บทที่ 509 ความคิดของหวางซื่อหยวน

เพิ่งเส้นฟางพยักหน้าเห็นด้วยก่อนเอ่ยเสริม “ฉันคิดว่าที่สื่อผิง พูดก็มีเหตุผล ตอนนี้มันกำลังเกาะขายัยคุณหนูเจ้าเล่ห์ตระกูล อยู่ดูท่าจะมีความสุขทีเดียว หากเราเข้าไปตอนนี้มันอาจจะคิดว่า เราไปประจบประแจงมัน

“ก็แค่เขยขยะที่เกาะผู้หญิงมีอะไรให้เราไปประจบประแจง กัน?!” หวางซีอหยวนกัดฟันแน่น ภายในแววตาสวยเต็มไปด้วย ไฟโทสะ เธอไม่เคยรู้สึกคับข้องใจขนาดนี้มาก่อน คนที่ทำให้เธอ มีมลทินอยู่ตรงหน้าแท้ๆแต่เธอกลับแก้แค้นไม่ได้

“ลูกจะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูก มันอาจจะเป็นเขยขยะที่เกาะผู้หญิง ก็จริงแต่ตอนนี้มันเป็นผู้ชายที่คุณหนูตระกูลเลี้ยงดูอยู่

“อีกอย่างดูท่าคุณหนูตระกูลจะรักมันมาก แม้แต่ตัววีไอพี ราคาใบละสามหมื่นยังซื้อให้มันเลย เพิ่งเย้นฟางเอยอย่าง อิจฉา เธอไม่เข้าใจว่ายัยซึ่งถือชอบพออะไรในตัวคนที่ไม่มี อะไรดีอย่างเฉินเฟิงกัน อีกทั้งยังเคยเป็นผู้ชายที่แต่งเข้าบ้านผู้ หญิงอีก

จากคุณสมบัติของชิงฉือจะเลือกผู้ชายแบบไหนก็ได้ แต่ สุดท้ายเธอกลับเลือกพ่อหม้ายที่เคยแต่งเข้าบ้านผู้หญิง สมอง กลับหรือยังไง

“ก็ได้ ยังไม่ไปหามันตอนนี้ก็ได้” หวางซื่อหยวนหายใจเข้า ลึกๆครั้งหนึ่งเพื่อสงบจิตใจ ไปหาเงินเฟิงตอนนี้เป็นการกระทำที่ขาดสติจริงๆนั่นแหละ

เธอไม่มีหลักฐานที่จะพิสูจน์ว่าคนที่ขืนใจเธอในคืนนั้นคือ เงินเฟิง

จากค่าให้การของหอง ซึ่งถือก็อาจจะไม่เชื่อ ถึงแม้ งจือจะเชื่อแต่เพื่อไม่ให้ตัวเองเสียหน้า เธออาจจะบอกว่าหลอ ผิงกุเรื่องขึ้นมาเองก็ได้

อีกทั้งทางเฉินเฟิงก็ไม่มีทางอยู่เฉยแน่ หากเธอพูดออกไป ตรงๆไม่แน่เงินเฟิงอาจจะแว้งกัดเธอโดยการบอกว่าเธอและห สื้อผิงใส่ร้ายก็ได้

เรื่องนี้ต้องวางแผนกันให้ดีก่อน

เมื่อเห็นว่าหวางซื่อหยวนเปลี่ยนใจไม่ไปหาเงินเฟิงแล้ว หลี่ สื้อผิงก็โล่งอกไป “คุณป้าเราลงไปด้านล่างกันเถอะครับ

“อืม” เพิ่งเส้นฟางพยักหน้ารับก่อนเอ่ย “แล้วลุงแกล่ะ?”

“คุณลุงไปซื้อน้ำครับ”

“เดี๋ยวถ้าลุงแกมาก็อย่าบอกเรื่องที่ไอ้ขยะนั่นก็อยู่บนเกาะล่ะ” เพิ่งเย็นฟางเอ่ยกำชับ จากนิสัยของหงอี้หากรู้เรื่องที่เฉินเฟิงอยู่ บนเกาะล่ะก็เขาต้องหาทางติดต่อเฉินเฟิงแน่

