บทที่ 484 ประธาน

“พี่…พี่เขยเขา…

หลิน โย่วหน้านิ่งไปซะสนิท ขนาดพูดยังพูดติดๆ ขัดๆ ถึงแม้ว่า รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเฉินเฟิงต่อสู้ได้เก่งกาจ แต่ไม่คิดว่าเป็นเพิ่งจะ ลงมือกับบอดี้การ์ดทั้งสองคนในเวลานั้น ในใจของเขาตกใจ มาก

“ตอนนี้สามารถเอาห้องจัดเลี้ยงรับรองชั้นหนึ่งคืนมาให้กับ พวกเราได้แล้วใช่ไหม?” เฉินเฟิงยิ้มพร้อมทั้งมองไปทางหยาง เทียนถั่ว

ในเวลานั้นเองหยางเทียนกั๋วได้แต่เหงื่อแตก กําลังสบตากับ เฉินเฟิง จิตใต้สำนึกของเขาอยากจะพยักหน้าให้ ทว่าเมื่อคิดถึง หวางเต๋อฟาที่อยู่ด้านข้างของตนเอง ทว่าศีรษะกลับไม่พยักหน้า ตาม

ถ้าวันนี้เขาเอาห้องจัดเลี้ยงรับรองของหวางเต๋อฟาไปให้ เฉินเฟิง งั้นตำแหน่งผู้จัดการก็คงต้องจบสิ้นกันแล้ว

ราวกับมองเห็นความลำบากใจของหยางเทียนถั่ว สายตาของ เงินเฟิงก็เบนมาทางหวางเตอฟา “ประธานหวาง เอาห้องโถง เลี้ยงรับรองชั้นหนึ่งเอามาให้ฉันเถอะ”

น้ำเสียงดูเหมือนจะอ่อนโยน ทว่าความจริงแล้วมันกระตุก ต่อมความโกรธอย่างรุนแรง
หวางเตียฟาหน้าแดง “นี่แก…แกอย่ารังแกคนไม่มีทางสู้ “รังแกคนไม่มีทางสู้?” เฉินเฟิงยิ้มให้เล็กน้อย “ฉัน แล้วแกจะ ทําไม?”

โดนเฉินเฟิงเยาะเย้ยทําให้เสียหน้าอีกครั้ง ทว่าหวางเต๋อฟา ในเวลานี้ไฟลนกัน เขาทำได้แค่ระเบิดอารมณ์โมโหใส่หยาง เทียนถั่วที่อยู่ด้านข้าง “ประธานหูของพวกแกล่ะ?! เธอจะไม่ลง มาสนใจไยดีหน่อยเลยเหรอไง?”

“ประธานหวาง ประธานหยังอยู่บนถนนอยู่เลย เธอใกล้จะถึง แล้ว” หยางเทียนถั่วปาดเหงื่อบนหน้าผาก พร้อมทั้งรีบปลอบ ประโลม ประธานหูคนที่หวางเต่อฟาเอ่ยถึงอยู่นั้น ก็คือเจ้าของที่ ถือหุ้นโรงแรมจินหมาตัวจริง

การที่หวางเต๋อฟาเหมาโรงแรมจนหม่าทั้งโรงแรมในครั้งนี้ได้ ก็มาจากเส้นสายความสัมพันธ์ของประธานนี่เอง

พอได้ยินว่าเจ้าของโรงแรมในหม่าจะมา เช่นยูนฟาง กระวนกระวายทันที “พ่อ เรารีบไปกันดีไหม ใช้โอกาสตอนนี้ เรื่องมันยังไม่ใหญ่มาก…

“ไปเหรอ? ไปไหนล่ะ?” หลินหลินยิ้มถากถาง พร้อมทั้งเอ่ย ถาม “เซ่หยูนฟาง แกไม่อยากเห็นลูกเขยของฉันจะจัดการเรื่อง โรงแรมจินหม่าให้ยุติธรรมยังไงเหรอ? ตอนนี้เจ้าของโรงแรมจิน หม่าจะมาแล้ว แต่แกบอกจะไปซะนี่ แกไปแล้ว แล้วใครจะมาดู ลูกเขยของฉันเรียกร้องความยุติธรรมจากโรงแรมจินหม่ากัน ละ?”
“หลินหลิน เจ้าของโรงแรมจีนหม่าไม่ใช่หวางเต๋อฟา เขา อยากจะฆ่าไอ้ลูกเขยบ้าคลั่งของแก แค่พูดออกมาประโยคเดียว แกก็อย่าประสาทไปหน่อยเลย” เซ่หยูนฟางพูดเตือน เธอไม่รู้ว่า หลินหลับไปเอาพลังมาจากไหน ฐานะของเจ้าของโรงแรมจีน หมาเธอก็ได้ยินมาหลายครั้ง ได้ข่าวว่าเกี่ยวพันกับอภิมหา เศรษฐีบางคน

