บทที่ 518 หูชิง แพ้ราบคาบ

เมื่อสิ้นเสียงเจ้าหน้าที่สหพันธ์บูโตแล้ว ทางทีมของสมาคมการ ค้าเซียย ก็มีชายหนุ่มไว้ผมยาวเดินออกมา

ชายหนุ่มดวงตากลมโปน ท่าทางดูเย็นชา แต่แผ่รัศมีความ เก่งกล้าออกมาจากร่างกาย แต่ไม่ใช่ความประมาท

จายเถิงจวั่น!

เป็นผู้เข้าแข่งขันความสามารถระดับสูงของสมาคมการค้าเซีย

“ขึ้นไปเถอะ ซิง” จางเทียนเซอมองมาที่หู ซึ่งด้วยสีหน้า หนักใจ

หูฉ่ซิงเม้มปากกล้ำกลืนฝืนทน จากนั้นก็ขึ้นไปบนเวที

“ข้าน้อยมาจากสำนักสิ่ง……

เมื่อขึ้นบนเวทีแล้ว หูฉ่ซิงก็ทำท่าคารวะ เพื่อนเตรียมตัวจะแจ้ง ชื่อของตนเอง แต่ไม่คิดเลยว่า จายเถิงจวนจะพูดตัดบททันที “อย่าบอกเลย ฉันไม่อยากจะรู้จักชื่อแมวชื่อหมาอะไร

“แก…” หูฉีซิงโกรธจัด เขาไม่คิดเลยว่า จายเถิงจวั่นจะมอง เขาอย่างดูถูกได้ถึงเพียงนี้

เมื่อเห็นว่าชิงโมโหง่ายดายมาก หลังจากวิเคราะห์ดูแล้วก็ เริ่มเบื่อหน่าย เขามองมองสบตา จากนั้นก็พูดว่า “เริ่มเลย”
เมื่อสิ้นเสียงคำพูด จายเชิงวันก็เริ่มขยับตัว การลงเท้าของ เขารวดเร็วมาก!

ทุกคนแค่เห็นว่ามีเงาดำพุ่งไปแวบหนึ่ง

วินาทีต่อมา เงามืดนี้ก็มาอยู่ตรงหน้า ซึ่งแล้ว

รูม่านตา ซึ่งหดตัวลง จิตใต้สำนึกสั่งการให้แขนทั้งสองข้าง มากันตรงบริเวณหน้าอกเพื่อป้องกันตัว

แต่ยังไม่ทันเอาแขนมากั้นไว้เลย หมัดไฟของจายเถิง วัน กระแทกเข้ามาแล้ว!

“ผลัก!”

หมัดไฟของจายเถิงจวั่นกระแทกเข้าบริเวณหน้าอกของ

แรงมหาศาลที่กระแทกเข้าหา ซึ่งรู้สึกว่าตนเองเหมือนโดน รถบรรทุกที่กำลังขับเคลื่อนอยู่พุ่งเข้าชน ทั้งตัวมันควบคุมไม่ได้ จนลอยกระเด็นออกไป

หูฉีชิงชนกับมุมของเวทีอย่างรุนแรง จนกระอักเลือดออกมา

แถมจายเถิงจวั่นยังไม่คิดจะปล่อยซิงเลย หลังจากกระตุก ยิ้มแล้ว เขาก็หายตัว วินาทีต่อมา เขาก็มาอยู่ตรงหน้า ซึ่งแล้ว พร้อมทั้งมองจากที่สูงลงมาที่หูซิง จากนั้นก็ตั้งทำตะบันหน้า สีหน้าของหูซึ่งมีแต่ความหวาดกลัว ภายใต้กำปั้นที่กำลังจะพุ่งเข้าหานั้น เขาก็ไม่คิดอะไรอีกแล้วจนพูดออกมา “ฉันยอม

กำปั้นเหล็กของอันจายถึง วันหยุดห่างจากสันจมูกของห ซึ่งไปสามเซนติเมตรได้

มุมปากของเขากระตุกรอยยิ้มอันเย็นชา แต่ถ้าหูซึ่งคิดจะพูด ยอมแพ้ช้าไปครึ่งวินาทีเดียว หมัดของเขานี้ ก็คงทำลายใบหน้า ของหูฉ่ซิงจนแหละละเอียด

“ ไอ้คนไร้ค่า!” จายเถิงจวั่นซึมซัมในลำคอ จากนั้นก็ดึง

กําปั้นกลับไป

ส่วนใบหน้าของหูฉ่ซิง ขาวซีดยิ่งกว่าแผ่นกระดาษอีก ขอสอง ข้างอ่อนแรงสั่นเทาจนควบคุมไม่ได้

อีกนิด อีกนิดเดียว เขาก็จะตายแล้ว!

“การเดิมพันประลองฝีมือในยกที่หนึ่ง จายเถิงจวั่น ชนะ! หูฉี

ชิง แพ้!”

