บทที่ 443 เด็กไร้เดียงสา

พอออกจากบริษัท เฉินเฟิงก็กลับไปที่โรงแรมขึ้นไปอีกครั้ง ฟังก้าวเข้าประตูโรงแรม ก็ชนกับเจ้าสามหวงและเงินจื่อหลีที่ ออกมาจากลิฟท์พอดี

หลังจากบรรลุขั้นหัวจิ้งแล้ว ออร่าเจ้าสามหางก็ดีกว่าเมื่อก่อน มากเลย แถมยังดูหนุ่มขึ้นด้วย

“เจ้าแสบ พึ่งเลิกงานหรอ?” เจ้าสามหวงถามขึ้น

“อืม” เฉินเฟิงผงกหัว จากนั้นมองคนทั้งคู่ “นี่พวกนาย…กำลัง จะออกไป?”

“ใช่ จะออกไปหาบ้านน่ะ เอาแต่พัก โรงแรมมันก็ไม่ดีอ่ะนะ เจ้าสามหวงบอก หลังจากออกมาจากโรงพยาบาล เขาก็พักที่ โรงแรมจิ่นไทมาโดยตลอด ถึงจะเป็นโรงแรมระดับห้าดาว การ บริการและข้าวของเพอร์เฟคส์มาก แต่เขามักรู้สึกเหมือนขาด อะไรไปอย่าง เหมือนกับไม่สบายใจไงพิกล

“งั้นไปด้วยกันละกัน ฉันก็จะหาบ้านเหมือนกัน” เฉินเฟิงยิ้ม บาง จริง เอาแต่อยู่โรงแรมมันก็ใช่ที่ ตอนนี้จงไห้ก็กลายเป็นครึ่ง ถิ่นเขาไปแล้ว บางครั้งจะจัดการเรื่องส่วนตัวบางอย่าง การอยู่ โรงแรมทำให้ไม่สะดวกเอามากๆ

ทั้งสองตกลงกัน เตรียมจะออกไปข้างนอก ตอนนี้เองมือถือ ของเฉินเฟิงดังขึ้น
“พี่เฟิง” พอรับสาย ก็ได้ยินเสียงคุ้นหูดังขึ้น

“หูเซอร์หยวน?” เฉินเฟิงอึ้งเล็กน้อย คนที่โทรหาเขาคือหูเซอร์ หยวน

เพียงแต่ว่าทำไมหูเซอร์หยวนถึงว่าง โทรหาเขาล่ะ?

“พี่เฟิง ตอนนี้ว่างไหมคะ? ฉันมีของบางอย่างจะให้พี่” หูเซอร์ หยวนพูดเปิดเรื่องมาก่อนเลย ในสาย

“ของอะไร?” เฉินเฟิงหรี่ตาครุ่นคิด

ไม่รู้ทำไม เขารู้สึกระแวงหูเซอร์หยวนไงพิกล วันนั้นที่ไปงาน ร่วมรุ่น เดิมเขาคิดจะสืบเบื้องหลังหูเซอร์หยวนสักหน่อย แต่โดน เรื่องอื่นทำให้ลืมไป เขาเลยพักเรื่องตรวจสอบไว้ก่อน แต่วันนี้ เซอร์หยวนก็โทรมาหาเขาอีก เธอมีเป้าหมายอะไรกันแน่?

“กุญแจพวงหนึ่งค่ะ” ในตอนที่เฉินเฟิงกำลังครุ่นคิด หูเซอร์

หยวนพูดออกมาอีก

“กุญแจ?” เฉินเฟิงขมวดคิ้วงง

“ค่ะ กุญแจคฟหาสน์ของ Tianshan Living Area คุณน้า เก็บไว้ให้พี่ค่ะ”

ตอนได้ยินว่า Tianshan Living Area เฉินเฟิงยังไม่ทันพูด อะไร แต่พอได้ยินคำว่าคุณน้าซู มันทำให้ใจเขาหดเล็กลงจับ พลัน แม่เก็บไว้ให้เขา

