บทที่ 931 ธรรมดาแต่ยิ่งใหญ่

เฉินเฟิงทำได้เพียงจำต้องเอ่ยถามขึ้น “ไม่ทราบว่าเจ้าตระกูล โจวอยากจะพูดอะไร?”

โจวสุนขยับริมฝีปาก พลางเอ่ย : “ทำไมผมถึงคิดไม่ถึงเหมือน กันนะ ว่าน้องชายแท้ๆของผมจะทำเรื่องทรยศวงศ์ตระกูลได้ เรื่องที่เขาทำกับคุณชายเฉิน ผมเองก็ได้ยินโจวจื่อเอ๋อบอกแล้ว เรื่องนี้ตระกูลโจวต้องขอโทษคุณชายเงินด้วย คุณชายเงินอยาก จะให้ทำอย่างไร ก็เอ่ยปากออกมาได้เลย ตระกูลโจวจะพยายาม ชดเชยให้มากที่สุดอย่างแน่นอน”

เฉินเฟิงมองไปยังโจวจื่อเอ๋ออีกครั้ง ในรอยยิ้มของเธอราวกับ มีความล้อเล่นมากขึ้นไปด้วย

เฉินเฟิงพอจะเข้าใจแล้ว ถึงแม้จะไม่รู้ว่าโจวสุนรู้ได้อย่างไร แต่โจวสุนก็ยอมรับความจริงนี้ได้จริงๆ นั่นก็คือน้องชายของเขา นั้นเป็นหูเป็นตาให้กับหมาป่าทะเลทราย อีกทั้งยังลงมือกับ เฉินเฟิงอีกด้วย

เฉินเฟิงเองก็ไม่ได้คิดอะไรมาก จึงเอ่ยพูดออกมาอย่างตรงไป ตรงมา : “นี่มันไม่เกี่ยวกับตระกูลโจว แต่เป็นหมาป่าทะเลทราย คุณเองก็ไม่ต้องโทษตัวเองหรอกครับ เดิมที่เป็นเพราะผมไม่ระวัง เองมากกว่า ถึงได้ติดกับเข้า”

แต่โจวสุนยังคงรู้สึกไม่วางใจอยู่บ้าง เขาเอ่ยขึ้น : “คุณชาย เฉิน แต่โจวฟ่างเป็นน้องชายแท้ๆของผม เขาทำเรื่องที่ผิดต่อคุณขายเฉิน ผมจะไม่ทำอะไรเลยได้อย่างไร”

ท่าทางของโจวสุนมีความนอบน้อมและจริงใจเป็นอย่างมาก ราวกับว่าต้องการจะชดใช้ให้ มิเช่นนั้นแล้วในใจของเขาก็คงจะ สงบลงได้ยาก

และเวลานี้เฉินเฟิงเองก็ได้รับรู้ถึงสายตาที่มาจากโจวจื่อเอื้อ เธอกำลังมองตัวเองด้วยแววตาที่เป็นประกาย ถึงแม้จะไม่ได้เอ่ย พูดออกมา แต่เงินเฟิงก็เข้าใจความหมายของสายตานั้นขึ้นมา ทันที

แต่เฉินเพิ่งกลับทำเป็นมองไม่เห็น เขาเอ่ยขึ้น : “ถ้าหากผมรับ ของๆคุณจริงๆ ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่ผมฆ่าโจวฟ่างจะนับอย่างไรล่ะ ถึงอย่างไรเขาก็เป็นน้องชายแท้ๆของคุณ ผมจะต้องชดใช้ด้วย ชีวิตตัวเองด้วยอย่างนั้นหรือ?”

“……”โจวสุนไม่รู้จะโต้อย่างไร แต่คุณชายเฉิน……..