“วางใจเถอะครับคุณป้า ผมไม่บอกคุณลุงแน่นอน” หลี่ซื้อผิง ตบอกรับปาก ตอนนี้เรื่องที่เขากลัวที่สุดก็คือคนของบ้านหวางซื่อ หยวนพบเจอกับเฉินเฟิง ดังนั้นถึงเพิ่งเส้นฟางจะไม่กำชับเขา เขา ก็ไม่มีทางพูดเรื่องนี้แน่นอน
อีกด้านหนึ่ง เฉินเฟิงและคนอื่นๆ ที่เข้าสู่เขตของเกาะ หลาย แล้ว

“พี่จู่ จอมยุทธ์ของตระกูลอื่นๆล่ะ? ทำไมพวกเขาไม่ขึ้นเรือ สำราญมากับเรา?” ระหว่างทาง ซึ่งอดถามขึ้นมาไม่ได้ การ ต่อสู้ครั้งนี้ทางด้านสมาคมการค้าจงให้ ตระกูลใหญ่เชิญจอม ยุทธ์ทั้งหมดสิบคน นอกจากสี่คนของตระกูล แล้ว อีกสาม ตระกูลที่เหลือก็เชิญตระกูลละสองคน

ทว่าจอมยุทธ์ทั้งหกคนนั้นจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา “จอมยุทธ์ของตระกูลอื่นๆจะมาถึงช่วงเที่ยงวันนี้ พวกเขา โดยสารเฮลิคอปเตอร์ของตระกูลวังมา” ฉีเฟยเอ่ยตอบ “แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน?” ซึ่งเอ่ยถาม

“อยู่ด้านใน ด้านในมีโซนวิลล่าอยู่” เฟยไปด้านหน้า พลางเอ่ย “วิลล่า โซนนี้ทางสมาคมการค้าเซียสุ่ยตั้งใจเหมากับ ทางเกาะมุ ยลายไว้ จอมยุทธ์ทั้งหมดของทั้งสองสมาคมการค้า รวมถึงคนของทางหวาเซียและทางการญี่ปุ่นล้วนอาศัยอยู่ที่ วิลล่า โซน ”

“มีคนของทางการญี่ปุ่นมาด้วยหรือ?” เฉินเฟิงเอ่ยถามขึ้นมา

“อืม คนของทางการญี่ปุ่นก็มาด้วย ได้ยินว่าคนที่มาเป็นรอง หัวหน้าของสมาคมการต่อสู้ญี่ปุ่น” เฟยพยักหน้า

ประโยชน์ของสมาคมการต่อสู้ญี่ปุ่นที่มีต่อประเทศญี่ปุ่นและ ประโยชน์สหพันธ์บูโดแห่งหวาเซียที่มีต่อหวาเซียนั้นเหมือนกันทั้งสององค์กรล้วนมีหน้าที่ในการดูแลตรวจตราจอมยุทธ์ของ แต่ละแห่ง

การต่อสู้ในครั้งนี้ทางสมาคมการต่อสู้ญี่ปุ่นส่งรองหัวหน้ามา หนึ่งคนก็เป็นการแสดงให้เห็นเป็นนัยๆว่าทางการของญี่ปุ่นให้ ความสําคัญกับการต่อสู้ในครั้งนี้ “เข้าไปด้านในกันก่อนเถอะ ตอนนี้คาดว่าคงเหลือแค่พวกเรา

ที่ยังไม่ถึง” ฉู่ยี่เฟยเหลือบมองเวลาพลางเอ่ยขึ้น

หลายนาทีต่อมา คนกลุ่มนี้ก็เข้าสู่เขตของวิลล่าที่เฟยกล่าว

ถึง

ด้านนอกวิลล่ามีป้ายเตือนสีฟ้าแผ่นหนึ่งแขวนไว้อย่างสะดุด ตา นักท่องเที่ยวทั่วไปห้ามเข้า!

นอกจากป้ายเตือนแล้วนอกเขตวิลล่าก็ยังมีพนักงานรักษา ความปลอดภัยสวมชุดยูนิฟอร์มยืนเฝ้าอยู่ แน่นอนว่าพนักงาน พวกนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อดูแลจอมยุทธ์ที่อยู่ด้านในวิลล่า แต่พวกเขามีไว้เพื่อป้องกันคนทั่วไปต่างหาก

โลกปัจจุบันนี้ถึงแม้แต่ละประเทศล้วนมีศิลปะการต่อสู้ที่ ถ่ายทอดต่อกันมา ทว่าคนทั่วไปส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เข้าใจเรื่องพวก

