บทที่ 491 แม่สาวคนนี้…เกรดพรีเมี่ยม

“หลันหลัน พูดแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ เสี่ยวเฟิงเองก็คอยแอบช่วย บ้านเราหลายเรื่อง คุณไม่ใช่ไม่รู้ ต่อให้เขามีความแค้นกับตระ กูลเฉิน คุณก็จะลืมความดีความชอบของเขาแบบนี้เลยไม่ได้ เสียเว่ยถั่วพูดอย่างจริงจัง ถ้าเงินเฟิงเป็นคนตระกูลเฉินจริงๆ งั้น เรื่องแปลกประหลาดมากมายที่ผ่านมา วันนี้ก็ได้คำตอบละ โครง การฉวนรีสอร์ท ยังมีคฤหาสน์ที่เป็นหงซังยกให้อีก…เรื่อง ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเงินเฟิงคอยแอบช่วยอยู่เบื้องหลังทั้งนั้น

“ความดีความชอบ? พวกเราเกือบโดนดนตระกูลเฉินฆ่าล้าง บางก็เป็นเพราะเขา ทำไมคุณไม่พูดบ้างล่ะ?” หลินหลับพูดเสียง ต่อให้เป็นตอนนี้ พอนึกถึงการกระทำของเฉินอิงโรวันนั้น เธอ สูง ยังกลัวๆอยู่เลย

วันนั้นเป็นอิงโรคิดจะฆ่าพวกเธอจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเงินเฟิง ไปถึงทันเวลาพอดี พวกเธอทั้งบ้านคงได้ตายคามือเฉินอิงโร จริงๆ

“หลันหลัน บางเรื่องจะคิดแบบนี้ไม่ได้ เสี่ยวเฟิงเขาพา อันตรายมาให้พวกเราไม่น้อยก็จริง แต่ความร่ำรวยมั่งมีของ บ้านเรา ในตอนนี้เสี่ยวเฟิงเป็นคนเอามาให้เหมือนกัน รวมทั้ง ตำแหน่งประธานบริษัทตอนนี้ของเพิ่งเหยาด้วย เฉินเพิ่งให้มา พวกนี้คุณต้องคิดไหมล่ะ?” เสียเว่ยกั๋วบอก ก่อนหน้านี้เขาคิดไม่ ตกว่า ทำไมจู่ๆเสียเพิ่งเหยาก็ได้เป็นประธานบริษัทผลิตยาข้ามชาติแบบนั้น ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว เงินเฟิงเป็นคนจัดการนี่เอง

“เหอะ เรื่องพวกนี้เขาควรจะให้พวกเราอยู่แล้วนี่” หลินหล่น แผ่นเสียงดี อีกอย่างฉันว่านะ เขายังให้น้อยไปด้วย อย่าง น้อยเขาน่าจะให้บ้านเราซักหมื่นล้าน

“หมื่นล้าน!”

พอได้ยินหลินหลันพูดแบบนี้ เสียเว่ยวแทบมองบน หลินหลัน นี่กล้าพูดนะ เห็นเงินเป็นกระดาษเช็ดก้นหรือยังไง เอ่ยปากทีก็ขอ หมื่นล้านเลย

“ช่างเถอะ ไม่เอาเงินเขาหมื่นล้านหรอก ตอนนี้ฉันอยากขอเขา เรื่องเดียว ไปให้ห่างบ้านพวกเราไกลหน่อยก็พอ โดยเฉพาะเมิ่ง เหยา ฉันไม่อยากให้เขามายุ่งเกี่ยวกับเพิ่งเหยาอีก” หลินหลิน พูดอย่างเย็นชา ในเมื่อรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว งั้นเธอก็จะไม่พูด เรื่องกลับมาแต่งงานกันใหม่อีก เธอน่าจะคิดๆมากกว่าว่า จะทำ ยังไงถึงจะตัดขาดกับเฉินเพิ่งได้

“หลันหลัน ถ้าตระกูลเฉินมีคนจะตามฆ่าเสี่ยวเฟิงจริงๆ นั้น ตอนนี้เป็นเวลาที่เสี่ยวเฟิงต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด ตอน นี้สิ่งที่พวกเราควรทำคือช่วยเสี่ยวเฟิง ไม่ใช่ตัดขาดสัมพันธ์กับ เสี่ยวเฟิงนะ” เสียเว่ยวพยายามเตือนอย่างจริงจัง