เฉินเฟิงกลับไม่รอให้เขาพูดจบ จึงซึ่งพูดมาก่อน : “แบบนี้แล้ว กัน คุณคิดถึงเรื่องที่ว่าจะจัดการเรื่องของตระกูลโจวอย่างไรดี กว่า ไม่ต้องไปคิดถึงที่ว่าจะจัดการอะไรกับหมาป่าทะเลทราย ตอนนี้โจวฟางตายไปแล้ว หมาป่าทะเลทรายจะต้องหันมาสนใจ กับตระกูลโจวอีกครั้งอย่างแน่นอน พวกคุณมีพิรุธใดๆออกมา ก็ จะทำให้เกิดการแก้แค้นของหมาป่าทะเลทรายขึ้นอีก

เฉินเฟิงเอ่ยพูดออกมาอย่างเด็ดเดี่ยว โจวสุนเองก็ทำได้เพียง ต้องยอม

ไปจิ้งเฟิงไม่รอให้ถึงวันรุ่งขึ้น ช่วงบ่ายที่โจวสุนทั้งสองคนออกไป เขาก็ขึ้นเขามาเพียงลำพัง

เงินเฟิงเองก็เอ่ยถามออกมาอย่างตรงไปตรงมาเช่นกัน “คุณ ท่านไป คุณคิดได้อย่างไรบ้างแล้วครับ

ไปจิ้งเฟิงนั่งลงอย่างช้าๆ เขาถอนหายใจพลางเอ่ยขึ้น : “คุณ ชายเฉิน ฉันรู้สึกว่าฉันแก่มากแล้ว แม้กระทั่งลืมวันที่ต่อสู้อย่าง สุดชีวิตเพื่อความคิดแบบนั้นไปตั้งนานแล้วล่ะ

เฉินเฟิงได้ยินความหมายในคำพูดของเขา ก็คิดว่าเขาจะ ปฏิเสธ แต่คิดไม่ถึงว่าไปจิ้งเฟิงจะเปลี่ยนหัวข้อการสนทนา : “ดี ที่ฉันมีลูกชายดีๆทั้งสองคน พวกเขายังกล้าสู้ ฉันเองก็ไม่มีอะไร ให้ต้องกังวลแล้วเช่นกัน แพ้ชนะก็ล้วนแต่เป็นเรื่องของตัวพวก เขาเองแล้ว”

เฉินเฟิงกลับคิดไม่ถึง ในความเป็นไปได้ แต่ขอเพียงแค่ไป จิ้งเฟิงยอมรับปาก เรื่องนี้ก็จะง่ายขึ้นมากแล้ว

“ถ้าอย่างนั้น ผมคิดว่าแผนของพวกเราสามารถรีบดำเนินการ ได้แล้ว” เฉินเฟิงยิ้ม

เฉินเฟิงและโจวสุน ไป๋จิ้งเฟิงแอบกวาดล้างภายในตระกูลไป และตระกูลโจว รับประกันว่าภายในไม่ได้ถูกคนของหมาป่าทะเล ทรายแทรกซึมเข้าไป

ในขณะเดียวกันเวลานี้ ก็เอากำลังไว้ที่ตระกูลเชียน จับตามอง ทุกๆการเคลื่อนไหวของพวกเขา
เวลาผ่านไปทีละวันๆ บรรยากาศของตระกูลเซียนนั้นกลับ ค่อยๆตึงเครียดขึ้น ภายในมีการแพร่ออกมาว่ามีคนต้องการจะ เป็นปฏิปักษ์ต่อตระกูลเซียน

บรรยากาศที่ตึงเครียดนี้ยังคงมีอย่างต่อเนื่อง ผู้แทนในการ แถลงข่าวในโลกธุรกิจของตระกูลเซียนจู่ๆก็ถูกฆ่าในตอนที่กำลัง ออกงานสังคมอยู่

เรื่องนี้ดูเหมือนกับเป็นการทำให้เกิดเรื่องขึ้นมา เป็นการจุดไฟ ความโมโหของตระกูลเซียน ปฏิกิริยาของตระกูลเซียนนั้นรุนแรง มาก

