บทที่ 904 สถานที่โดดเดี่ยวบนเขา

หญิงสาวคนนั้นโกรธมากลุกขึ้นยืน ดูเหมือนกำลังจะเดินจาก

เฉินเพิ่งรีบตะโกนว่า “รอเดี๋ยว!”

หญิงสาวเซ็กซี่คนนั้นกลับไม่คิดจะหยุดเลย ได้แต่เดินออกไป จากห้อง อีกทั้งยังปิดประตูอย่างแรงจนเกิดเสียงดังปังขึ้นมา

เฉินเฟิงส่ายหน้า ไม่รู้ว่าทำไมจิตใจตัวเองถึงไม่แน่วแน่ขนาด เมื่อรวบรวมสติให้นิ่งขึ้นแล้ว เขาก็มองสภาพร่างกายของตัว

เอง กลับรู้สึกประหลาดใจมากกับบาดแผลบนร่างกายที่ได้หาย

ดีแล้วกว่าครึ่งหนึ่ง นอกจากรอยบาดแผลภายนอกที่ยังคงน่าสะ

พรึงกลัวพวกนั้นแล้ว สภาพร่างกายและจิตใจกลับรู้สึกดีขึ้นมาก นอนพักฟื้นอยู่นานรู้สึกเซ็งมาก ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นจากไปแล้ว ก็ไม่มีคนอื่นเข้ามาอีกเลย

ในใจของเขาก็รู้สึกเป็นห่วงหลงหลินสองพี่น้อง อดทนต่อ ความเจ็บปวดของบาดแผลที่ยังแตะต้องไม่ได้ แล้วค่อยๆคลาน ลงมาจากเตียงด้วยความยากลำบาก

เปิดประตูที่หญิงสาวคนนั้นปิดด้วยความโกรธ แล้วเดินออก ไปข้างนอก สำรวจดูบริเวณรอบๆแล้ว ดูเหมือนว่าที่นี่ก็มีแต่ เฉินเฟิงอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้นไป
เขารู้สึกหิวแล้ว แต่กลับหาที่จะกินข้าวไม่ได้เลย

หลังจากตะโกนเสียงดังออกไปแล้ว ก็ไม่ได้รับเสียงตอบรับ กลับมาเลย เขาจึงสงสัยว่าตนเองมาอยู่ในสถานที่ที่ว่างเปล่า ที่ไหนสักแห่ง ที่นี่นอกจากหญิงสาวคนนั้นแล้วก็ไม่มีใครอยู่อีก เลย

ไม่รู้จะทำยังไงดี เขาจึงเตรียมตัวที่จะเดินออกไปข้างนอก เมื่อ เดินมาถึงข้างประตูเหล็กของหน้าลานบ้าน แล้วยื่นหน้ามองออก ไปยังสุดทางถนน บริเวณนั้นก็ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่แม้แต่คนเดียว

เฉินเพิ่งรู้สึกกลัวขึ้นมาบ้างแล้ว หรือว่าที่นี่เป็นอีกโลกหนึ่งที่ ไม่มีคนอยู่เลย

ทันใดนั้นบนท้องฟ้าก็มีเครื่องบินลำหนึ่งบินผ่านศีรษะไป

พร้อมกับเสียงเครื่องบินที่ดังกระหึ่ม จึงทำให้เฉินเพิ่งรู้สึก

สบายใจมากขึ้น ในที่สุดเขาก็ยังคงมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้

ริมทางเนินเขามีร้านปลูกไม้เลื้อยตั้งอยู่หลังหนึ่ง กิ่งก้านที่ คดงอของต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ยื่นออกมาบังแดดไว้เป็นร่มเงาให้ กับที่บริเวณนั้นพอดี

ใต้ต้นไม้ใหญ่ก็ยังมีโต๊ะเก้าอี้สำหรับให้คนนั่งพักเหนื่อยอีก ด้วย เฉินเฟิงจึงเดินเข้าไปแล้วหาที่นั่งลง

เก้าอี้หินนั้นเย็นมาก พื้นผิวที่เป็นเงาแวววาวนั้นทำให้เกิดรู้สึก อยากจะไถลลื่นออกไป

มองดูทิวทัศน์ที่ห่างไกลออกไป กลับรู้สึกดูเหมือนเป็นที่ที่ค่อนทุรกันดาร จึงว่าเขาไม่ได้ออกไปจากทะเลแต่อาจอยู่ใกล้ชายแดนเท่านั้น

หลังจากไปไม่ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ที่สุดรถเก๋งคันหนึ่งขับมาจากนอก เฉินเฟิงยังไม่ขยับตัว ตอนเขา

