ลูกเขยมังกร

บทที่ 907 บนโต๊ะอาหารของนักธุรกิจ



บทที่ 907 บนโต๊ะอาหารของนักธุรกิจ

หลังจากที่ติดต่อกับSouthcoแล้ว เฉินเฟิงก็โทรศัพท์ไปหาไป ซึ่ง ไปซึ่งก็พูดตอบเฉินเฟิงด้วยถ้อยคำขอบคุณชุดใหญ่ ฟังแล้ว รู้สึกแทบจะขนลุกซู่ไปทั้งตัว เฉินเฟิงก็ไม่อยากจะฟังอีกต่อไปแล้ว รีบวางสายก่อนที่เขาจะพูดจบเสียอีก

เดินกลับเข้าไปในบ้าน เสี่ยวเยก็ทำกับข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“คุณทำอะไรเนี่ย ดูไปแล้วก็ไม่เลวเลยนะ” เฉินเพิ่งมองดู กับข้าวบนโต๊ะอาหาร

เสี่ยวเยยกกับข้าวจานใหญ่จานหนึ่งเดินออกมา รู้สึกในนั้นจะ เป็นซุปกระดูก

“นี่มันเป็นกับข้าวประจำถิ่นของที่นี่เลยนะ นางฟ้าโปรยดอกไม้ รสชาติอร่อยดีมากเลย คุณชายเฉิน คุณต้องลองชิมดูหน่อยแล้ว รับรองว่าคุณกินแล้วจะต้องติดใจอยากกินอีกแน่เลย

เฉินเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าไม่อร่อยละก็ ฉันจะต้องหักเงินเดือน คุณแล้วล่ะ”

เสี่ยวเย่พูดโวยวายว่า “โอ๊ย! คุณชายเฉินคุณทำอย่างนี้ได้ยัง ไงกัน ถ้าคุณแกล้งบอกว่าไม่อร่อยล่ะ งั้นฉันก็ไม่ต้อง………

เฉินเฟิงมองดูท่าทางที่เธอตกใจแทบจะร้องไห้ออกมา เขารู้ว่า ค่ล้อเล่นของตัวเองทำให้เสียวเย็นึกว่าเป็นจริง จึงปลอบใจเธอ ว่า “คุณไม่ต้องตกใจหรอก ฉันก็แค่พูดเล่นเท่านั้นเอง ฉันยังพูดไม่จบเลย ถ้ามันอร่อยจริงละก็ ฉันก็จะเพิ่มเงินเดือนให้คุณไง คุณ ไม่ใช่ว่าแม้แต่ความเชื่อมั่นตัวเองก็ไม่มีสักนิดเลยเหรอ? ถ้าเป็น อย่างนี้นะ ดูไปแล้วก็ไม่น่าจะอร่อยเท่าไหร่นักหรอก”

พอพูดเช่นนี้แล้ว เสี่ยวเก็หน้าระรื่นขึ้นมาทันที แล้วพูดว่า “คุณชายเฉิน คุณวางใจเถอะ ฉันรับรองว่ามีความมั่นใจแน่นอน เลย แต่ว่าฉันก็ไม่อยากให้คุณเพิ่มเงินให้ฉันหรอก ขอเพียงแค่ คุณพูดชมฉันก็พอแล้ว”

ไม่ต้องการเพิ่มเงินเดือน เฉินเฟิงถามด้วยความอยากรู้ว่า “ทำไมล่ะ ฉันเพิ่มเงินเดือนให้คุณไม่ดีเหรอไง?”

เสี่ยวเยส่ายหน้าแล้วพูดว่า “คราวที่แล้วคุณก็เพิ่มเงินเดือนให้ ฉันครั้งหนึ่งแล้ว ส่วนนี่ก็เป็นเรื่องที่ฉันควรจะทำอยู่แล้ว ทำให้ อร่อยก็สมควรแล้ว ฉันคงไม่ใช่อยากได้เงินตอบแทนเพราะเรื่อง นี้หรอก”

เฉินเฟิงหัวเราะ หยิบตะเกียบขึ้นมาแล้วคีบชิ้นเนื้อข้างบนชิ้น หนึ่งเข้าปากไป รู้สึกกรอบนอกนุ่มใน อร่อยจนแทบจะลืมไม่ลง เป็นอาหารที่เลิศรสจริงๆ

จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อร่อยสุดยอดจริงๆเลย อร่อยกว่าที่ร้าน ภัตตาคารทําเสียอีก

เสี่ยวเย่ก็ดีใจมาก “ขอบคุณคำชมของคุณชายเฉินมากค่ะ ต่อ ไปนี้ฉันจะยิ่งขยันทำมากขึ้นกว่านี้ ฉันยังมีของที่อร่อยอีกหลาย อย่างนะ คุณชายเฉินก็จะต้องชอบแน่ๆเลย

