ แอบเปิดขวดออก

จากนั้นเปลี่ยนเหล้าขาวในขวดที่เขาจะดื่มเป็นน้ำเปล่า แทน” หลิวโปมองเขาด้วยสายตาเอือมระอา สวีตงเหลียงเสีย

สติไปแล้วจริงๆ

“คุณผู้ชาย คุณสามารถกินอะไรก็ได้ แต่คุณจะพูดอะไร ชั่วไม่ได้ คุณพูดแบบนี้เท่ากับว่ากำลังทำลายชื่อเสียง ของคฤหาสน์หัวฉี ถ้าเรื่องนี้ไม่เป็นความจริงขึ้นมา คุณ ต้องถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย” หลิวโป่พูดด้วยน้ำเสียง

เย็นชา
เมื่อได้ยินเรื่องรับผิดชอบทางกฎหมาย สวีตงเหลียงเริ่ม ปาดเหงื่อที่ไหลลงมาจากหน้าผากเป็นจำนวนมาก ทันใด นั้นเขาก็มีสร่างเมาขึ้นมาเยอะ เจ้าของอยู่เบื้องหลังคฤหา สน์หัวฉีเป็นถึงตระกูลหยาง ถ้าเรื่องในวันนี้เป็นความผิด ของเขา ดังนั้นพวกตระกูลหยางคงไม่ปล่อยเขาไปแน่นอน

“ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆ ผู้จัดการหลิว ผมดื่มหนักไป ผมเข้าใจผิดเอง” สวีตงเหลียงรีบขอโทษทันที

สีหน้าของหลิวโป่ยังคงโหดเหี้ยมเย็นชา สายตาอันส่ง พลังของเขา มองเห็นได้ชัดว่าสวีตงเหลียงกับเฉินเฟิงไม่ ถูกกัน ทั้งสองท้าดวลดื่มเหล้ากันบนโต๊ะอาหาร สุดท้ายสวี ตงเหลียงเป็นฝ่ายแพ้ แต่กลับโยนความผิดให้คฤหาสน์หัว ฉี เพื่อจะยกระดับให้ตัวเอง

แต่ที่นี่คือคฤหาสน์หัวฉีไม่ใช่ร้านอาหารด้านนอกทั่วไป หากจะโยนความผิดให้คฤหาสน์หัวฉี คนอย่างสวีตงเหลียง จะมีสิทธิ์อะไร!

“ผู้จัดการหลิว ขอโทษค่ะ พี่เหลียงดื่มเยอะเกินไปจริงๆ อย่าถือสาคำพูดของเขาเลยนะคะ” หวังเจียเมิงพูดกลบ เกลื่อนเพื่อช่วยสวีตงเหลียงทำเรื่องนี้ให้จบ สวีตงเหลียง ดื่มหนักไปจริงๆ แต่ที่นี่เป็นถึงคฤหาสน์หัวฉี ไม่ต้องพูดถึง เรื่องเหล้ามีปัญหาหรือไม่ ถ้ามีปัญหาจริง นายก็ไม่ควรพูด

“หี คออ่อนแล้วยังจะอวดดี ถ้ามีครั้งต่อไป ฉันจะไม่ เกรงใจอีกแน่นอน” หลิวโป่พูดบ่นด้วยความไม่พอใจ จาก นั้นเดินออกจากห้องไปทันที

สวีตงเหลียงพยักหน้าลง หน้าแดงเหมือนตูดลิง ถ้าเป็นคนอื่นที่กล้ามาดูถูกเขาขนาดนี้ เขาคงเขาไปต่อยแล้ว แต่ นี่คือหลิวโป่ผู้จัดการคฤหาสน์หัวฉี สมมติเขาติดหนี้ตัวเอง เป็นแสน เขาก็ไม่กล้าทำอะไรหลิวโป๊