ตระกูลเซียนดำเนินการตรวจสอบกันอย่างรวดเร็วและเฉียบ ขาด เบาะแสปรากฏขึ้นจากการพินิจวิเคราะห์และชี้ไปยังหมาป่า ทะเลทราย

การประชุมภายครอบครัวที่ตระกูลเซียนนั้นดำเนินการขึ้น อย่างเงียบๆ คนนอกไม่รู้ถึงขั้นตอน โดยสังเขป แต่หลังจากการ ประชุม ตระกูลเซียนก็ลงมือกับหมาป่าทะเลทราย โดยตรง

ไม่ใช่เพียงแค่สงครามทางธุรกิจเพียงเท่านั้น แต่เป็นการ ลงมือพร้อมกันกับกำลังป่าเถื่อนทางเศรษฐกิจอีกด้วย

เสียงดังสะเทือน ตระกูลเล็กๆก็พากันระมัดระวัง กลัวว่าจะได้ รับผลกระทบจากการต่อสู้กันของตระกูลเซียนและหมาป่าทะเล ทราย แล้วจะตายอย่างไม่รู้เรื่องอะไรเลย

เฉินเฟิงนั่งดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วอยู่ที่ตระกูลไป แล้วออกคำสั่งเป็นครั้งเป็นคราว ให้ไปดำเนินการโดยไปซึ่ง ไปโจวจื่อเอ๋อ

เฉินเฟิงอยู่เบื้องหลัง คอยวางกรอบ กศัตรู คอยกุม

สถานการณ์การต่อสู้เอาไว้เป็นบางครั้ง บีบคอของหมาป่าทะเล ทรายให้แน่นขึ้นทีละนิดๆ

ภายใต้การกด อำานาจของตระกูลเชียน และกลยุทธ์ลับของ เฉินเฟิง อิทธิพลอำนาจของหมาป่าทะเลทรายก็ค่อยๆพังพินาศ ลง

ราชาหมาป่าที่เคยมีหน้ามีตาอย่างไร้ขีดจำกัดแห่งหมาป่า ทะเลทราย ในที่สุดก็พ่ายแพ้ให้กับความสามารถที่แข็งแกร่งของ เฉินเฟิง

หมาป่าทะเลทรายล่มลงแล้ว อิทธิพลอำนาจของตระกูลเซียน ได้รับความเสียหายไปไม่น้อยเช่นกัน ตระกูลไป์ ตระกูลโจวก็ถือ โอกาส โผล่ขึ้นมากันอย่างฉับพลัน กลายเป็นผู้แถลงของเฉินเฟิง ที่ทะเลทรายอันเวิ้งว้าง

เรื่องทะเลทรายอันเวิ้งว้าง เฉินเฟิงเองก็น่าอำนาจแห่งชัยชนะ กลับมายังยันเจียงด้วยเช่นกัน แทบจะกดให้ครอบครัวอื่นไม่ สามารถเงยหน้าขึ้นมาได้เลย

ผ่านมาอีกซักช่วงหนึ่ง เฉินเฟิงจึงไปพบเสี้ยเพิ่งเหยา

เมื่อทั้งสองคนเจอกันแล้ว เฉินเฟิงก็พบว่าเสียเพิ่งเหยาดูผอม แห้งไปอยู่บ้าง

ในช่วงเวลาที่แยกกันนี้ เสี้ยเพิ่งเหยาคิดอะไรมากมายเหลือ
การได้มารู้จักกับเฉินเฟิงเธอมักจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ตั้งแต่ ครั้งแรกที่เจอกัน จนแต่งงานกัน หย่ากัน แล้วกลับมาแต่งงานกัน ใหม่อีกครั้ง ทุกๆช่วงเวลาทั้งหมดนี้ เขาก็เหมือนกับช็อคโกแลต ที่พอค่อยๆเปิดกล่องออกมา แต่ละอันก็ล้วนแต่มีรสชาติที่แตก ต่างกันออกไป

