บทที่ 630 สร้างความตื่นตกใจ

“ข้อที่สอง ก่อนหน้านี้ฉันได้พูดไปแล้ว ฉันเต็มไปด้วยความรู้สึก ดีๆกับประเทศที่เต็มไปด้วยความมหัศจรรย์นี้ แต่หลังจากที่ฉัน มาถึงที่นี่ก็มีเรื่องที่ทำให้ฉันไม่พอใจ คนที่ชื่อเฉินจึงไฉซึ่งอยู่ใน ยันเจียง เพื่อที่จะดึงดูดให้ฉันลงทุน เขาใช้การหลอกลวง ใช้วิธี การล่อลวงที่แสนจะน่ารังเกียจ ทำให้ฉันโมโหเป็นอย่างมาก จนถึงขั้นเริ่มสงสัยสภาพแวดล้อมการลงทุนของยันเจียงและหวา เซีย ถึงขั้นทำให้ฉันยกเลิกความคิดที่จะลงทุน แต่โชคดีที่ใน เวลานั้น ฉันได้เจอกับผู้มีพระคุณและเพื่อนของฉันที่ชื่อเฉินเฟิง เฉินเฟิงบอกกับฉันว่า นั้นเป็นแค่ข้อยกเว้นเท่านั้น

“ความเป็นจริงเป็นเครื่องยืนยัน สิ่งที่ผู้มีพระคุณพูดนั้นถูกต้อง นั่นเป็นเพียงแค่ข้อยกเว้นเท่านั้น คนอื่นๆ ในหวาเชี่ยล้วนดีมาก ยกตกอย่างเช่นคุณเซ่หย่วนที่น่าเคารพ แต่ฉันก็ยังคงอยากจะ พูด ฉันไม่อยากเจอคนที่ชื่อเฉินอิงใจ ในระหว่างการร่วมลงทุน และหวังว่าจะไม่ได้เจอคนประเภทนี้การทำงานร่วมกันสิ่งที่ จําเป็นคือความจริงใจ! ”

“สุดท้าย ขอขอบคุณทุกท่าน ณ ที่นี้ด้วย ฉันเชื่อว่า การ สนับสนุนอย่างยิ่งใหญ่ของหวาเซียและยันเจียง ทำให้ ธุรกิจของอังกฤษและธุรกิจของหวาเซียสามารถบรรลุเป้าหมาย ได้ และสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นมากขึ้น

ตามด้วย ขณะที่ทุกคนกำลังมองด้วยความจดจ่อและคาดหวังนั้น ภายใต้แสงไฟ ใบหน้าของแอนนี่แต้มไปด้วยรอยยิ้ม เธอพูด ขึ้นเสียงหวาน โดยพูดเป็นภาษาอังกฤษ สำเนียงจากตระกูลผู้ดี หลังจากเธอพูดจบหนึ่งประโยคก็จะหยุดลง แล้วให้ล่ามในงาน แปลภาษา เสียงนั้นดังก้อง

“แปะๆๆ……

สิ้นเสียงของแอนนี่ เสียงปรบมือหนาหูดังขึ้น ตั้งอยู่นานไม่ หยุด ราวกับจะปรบมือจนเพดานพลิกกลับด้าน

เฉินอิงไฉจบเห่แล้ว !

ขณะที่กำลังปรบมือ ภายในใจของคนของหวาเซียที่อยู่ใน งานต่างเหงื่อตกและมีความคิดนี้ขึ้นมา

ถูกแอนนี่พูดตำหนิต่อหน้าข้าราชการระดับสูง ต่อให้เป็นอิงใจ

จะมีคนคอยหนุนหลังที่มีอำนาจแค่ไหน ก็อย่าคิดฝันที่จะอยู่ใน

แวดวงข้าราชการได้อีก

ในทางกลับกัน เฉินเพิ่งกลับได้รับความสนใจจากข้าราชการ ระดับสูง เพราะเรื่องในครั้งนี้