อำนาจมากมายมหาศาลเช่นนี้ ตระกูลเล็กๆ อย่างตระกูลหลิน ไม่สามารถไปแหย่หนวดเสือได้

“ประสาทแตก?” หลินหลันได้แต่ยิ้มให้อย่างดูถูก จากนั้นก็พูด ว่า “รอให้เจ้าของโรงแรมในหม่ามาก่อน แกก็จะรู้ว่าฉันบ้าบอ ประสาทแดกตามนั้นหรือเปล่า”

“หลินหลิน แกอยากรนหาทีตายก็ตายไปคนเดียว อย่าลาก พวกเราตระกูลหลินทุกคนไปด้วยได้ไหม?” เซ่หยูนฟางเริ่มระเบิด อารมณ์ หลินหลั่นผู้หญิงบ้านนอก ใครให้ความกล้าบ้ากับเธอกัน ถึงได้พูดแบบนี้ออกมาได้

“ตระกูลหลินของพวกแก? เหยูนฟาง แกมันแซ่เซ่ เอาที่ไหน มาพูดว่าตระกูลของพวกแก…”

“พอแล้ว อย่างทะเลาะกัน” หลินหลั่นยังอยากจะพูดต่ออีก หลายค่า ทว่าหลินเซียวเสียนก็พูดตัดบทก่อน

“ถ้าเขาสามารถเรียกร้องความยุติธรรมจากเจ้าของโรงแรมจิ นหม่าได้ งั้นฉันก็จะยอมรับหลานเขยคนนี้ ถ้าเขายังหาความ ยุติธรรมมาไม่ได้ งั้นต่อจากนี้ต่อไป เขาก็อย่าคิดเข้ามาเหยียบตระกูลหลินสักก้าว”

ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของหลินเซียวเสียนจะสงบนิ่ง ทว่ากับดังชัด เช่นยูนฟางกับหลินหลั่นไม่กล้าพูดถกเถียงกันต่อ

หลายนาทีต่อมา รถลัมโบกินีสีแดงเลือดสด จอดตรงปาก ประตูโรงแรมจินหม่า

หญิงสาวอายุยังน้อยสวมใส่กระโปรงยาวสีดำ รูปร่างสูง เพรียวเดินก้าวเท้าลงมาจากรถอย่างสง่าผ่าเผย

“ประธานหู”

พอหญิงสาวเดินเข้ามา หยางเทียนถั่วก็ออกไปรับทันที พร้อม ทั้งทำความเคารพอย่างที่สุด

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” หญิงสาวเลิกคิ้ว พร้อมทั้งถามหยาง เทียนถั่ว เมื่อครู่เธอเพิ่งจะเดินช็อปปิ้งในละแวกนี้ เมื่อได้รับ โทรศัพท์จากหยางเทียนถั่ว ว่ามีคนมาก่อเรื่องที่โรงแรมจีนหมา หลังจากวางสายเสร็จ เธอก็รีบวิ่งมาทันที

“ประธานหู ท่านมาสักที” หยางเทียนถั่วยังไม่ทันอ้าปากพูด หวางเต๋อฟาก็เดินมาหา แล้วเริ่มพูดก่อน

“ประธาน วันนี้เป็นวันที่เป็นวันเกิดครบรอบแปดสิบห้าปีของ มารดาของฉัน เพื่อการฉลองให้มารดา ฉันเลยตั้งใจที่จะจองห้อง จัดเลี้ยงรับรองของโรงแรมในหมาทั้งหมด แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือมี คนต้องการแย่งห้องจัดเลี้ยงรับรองหนึ่งชั้นไป ฉันไม่ให้ เขาก็มา ทำร้ายคนของฉัน แล้วใช้กำลังเริ่มขู่คุกคาม ประธานหู เรื่องนี้คุณต้องเข้ามาจัดการแล้ว

เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางที่โกรธเคืองของหวางเตอฟา หญิงสาว อายุยังน้อยได้แต่เลิกคิ้วหนักว่าเดิม “ประธานหวาง ถ้าเรื่องนี้ เป็นไปตามที่คุณพูดมาทั้งหมด งั้นฉันต้องให้คุณ….

“พี่เฟิง!”

