บทที่ 580 การสังหารหมู่

หลังจากไม่กี่นาทีต่อมา จึงเถียนซ่านเอื้อเข้ามาที่ฟาร์ม เดินตรง เข้าไปในบ้านไม้ทางทิศตะวันตกของฟาร์มทางลับเข้า ฐานทัพอยู่ในบ้านไม้นั่น!

เข้าไปในบ้านไม้ จึงเถียนซ่านเอ้อยืนอยู่หน้ากำแพงที่มี ลักษณะพิเศษ ผนังเป็นสีแดงส่องแสง กำลังสแกนดวงตาของ เขา

ไม่นาน เสียงก็ดังตามขึ้นมา กำแพงค่อยๆเปิดออก ปรากฏ ทางลับเส้นหนึ่ง

จึงเถียนซ่านเอ้อก้าวเข้าไปในห้องเล็กๆตรงประตูลับ ยืนนิ่ง

อยู่กับที่ ถูกแสงสีแดงสแกนอีกครั้ง

“แกร๊ก

หลังจากสแกนและยืนยันตัวตน พื้นห้องจมลงช้าๆ แสดงแสง ทีสว่างไสวปรากฏขึ้น

เห็นอุโมงค์ใต้ดินเปิดอยู่ จึงเถียนซ่านเอ้อกำลังเข้าไปใน อุโมงค์นี้

ในขณะนี้………

มีเงาหนึ่ง เหมือนกับวิญญาณค่อยๆปรากฏอยู่ด้านหลังของจิ่งเกียนซ่านเอ้อ

ก็คือเฉินเฟิง!

เฉินเฟิงดูเหมือนจะค่อยๆ โผล่ขึ้นมาจากอากาศ จากนั้นก็ไม่ รอให้จึงเถียนซ่านเอ้อสังเกตเห็นความผิดปกติ ก็ได้จับหัวของ จึงเถียนซ่านเอ้อ บิดเบาๆ ได้ยินแค่เสียง “แกระ”ได้บิดคอของ จึงเรียนซ่านเอ้อหักแล้ว จากนั้นหายตัวเข้าไปในอุโมงค์

“ตึง—”เมื่อเฉินเฟิงเข้ามาในอุโมงค์ ประตูทางเข้าใต้ดินที่ หนาและทึบปิดลงอย่างช้าๆ

“เฉิน….เฉินเฟิงมาแล้ว!! ”

ในเวลาเดียวกัน ในห้องควบคุมกล้องวงจรปิดของสำนัก ขวัญนินจา นักฆ่าที่ดูแลห้องควบคุมกล้องวงจรปิดเห็นเงาของ เฉินเฟิง ก็ตกใจก่อน จากนั้นนำเครื่องวิทยุสื่อสารออกมาทันที ร้องออกมาด้วยความสยอง!!

สําหรับสํานักนินจาแล้ว ได้สร้างประตูลับที่หนาแน่น เป็นการ ป้องกันไม่ให้บุคคลภายนอกเข้าไปในสำนักใหญ่ และติดตั้ง กล้องวงจรปิด ก็เพื่อสอดแนมนักฆ่าในสำนัก

เพราะว่านักฆ่ามักมีนิสัยแหกกฎและป่าเถื่อน นักฆ่าในสำนัก ขวัญนินจาไม่ได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ก็จะมีการขัดแย้งกัน บ้าง อีกทั้งยังลงมือหนัก ตลอดจนยังมีตัวอย่างนักฆ่าคนหนึ่ง ตายในเนื้อมือของนักฆ่าอีกคนหนึ่ง

นอกจากจะป้องกันไม่ให้ฆ่ากันเอง ประโยชน์ของกล้องวงจรปิดก็คือเข้าใจลักษณะนิสัยของนักฆ่า รวมถึงการออกไป ด้านนอก การฝึกอบรมและอื่น ๆ

เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ตอนแรกเมื่อผู้รับผิดชอบอาวุธได้ติดตั้ง กล้องวงจรปิด ไม่เคยคิดเกี่ยวกับการใช้เพื่อเฝ้าระวังบุคคล ภายนอกเลย!

