บทที่766 ผู้ชายมีน้ำตา

อาเธอร์ในฐานะผู้นำราชองครักษ์ มีศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจ ในตัวเอง แต่วันนี้เมื่อการแข่งขันจบลง ทุกอย่างก็จบลง ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่อาเธอร์ถึงจะเดินออกมาจากเงามืดของการแข่งขันนี้ได้ บางทีไม่กี่วัน บางทีอาจหลายปีหรือตลอดชีวิตก็ไม่มีทางเดินออก มาได้

“มันเหลือเชื่อมากจริงๆ!

โมดริชเลขาธิการองค์การศิลปะป้องกันตัวระดับโลกจน กระทั่งจบการแข่งขัน ยังดึงสติคืนจากฉากเมื่อกี้นี้ไม่ได้ จากที่ เขาพูดการแข่งขันนี้เหนือความคาดหมายของเขาจริงๆ

“เลขาธิการ คุณยังไม่รู้หรือว่า เฉินเฟิงของประเทศหวาคนนี้ เก่งในการพลิกแพลงสถานการณ์ในความทุกข์ยาก สร้างเรื่อง ราวปาฏิหาริย์ และนี่ก็เป็นเรื่องจริง!

ทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรคที่อยู่ด้านข้างปัดท่าทีที่กังวลออกไป และอธิบายให้เลขาธิการโมดริชด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

เมื่อกี้นี้ตอนที่เฉินเฟิงตกอยู่ในสถานะถูกกระทำ ทิฟฟานี่ธิดา แห่งพรรครู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก เพราะกลัวว่าเฉินเพิ่งจะพ่าย แพ้การแข่งขันโดยไม่ได้ตั้งใจ การพ่ายแพ้ก็ถือเป็นรอง ด้วยคน อย่างอาเธอร์แล้ว ไม่มีทางปล่อยเงินเฟิงไปง่ายๆแน่

“เฉินเฟิงประเทศหวา ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ การแข่งขันครั้งนี้ยอดเยี่ยมมาก!”

พระสันตะปาปาโจ้ พูดกับอู่จื่อโจวที่อยู่อีกด้าน ในคำพูดนั้น เต็มไปหา นชมเฉินเฟิง

แม้ว่าอาเธอร์จะเป็นพาลาดินแห่งคูเรีย สูญเสียอาเธอร์ไปก็ เสียดายอยู่บ้าง แต่ได้ผู้ที่แข็งแกร่งอย่างเฉินเฟิงมามันก็มีผลดี สําหรับพระสันตะปาปาโจ้เป็นอย่างยิ่ง

โจ้ แค่คิดว่าถ้าเงินเฟิงผ่านชั้นกลางไป ความแข็งแกร่งจะ เพิ่มขึ้นจะแข็งแกร่งถึงขั้นไหน นี่เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับ แผนการในอนาคตของโจ้

เมื่อเทียบกับคนที่แข็งแกร่งอย่างอาเธอร์ โจ้ให้ความสำคัญ กับผู้กล้าหาญอย่างเฉินเฟิงมากกว่า ความน่ากลัวของผู้กล้า หาญก็อยู่ที่ คุณจะไม่มีทางรู้ว่าเขาจะไปถึงระดับไหนในช่วงเวลา ต่อไป และจะได้รับพลังที่น่ากลัวแบบไหน

เดิมทีเฉินเฟิงอยู่ในการแข่งขันนี้ไม่ได้โดดเด่น แต่เมื่อเข้าสู่ การแข่งขัน เอาชนะหรี่ชาง รอน หงหย และจั่วก็ยกระดับชื่อ เสียงของตัวเองไปตลอดทาง ตอนนี้ก็เอาชนะอาเธอร์พาลาดิน ของคูเรีย เรียกได้ว่ายืนอยู่ในช่วงเวลาที่สูงสุดภายในพริบตา เดียว

“อ๋อ เขาแข็งแกร่งเป็นอย่างมากจริงๆ!

อู่จื่อโจวพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ในใจรู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก เพราะเฉินเฟิงเป็นจอมยุทธ์ของประเทศหวา
ต้องรู้ว่าสำหรับจอมยุทธ์ที่ต้องการฆ่าผู้บ่มเพาะพลังที่สูงกว่า ตัวเองหนึ่งระดับนั้น นี่เป็นเรื่องยากมาก นี่ไม่ใช่เพียงแค่ขุมกำลัง เท่านั้น

แต่การเอาชนะคู่ต่อสู้ด้วยความก้าวกระโดด ไม่ใช่เรื่องยาก สําหรับเฉินเฟิง

เฉินเฟิงก้าวเข้าสู่หมวดหัวจิ้งตั้งแต่อายุน้อยๆ กลายเป็นคนที่ แข็งแกร่ง และสร้างศิลปะการต่อสู้ของตัวเอง แม้ว่าศิลปะการ ต่อสู้นี้จะไม่สมบูรณ์ มีเพียงแค่สามท่วงท่า แต่คนที่อายุน้อย สามารถทำถึงขั้นนี้ได้ไม่กล้าพูดว่าไม่มีเลย พูดได้เพียงว่ามีน้อย มาก

โดยเฉพาะทะลุฟ้าท่วงท่าสุดท้าย ท่วงท่านรู้สึกว่าทะลุฟ้าดิน จริงๆ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งอย่างอู่จื่อโจวก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม ใน เวลาเดียวกันก็ตะลึงมากเช่นกัน

การแข่งขันวันนี้สามารถพูดได้ว่าเป็นการแข่งขันต่อเนื่องกัน ไปเป็นระลอก อู่จื่อ โจวเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย หลังจากดู เฉินเฟิง ในตอนนี้แล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เยี่หนานเทียน

แต่เดิมเย่หนานเทียนก็พิการอยู่แล้ว แต่เขามาในวันนี้ก็เพื่อ ศิษย์น้องของตัวเอง ชายที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้กล้าหาญในศิลปะ การต่อสู้ ผู้ชายที่อนาคตอาจกลายเป็นผู้นำคนแรกของศิลปะการ ต่อสู้ระดับโลกถูกยอดฝีมือหลายคนรุมโจมตี สุดท้ายพิการ

วันนี้ภายใต้เกิดกว่าที่คาดหวัง เย่หนานเทียนจับวีลแชร์ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ขณะนี้เขาเหมือนย้อนกลับไปปีนั้น เฉินเฟิง ใช้การกระท่าของตัวเอง พิสูจน์แทนเขาต่อหน้าทุกคน ต่อหน้าผู้แข็งแกร่ง ศิลปะระดับโลก กู้หน้าเยี่หนานเทียน ในปีนั้นคืนมาแล้ว

“เฉินเฟิงประเทศหวา…..

“เฉินเฟิง……..”

“เฉินเฟิง…..”

หลังจากเงียบไปชั่วครู่ ผู้คนทุกคนในบริเวณผู้ชมต่างตะโกน เสียงพร้อมเพรียงกันขึ้นมา เสียงของพวกเขาประสานเป็นหนึ่ง เดียวกัน บดบังเสียงทั้งหมดก็ภายในพริบตา

ดวงอาทิตย์ตกดิน เฉินเฟิงสองมือประสานคำนับเพื่อตอบ สนองต่อผู้ชมรอบข้าง จากนั้นก็หันออกจากที่สนามแข่งขัน วิ่งไป

ทางเย่หนานเทียน

เฉินเฟิงรู้สึกตื่นเต้นในใจไม่แพ้กัน ในตอนนี้เขาเหมือนเด็กที่ ทำความดี ต้องการบอกให้ผู้อาวุโสรับรู้อย่างเร่งด่วน และยัง อยากได้รับคำชมจากผู้อาวุโสด้วย

“ฮ่าฮ่าฮ่า ศิษย์น้องเฉินเฟิง สุดยอดมาก!”หลังจากที่เฉินเฟิ งมาถึง จียุ่นก็อดไม่ได้ที่จะกอดเฉินเฟิง ในคำพูดเต็มไปด้วยคำ ชื่นชมของเฉินเฟิง

“เฉินเฟิง เยี่ยมมาก!

แม้ว่าเทียนจะพูดน้อย แต่เคารพยำเกรงต่อเฉินเฟิงอย่างเห็น ได้ชัดเจน ในความคิดของเขาการต่อสู้หลายครั้งของเฉินเฟิง ไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่เพื่อประเทศหวา และเพื่อส่งเสริมศิลปะการต่อสู้ของประเทศหวา ดีมากเป็นอย่างยิ่ง

เฉินเฟิงยิ้มและพยักหน้า คนที่อยู่รอบข้างอาจารย์ฟางเจิ้ง ซาง โป๊ จียุ่นและหลายท่านสองมือประสานคำนับทักทาย

เพราะอาจารย์ฟางเจิ้งและจฉาง ชางโปคนอื่นๆรู้ว่ามันไม่ใช่ เวลาที่จะคุยกันถึงเรื่องในอดีต พวกเขาต้องการที่จะเก็บเวลาที่ เหลืออยู่ให้กับศิษย์พี่ศิษย์น้องคู่นี้ ดังนั้นเมื่อเฉินเฟิงทักทายพวก เขา พวกเขาก็แค่ยิ้มและพยักหน้าตอบรับ

แต่เดิมคิดว่าเย่หนานเทียนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเป็นเฟิ งมาถึง เย่หนานเทียนก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรเลย แต่มองไปที่ เฉินเฟิงด้วยความพึงพอใจ

“ศิษย์ การแข่งขันหลายครั้งก่อนหน้านั้นเป็นเพียงบทเรียน สำหรับศัตรูเหล่านั้น คราวนี้พี่มา ฉันไม่ได้ทำให้พี่ขายหน้าใช้ มั้ย!”

