บทที่ 566 เขียนเยจี้เพิ่งตาย

สําหรับเขาแล้ว ที่ยิงเมื่อก็ไม่ได้คิดเลยว่าจะสามารถฆ่าเซียนเป เจิ้ง เพียงเพื่อถ่วงเวลาเอาตัวรอด ไม่ให้เขียนเจี้เพิ่งเข้ามาใกล้ เพราะ หากเซียนเจี้เพิ่งเข้ามาใกล้ เขาก็จะไม่มีโอกาสได้ยิง

อีก ทำได้เพียงใช้ร่างกายต่อสู้กับเซียนเยเจิ้ง

และจะใช้ร่างกายต่อสู้จัดการกับเชียนเจี้เพิ่งที่เป็นหัวจิ้งชั้น ต้นยอดนักสู้อันดับต้นๆแบบนี้นั้น ไม่มีความเป็นไปได้เลย

ดังนั้น เขาจะให้เขียนเย่าเพิ่งเข้าประชิดตัวไม่ได้

วินาทีนี้เฉินเฟิงได้รวบรวมกำลังกายกับกำลังภายในเป็นหนึ่ง เดียวกัน ด้วยความรวดเร็วอย่างที่สุด แต่เมื่อเทียบกับเซียนเย เจิ้ง ยังไงก็ยังค่อนข้างช้ากว่า

หลังจากคิดหนีแล้ว เฉินเพิ่งเคลื่อนไหวตัว เหลือไว้เพียงเงาบน

พื้น

เซียนเย่ เพิ่งรีบตามมา ใช้ดาบฟาดฟันบนเงาที่เฉินเฟิงเหลือ ทิ้งไว้จนอากาศถูกแหวกออกเป็นช่อง ส่งเสียงดังสนั่น เหมือนดั่ง เสียงประทัด

“เด็กเปตร อย่าคิดที่จะหนี วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า ข้าจะเอาเลือดสดๆของเจ้ามาล้างความอัปยศอดสูของศิลปะการต่อสู้ ประเทศญี่ปุ่น”

ลงมือแล้วไม่โดน ร่างกายเขียนเเจ้งโอนเอน แล้วก็โจมตี เงินเฟิงต่อ พร้อมพูดกดดันเฉินเฟิงมากขึ้นอย่างเยือกเย็น ทำให้ เงินเฟิงที่อยู่ภายใต้ความกดดัน ไม่สามารถแสดงฝีมือออกมาได้ อย่างที่สุด เพื่อให้เขาจะได้โจมตีฆ่าเงินเฟิงได้เร็วขึ้น สะดวกขึ้น

สิ่งที่ตอบกลับเซียนเย่จี้เพิ่งคือเสียงปืนที่ดังสนั่นจนแสบหู

เฉินเฟิงอาศัยจังหวะที่เซียนเยเจิ้งพลาด ถือโอกาสเหนี่ยวไก อีกครั้ง ลูกกระสุนปืนยิงกระหน่ำใส่เซียนเยเจิ้งอีกครั้ง หลังจากนั้น

เหมือนกับสองครั้งก่อนหน้านี้ เซียนเจี้เพิ่งอาศัยความรู้สึก เมื่อพบกับความอันตรายกับความน่ากลัว เคลื่อนไหวร่างกาย อย่างรวดเร็ว ทําการหลบหลีกเป็นอันดับแรก ทำให้กระสุน ทั้งหมดพบกับความว่างเปล่า

ในขณะนี้ MP5A1ปืนยิงเร็วในมือของเฉินเฟิงดังขึ้นอย่างว่าง

เปล่า

“ไม่มีกระสุนแล้วล่ะสิ? ไปตายเสียเถอะ”

เซียนเย่ เจิ้งได้ยินเสียง ก็หัวเราะเยาะเข้ามาโจมตีฆ่าเงินเฟ้งอีกครั้ง ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหยอกเย้า

เพราะ สำหรับเขาแล้ว เงินเฟิงที่ไม่มีปืน ก็ไม่สามารถที่จะ สร้างความอันตรายอะไรให้กับเขาได้อีกแล้ว เหมือนกับปลาที่ อยู่บนเขียง เขาจะทำอะไรยังไงก็ได้

สีหน้าเฉินเพิ่งเปลี่ยนไป เคลื่อนไหวตัวหลบถอยอีกครั้ง

เห็นภาพนี้แล้ว ความหยอกเย้าในดวงตาของเซียนเยเจิ้งยิ่ง เพิ่มมากขึ้น

ส่วนเฉินเฟิงอาศัยจังหวะที่หลบถอย เขย่าข้อมือเล็กน้อยอย่าง เบาๆ ปืนพกหนึ่งกระบอกตกอยู่ในมือซ้ายของเขา แต่ถูกฝ่ามือ ของเขาปิดบังไว้ไม่ได้เขียนเย่ เจิ้งมองเห็น