หลังจากมีเสียงตัดสินอย่างไร้อารมณ์ดังขึ้น

ด้านล่างเวที สีหน้าของทุกคนในสมาคมการค้าจงไปต่างดูไม่

ได้ทั้งสิ้น

ถึงแม้ว่าจะรู้ตั้งแต่แรกว่าหูซึ่งจะแพ้ แต่ไม่คิดเลยว่า หูฉ่ซิงจะ แพ้ได้ไร้ค่าซะขนาดนี้

แต่กระบวนท่าเดียว!
ขนาดการต่อสู้กับจ่ายเถิงจนรู้สักกระบวนท่ายังไม่ได้ใช้เลย ก็ถูกจายเก๋งจนชนะไปเห็นๆ

สิ่งที่ทำให้ขายหน้าก็คือ เขาเป็นคนพูดยอมแพ้กับจายเถิงจน

จี้เอง

“ไร้ค่าจริงๆ!”

หมู่เหวินเซียนอดไม่ไหวจนต้องสบถค่าออกไป

เงินเฟิงได้แต่ส่ายหน้าไปมา แต่ไม่ได้พูดอะไร

จุดจบของหูฉ่ซิง เขาก็รู้ตั้งแต่แรกแล้ว

หลังจากที่ถูกจายเถิงจนทำให้โมโหตั้งแต่วินาทีนั้น ซึ่งก็ ตกหลุมพรางไปแล้ว

อีกอย่าง หมัดนั้นของจายเถิงจนสามารถทำให้หูซึ่งกระ แทกจนหล่นลงเวที แต่เขาออมแรงเอาไว้ ก็เพื่อต้องการให้ ซึ่ง โดนต่อยจนลอยกระเด็นออกไปมุมเวที

เป้าหมายของเขาเห็นได้อย่างชัดเจน ก็คือการต้องการฆ่าห ซึ่งให้ออกไปจากทาง

เพราะว่าตามกฎเกณฑ์การแข่งขันก็บอกแล้วว่า ขอแค่คนไม่

ได้ออกจากสนามเวที ก็ไม่ถือว่าแพ้

ถ้าตอนนั้นเขาลงมือเร็วอีกสักหน่อย เขาก็สามารถทำให้หูซึ่ง ตาย ก่อนหน้าที่หูซึ่งจะพูดยอมแพ้ออกมาอีก

ถ้าให้เขาได้ใจ เช่นนั้นจิตวิญญาณในการต่อสู้ของสมาคมการค้จงให้ ก็จะได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก

ส่วนเขานั้น อย่างมากก็โดนท่านผู้อาวุโสกวนและพวกกล่าว โทษไปไม่กี่ประโยค

เพราะว่าเขาไม่ได้ทำผิดกฎ กฎของการเดิมพันประลองฝีมือ บอกว่าอย่าทำให้ต้องเสียชีวิต แต่ไม่ได้พูดว่าไม่ควรเสียชีวิตนี้

พอขึ้นเวที ทั้งสองฝ่ายต่างต่อสู้กันด้วยพลังทั้งหมด ในเวลา นั้น ทั้งมือทั้งหมด ใช้ได้หมด ทั้งมีดทั้งดาบก็ใช้ได้ แล้วจะไม่ ทําให้คนเสียชีวิตได้ยังไง?

“ขอโทษ พี่ ฉันแพ้แล้ว” ซึ่งลงจากเวที สีหน้าน่าอับอาย ขายหน้าที่สุด

“ไม่เป็นไร แกไปรักษาตัวเถอะ” ฉีเฟยถอนหายใจเฮือกใหญ่

ถึงแม้ว่าการแสดงออกของหูซึ่งจะดูไร้ค่ามากก็ตาม แต่ในเวลา

นี้ เขาก็ไม่สามารถพูดอะไรได้

พอแล้ว ทำได้แค่เอาใจไปหวังกับคนอื่นแล้ว

บนเวที กรรมการตัดสินวัยกลางคนมองมาทางจายเถึงวัน “คุณสามารถจะเลือกได้ว่าจะอยู่ต่อบนเวที หรือว่าจะเลือกให้อีก ฝ่ายขึ้นมาแข่งขันต่อ

“ฉันเลือกให้อีกฝ่ายขึ้นมาแข่งขัน” มุมปากจายเถิงวันแสยะ ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เพราะว่าหูซึ่งแพ้ได้อย่างทุเรศ ทางจิต วิญญาณของสมาคมจงให้ในเวลานี้คงต้องต่ำต้อยลงไปมาก ส่วนจิตวิญญาณของเขานั้น มันพลุ่งพล่านเรื่องโรจน์มาก
เขาต้องการใช้โอกาสนี้

“ได้” กรรมการตัดสินวัยกลางคนชะเง้อเล็กน้อย จากนั้นก็มอง ลงไปที่ห้องด้านล่างเวที “เห้อง

ขึ้นเวที”

“ครับ”