เฉินเฟิงดูตื่นเต้น เย่หนานเทียนมองการแข่งขันของเขาออก เฉินเฟิงก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย ประหม่าเพราะกลัวว่าเย่หนาน เทียนจะขายหน้า

“ฮ่าๆ เสี่ยวเฟิงนายคือความภาคภูมิใจของฉัน การแข่งขัน ครั้ง สุดยอดมาก!”

เย่หนานเทียนยิ้ม และมองไปที่ผมยุ่งเหยินใบหน้าแปดเปื้อน ฝุ่นของเฉินเฟิงด้วยใบหน้าที่พึงพอใจ ขณะที่เขาพูดเยี่หนาน เทียนมีความสุขเป็นอย่างมาก และภาคภูมิใจมากๆ
เฉินเฟิงยิ้มและเกาหัว หลังจากได้รับคำชมจากเย่หนานเทียน จะเห็นได้ว่าเขาเขินเล็กน้อย จากนั้นก็ข้ามฝูงชนเคลื่อนตัวไปข้าง หลังเย่หนานเทียนและเข็นรถวีลแชร์ออกไป

อาจารย์ฟางเจิ้ง จีอู๋ฉางซาง โป๊ จีน เทียนอิงและคนอื่นๆก็ เดินไปยังทางที่ห่างไกลด้วยรอยยิ้ม

เสียงเชียร์ของผู้ชมยังคงดำเนินต่อไป และดูพวกเขาจากไป

เฉินเฟิงเป็นเยี่หนานเทียนไปที่บนอัฒจันทร์ด้านนอก มองดูหง เทียนป้าบนอัฒจันทร์ กงปั่นเหยจากญี่ปุ่น และโซโลจ้องไปที่ เฉินเฟิงอาจารย์ลูกศิษย์ทั้งสองด้วยแววตาไม่ดี ดวงตาของพวก เขาราวกับแทบลุกเป็นไฟ ดูเหมือนว่าพวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะ รีบพุ่งไปฉีกเฉินเฟิงสองศิษย์พี่ศิษย์น้องเป็นชิ้นๆ

บางทีอาจสังเกตเห็นแววตาของคนไม่กี่คน เฉินเฟิงเป็นเช่ หนานเทียนอยู่ก็หยุดลงมา เฉินเพิ่งหันมองไป ดวงตาเต็มไปด้วย ความอาฆาต

เมื่อตอนที่มองไปที่คนเหล่านี้ ซึ่งเทียนป้า กงปุ่นเหย่อู่และโซ โลสามคนก็สังเกตเห็นถึงความอาฆาตของเฉินเฟิง

“ครั้งนี้การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ผู้สืบทอดของพวกนาย เป็น

เพียงแค่ดอกเบี้ยเท่านั้นเอง ในไม่ช้าก็เร็วฉันจะทำให้พวกนาย

คนที่รุมโจมตีศิษย์พี่ฉันในตอนนั้นต้องชดใช้!” เฉินเฟิงไม่สนใจคำพูดแม้แต่น้อย ในขณะนี้กล่าวกับทั้งสาม

คนอย่างไม่เกรงใจ
เมื่อคำพูดของเฉินเฟิงดังออกมา ซึ่งเทียนป้า กงปูนเหย่อและ โซโลความอาฆาตของทั้งสามก็ปรากฏทันที

เย่หนานเทียนนั่งอยู่บนรถเข็น เขาสามารถสังเกตได้ถึงความ อาฆาตของทั้งสาม ในขณะนี้เขาหายใจเข้าลึกๆ และมองไปใน ระยะไกล พร้อมกับน้ำตาที่ไหลผ่านดวงตา

ถึงแม้ว่าผู้ชายจะไม่เสียน้ำตาง่ายๆ จนกว่าจะมีเรื่องที่เสียใจ

จริงๆ

ผู้สูงส่ง ในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้คนนี้ ในตอนนั้นสูงส่งมาก ทุกคนที่เห็นเขาอดไม่ได้ที่รู้สึกว่าต่ำต้อยกว่า เมื่อตอนที่เขา เจริญรุ่งเรืองดุจดั่งพระอาทิตย์ ถูกหลายคนรุมโจมตีจนทำให้ พิการ ในตอนนั้นเขาไม่ได้ร้องไห้ เขาหล่นมาจากแท่นบูชา ก็ไม่ ได้ร้องไห้ แต่วันนี้เขาหลั่งน้ำตา นี่เป็นน้ำตาแห่งความปลาบปลื้ม นี่เป็นน้ำตาแห่งความภาคภูมิใจ