สําหรับคนทั่วไปแล้วคำว่าจอมยุทธ์ยังถือเป็นสิ่งที่ไกลตัว

หากคุณบอกพวกเขาว่าบนโลกนี้มีจอมยุทธ์อยู่ พวกเขาก็คง กลอกตามองบน ใส่แล้วบอกว่าคุณคงอ่านนิยายมากเกินไป
เหตุการณ์แบบนี้มีความเกี่ยวข้องกับความเข้าใจของพวกเขา และเกี่ยวข้องกับการเก็บความลับของทางการแต่ละประเทศ

เรื่องจอมยุทธ์นั้น ทางการของแต่ละประเทศล้วนเลือกที่จะเก็บ เป็นความลับเหมือนๆกัน

ที่ทำแบบนี้ก็เพื่อรักษาความสงบสุขของสังคม

หากให้คนทั่วไปรู้ว่าจอมยุทธไม่ได้มีแค่ในนิยายแต่มีอยู่ใน ชีวิตจริงหรือแม้แต่อยู่ใกล้ตัว เราไม่สามารถคาดเดาถึงผลที่จะ ตามมาได้เลย

ดังนั้น ในเรื่องของจอมยุทธ์แต่ละประเทศจึงมีข้อปฏิบัติที่ เหมือนกันไปโดยปริยาย

ไม่สามารถให้คนทั่วไปส่วนใหญ่รู้ถึงการมีอยู่ของจอมยุทธ์ โดยเด็ดขาด!

ระบบรักษาความปลอดภัยนี้จึงมีไว้เพื่อป้องกันคนทั่วไปและ ยิ่งโดยเฉพาะในฤดูกาลท่องเที่ยวแบบนี้ บนเกาะมุยลายเต็มไป ด้วยนักท่องเที่ยว หากมีนักท่องเที่ยวหลุดเข้ามาในนี้เห็นการ ต่อสู้แล้วถ่ายภาพเก็บไว้จากนั้นแซร์ลงบนโลกอินเทอร์เน็ต…….

ผลที่ตามมาใครก็ไม่อาจรับผิดชอบไหว

หลังผ่านการตรวจสอบอย่างเคร่งครัด กลุ่มของเฉินเฟิงก็ผ่าน เข้าสู่เขตวิลล่า

ขณะนั้นเองจึงมีชายวัยกลางคนสวมชุดสูทรองเท้าหนังเดินเข้า มาต้อนรับ
เดินจนมาหยุดอยู่หน้าเฟย จากนั้นก็กวาดสายตามอง เฉินเฟิงและคนที่เหลือแวบหนึ่งก่อนจะย้ายสายตากลับมาที่ เฟยพลางยิ้มเอ่ย “ประธาน ในที่สุดพวกคุณก็มาถึงสักที

เฟยพยักหน้ารับน้อยๆ “แล้วพวกวังโจงหยางล่ะ?”

“ประธานวังพาพวกมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ออกไปเที่ยว แล้วครับ” ชายวัยกลางคนตอบคำถามเฟยและมองหน้าเขา อย่างระมัดระวัง

“ออกไปเที่ยวงั้นหรือ?” ฉู่เฟยขมวดคิ้วเข้าหากัน การต่อสู้จะ เริ่มขึ้นในวันพรุ่งนี้แล้ว วังโจงหยางพาคนของมหาปรมาจารย์ ด้านกระบี่ออกไปเที่ยวตอนนี้หมายความว่ายังไง?

“ประธานฉู่ ไม่ใช่ประธานวังอยากไปเที่ยวหรอกครับ แต่ทาง

มหาปรมาจารย์ด้านกระบี่มีคุณผู้หญิงคนหนึ่งอยากออกไปเที่ยว

ประธานวังไม่รู้จะปฏิเสธยังไงเลยพาพวกเธอออกไป” ราวกับ

กลัวว่าจู่ยี่เฟยจะมีปัญหากับวังโจงหยาง ชายวัยกลางคนจึงรีบ

อธิบาย

“เอาเถอะ เข้าไปด้านในกันก่อน

ยี่เฟยเอ๋ยเสียงต่ำ ไม่ว่าวังโจงหยางจะพาคนออกไปหรือคน ของมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่อยากออกไปเอง ยังไงคนก็ออกไป แล้วมาพูดตอนนี้ก็ไม่มีความหมายอะไร

“ประธาน ตามผมมาเลยครับ”

ชายวัยกลางคนโค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินทางไป