บทที่ 528 ผมยังสู้ได้

หว่างหงอี้เม้มปากแน่นไม่พูดอะไร เขามองไปบางมุมของด้าน ล่างเวที และถอนหายใจแผ่วเบาแทบไม่ได้ยื่นออกมา

ฝีมือของหวังเฉียนมีถึงขั้นนี้เลย งั้นนายในฐานะที่เป็นไม่ตาย ที่แท้จริงของสมาคมการค้าจงไห่ จะแกร่งถึงขั้นไหนกันนะ?

ไม่นานหวังเฉียนก็ถูกประคองลงจากเวที

“ศิษย์พี่หวัง ไม่เป็นไรใช่ไหม?” ทุกคนพากันกรูเข้ามาล้อม รอบถามไถ่เขาอย่างห่วงใย

ยนโบกม นเชิงบอกว่าตัวเองไม่เป็นไร จากนั้นเขานั่งลงปรับลมปราณเขายังต้องแข่งรอบต่อไป ตอนนี้เฟยเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“พี่ คนญี่ปุ่นเมื่อกี้กินยาลงไปแล้ว มันไม่ยุติธรรมเลย…” ห เหวินเชี่ยนมองหน้าเฟย พูดอย่างร้อนรน คนที่ตาก็ดูออก ที่ จริงแล้วฝีมือของวง งวด้อยกว่าหวังเฉียน ถ้าเขาไม่กินยา เขาไม่มีทางสู้หวังเฉียนได้

แต่หลังจากกินยาลงไปแล้ว เขากลับทำร้ายหวังเฉียนสาหัส ด้วยการระเบิดตัวเอง

“พี่รู้” ฉู่เฟยพยักหน้าด้วยสีหน้าเคร่งเครียด พลางว่า “พี่ แจ้งพวกผู้อาวุโสจัดงานไปแล้ว แต่พวกเขาบอกว่า กฎการประลองไม่มีข้อห้ามกินยาของ

“อะไรนะ? ไม่มีกฎห้ามกินยา

“งั้นแปลว่ายอมให้กินยาได้?! ยอมให้กินยาได้แล้วจะประลอง ทําไมเนี่ย? พอทุกคนกินยากันหมดแล้วจะประลองอะไรกันล่ะ?” หวู่เหวินเซี่ยนพูดอย่างเดือดแค้น ถ้าทุกคนกินยาเพิ่มพลังเหมือน ขายชุดตา แล้วการประลองครั้งนี้จะมีความหมายอะไรล่ะ เพราะ พลังที่ทั้งคู่แสดงออกมาไม่ใช่ฝีมือที่แท้จริง

“เหวินเชี่ยน อย่าพึ่งขึ้น” เฉินเฟิงขมวดคิ้ว “พี่เองก็คงไม่คิด มาก่อนว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้น เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว สิ่งที่ พวกเราควรท่าตอนนี้คือรวบรวมหนทางแก้ไข ไม่ใช่มากล่าว โทษ

ฉีเฟยถอนหายใจ พูดอย่างรู้สึกผิดว่า “เรื่องนี้เป็นความรับ ผิดชอบของสมาคมการค้าจงให้ของเขา ตอนกำหนดกฎการ ประลอง พวกเราน่าจะคิดถึงความไร้ยางอายของพวกคนญี่ปุ่นไว้ ด้วย”

“พี่ อย่าโทษตัวเองเลย ไม่มีใครเพอร์เฟคส์ ทุกคนทำผิด พลาดกันได้

“อีกอย่าง เรื่องนี้จะโทษพวกพี่ว่าคิดไม่รอบคอบก็ไม่ได้ ก่อน เริ่มประลอง ใครก็คิดไม่ถึงว่า คนญี่ปุ่นจะใช้วิธีการเลวร้าย ขนาดนี้ในการใช้ชีวิตคนไปเอาชนะการประลองครั้งนี้ เฉินเฟิง พูดเสียงขรึม

อย่าว่าแต่จู่ยี่เฟยเลย ต่อให้เป็นเขายังคาดการณ์ไปถึงความต้องการเอาชนะการประลองครั้งนี้ของคนญี่ปุ่น