“เมิ่งเหยา ผมคิดที่จะรอให้พวกเราแก่ลง ผมประคองคุณ นั่ง ลงบนเก้าอี้ยาวในลานบ้าน ดูลูกของเรา ลูกเล่นอยู่ตรงนั้น หลัง จากที่คุณเหนื่อยแล้ว ก็พิงไหล่ของผมหลับไป ผมกลัวว่าคุณจะ หนาว แล้วถอดเสื้อคลุมมาคลุมลงให้คุณ

ได้ยินคําพูดรักๆ ใคร่ๆแบบนี้แล้ว จินตนาการถึงฉากที่อบอุ่น แบบนั้นแล้ว เสี้ยเพิ่งเหยาก็หน้าแดงขึ้นมา

ทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน เดินไปด้วยกันตามกาลเวลาเหมือนกับ

ยามไม้ใกล้ฝั่ง

เวลาจะกําจัดหลายๆสิ่งไป เช่นความเข้าใจผิดก่อนหน้านี้ระ หว่างเฉินเฟิงกับเสี้ยเมิ่งเหยา ชีวิตของทั้งสองคนมีความสุขและ นมนเป็นอย่างมาก

เวลาสามารถทําให้คนรู้สึกเสียใจ เช่นความแค้นของรุ่นพี่เย หนานเทียน รอจนเฉินเพิ่งสืบเรื่องฆาตกรได้อย่างชัดเจนแล้ว ทางฝ่ายนั้นก็ได้เสียชีวิตไปแล้ว เหลือเพียงคนร้ายที่สมรู้ร่วมคิด บางคน จนสุดท้ายเฉินเฟิงเพียงแค่ลงโทษไปเพื่อเป็นการตักเดือน ไม่ได้กำจัดทิ้งไป

และเวลาก็สามารถหาอะไรหลายๆสิ่งมา เช่น หลังจากผ่าน ประสบการณ์ต่างๆมา ความสามารถของเฉินเฟิงก็ก้าวกระโดด ไปได้อย่างรวดเร็ว

รอจนความสามารถของออกัสตัสผู้นำสภามืดก้าวหน้ามากขึ้น พากงปุ่นเหย่อู๋ โซโล หงเทียนป้าและคนอื่นๆ มาหาเงินเฟิง ต้องการกําจัดอุปสรรคเพื่อให้ความทะยานอยากของพวกเขา เป็นจริงนั้น กลับพบว่าเฉินเฟิงแข็งแรงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม ไม่ เพียงแต่ไม่มีคนที่สามารถกำจัดอุปสรรคไปได้เท่านั้น แต่กลับ เสียชีวิตแทน

ผู้รอดชีวิตกระจัดกระจายของสภามืดก็ถูกดูเรียและองค์กร ศิลปะการต่อสู้ร่วมมือกันปราบปราม จนหายวับไปกับตา

“ที่รัก ทานอาหารเช้าเสร็จแล้วไปส่งลูกที่โรงเรียนนะ

“ครับ ทานเสร็จเดี๋ยวนี้ล่ะ” เฉินเฟิงดื่มนมที่เหลือ “แต่ก่อนจะ ออกจากบ้านขอจูบคุณก่อนนะ”

“อ๋อ หนูรับไม่ได้จริงๆ” ลูกสาวที่อยู่ข้างๆเอ่ยแขวะขึ้น

เฉินเฟิงหัวเราะออกมา แล้วพาลูกสาวออกจากบ้านไป

เฉินเฟิงที่ได้กลายมาเป็นพ่อคนเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น ชีวิตที่ มีการต่อสู้ฆ่าแกงกันลดน้อยลง มีความอบอุ่นและความธรรมดา เพิ่มมากขึ้น
เป็นความธรรมดาแต่กลับดูยิ่งใหญ่ยิ่งนัก!

จบบริบูรณ