บทที่ 569 ฆ่าจนกว่าจะยอมแพ้

ภายใต้ า นมืดมิด เฉินเพิ่งออกแรงด้วยมือทั้งสองข้าง โยน เซียนเยเจิ้งกับจายเถิงเหยสูงทั้งสองคนขึ้นไปบนอากาศ ทั้งสอง มองหน้ากันราวกับนั่งอยู่ในเครื่องบิน พุ่งตรงไปบนท้องฟ้า สูง กว่าด้านบนสุดของชิงช้าสวรรค์ด้วยซ้ำ ทำให้หลินหวั่นวที่นั่ง อยู่บนสุดของชิงช้าสวรรค์ยังมองเห็น

“อะ…เกิดอะไรขึ้น?

ภาพที่ปรากฏให้เห็นกะทันหัน ทำให้หลินหวั่นชีวอึ้งไปทันที

“กๆ กา ก…

สิ่งที่ตอบหลินหวั่น วคือเสียงปืนที่อึกทึก

ภายใต้การจ้องมองของซงเสียจื้อจิ๋ว ยอดฝีมือขวัญนินจาทั้ง หกกลุ่มนินจาทั้งเก้าคน เฉินเพิ่งเล็งปืน พร้อมเหนี่ยวไกทันที กระสุนครามออกมา ยิ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ยิ่งถูกเซียนเจี้เจ๋งกับ จายเถิงเหยสูงที่ตกลงมาเพราะแรงโน้มถ่วง

ภายใต้ คืนมืดมิด ร่างของทั้งสองถูกยิงจนเกือบเป็นเหมือน ตะแกรง เลือดผสมกับชิ้นเนื้อทะลักหล่นตกลงมาเหมือนดั่งฝน เลือด
“เออ…”

เห็นภาพนี้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือขวัญนินจาทั้งหกกลุ่ม หรือนินจาทั้งเก้าคน แม้กระทั่งวงเสี้ยจื้อจิ๋ว ต่างก็ตกใจจนแทบ ลืมหายใจ ใบหน้าซีดเซียวเหล่านั้นล้วนแทนที่ไปด้วยความตื่น ตระหนก

หวาดกลัวหรือ?

ใช้

ต้องรู้ว่า เมื่อพวกเขากำลังพูดคุยกัน เชื่อมั่นว่าเฉินเพิ่งถูก

เซียนเย่เจิ้งกับจายเถิงเหยสูงฆ่าตายแล้ว เพียงพริบตา เฉินเฟิง

นิ้วสองคนนั้นออกมา แล้วก็ยิงร่างของทั้งสองคนนั้นกลายเป็น ตะแกรงต่อหน้าทุกคน ทั้งหมดนี้ สร้างความตกใจภายในใจของพวกเขา อย่างไม่

อาจบรรยาย

“ปัง ปัง”

ไม่นาน ศพของเซียนเย่เจ๋งกับจายเถิงเหยสูงก็หล่นตกลงพื้น อย่างเสียงดังสนั่น แทบจะเหลือเพียงกองเนื้อกับเลือด น่าเศร้า อย่างยิ่ง

“วางอาวุธลง คุกเข่ายอมแพ้ หรือว่าตาย

ในขณะเดียวกัน มีควันสีเขียวออกจากล่ากล้องMP5A1ของ เงินเฟิง สายตา กวาดมองดูทุกคนเฉียบคมเหมือนดั่งมีด พร้อม พูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นเหมือนดั่งน้ำแข็ง
เฉันเพิ่งพูดเสร็จ ยอดฝีมือของขวัญนินจาคนหนึ่ง โยนปืนทั้ง อย่างไม่อาจควบคุม คุกเข่าลง หมอบอยู่บนพื้น ร่างกายสั่นเทา

หลังจากนั้น เสียงคุกเข่าก็ดังขึ้นเรื่อยๆ

หนึ่งคน สองคน สามคน…

หลังจากครึ่งนาที ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือขวัญนินจาทั้งสามสิบ คนที่เหลือ หรือนินจาทั้งเก้าคน หรือชงเสี้ยจื้อจิ๋ว พวกเขาต่างก็ โยนอาวุธทิ้ง คุกเข่าลง เลือกที่จะยอมแพ้กับร้องขอความเมตตา

เฉินเฟิงถือปืนอยู่ในมือ ยืนอย่างภาคภูมิใจ คนหนึ่งคน ปืนหนึ่งกระบอก เขาฆ่าจนคนทุกคนยอมแพ้ กลัวแล้ว