เหมือนขายชุดดำเมื่อกี้ ถ้าอยู่ที่ญี่ปุ่น ต้องเป็นอัจฉริยะที่หาได้ ยากยิ่งเหมือนกับจางเทียนเซอแน่ อยากขัดเกลาอัจฉริยะระดับนี้ ออกมา ญี่ปุ่นคงต้องใช้ทรัพยากรศิลปะการต่อสู้ไปไม่ต่ำกว่า สองสามพันล้านแน่

แต่ตอนนี้ทางสมาคมการค้าเซียยกลับให้เขาไปตายเอาดื้อๆ ต้องบอกเลยว่า ระดับความโหดร้ายไม่เลือกวิธีการแบบนี้มัน เกินความคาดหมายของทุกคนจริงๆ

“งั้นตอนนี้จะทำยังไงล่ะ? หวังเฉียนยังขึ้นประลองได้ไหม? เฟยอดมองหวังเฉียนหนึ่งที่ไม่ได้ ถึงเขาเองจะเป็นจอมยุทธ์ เหมือนกัน แต่เขาเป็นแค่ระดับปลายอ้านจิ้งเท่านั้นเอง เลยมอง ไม่ออกว่าหวังเรียนได้รับบาดเจ็บหนักแค่ไหน

บาดเจ็บหนักขนาดนี้จะยังขึ้นประลองไหวหรือเปล่า?

“พี่ฉู่ ผมยังสู้ไหว”

ตอนนี้เองหวังเฉียนลืมตาขึ้น สีหน้าเขายังซีดเผือดอยู่ แต่น้ำ เสียงมั่นคงมาก

“ไม่ได้ ศิษย์พี่หวัง พี่จะขึ้นประลองไม่ได้แล้ว เกิดพวกเขาให้ คนกินยานั่นอีก พี่เอาอะไรไปสู้ล่ะ?” หวู่เหวินเซียนคัดค้านอย่าง หนัก หวังเฉียนเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งในรอบร้อยปีของมหา ปรมาจาร ด้านกระบี่ สามารถแพ้การประลองได้ แต่หวังเฉียนจะ เป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด
พวกเขาไม่มีทางให้คนกินยาแล้ว อย่างน้อยรอบนี้ไม่ เงินเฟิงพูดเสียงขรึม ถึงจะไม่รู้ว่าเมื่อกี้ชายชุดด่ากินยาอะไร แต่ เขาแน่ใจได้เลยว่า ราคาขานั้นต้องไม่ถูกแน่

แถมหวังเฉียน ในตอนนี้ทำให้คนรู้สึกว่าอยู่ในแรงเชือก สุดท้ายแล้ว ผู้รับผิดชอบสมาคมการค้าเซียฮุยขอเพียงมีสมอง ต้องคิดทบทวนข้อได้เปรียบเสียเปรียบ เอายาที่ราคาประมาณ ค่าไม่ได้และชีวิตคนๆหนึ่งไปเอาชนะหวังเฉียนมันคุ้มกันไหม

“ทําไมนายถึงรู้ว่าพวกเขาจะไม่ให้ใครกินยาอีก?” หวู่เหวิน เชี่ยนถาม

เฉินเฟิงเหล่หวู่เหวินเชี่ยนหนึ่งที ก่อนบอกสิ่งที่ตนคาดการณ์ ออกมา

พอเฉินเฟิงพูดจบ ทุกคนมีสีหน้าลังเล ถึงจะรู้สึกว่าเฉินเพิ่งพูด

มีเหตุผล แต่เรื่องแบบนี้ไม่กล้าเสี่ยงกันหรอก

ถ้าเสี่ยงแพ้ คนสมาคมการค้าเซียยกินยาเม็ดนั้นจริงๆ หวัง เจียนต้องมีอันตรายถึงชีวิตแน่

“ฉันเชื่อนาย”

ตอนนี้สีหน้าหวังเฉียนสงบนิ่ง เขาพูดระหว่างที่มองเฉินเฟิง

หนึ่งที

เขาเชื่อเฉินเฟิง

เขารู้สึกว่าการคาดการณ์ของเฉินเฟิงถูกต้อง
ต่อให้เงินเฟิงคาดการณ์ผิด การประลองนี้เขาก็ไม่มีทางถอย เคยขาด