คนนอกบุกเข้าไปในสำนักใหญ่ขวัญนินจา นี่เป็นเสมือนหญิง สาวขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวครั้งแรกเลย

เพราะว่าทั้งหมดนี้ หลังจากนักฆ่าที่ปฏิบัติหน้าที่ในห้อง ควบคุมกล้องวงจรปิดเห็นเฉินเฟิงเข้าไปในสำนักใหญ่ขวัญ นินจา อึ้งไปสองสามวินาที ถึงได้หายจากอาการช็อก จากนั้น ใช้วิทยุสื่อสารรายงานต่อจงเถียนอิงอย่างตื่นตระหนก

“นาย…..นายพูดอะไรนะ?” จงเถียนอิงจุ้ยืนขึ้นจากโซฟาด้วยความตกใจ ไม่อยากจะเชื่อ

หูตัวเอง

“ท่าน….ท่านจงเถียน เฉินเฟิงมาแล้ว! เขาเข้ามาทาง อุโมงค์ของฐานทัพ! ! “ในห้องควบคุมกล้องวงจรปิด

นักฆ่าจ้องไปที่หน้าจออย่างจริงจัง เสียงสั่นรายงานอีกครั้ง

ฮะ!

ได้ยินรายงานจากผู้ใต้บังคับบัญชาอีกครั้ง สีหน้าของจงเถีย นอิงจู้ก็ได้เปลี่ยนไป!
เพราะว่าหัวหน้าซานนถาวหลังของสำนักขวัญนินจาเป็น กังวลอย่างมากอีกทั้งยังได้ออกคำสั่งมา หลังจากประชุมเสร็จจง เถียนอิงจู้ก็ได้โทรหาจึงเถียนซ่านเอ้อทันที

หลังจากที่รู้ว่าจึงเถียนซ่านเอื้อกำลังจะกลับฐานทัพ ก็วางใจ ขึ้นมา

แต่เวลานี้ ใบหน้าของเขาไม่เพียงแต่เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง ทันใดนั้นหัวใจก็เต้นมาถึงลำคอ

“เร็ว ส่งเสียงกริ้งเตือนทันที!!

หลังจากงุนงงไม่นาน จงเรียนอิงเหมือนแมวโดนเหยียบหาง ขนฟูขึ้น โดยปริยาย เขาได้ทำการตะโกนออกมาอย่างรีบร้อน

“ใช่….ใช่ ท่านจงเถียน! ”

ในกล้องวงจร นักฆ่าตอบโดยไม่รู้ตัว จากนั้นไปส่งเสียง

เตือน

สำหรับสำนักนินจาแล้ว การแจ้งเตือนที่สำนักใหญ่ไม่ได้ตั้งไว้ เพื่อป้องกันการโจมตีของศัตรู แต่จะสามารถเรียกนักฆ่าทั้งหมด ออกมาได้ในครั้งเดียว เพียงแค่สัญญาณเตือนดัง นักฆ่าทุก คนสามารถได้ยินทันที นอกจากนี้ยังหยิบวิทยุสื่อสารที่พก ติดตัวออกมา ตามด้วยออกคำสั่ง

ในเวลาเดียวกัน

เฉินเฟิงมาถึงล็อบบี้ของสำนักใหญ่ของขวัญนินจาแล้ว
สําหรับคนธรรมดา ฐานทัพลึกลับอย่างสำนักใหญ่ขวัญนินจา เป็นไปได้ยากมาก แต่เฉินเฟิงไม่รู้สึกแปลกเลยแม้แต่น้อย

ห้องโถงว่างเปล่า ไม่เห็นใครเลยสักคน เฉินเฟิงมองไปที่ อาคารคล้ายโกดังใกล้ห้องโถง แวบหนึ่งก็หันไปเห็นประตูทาง เข้าห้องยิงปืน

พบว่า ได้สะกิดหัวใจของเฉินเฟิง ร่างกายหายแวบ ไปที่ห้อง ยิงปืนอย่างรวดเร็ว

เมื่อเฉินเฟิงเดินมาที่ประตูห้องยิงปืน เสียงกริ้งเตือนโหยหวน

ดังก้องไปทั่วสำนักขวัญนินจา

“เกิดอะไรขึ้น?”

ในห้องยิงปืน นักฆ่าหลายคนเพิ่งยิงปืนเสร็จ ถอดชุดหู

ฟังออก ได้ยินเสียงเตือนกะทันหัน ต่างก็พากันตะลึง

เพราะว่า ตั้งแต่เขาจำความได้ เสียงเตือนที่สำนักใหญ่ไม่ เคยดัง!

ช่วงเวลาต่อไป

จากนั้นคำตอบก็ได้ถูกเปิดเผย

เฉินเฟิงผลักประตูเข้าไป ปรากฏต่อสายตาของนักฆ่าหลาย

คน

“เอ่อ……
แม้ว่านักฆ่าจะไม่เคยพบกับเฉินเฟิง แต่ก็เคยเห็นรูปถ่ายของ เฉินเฟิง จำได้ว่าเงินเฟิงหน้าตายังไง แวบเดียวก็ดูออกว่าเป็น เฉินเฟิง!

จู่ๆเฉินเฟิงก็ปรากฏตัว ทำให้นักฆ่าในห้องยิงปืนดูเหมือน โดนผีหลอกเข้ากลางวันแสกๆ ล้วนตะลึงไปตามๆกัน

เวลานี้ พวกเขายังสงสัยว่าเป็นภาพหลอนหรือเปล่า มิฉะนั้น เฉินเพิ่งจะมาที่นี่ได้อย่างไร?

ภาพลวงตาเหรอ?

“ปังปังปัง…..…….

คําตอบของพวกเขาคือเสียงปืนที่เร่งรีบ

เฉินเฟิงคว้า mp5 บนชั้นวางปืนข้างประตูห้องยิงปืน ใส่ กระสุนอย่างรวดเร็ว

ลั่นไก กระสุนครามออกมา นักฆ่าหลายคนถูกกวาดล้างไป ในพริบตา ทำให้พวกเขาจมอยู่ในกองเลือด

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงบอกพวกเขา คนที่มาก็คือเฉินเฟิง แต่จนพวกเขาตาย ความตกใจและความเหลือเชื่อยังคงอยู่บน ใบหน้า ความรู้สึกนั้นเหมือนกำลังถาม : เฉินเพิ่งเข้ามาใน ฐานทัพได้ยังไง?

“เฉินเฟิงมาแล้ว! เขาจะใช้เลือดล้างที่นี่ ทุกคนหยิบอาวุธ รอบตัวสู้ตายกับเขา! !”
ในเวลาเดียวกัน หลังจากเสียงกริ่งดังขึ้น นอกจากนักฆ่าที่ ตายแล้ว รวมทั้งชานนถาว หลังหัวหน้าของสำนักขวัญนินจาที่ อยู่ด้านใน นักฆ่าคนอื่นๆเปิดวิทยุสื่อสาร ได้ยินเสียงคำราม ของจงเรียนอิงอย่างชัดเจน

“เอ่อ…..

เสียงคารามของจงเถียนอิงดังอยู่ในหู รวมไปถึงซานปูนกาว หลังที่อยู่ด้านใน ทุกคนต่างตะลึง

“ทั้งหมด ดำเนินการตามคำสั่งทันที เร็ว! ! ” เร็วๆนี้ ซานในถาวหลังดึงสติกลับมาได้ ก็ร้องตะโกนออก มาเหมือนกัน

หลังจากที่แผนการฆ่าเฉินเฟิงล้มเหลว เขากินไม่ได้นอนไม่ หลับมาตลอด ตลอดจนยังเปิดประชุมโดยเฉพาะ จัดเตรียมการ

ต่างๆ สุดท้ายเฉินเฟิงก็ยังคงมา

สิ่งนี้ทำให้เขาตกตะลึงชั่วครู่ รู้สึกถึงความกลัวอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตาม—

ความกลัวก็ส่วนความกลัว เขารู้ดีว่า เป้าหมายที่เฉินเฟิงมาที่ นี่จะทำให้สำนักขวัญนินจานองเลือด

ด้วยเหตุนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าลูกน้องเหล่านั้นของตัวเองอยาก จะขัดขวางเฉินเฟิงแต่ก็ไม่ต่างอะไรกับตั๊กแตนขวางรถ แต่เขา

ไม่อยากนั่งรอความตาย