เวลานี้ ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือขวัญนินจาทั้งสามสิบคนที่เหลือ หรือนินจาของสำนักนินจาทั้งเก้าคนกับซงเสียจื้อจิ๋ว พวกเขาต่าง กลัวแล้ว

เงินเฟิงเข้าไปในสวนสนุกอย่างไม่มีใครทันรู้ตัวก่อน ฆ่าสในเปอร์ คน กับนินจาของสำนักบินสองคน หลังจากนั้นก็เหมือน ดั่งคนขายเนื้อเชือดแกะ ฆ่าพวกยอดฝีมือขวัญนินจําพวกนั้น อย่างง่ายดาย ฆ่าจนพวกเขาหวาดกลัว

แต่ว่าในตอนนั้น เซียนเย่าเพิ่งกับจายเถิงเหยสูงยังไม่ได้ลงมือ ถึงแม้พวกเขาจะหวาดกลัว แต่ก็ยังเชื่อมั่นว่าทั้งสองคนจะ สามารถฆ่าเงินเฟิง ต่างก็รอคอยให้ทั้งสองคนลงมือ

สุดท้าย เซียนเย่ เจิ้งกับจายเถิงเหยสูงต่างก็ตายอยู่ในมือ เฉินเฟิงแล้ว และเมื่อกี้เงินเฟิง ก็โยนร่างของทั้งสองคนไปบน อากาศต่อหน้าทุกคน ยิงร่างของทั้งสองคนจนกลายเป็นตะแกรง

ทั้งหมดนี้ เป็นการทำลายความหวังของทุกคนอย่างสิ้นเชิง ทําให้พวกเขาต่างก็หมดหวัง

ประสบการณ์ที่เต็มไปด้วยความหวังจนถึงหมดหวัง ทำให้ พวกเขาหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความหวาดกลัว แบบนั้นบาดลึกเข้าไปถึงวิญญาณ จึงทำให้หลังจากที่ได้ยิน ประโยคนั้นของเฉินเฟิง พวกเขาต่างก็เลือกที่จะคุกเข่ายอมแพ้ พร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย

เห็นภาพนี้แล้ว เฉินเฟิงค่อยแอบโล่งอก

ถึงแม้คนพวกนี้จะไม่สามารถที่จะทำอันตรายเขาได้อีก แต่เขา ก็ไม่สามารถฆ่าคนทั้งหมดได้ในเวลาเดียวกัน ภายใต้ สถานการณ์แบบนี้ หากเขายังจะฆ่าทุกคนด้วยวิธีเลือดเย็น อาจ จะเป็นการบีบบังคับให้มีคนเลือกที่จะยอมตายไปด้วยกัน ลงมือ ยิงหลินหวั่น ว
เพื่อหลีกเลี่ยงโศกนาฏกรรม เขายังร่างของเซียนเย่จี้เจิ้งกับ ขายเก่งเหยสูงจนกลายเป็นตะแกรงต่อหน้าทุกคน เพื่อสยบทุก คน แล้วตนก็สามารถช่วยเหลือหลินหวั่น วออกมาได้อย่าง ปลอดภัย

และในตอนนี้ สิ่งที่พวกคนซึ่งเสี้ยจื้อจิ๋วเลือก แสดงให้เห็นว่า แผนการของเฉินเฟิงนั้นถูกต้อง

“เป็นพี่เฉินเฟิง”

ภายในห้องที่นั่งบนชั้นบนสุดของชิงช้าสวรรค์ ดวงตาหลิน หวั่นช่วแดงก๋า

ถึงแม้จะคิดไว้แต่แรกแล้วว่าคนที่มาช่วยตนเอเฉินเฟิง แต่ เมื่อได้ยินเสียงของเฉินเพิ่งจริงๆ เธอก็ยังคงอดไม่ได้ที่จะซาบซึ้ง เธอไม่รู้ว่าเป็นเพิ่งทำยังไง ถึงสามารถทำให้คนเยอะขนาดนี้

ยอมแพ้

แต่ขั้นตอนพวกนั้นจะต้องอันตรายอย่างมากแน่

ด้วยความแปลกใจอย่างที่สุด หลินหวั่นวดิ้นรนอย่างที่สุดขึ้น มาอีกครั้ง สองเพื่อที่จะหลุดพ้นจากการถูกมัดด้วยเชือก ความ อยากเห็นเฉินเฟิงก็เพิ่มมากยิ่งขึ้น

ในขณะเดียวกัน ในมือเฉินเฟิงถือปืนMP5A1ไว้ แล้วเดินไปที่ ห้องควบคุมชิงช้าสวรรค์ด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วก็กดปุ่ม เคลื่อนไหว

ภายในห้องที่นั่งชั้นบนสุดของชิงช้าสวรรค์ หลินหวั่นชีวรู้สึกได้ว่าชิงช้าสวรรค์กำลังหมุน จึงหยุดดิ้นรนที่ไร้ประโยชน์ ตั้งหน้า ตั้งตารอคอยชิงช้าสวรรค์หมุนลงมา

เฉินเฟิงเดินออกมาจากห้องควบคุม ยืนอยู่ตรงทางเข้าของ ชิงช้าสวรรค์ ในมือถือMP5A1ไว้ ราวกับเทพแห่งความตาย ท ให้ชงเสียจื่อจิ๋ว กับคนทั้งหมดต่างก็ไม่กล้ามองเขา ต่างก็หมอบ ลงพื้นอย่างตื่นตระหนก แม้แต่หายใจยังไม่กล้าหายใจแรง

ในตอนนี้ พวกเขาต่างก็คาดหวังให้เฉินเพิ่งรีบพาหลินหวั่นชีว ไปจากที่นี่โดยเร็ว

มันไร้สาระมาก แต่กลับเป็นความคิดที่แท้จริงของพวกเขา

เพราะสําหรับพวกเขา เฉินเพิ่งหมายถึง อันตรายกับความตาย เฉินเฟิงยืนอยู่ตรงนั้น พวกเขาอาจจะตายได้ในทุกวินาที

ส่วนเงินเฟิงช่วยเหลือพาตัวหลินหวั่นวไปได้ ถึงแม้จะทำให้ พวกเขาถูกลงโทษ แต่สําหรับพวกเขาแล้ว ยังไงก็ดีกว่าตายอยู่ ในมือของเฉินเฟิง

หลังจากประมาณสิบนาที ภายใต้การรอคอยอย่างหวาดกลัว และไม่สงบสุขของพวกซงเสี้ยจื้อจิ๋ว ภายใต้การรอคอยอย่างตื่น เต้นของหลินหวั่นชีว ห้องที่นั่งของเธอ ลงมาถึงด้านล่างสุดอย่าง เชื่องช้า

ในขณะที่เฉินเฟิงจ้องมองดูพวกซึ่งเสี้ยจื้อจิ๋ว ก็ยังเหลือบ สายตาตรวจสอบดูทุกที่นั่งที่มาถึงด้านล่างสุด มองเห็นหลินหวั่น ชีวถูกมัดผูกติดกับที่นั่งส่วนล่าง
เงินเฟิงเดินไปข้างหน้าอย่างไม่พูดไม่จา ดึงประตูเปิดออก

มองเห็นเงินเฟิง หลินหวั่นชีวตื่นเต้นดีใจจนตัวสั่น น้ำตานอง หน้า เธออยากจะพูดอะไร แต่ปากถูกผ้าปิดไว้ไม่สามารถพูด อะไรออกมาได้ ทำได้เพียงส่งเสียงฮือๆ

“ไม่เป็นไรแล้ว”

เป็นผมเผ้าที่ยุ่งเหยิงของหลินหวั่นจิ๋ว ใบหน้าบวมแดงท่าทีที่ ตื่นเต้นจนน้ำตาไหล ในใจเฉินเพิ่งเจ็บปวด เดินเข้าไปในห้องนั่ง แกะเชือกออก แล้วก็อุ้มหลินหวั่นวขึ้นมา

ทันใดนั้น เฉินเฟิงไม่รอช้า อุ้มหลินหวั่นจิ๋วไว้ เคลื่อนไหว ร่างกาย ออกมาจากห้องที่นั่งเหมือนดั่งวิญญาณ รวดเร็วอย่าง ที่สุด

หลังจากนั้น…

ความกังวลของเขาเป็นเพียงส่วนเกิน

พวกคนที่อยู่ด้านล่างชิงช้าสวรรค์ไม่มีใครฉวยโอกาสนี้ลงมือ ฆ่าเขา พวกเขายังคงคุกเข่าอยู่บนพื้น ใบหน้ามองดูบนพื้นอย่าง ตื่นตระหนก ไม่กล้าแม้แต่จะขยับ

“เอ่อ…”

ในอ้อมอกของเฉินเฟิง หลังจากที่หลินหวั่นชีวเห็นทั้งหมดนี้แล้ว ก็ยังไปทันที

หลังจากที่เธอได้ยินเสียงของเฉินเฟิง ก็รู้ถึงสถานการณ์แล้ว แต่ก็ยังคงถูกภาพนี้ทำให้ตกใจ