หลินหลินน่ะมองโลกในความจริงเสมอ เขาไม่แปลกใจที่หลิน หลันตัดสินใจแบบนี้ เพียงแต่ว่าเขารับไม่ค่อยได้ที่หลินหลันจะ ทำกับเฉินเฟิงแบบนี้

“ช่วยเขา? เอาอะไรไปช่วยล่ะ?” หลินหลั่นมองค้อนเสียเว่ยวน้อยๆ

“เสียเว่ยกั่ว คุณแก่เลอะเลือนหรือเปล่า? คนที่จะฆ่าเงินเฟิงน่ะ ไม่ใช่คนธรรมดานะ แต่เป็นตระกูลเฉินแห่งอันเจียง! คนธรรมดา อย่างพวกเราไม่ต่างอะไรกับมดตัวเล็กในสายตาตระกูลเฉินแห่ง ยันเจียงเลยนะ ตระกูลเฉินอยากบีบพวกเราให้ตาย ไม่ต้องลงมือ เองด้วยซ้ำ สั่งการลงมาคำเดียวก็มีคนมากมายจะมาฆ่าเราแล้ว

“เหอะ จะช่วยเฉินเฟิง? ฉันว่าคุณคิดให้ดีว่าจะทำยังไงให้พวก เรารอดดีกว่า” หลินหลันแค่นเสียงหน

เสียเว่ยวถอนหายใจยาวไม่ได้พูดอะไร ด้านหนึ่งเพราะหลิน หลันพูดมีเหตุผล อีกด้านหนึ่งเป็นเพราะพูดกับหลินหลันต่อไปก็ ไม่มีประโยชน์ หลินหล่นไม่ฟังค่าเขาเลย

“อยากกินอะไรหรอ?” หลังออกมาจากโรงพยาบาล เฉินเฟิง เบนสายตาไปที่เสี้ยเพิ่งเหยา ตั้งแต่ออกจากซางโจวมา นี่เป็น ครั้งแรกที่เขาได้อยู่กับเสี้ยเพิ่งเหยาสองต่อสอง

เสี้ยเพิ่งเหยามองเฉินเฟิงอย่างลังเล และพูดเสียงเบาว่า: “อะไรก็ได้”

อะไรก็ได้…

เฉินเฟิงหน่ายใจ ว่าแล้วต้องตอบแบบนี้

ถึงปากเสียเพิ่งเหยาจะบอกอะไรก็ได้ แต่เงินเฟิงก็ยังตั้งใจ เลือกร้านอาหารอย่างดี สุดท้ายเลือกร้านอาหารเป็นร้านอาหาร ตะวันตกร้านหนึ่งทางตอนตะวันตกของเมือง สาเหตุที่เลือกจองที่นี่เพราะของหวานที่นี่ไม่เลวเลย แถมเสียเพิ่งเหยาก็ชอบทานของ หวานซะด้วย

ครึ่งชม.ผ่านไป เงินเฟิงขับรถมาถึงร้านอาหารตะวันตกที่ชื่อ

ว่า ทะเลอีเจียน เนื่องจากเป็นดินเนอร์สุดหรู ทำให้ด้านนอกร้านอาหารตะวัน

ตกทะเลอีเจียนจอดรถหรูเต็มไปหมด

เขาหาที่จอดรถ พอจอดรถเสร็จ เฉินเฟิงกับเสียเพิ่งเหยาลง จากรถพร้อมกัน และเดินเข้าไปในร้านอาหาร

พอก้าวเข้าไปก็มีผู้ชายวัยกลางคนแต่งกายด้วยชุดสูทสไตล์ผู้ จัดการก้าวเท้ายาวเข้ามา สายตาผู้ชายวัยกลางคนคนั้นชะงัก หยุดที่เสี้ยเพิ่งเหยาชั่วครู่ ก่อนหันมายิ้มถามเฉินเฟิงว่า

“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่า… ท่านครับ?”

“สองคนครับ”

“สองท่านนะครับ? เชิญด้านนี้เลยครับ” ผู้ชายวัยกลางคนโค้ง ตัวเล็กน้อย ทําท่าเชื้อเชิญออกมา

เฉินเฟิงกับเสี้ยเพิ่งเหยาเดินไปตามทางที่ผู้ชายวัยกลางคน เดินนำ ซึ่งตลอดทางก็ต้องโดนสายตามากมายมองพิเคราะห์อยู่ แล้ว

ไม่ต้องถามเลยว่า สายตาวิเคราะห์พวกนั้นพุ่งไปที่เสียเพิ่ง

เหยาไง
เสี้ยเพิ่งเหยา ในตอนนี้และวันนี้สวยจนเรียกได้ว่าตะลึง ต่อให้ใส่เสื้อผ้ากระโปรงธรรมดา ก็พอจะฆ่าสาวๆที่นี่ตาย เรียบ

เหมือนหงส์เดินเข้ามาในดงไก่ เวลาอยู่ต่อหน้าหงส์ ไก่ ทั้งหมดก็จะหมดราศีไป

ภายในห้องอาหาร ที่นั่งติดหน้าต่างที่ดีที่สุดที่หนึ่ง มีชายหนุ่ม หญิงสาวใส่ชุดแบรนด์เนมนั่งรายล้อมโต๊ะอยู่เจ็ดแปดคน ชาย หนุ่มหญิงสาวพวกนี้หน้าตาดีเกินมาตรฐาน ผู้ชายหล่อแทบสลบ ผู้หญิงเซ็กซี่เร้าใจ ก่อนหน้าที่เสียเพิ่งเหยาจะเดินเข้ามา ชาย หนุ่มหญิงสาวกลุ่มนี้เป็นอาหารตาที่เด่นที่สุดในห้องอาหาร

แต่พอเสียเพิ่งเหมาเดินเข้ามา สายตาที่เดิมทีมองไปยังชาย หนุ่มหญิงสาวพวกนี้ก็โดนเสี้ยเพิ่งเหยาแย่งไปหมด

“คุณชายฉิน ดูทางนั้นสิ…

ไม่นาน ชายหนุ่มหญิงสาวเจ็ดแปดคนนี้มีคนสังเกตเห็นความ ผิดปกติ ชายหนุ่มเจาะหูพ่นควันบุหรี่พลางชี้ไปทางเสียเพิ่งเหยา

“ทําไมหรอ?”

ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ชื่อว่าฉินหมิงถามขึ้นมาเพื่อยๆ และมองไปตามทางที่ชายหนุ่มเจาะหูไป การมองแค่แวบเดี๋ยวนี้ ทําให้ฉินหมิงตะลึงงัน

“คุณชายฉิน แม่สาวน้อยคนนี้… เกรดพรีเมี่ยมเลยนะ
ชายหนุ่มเจาะหูแลบลิ้นเลียริมฝีปาก เขาไม่ใช่ไม่เคยเจอสาว สวย แต่ดูราวเทพธิดาผิดมนุษย์แบบเสี้ยเพิ่งเหยานเขาจึงได้เจอ เป็นครั้งแรก

ชายหนุ่มหน้าตาดีที่ถูกเรียกว่าคุณชายฉันไม่ได้พูดอะไร แต่ หยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบไวน์หนึ่งค่า เขารู้สึกร้อนผ่าวที่ท้องน้อย ของตัวเองแบบเริ่มจะหลุดการควบคุม

ผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ไปไม่ไกลนัก เป็นเกรดพรีเมี่ยมจริงๆ “คุณชายฉิน มีความคิดอะไรไหม?”

พอเห็นฉันหนึ่งมองตามเสียเพิ่งเหยาไม่ห่างแม้จะดื่มเหล้า ชายหนุ่มเจาะหูก็รู้แล้วว่า วิญญาณของฉินหมิงโดนเสี้ยเพิ่งเหยา ฉกไปแล้ว

ฉินหมิงยังคงไม่สนใจชายหนุ่มเจาะหู เขายกมือขึ้นกวักมือ เรียกพนักงานเข้ามา

“คุณชายฉิน…”

“ส่งเหล้าขวดนี้ไปให้เธอ

ฉินหมิงยื่นLafiteบนโต๊ะไปให้พนักงาน และพูดขณะมองไป ทางเสี้ยเมิ่งเหยา

“ค่ะ คุณชายฉิน” สายตาพนักงานฉายแววตกใจ สมเป็น คุณชายฉัน ใจจริงๆเลย Lafiteที่ราคาสามหมื่นกว่า บอกยก ให้อยกให้เลย