สีหน้าของเพ้องในเวลานี้หนักแน่นเป็นอย่างมาก ไม่พูดเลย ว่า จายเถิงจวั่นสร้างแรงกดดันให้เขาเป็นอย่างมาก ความ สามารถของเขาถึงแม้ว่าจะเก่งกล้ากว่าหูซิง แต่ความเก่งของ เขาก็มีอยู่อย่างจํากัด

เดิมเขายังคิดว่าหูซึ่งสามารถต่อสู้กับจายเถิงจนหลายสิบ กระบวนท่าอยู่ เพื่อจะได้ทำให้พลังและลมปราณของจายเถิงจน จูได้เสียแรงไปบ้าง แต่ไม่คิดเลยว่า หูฉีขึงยังไม่ได้ออกหมัดสัก หมัด ก็พ่ายแพ้ให้แก่จายเถิงจน

ถ้าเป็นแบบนี้ เขาต้องเผชิญหน้ากับ จายเถึงวันที่กำลัง ได้ใจอยู่งั้นสิ

หลังจากที่หูซึ่งได้ขึ้นมาบนเวทีก่อน แล้วเห้องก็ขึ้นเวทีต่อ หลัง ก็ไม่ได้มีการบอกชื่อ แต่อย่างใด

กล้ามเนื้อของเขาบีบรัดแน่น ราวกับว่าสามารถออกหมัดกับ จายเถิงจวั่นได้ตลอดเวลา

จายเถิงจวั่นวิเคราะห์เห้อซึ่งอยู่สักพัก พลันพูดว่า “แกเก่ง กว่าไอ้กระจอกนั่นอยู่นิดหน่อย
เมื่อได้ยินเสียง หัวคิ้วของเห้องผ่อนคลายลง แต่จากนั้น นาย เก๋งจวั่นก็เริ่มพูดกระแทกกลับมาทันที “แต่ว่าความเก่งกล้าก็มี ขีดจํากัด ชนะแก อย่างมากฉันก็แค่ใช้สามกระบวนท่า

“จองหอง!”

สีหน้าของเห้องนั่งลงทันที แต่ว่าเขาก็ไม่เหมือนกับหูซิง ถูก ทำให้โมโหแล้วสติหลุด เขาอาศัยการพยายามตั้งสติเอาไว้ ตลอด

หลังจากที่สูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ เห้องก็มองมาที่ กรรมการตัดสินวัยกลางคน กรรมการ สามารถแข่งได้หรือยัง กรรมการวัยกลางคนคนนั้นพยักหน้าให้ “ได้แล้ว เริ่มเลย เมื่อสิ้นเสียง เห้อซงก็เป็นฝ่ายเริ่มลงมือก่อน! เขาจะไม่ทำผิดซ้ำซากให้เหมือนหูซึ่ง

ความรวดเร็วของจายเถิง วันนั้นเร็วมาก ดังนั้น เขาไม่มีทาง ให้จ่ายเถิงจนเป็นคนลงมือก่อน เมื่อ จายเถิงจนเริ่มลงมือ ก่อน งั้นจายเถิงจวั่นก็จะมีโอกาสได้เปรียบ

วิธีคิดของเห้อชงนั้นถือว่าดีมาก ความรวดเร็วของเขาก็เร็ว

มาก

แต่ครั้งนี้ จายเถิงจนดันเปลี่ยนวิธีการต่อสู้ไปเป็นอีกอย่าง

แทน!

คือมองการเปลี่ยนแปลงแล้วคิดตามเพื่อจะได้เข้าใจคู่ต่อสู้
ตามองเห็นว่าเห้องเอาดาบยาวพุ่งมาตรงหน้าของตนเอง จายเถิงจวั่นก็ยังคงนิ่งอยู่ตั้งแต่แรก

“สวบ”

ในที่สุด ตอนที่กระบี่ยาวของเห้อง ใกล้เข้ามาถึงบริเวณ ใบหน้านั้น จายเถิงวันก็เริ่มลงมือทันที

ในแขนเสื้อของเขาก็มีมีดสั้นโผล่ออกมาสองเล่ม

มีดสั้นทั้งสองเล่นก็พลิ้วดั่งมังกรเล่นน้ำ กากบาทขวางกระบี่ ยาวของเห้องเอาไว้ จนกระบี่ยาวของเห้องไม่สามารถ ขยับเขยื้อนไปได้!

กระบี่ยาวถูกจายเถิงจนเอามีดสั้นมากั้นเอาไว้ ใบหน้าของ เห้องเริ่มเปลี่ยนไปทันที

จิตใต้สำนึกของเขาต้องการที่จะเอากระบี่ยาวจ้วงมีดสั้นทั้ง สองเล่มขึ้นมา แต่ว่ามีดสั้นทั้งสองเล่มของจายเถิงวันก็เหมือน กับเส้นเหล็ก มันกั้นกระบี่ยาวของเขาไว้อย่างแน่นหนา เขาไม่ สามารถขยับออกได้เลย!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