“ควรจบได้แล้ว”

ทันใดนั้น เขียนเย่ เจิ้งอาศัยความรวดเร็วที่ได้เปรียบ ทำให้ ระยะห่างระหว่างเฉินเฟิง ใกล้เข้ามาสิบเมตร ทั้งเนื้อทั้งตัวเต็มไป ด้วยเจตนาฆ่า เหมือนดาบที่ไม่มีใครเทียบได้ออกมาจากฝัก เฉียบคม ไม่อาจต้านทานได้

เงินเพิ่งเคลื่อนไหวถอยหลังไปอีกครั้ง ในขณะเดียวกัน ท่าที ของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างให้ความร่วมมือ เผยอาการหวาดกลัว

“ตาย”
ทันใดนั้น เขียนเย่าเพิ่งตะโกนขึ้น ดาบในมือฟาดฟันเฉันเพิ่งอ ย่างรุนแรง

กระบี่จุนเหอ

กระบี่แห่งแรกของเปียเงิน เพลงดาบโบราณของหลว หนึ่ง ก็ เป็นเพลงดาบที่เขียนเจี้เจิ้งชำนาญที่สุด

ตอนนี้ เจตนาฆ่าของเซียนเยเจิ้งถึงขีดสูงสุด ท่าทีเหมือนดั่ง รุ้ง ทั้งตัวเปรียบเหมือนดาบที่ไม่มีใครเทียบได้ออกมาจากฝัก ดาบคนรวมเป็นหนึ่ง เหมือนจะต้องฆ่าเงินเฟิงให้ได้

“ปังๆลงๆ ง…”

ทันใดนั้น ดาบของเชียนเย่าเพิ่งยังไม่ทันได้ฟันเฉินเฟิง เสียง ปีนก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ในจังหวะที่อันตราย ในขณะที่เคลื่อนไหวร่างกายอย่าง รวดเร็วที่สุด เฉินเฟิงพลิกข้อมือ พร้อมเหนี่ยวไกปืนอย่างรวดเร็ว กระสุนปืนหกนัดถูกยิงออกไป พุ่งตรงไปยังเซียนเจี้เพิ่งที่กำลัง เข้ามาโจมตี

อืม?

ดวงตาเซียนเย่ เจิ้งหดลงทันที เขารีบถอย เบ่งกำลังภายใน ปกคลุมไปทั่วร่าง แล้วหันข้างปล่อยออกไป

ถึงแม้เขียนเจี้เพิ่งจะไหวตัวได้อย่างรวดเร็วที่สุดแล้ว แต่ เพราะอยู่ใกล้กันมา เขาจึงถูกยิงไปสองนัด กระสุนสองนัดยิงถูก หัวไหล่หนึ่งนัก กับหัวใจของเขาหนึ่งนัด
แต่ว่า ในขณะที่กระสุนปืนยิงใส่เขา เขาได้ใช้กำลังภายใน ควบคุมปกป้องหัวใจไว้ ในขณะเดียวกัน กล้ามเนื้อตรงหน้าอก แน่นหนา

เลือดกระเด็นไหลออกมาจากทรวงอกของเซียนเย่เจิ้ง แต่เขา อาศัยกำลังภายในกับกล้ามเนื้อที่แน่นหนา ได้โยกย้ายตำแหน่ง ของกระสุนนั่น

กระสุนเหมือนทะลุผ่านหัวใจของเซียนเยเจิ้งไป ทะลุผ่าน ร่างกายของเขา ไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิตของเขา แต่ก็ทำให้ ลมปราณในกายรั่วไหล เลือดลมปั่นป่วน อาศัยตอนที่เจ้าบาดเจ็บ เอาชีวิตเจ้า แล้วก็ในตอนนี้…

เฉินเฟิงเปลี่ยนเป็นฝ่ายโจมตี มาถึงตรงหน้าเซียนเยเจ๋งใน ทันใด หนึ่งกำปั้นต่อยลงไป

หมัดซานเหอ

ตอนนั้นเซียวกั่วจง ถ่ายทอดพลังสูงสุดให้กับเฉินเฟิง และก็เป็นทักษะการฆ่าที่เฉินเฟิงถนัดที่สุด