ที่เป็นเพียงสถานที่สำหรับพักผ่อนหย่อนใจ ดังนั้นไม่เห็น ผู้คนก็นับว่าเรื่องปกติธรรมดา แต่กลับไม่ว่าชิงคนเอา ตัวเองมาเก็บไว้แล้ว ไม่สนใจอะไรเขาเลย มัน หมายความว่าอย่างไรกันแน่

รถคันนั้นก็จากรถ สำหรับผู้ชายคนนั้น เฉินเพิ่งมองแค่แวบเดียว ก็เป็นชายร่างกายคนนั้นที่กับชิง

ส่วนหญิงสาวอีกคนก็ไม่ว่าเป็นใคร ก็ไม่ใช่หญิงสาวเฉินเฟิงเคยพบเจอคนนั้น

หลังจากพวกเขาจากรถแล้ว ชายร่างกำยำเมื่อเห็นเฉินเฟิง นั่งอยู่ตรงนั้น จึงเฟิงจากนั้นเดินเข้าไปในบ้าน

“คุณนั่งอยู่ที่ทำไมล่ะชายร่างกำยำ

มานั่งเล่นเฉยๆเฉินเฟิงตอบ

ในเมื่อเฉินไม่อยากต่อไปว่า คุณชายคุณพักอยู่ก่อน ให้บาดแผลหายดีแล้ว เขาก็จะมาหาคุณเอง

เฉินเพิ่งกลับถามขึ้นว่า “คุณชายไปคนไหนล่ะ ฉันรู้จักทั้งสอง

คนเลย” ชายร่างกายก็ไม่ได้คิดจะพูดหยอกเล่นกับเฉินเฟิง “คุณก็รู้ว่า

เป็นคนไหน”

เฉินเฟิงก็ไม่ถือสาที่ชายร่างกายคนนั้นจะโกรธ ได้แต่ถามต่อ ไปว่า “พวกแกให้ฉันมารักษาตัวอยู่ที่นี่ คิดอยากจะให้ฉันช่วย พวกแกทําอะไรใช่ไหมล่ะ?”

ชายร่างกายหยิบบุหรี่ซองหนึ่งออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้กับ เฉินเฟิงอย่างเป็นมิตร เฉินเฟิงก็ส่ายหน้า ส่วนตัวเขาก็หยิบออก มาหนึ่งมวนแล้วจุดบุหรี่ขึ้น

เขาพูดว่า “เรื่องแบบนี้ ฉันก็ไม่ค่อยใส่ใจหรอก ฉันเพียงแต่รู้ ว่าคุณชายไปพูดอย่างนี้ ส่วนคุณก็เป็นคนที่มีฝีมือร้ายกาจมาก ถ้าคุณอยากจะไปจากที่นี่ คุณชายไปก็ไม่ขัดขวางคุณหรอก แต่ ว่าเรื่องที่เขาเคยได้ช่วยชีวิตคุณไว้ เขาหวังว่าคุณควรจะจำไว้

เฉินเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า “หรือว่าคิดจะเอาเรื่องพวกนี้มาต่อรอง กับฉันชั่วชีวิตเลยเหรอ?”

ชายร่างกำยำพูดว่า “คุณชายไปไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ความหมายของเขาก็แค่หวังว่าเมื่อไหร่ที่เขาเจอกับอันตรายขึ้น

มา คุณสามารถจะช่วยเหลือเขาได้บ้าง

เฉินเฟิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “เขาก็รู้จักคิดที่จะให้ฉันช่วยเขาด้วยเหรอ? นี่แทบจะเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเลยนะ

ชายร่างก๋าย่าพูดว่า “คุณชายเฉิน คุณคงไม่ว่าอะไรนะที่ฉัน

เรียกคุณอย่างนี้” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ดูเหมือนนานมาแล้วที่ไม่มีใคร

เรียกฉันแบบนี้ แม้แต่ฉันเองก็แทบจะลืมไปเลย ถ้าเป็นเช่นนี้

พวกแกก็คงได้ตรวจสอบฐานะของฉันแล้วใช่มั้ย? ชายร่างกายพยักหน้า “คุณชายไปบอกว่า ถ้าเขาไปยันเจียง เมื่อไหร่ ก็จะต้องแวะไปเยี่ยมคารวะคุณชายเฉินแน่นอน เพียงแต่ ว่าจนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปสักที”

เฉินเพิ่งนึกถึงพี่น้องสองสาวตระกูลฉางขึ้นมา จึงถามว่า “แล้ว พี่น้องสองสาวนั่นล่ะ? เป็นยังไงบ้างแล้ว?”