เมื่อพูดได้แค่ครึ่งเดียว น้ำเสียงหญิงสาวยังเด็กก็ตกตะลึง จาก นั้นก็ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ

“เซอร์หยวน” เฉินเพิ่งตกใจเล็กน้อย เขาไม่คิดเลยว่า เจ้าของ ที่แท้จริงของโรงแรมจินหม่าจะเป็นหูเซอร์หยวน

“พี่เฟิง ทำไมพี่มาอยู่ที่นี่?” เซอร์หยวนถามคำถามกลับ เธอ คิดไม่ออกเลยว่าทำไมเฉินเพิ่งจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้?

“วันนี้เป็นวันเกิดของคุณตา” เฉินเฟิงยิ้มให้

“คุณตาของคุณ…

“ประธานหู คุณรู้จักไอ้หมอนี่เหรอ?” ทันใดนั้น หวางเต๊อฟาก พูดแทรก

เมื่อได้ยินเสียงของหวางเตอฟา หูเซอร์หยวนทำหน้านิ่ง ทันที “ประธานหวาง รบกวนคุณเกรงใจกันหน่อย พี่เฟิงเป็น เพื่อนของฉัน ไม่ใช่ไอ้หมอนั่น

“ประธานหูคุณ…

หวางเต็อฟาตะลึง หูเซอร์หยวนทำไมถึงได้ปกป้องไอ้หมอนี่?
“หยางเทียนถั่ว ตกลงมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?” สายตาหูเซอร์ หยวนจ้องมองหยางเทียนกั๋วด้วยสายตาคมกริบ เมื่อมองภาพที่ รปภ.เจ็ดแปดคนนอนกองอยู่กับพื้น ก่อนหน้าที่เธอจะมานั้น หยางเทียนกั่วของปะทะกับเงินเฟิงมาแล้ว

“ประธานหู เรื่องเป็นอย่างนี้ งานเลี้ยงวันเกิดของคุณตาของ เพื่อนของคุณ เขาต้องการให้ประธานหวางยกห้องจัดเลี้ยงให้ เขาหนึ่งชั้น แต่ว่าทางแขกเหรือของประธานหวางก็เยอะ ถ้ายก ให้เพื่อนของท่านประธานไป ด้านแขกเหรือของประธานหวาง คง ไม่สามารถต้อนรับได้หมด ดังนั้น…”

หยางเทียนถั่วยังคงดื้อรั้นที่จะอธิบาย แต่ว่าเขายังไม่ทันพูด จบ ก็มีเสียงเย็นเฉียบพูดดักคอก่อน” หยางเทียนคิ้ว ความหมาย ของแกคือพวกเรามาแย่งห้องจัดเลี้ยงชั้นหนึ่งไปจากประธาน หวางใช่ไหม?”

คนที่พูดคือหลินอู่

“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” หยางเทียนคิ้วมองหลิน อยู่แวบหนึ่ง และรีบปฏิเสธทันที

“ไม่ได้หมายความว่างั้น?” หลินได้แต่ยิ้มให้อย่างเย็นชา “สามวันก่อนฉันโทรมาจองห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมกับคุณ ตอน นั้นคุณก็รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะเอาห้องจัดเลี้ยงชั้นหนึ่ง ไว้ให้ แต่วันนี้หลังจากที่ฉันมาแล้ว คุณดันเอาห้องจัดเลี้ยงที่เอา ไว้ให้ฉันไปให้ประธานหวางบ้าบอนั่น ตอนนี้คุณยังพูดว่า พวก เรามาแย่งห้องจัดเลี้ยงไปจากมือประธานหวางบ้านอนั่นอีก….”
“เหอะๆ โรงแรมจีนหม่าของพวกคุณ ทำเรื่องแบบนี้กันเหรอ?”

“ที่เขาพูดมาทั้งหมดจริงไหม? หูเซอร์หยวนมองด้วยสายตา คมกริบ การทหวางเตียฟาเหมาโรงแรมจีนหม่านั้นเรื่องนี้เธอ ทราบดี เวลานั้นหยางเทียนถั่วเป็นคนแจ้งกับเธอเอง แต่ว่าหยาง เทียบกั่วไม่ได้แจ้งกับเธอว่า ก่อนหน้าที่หวางเตอฟา ก็ได้มีคน จองห้องจัดเลี้ยงชั้นหนึ่งเอาไว้แล้ว

“ใช่ครับ… เรื่องเป็นเช่นนั้น…” หน้าผากหยางเทียนถั่วเหงื่อ ผุดเต็ม การมีหลินอู่อยู่ด้านข้าง เขาอยากจะปฏิเสธแต่ก็ไม่ สามารถปฏิเสธได้