ต่อให้เป็นครั้งก่อนที่ถูกหวางหงวางยาแล้วตามฆ่า เฉินเฟิงก็

ไม่ได้ใช้ทักษะนี้

แต่วันนี้ เฉินเฟิงใช้มันแล้ว
และเมื่อลงมือ ก็จะเป็นกระบวนท่าสังหารที่ทรงพลังที่สุด

สีหน้าเขียนเปลี่เจ๋งที่เผชิญหน้ากับหมัดมหากาฬของเฉินเพิ่ง ถูกกระสุนยิงจนทำให้เลือดลมในกายปั่นป่วนนั้นเปลี่ยน ไม่กล้า ประมาท รับยกฝ่ามือมารับมือ

เขาคิดที่จะใช้ฝ่ามือรับมือกำปั้น

ปัง

วินาทีต่อมา เสียงดังสนั่นดังขึ้น กำปั้นหนึ่งของเฉินเฟิงต่อย บนฝ่ามือ กำลังภายในเปล่งออก เหมือนดั่งกระแสน้ำที่รุนแรงซัด ถูกฝ่ามือของเซียนเยเจิ้ง

ถึงแม้เซียนเยจี้เพิ่งจะเป็นถึงปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้หัวจิ้ง

ชั้นต้นมาหลายสิบปี กําลังภายในเหนือกว่าเงินเฟิง แต่เพราะ

เขาถูกยิง เลือดลมภายในปั่นป่วน และเป็นการรับมืออย่าง

กะทันหัน ไม่สามารถแสดงฝีมือออกมาได้อย่างเต็มที่ ทำได้เพียง

รับมือหมัดนี้ของเฉินเฟิง แล้วคนทั้งคนก็ปลิวลอยออกไป

และในตอนนี้

เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง

กระสุนปืนนัดที่เจ็ดของปืนพก และก็เป็นนัดสุดท้าย ถูกยิงออก ไป พุ่งตรงไปยังเซียนเย่เจิ้งอีกครั้ง

ครั้งนี้ ถึงแม้เขียนเย่เจิ้งจะรู้สึกได้ถึงความอันตราย แต่ก็ไม่สามารถหลบหลีก

เลือดสดกระเด็น ลูกกระสุนยิงทะลุหว่างคิ้วของเซียนเจี้เจิ้งอ ย่างแม่นยำ ซึ่งมาจากด้านหลังศีรษะของเขา

ศิลปะการต่อสู้สูงแค่ไหน ก็กลัวลูกกระสุน

เขาถูกเฉินเฟิงยิงระเบิดสมอง

เชียนเยจี้เจิ้งในฐานะที่เป็นหัวจิ้งชั้นต้นปรมาจารย์ศิลปะการ ต่อสู้อันดับต้นๆของประเทศญี่ปุ่น

เขาถูกเฉินเฟิงยิงระเบิดสมอง ตายอย่างอนาถคาที่

ศพของเขาล้มลงพื้นอย่างรุนแรง ดวงตาถึงคู่ลืมโต สีหน้าเต็ม ไปด้วยความตกใจและไม่พอใจ จนเมื่อสิ้นลมหายใจ เขายังไม่ อยากจะเชื่อว่าตนเองจะตายด้วยฝีมือของเฉินเฟิง

ไม่เพียงเชียนเยจี้เจิ้งที่ตายไปแล้ว จายเถิงเหยสูงที่มองอยู่ ไกลก็ตกตะลึงตาค้างเหมือนกัน

ขาของเขาถูกกระสุนปืนยิงทะลุ ถึงแม้จะไม่ถึงแก่ชีวิต แต่เดิน เห็นไม่สะดวก ความสามารถในการต่อสู้ก็ลดลงอย่างมาก จึงไม่ ได้ลงมือ เฝ้าดูอยู่ไกลมาตลอด

เดิมเขาเห็นว่า หลังจากที่เขียนเย่าเพิ่งหลบพ้นจากการโจมตี ของเฉินเฟิง เตรียมการโต้กลับที่ดุเดือด สามารถฆ่าเฉินเพิ่งได้ อย่างสบายมาก กลับคิดไม่ถึงว่า สุดท้ายจะตายอยู่ในมือของเงินเฟิง

นี่…นี่เป็นไปได้อย่างไร?

ในขณะเดียวกัน ชั้นบนสุดของชั้นสาม ถึงวันเดินถือปืน ไรเฟิลไว้ เห็นภาพเฉินเฟิงฆ่าเชียนเยเจ๋งผ่านกระจก สังเกตการณ์ จน งตกตะลึงนิ่งงันไป

หัวจิ้งชั้นต้นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ทั้งคน ตายแบบนี้เสีย แล้ว

เงินเฟิงคนนั้นเป็นคนหรือเป็นผี?