อีกาน จอมยุทมากมายของสมาคมการค้าเขียสุ่ยเบน สายตาไปที่กงปั่นสอง

ประธานครับ หวังเจียนเหมือนจะขึ้นเวทีอีก…

“ฉันรู้” กงปั่นสองหันไปมองทางสมาคมการค้าจงให้

“งั้นจะให้เอายาอินหยางสองเม็ดให้กงถึงอิงไหมครับ… มีคน ทนไม่ไหวถามออกมา กงถึงอิงเป็นจอมยุทธ์ที่จะขึ้นประลองคน ต่อไปของสมาคมการค้าเซียย

“นายคิดว่ายาอินหยางหาง่ายหรือไง?” กงปั่นสอง มองคน พูดอย่างไม่สบอารมณ์ ยาอินหยางเม็ดหนึ่งในหน่วยค่าเงินของ หวาเซียคือพันล้าน!

และผู้ประลองที่ขึ้นเวที ถ้าอยากจะเพิ่มพลังให้มากกว่าความ สามารถแท้จริงของตัวเอง อย่างน้อยต้องกินสองเม็ด

สองเม็ดคือสองพันล้าน!

ต่อให้สมาคมการค้าเซียสุ่ยเป็นหนึ่งในสมาคมที่ใหญ่ที่สุด ของญี่ปุ่น จะใช้เงินแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ

“แต่ว่า ฝีมือของหวังเฉียน…”

“ขยะ! หวังเฉียนนั้นได้รับบาดเจ็บแล้ว พวกแกไม่มีปัญญา กับคนที่ได้รับบาดเจ็บคนหนึ่งหรือไง?!” กงปั่นสอง พูดอย่างโมโห การตายอย่างมากมายของง้วจึงถึงขวทำให้เขาโกรธเต็ม ท้องไปหมดแล้ว ไม่คิดว่าเจ้าพวกโง่พวกนี้ยังคิดจะเสียชีวิตใคร ไปอีก คิดว่าเขาเป็นคนควบคุมวงการศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่นหรือไง น

“เข้าใจแล้วครับ ประธาน” หลังจากโดนกงปูนสองอู่ตะคอกไป พวกจอมยุทธ์ปาดเหงื่อยืนก้มโค้งกันถ้วนหน้า

ไม่นาน เวลาพักผ่อนสิบนาทีก็ผ่านไป

การประลองรอบที่หก ในวันนี้และเป็นการประลองรอบสุดท้าย เริ่มขึ้น

หวังเฉียนขึ้นเวทีประลองต่อ ชุดสีขาวที่เดิมไร้ฝุ่นแม้เพียงนิด ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยรอยเลือด

รอยเลือดพวกนี้มีทั้งของศัตรู และมีทั้งของตัวเขาเอง แต่ว่าตอนนี้สีหน้าเขากลับดูนิ่งสงบ

ตรงหน้าหวังเฉียน ชายหนุ่มร่างผอมใส่ชุดรัดรูปและสวม ถุงมือโลหะผสมยืนตระหง่านอยู่ สีหน้าเคร่งเครียด

การประลองผ่านมาถึงขั้นนี้ ไม่มีการหยอกล้อเล่นเหมือนก่อน ตอนแรกเป็นการเอาชนะ ตอนนี้ทุกการประลองเป็นความเป็น ความตาย

ถ้าผิดพลาดนิดเดียว ก็จะตายบนเวที

“เริ่มได้!”
ตามหลังมาด้วยเสียงบอกเริ่มได้ของกรรมการวัยกลางคน

ขายหนุ่มร่างผอมตะคอกหนึ่ง ยกเท้าเหยียบพื้น และพุ่ง เข้าหาหวังเงียบด้วยความเร็วราวจรวด

ในมือเขาไม่มีอาวุธใดๆเลย อาวุธของเขาคือมือโลหะผสม

ปิ้ง!

นี้!

ถุงมือทองผสมเหล็กปะทะเข้ากับกระบี่ยาวของหวังเฉียน พลัง ภายในน่ากลัวแทบจะแสดงออกมาพร้อมกัน ประหนึ่งพลังสอง แบบปะทะทําลายล้างกัน

เสียงระเบิดอากาศดังขึ้นอีกครั้ง ประหนึ่งประทัดระเบิดต่อ เนื่องยาว