ชายร่างกายาท่าทางอึดอัด ดูเหมือนไม่อยากจะพูดถึง

“เป็นยังไงกันแน่? หรือว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?” เฉินเฟิง ถามด้วยความร้อนใจ

ชายร่างกำยำพูดว่า “คุณชายไปเล่าเรื่องของท่านให้พวกเธอ ฟังหมดแล้ว แต่ถึงแม้ว่าพวกเธอจะช่วยชีวิตคุณอย่างสุดฝีมือ แล้วก็ตาม แต่หลังจากที่รู้ว่าคุณเป็นคนที่ร่ำรวยมากแล้ว พวก เธอจึงขอลาจากไป แล้วก็ฝากบอกคุณว่าไม่ต้องไปตามหาพวก เธออีกแล้ว”

เฉินเฟิงคิดไม่ถึงว่าสองสาวฝาแฝดนั้นถึงกับปิดกั้นความ สัมพันธ์กับคนที่อยู่คนละโลกกับพวกเธอได้ถึงเพียงนี้ แต่เขาก็ได้แต่ยิ้มจนเพื่อนๆ เขาคงไม่อาจจะแกล้งทำตัวเป็นคนปกติธรรมดา ทั่วไปคนหนึ่งที่อยู่ข้างกายตลอดไปได้

“ฉันรู้แล้ว” เฉินเฟิงตอบด้วยความรู้สึกหดหู

ชายร่างกำยำก็แนะนำเรื่องราวบางอย่างที่เกี่ยวกับที่นี่ หญิง สาวที่มากับเขาคนนั้นจะเป็นคนที่คอยดูแลเฉินเฟิงที่นี่ ถ้า ต้องการอะไรก็บอกกับหญิงสาวคนนี้ได้เลย เธอจะทำทุกอย่าง เท่าที่ทำได้ ถ้าแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ ก็มาบอกกับเขา

เฉินเฟิงก็ได้แต่ตอบตกลงอย่างขอไปที่

หลังจากแนะนำทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ชายร่างกำยำก็กำลัง จะจากไป ทันใดนั้นเฉินเฟิงก็นึกถึงสาวงามคนนั้นที่เขาได้เห็น ตอนที่เพิ่งฟื้นตื่นขึ้นมาใหม่ๆ จึงแล้วถามชายกำยำว่า “สาวสวย คนนั้นที่อยู่ที่นี่เป็นใครเหรอ?”

แต่ว่าชายร่างกายกลับมองไปยังเฉินเฟิงด้วยความสงสัย แล้วถามว่า “ผู้หญิงอะไรเหรอ?”

“ก็ผู้หญิงผมยาวดกดำหน้าตาสวยงามมากคนนั้นไง ตอนที่ฉัน ตื่นขึ้นมา เธอก็อยู่ที่ห้องฉันพอดี” เฉินเฟิงพูดอธิบาย

แต่ว่าชายร่างกำยำก็ยังส่ายหัว เขาพูดว่า “ก่อนที่ฉันจะพา เสี่ยวเย่มาที่นี่ก็ไม่เคยมีคนอยู่ที่นี่เลย เดิมทีก็มีเพียงเสียวเยู่คน เดียวเท่านั้นที่คอยดูแลคุณที่นี่ ฉันพาเธอไปซื้อข้าวของที่จำเป็น ต้องใช้กลับมา ส่วนที่นี่ก็ไม่มีใครอยู่อีกแล้ว”

เฉินเฟิงคิดดูแล้ว หรือว่าตอนที่เขาเพิ่งตื่นขึ้นมานั้น รู้สึกเกิดความผิดพลาดไป แต่นั่นมันเหมือนจริงมากเกินไปแล้ว สาวสวย ขนาดนี้ เขาไม่ได้เห็นมานานแล้วนะ

ชายร่างกาย่ายังคิดอยากจะถามให้แน่ชัดอีก เฉินเฟิง โบกมือให้เขา และไม่พูดคุยกับเขาอีกต่อไป

ชายร่างกายจึงไม่ได้ถามต่อไป แล้วพูดย้ำอีกครั้งว่าถ้า เฉินเฟิงมีเรื่องอะไรก็บอกเขาได้ จากนั้นจึงขับรถจากไปในที่สุด

เฉินเฟิงมองดูเขาจากไป จากนั้นก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน ถึง แม้ที่นี่ดูไม่ใหญ่โตเท่าไหร่นัก แต่ก็ยังอยู่ได้ถึงสิบกว่าคนก็ไม่ใช่ เป็นปัญหาใหญ่ ยิ่งไม่ต้องพูดเลยว่าตอนนี้มีเพียงเขาและเสี่ยว แย่อยู่กันแค่สองคนเท่านั้น