“ตาเซ่ เพื่อป้องกันไม่ให้การลงทุนของบริษัทอังกฤษเกิด ปัญหาขึ้นอีก นายรีบเรียกประชุมแล้วกำจัดเฉินอิงไฉไปซะ จาก นั้นรายงานไปที่แผนกองค์กร ฉันเองก็จะรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นให้ กับแผนกองค์กรตามจริง ให้แผนกองค์กรประกาศเรื่องจัดการเงิ นอิงใจก่อนที่บริษัทอังกฤษจะไปจากยันเจียง ถือว่าเป็นการให้คำ ตอบแอนนี่และบริษัทอังกฤษ”
หลังจากจบการสัมมนา หัวหน้าใหญ่ส่งแอนนี่ไปที่รถ จากนั้น เข้าไปนั่งในรถHonggi บอกกับเหย่วนที่นั่งอยู่ข้างตน

“ครับ หัวหน้า”

เซ่หย่วนทำตามคำสั่งทันที เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาต่อหน้า หวังหง สั่งให้เลขารายงานกรรมการ ให้ออกหนังสือเรียกประชุม วันนี้เวลาบ่ายโมงตรง ประชุม ในหัวข้อไล่เฉินอิงใจออก

บ่ายโมงตรง การประชุมได้เริ่มขึ้นอย่างตรงเวลา เซ่หย่วนและ ข้าราชการระดับสูงต่างร่วมการประชุม บ่ายสอง การประชุมจบ ลง ทุกคนที่ร่วมประชุมต่างมีความเห็นตรงกัน และได้มีมติดังต่อ ไปนี้

เฉินอิงไฉถูกไล่ออก

มตินี้ ทำให้ยันเจียงเกิดความปั่นป่วนไม่น้อย

เฉินอิงไฉ เป็นถึงหนึ่งในคนที่โดดเด่นของทายาทรุ่นที่สาม ของตระกูลเฉิน แต่สุดท้ายตอนนี้เขากลับถูกไล่ออก

อีกทั้ง ชีวิตนี้ไม่สามารถเข้ามาทำงานราชการได้อีก วิธีการ จัดการในครั้งนี้ แทบจะเท่ากับประหารเงินอิงไฉ

“เฉินเฟิง ไอ้ลูกเมียน้อย แกรอดูเถอะ! ฉันไม่จบกับแกแน่!

หลังจากที่เฉินอิงไฉบทลงโทษ เขาก็ร้องตะโกนด้วยความ หน้า หน้าแดง กำหมัดทั้งสองข้างแน่น ใบหน้าของเขายับยู่ยี่ เต็มไปด้วยความแค้น………
ค่ำคืนหลังจากผ่านไปสามวัน แอนนี่ที่พักอยู่ในโรงแรมหรู หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วนั้น เธอใส่ชุดนอนผ้าไหม นอนอยู่บน เตียงนุ่มขนาดใหญ่ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเงินเฟิง

“เฉินเฟิงที่รัก คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ?” ปลายสายรับสาย แอ นนี่เป็นฝ่ายถามก่อน

“ไม่ได้ทําอะไรครับ มีอะไรรึเปล่า?” เฉินเฟิงถาม

“พรุ่งนี้ ฉันจะกลับอังกฤษพร้อมกับคุณพ่อแล้วค่ะ”

แอนนี่พูดด้วยสีหน้าอาลัยอาวรณ์ “ชีวิตหลายวันที่ผ่านมานี้ เหมือนเป็นความฝัน ฉันอยากให้ความฝันนี้อยู่ตลอดไป ไม่ต้อง ตื่นขึ้นมา”

“คุณเที่ยวเล่นจนไม่อยากกลับบ้านแล้ว”

เฉินเฟิงยิ้มเศร้า เขารู้ดี เพราะฐานันดรศักดิ์ของเธอที่พิเศษ กว่าคนอื่น ทำให้แอนนี่ไม่ค่อยได้เที่ยวเล่นอย่างมีอิสระ ออกจาก ประเทศอังกฤษนับครั้งได้ โดยเฉพาะเมื่อแปดปีก่อนตอนที่เธอ เกือบตายด้วยฝีมือผู้ก่อการร้าย ทำให้เธอไปไหนมาไหนใน ประเทศอังกฤษน้อยครั้งมาก

“ใช่ค่ะ” แอนนี่พูดด้วยเสียงออดอ้อน “ฉันไปเที่ยวกับคุณอีก สองสามวันดีไหมคะ?”

“ขอแค่คุณพ่อของคุณอนุญาต ผมไม่มีปัญหาครับ” เฉินเฟิง ยิ้มแล้วตอบกลับ เขารู้ดีแก่ใจ ความเป็นไปได้น้อยมาก

เป็นจริงตามนั้น แอนนี่บ่นด้วยความเซ็ง “ฉันขออนุญาตท่านแล้วค่ะ แต่ท่านไม่อนุญาต”

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็กลับประเทศอังกฤษด้วยความเชื่อฟังนะ ครับ ไว้มีโอกาสผมจะไปหาคุณที่ประเทศอังกฤษ” เฉินเฟิงยิ้ม แล้วพูด

“ค่ะ คุณพ่อบอกแล้ว ครั้งนี้ท่านเสียใจมากที่ไม่ได้เจอคุณไว้ รอให้คุณมาประเทศอังกฤษ จะต้องทำความรู้จักกับคุณอย่างดี ค่ะ” แอนนี่พูดอย่างมีความสุข

เธอในเวลานี้ เหมือนผู้หญิงที่กำลังมีความรัก รู้สึกเหมือนว่า แฟนของตนเองได้รับความชอบจากผู้ใหญ่ รู้สึกดีใจมาก

เฉินเฟิงสามารถสัมผัสได้ถึงความดีใจของแอนนี่ และสัมผัส ได้ถึงความรู้สึกที่เธอเก็บซ่อนเอาไว้ แต่เขายังคงแกล้งทำเป็น ไม่รู้ จงใจเปลี่ยนบทสนทนา พูดไปเรื่อยเปื่อย ไม่นานก็ผ่านไป กว่ายี่สิบนาที

“เฟิงที่รัก ฉันรอคุณที่ประเทศอังกฤษนะคะ ไม่เจอกันไม่เลิกรา ค่ะ”

หลังจากยี่สิบนาทีผ่านไป แอนนี่วางสายด้วยความอาลัย อาวรณ์ จากนั้นวางโทรศัพท์ไว้ด้านข้าง เดินลงจากเตียง มอง ออกไปนอกหน้าต่างในทิศทางของเฉินเฟิง

ความเป็นจริงตลอดหลายวันที่ผ่านมานี้ที่เธอได้อยู่กับเฉินเฟิง เธอมีค่าถามข้อหนึ่งอยากจะถามเฉินเฟิงมาก

ซึ่งก็คือเฉินเฟิงเคยชอบเธอไหม
แต่สุดท้าย เธอก็ไม่ได้ถามออกไป

เพราะแฮธาเวย์บอกกับเธอ เฉินเพิ่งแต่งงานแล้ว

อีกทั้งภรรยาของเฉินเฟิง ก็สวยมาก ความสวยของเธอไม่ด้อย ไปกว่าตน

เวลานี้เธอถามคำถามนี้กับเฉินเฟิง มีแต่จะทำให้เงินเฟิง ลําบากใจ

ดังนั้น เธอเลือกที่จะมีเหตุผล

“แต่เหตุผลนี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน?” แอนนี่พูดพึมพำเสียงเบา เข้าสู่ความสับสน

ในเวลาเดียวกัน ห่างจากพระราชวังกู้กงไปไม่ไกล ประตูที่สูง ใหญ่ ตรอกซอยที่มีการป้องกันอย่างหนาแน่น

รถยนต์ที่มีป้ายทะเบียนพิเศษคันจอดอยู่ตรงหน้าประตูบ้าน ตระกูลเฉิน คันแรกคือป้ายที่ขึ้นต้นด้วยจิงav สามคันด้านหลัง คันหนึ่งเป็นป้ายทะเบียนรถทหาร อีกสองคนเป็นป้ายทะเบียนรถ ข้าราชการ เป็นป้ายทะเบียนรถที่ขับอยู่บนท้องถนน ตำรวจไม่ กล้าดักจับ

ภายในตระกูลเฉิน เฉิน โป๊ยุง เฉินเจี้ยนกั๋วอยู่ในห้องโถงใหญ่ ส่วนเฉินอิงนั่งหน้า หน้าแดงบนโซฟา

ในห้องโถงใหญ่ ไม่มีใครพูดอะไร เงียบมาก บรรยากาศ กดดันเป็นอย่างมาก