เมื่อเห็นเด็กสาวคนนี้ยิ้มด้วยความดีใจ เฉินเฟิงก็ถูกรอยยิ้มของเธอซึมซับไปด้วย ก็รู้สึกดีใจไปกับเธอด้วย

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว เสี่ยวเยก็เก็บกวาดจาน ชาม เฉินเฟิงก็นอนเล่นสบายอารมณ์อยู่ใต้ต้นไม้ ช่วงนี้ดูเหมือน เป็นเวลาพักผ่อนที่สุขสบายอะไรเช่นนี้

ในไม่ช้าก็ถึงวันที่Southcoมาถึงทะเลทรายแล้ว หลังจากนัด หมายวันที่พบเจอกันแล้ว ไปซึ่งก็ขับรถด้วยตัวเองมารับเงินเฟิง ถึงบนเขา โดยเฉพาะ

เมื่อเห็นปอร์เช่ 911 คันนั้น เฉินเฟิงก็ถามว่า “แกไปได้ของเกส โบราณชิ้นนี้มาจากไหนเหรอ? ตัวถังทาร์โกหรือว่าเทอร์โบล่ะ?”

ไปชิงยิ้มแล้วพูดว่า “แบบทาร์กา ก็ชอบรถเก่าแก่แบบนี้แหละ ถึงจะให้ความรู้สึกที่แท้จริง กว่าจะได้มาไม่ใช่ง่ายเลยนะ ไป ควานหาซื้อมาจากพวกนักสะสมรถเก่าแก่คนหนึ่ง ดังนั้นจึงใช้มา จนถึงทุกวันนี้เลย”

เฉินเฟิงกลับไม่ได้มีความชอบส่วนตัวกับการสะสมรถหรูพวก นี้ เขาขอเพียงแค่ให้มีครบสี่ล้อ สามารถที่จะใช้แทนการเดินได้ เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

จากนั้นก็ไปกับไปชิงสองคนตรงไปยังโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดของ เมืองหลาน ส่วนพอรู้ว่า Southcoจะมา ไปซึ่งก็ได้รีบสั่งจองห้อง พิเศษของโรงแรมที่หรูที่สุดไว้ก่อนแล้ว

เดิมทีเฉินเฟิงก็ไม่อยากจะฟุ่มเฟือยเช่นนี้ ก็มีพวกเขาแค่สาม คน อย่างมากSouthcoทางนั้นก็เพิ่มมาอีกสักคนสองคนเท่านั้น แล้วมาจองห้องพิเศษใหญ่ขนาดนี้ก็จะเป็นการฟุ่มเฟือยไปหน่อย
แต่ว่าไปชิงกลับยืนยันว่า “นั่นมันก็เป็นธุรกิจของตระกูลตัวเอง จะไปบอกว่าฟุ่มเฟือยอะไรกันล่ะ

เมื่อได้ยินเช่นนี้แล้ว เฉินเฟิงก็ไม่คัดค้านอีกแล้ว

แล้วมันก็สมกับที่เป็นโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดของเมืองหลานจริงๆ ภายในลานจอดรถนั้นแทบจะมีแต่รถหรูราคาแพง แม้แต่ออดี้ คาดิลแลครถพวกนั้นก็แทบจะไม่ได้เห็นเลย เบนซ์ S Class พวก นั้นอยู่ที่นี่ล้วนถือว่าเป็นรถธรรมดาไปแล้ว

เดินตามหลังไปชิงไป ขึ้นลิฟต์ทีเดียวก็ตรงไปถึงที่หมายแล้ว ชั้นนี้ดูเหมือนว่ามีเพียงแค่ห้องเดียวเท่านั้น ก็เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ ผู้คนมารบกวนนั่นเอง

สาวสวยรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นราวสามสี่คนแต่งชุดกี่เพ้าสีแดง สดใส เกล้าผมมวยแบบสตรีโบราณ ยืนยิ้มต้อนรับพวกเขาอยู่ ตรงด้านหน้า

“ก็ช่างรู้จักหาความสุขเสียจริงนะ แม้แต่สาวเสิร์ฟก็ยังต้องหา ที่สวยงามขนาดนี้เลย” เฉินเฟิงมองไปยังไปซึ่งพูดแล้วรอยยิ้ม

ไปชิงพูดว่า “สาวๆพวกนี้สวยที่สุดในภัตตาคารเลยนะ ฉันได้ เปลี่ยนเวรให้พวกเธอมาเข้าทำงานในวันนี้โดยเฉพาะถ้ามีสาว งามมานั่งเป็นเพื่อนเวลากินข้าว แม้แต่ข้าวที่กินเข้าไปก็ยังหอม เป็นพิเศษเชียวล่ะ

เฉินเฟิงได้แต่ยิ้มให้ไม่ได้พูดอะไร

ผ่านไปสักครู่หนึ่ง Southcoก็มาถึงแล้ว
ตาเฒ่าคนนี้หน้าตาท่าทางนั้นก็ยังคงเหมือนเดิม ผมสีดอกเลา หยิกเป็นลอนทั้งศีรษะ หน้าตาแบบคนทางยุโรปตะวันตก ไม่มี หนวดเคราอะไรเลย ดูแล้วช่างสง่างามเหลือเกิน แต่ก็ดูเหมือนว่า ชราไปบ้างเล็กน้อย

เมื่อเห็นSouthcoเดินเข้ามา เงินเฟิงก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไป

หา

“เฮ เพื่อนเก่าของฉัน” Southco กอดเฉินเฟิงไว้ด้วยความ สนิทสนม

ถึงแม้จะไม่ค่อยชอบกับพิธีการที่ร้อนแรงเช่นนี้เท่าไหร่นัก แต่ เฉินเฟิงก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร ส่วนเขาก็มองเห็นแล้วว่าSouthcoไม่ ได้มาเพียงคนเดียว ข้างตัวเขายังมีหญิงสาวชาวจีนคนหนึ่ง ใส่ ชุดกี่เพ้าสีเขียวอ่อนตามมาด้วย

หลังจาก Southcoปล่อยมือแล้ว เฉินเฟิงพูดว่า “ฉันก็คิดไม่ ถึงว่านายจะมาลงทุนที่เมืองจีน ด้วย หลายปีที่ผ่านมานี้การ แข่งขันทางธุรกิจดุเดือดมาก เงินทุนพวกนั้นทยอยเข้ามา มากมาย คิดอยากจะหาเงินก็เป็นเรื่องที่ลำบากมากขึ้นแล้วล่ะ

Southcoพยักหน้าแล้วพูดว่า “จริงด้วย แต่ฉันยังค้นพบ โครงการที่ดี โครงการหนึ่ง ฉันเชื่อว่ามันสามารถทำกำไรให้กับ ฉันตามที่ฉันต้องการเลยทีเดียว”

เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “งั้นก็ขอให้นายประสบความสำเร็จ

ในเร็ววัน

จากนั้นSouthcoก็พาสาวสวยชุดกี่เพ้าคนนั้นมาถึงตรงหน้าไปชิง

เฉินเฟิงก็แนะนำว่า “นี้คือไปชิง เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูล ไปที่จะร่วมลงทุนโครงการแร่แรร์เอิร์ธกับนาย เมื่อได้ยินเฉินเฟิงแนะนำเช่นนี้แล้ว Southcoก็มองไปยังไป

งอีกครั้งหนึ่ง

“คุณกับไปซูคนนั้นรู้จักกันหรือเปล่า?”

ไปชิงตอบว่า “นั่นเป็นน้องชายของผมเอง ผมเป็นพี่ชายของ เขา”

Southcoพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มิน่าล่ะฉันเห็นพวกคุณหน้าตา คล้ายกันมากเลย พวกคุณคนจีนหน้าตาก็ดูคล้ายๆกันหมด บางทีก็แยกไม่ออกเหมือนกันนะ”

เฉินเฟิงก็หัวเราะแล้วพูดว่า “ที่จริงแล้วดูพวกฝรั่งอย่างพวก คุณแบบนี้ ก็แยกไม่ค่อยออกเหมือนกัน ก็มักจะรู้สึกว่าอ้วนๆ เหมือนกันหมด หรือไม่หน้าตาก็เป็นแบบนายอย่างนี้แหละ

Southcoก็หัวเราะตาม แต่เขากลับไม่ได้แนะนำหญิงสาวที่อยู่ ข้างกายเขาคนนั้นเลย

เฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “Southco นายนี่เป็นเพื่อนยังไง ใจไม่ถึงเลย สาวสวยขนาดนี้นายก็ยังไม่แนะนำให้พวกเรารู้จัก มั่งเลย”

Southcoไม่ใช่ไม่ยอมแนะนำเธออย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นแล้ว เขาคงไม่พาหญิงสาวคนนี้มาด้วยแล้ว
แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเฟิงแล้ว Southcoก็รีบหันหน้ามา มองเฉินเฟิงด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม แล้วพูดว่า “ฉันเดือนนายก่อน นะ เฉินเฟิง นายอย่าคิดไม่ซื่อกับLeonaละ นายห้ามแตะต้องตัว เธอเด็ดขาดเลย”

เฉินเฟิงยิ้มแล้วมองไปยังหญิงสาวที่ชื่อLeonaคนนี้ เขายื่น

มือขวาออกไปแล้วพูดอย่างสุภาพว่า “ยินดีที่ได้พบคุณครับ”

Leonaก็ยื่นออกมือออกมาเช็กแฮนด์กับเฉินเฟิงอย่างไม่ เคอะเขิน แล้วพูดว่า “ยินดีที่ได้พบคุณค่ะ”

“เฉินเฟิง นายได้ยินคำพูดของฉันหรือเปล่า? ฉันบอกนายแล้ว นะ นายห้ามคิดไม่ซื่อกับLeonaเด็ดขาดเลย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