“เธออยู่ที่ไหน?” เขาสูดลมหายใจเข้าปอดเชือกหนึ่ง เฉินเฟิงถึงสงบจิตสงบใจลงได้ ไม่ว่าข่าวนี้ของหูเซอร์หยวนจะจริงหรือ เท็จ เขาก็ลองไปดูสักครั้ง

“ฉันอยู่ที่ Tianshan Living Areacะ” หูเซอร์หยวนบอก

“รอผม ผมจะรีบไป” เฉินเฟิงพูดเสียงขรึม พอพูดจบก็วางสาย

ไป

“พวกเราอาจจะไม่ต้องซื้อบ้านแล้วล่ะ” เฉินเฟิงหันมองเจ้า สามหวงและเฉินจื้อหลี่

“หมายความว่าไง?” ทั้งสองคนทําหน้างง

“แม่ฉันทิ้งบ้านไว้ให้ อยู่ที่Tianshan Living Area” เฉินเฟิง พูดตามตรง

“Tianshan Living Area?!” เฉินจื่อหลี่เบิกตากล้าง แสดง ความตกใจ: อาจารย์อาเฉิน แม่อาจารย์อาทิ้งบ้านไว้ให้จริง หรอ?!”

“ทําไมหรอ บ้านที่นั่นมีอะไรพิเศษหรอ?” เฉินเฟิงอดถามไม่ได้

แถมเรื่องที่พิเศษ คำเดียวเลย แพง!

“เป็นบ้านที่แพงที่สุดในจงไห่ ที่สุดเลย น่ากลัวจะแพงจนขึ้น สวรรค์…” เฉินจื้อหลีพูดสีหน้าพิกล หลายวันก่อนเจ้าสามห่วงคุย เรื่องซื้อบ้านกับเขา ดังนั้นหลายวันนี้เขาเลยไปจัดการสืบราคา บ้านที่จงให้มา คฤหาสน์ของ Tianshan Living Areaที่โด่งดังนั่นเป็นแหล่งที่เขาทำความเข้าใจเป็นอันดับแรก แต่ยังไม่ทันได้เข้าใจเรื่องการซื้อขายและการตกแต่ง ก็ต้อง ยอมแพ้ให้กับราคาซะก่อน

ตอนนี้เงินเพิ่งกลับบอกว่า แม่เขาทั้งคฤหาสน์ของTianshan Living Areaไว้ให้หลังหนึ่ง

มันทำให้เงินจื่อหลีปวดใจบอกไม่ถูก

เฉินเฟิงขมวดคิ้ว ไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้เขารู้สึกตกใจไม่น้อย เลย

สำหรับเรื่องซูจ้าวชิงผู้เป็นแม่ เขาไม่ค่อยรู้อะไรมากนัก ความ ทรงเดียวที่จำได้คือ แม่เป็นผู้หญิงที่ทั้งอ่อนโยนและเข้มงวด มาก

นอกนั้นแล้ว แม่ก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนี่เอง

แล้วคนธรรมดาคนหนึ่งจะมีปัญญาซื้อคฤหาสน์ของTianshan Living Areaได้ยังไงกัน?

“ตอนนี้ฉันยังไม่แน่ใจว่าเรื่องบ้านมันจริงไหม ไปดูด้วยกัน เถอะ” เฉินเฟิงถอนหายใจ ที่จริงความเป็นไปได้ที่หูเซอร์หยวนจะ โกหกเรื่องนี้มันน้อยมาก แม่น่าจะทิ้งคฤหาสน์ของ Tianshan Living Areaไว้หเขาจริงๆ

ครึ่งชม.ต่อมา เงินเฟิงขับรถมาที่ Tianshan Living Area แต่ยังไม่ทันเข้าไป ก็โดนยามขวางไว้
“ดูให้ดีก่อนว่าที่นี่ที่ไหนหรือยัง? คิดจะเข้าไปดื้อๆเลย?! หัวหน้ายามถลึงตาใส่เงินเฟิงอย่างดุดัน น้ำเสียงไม่เป็นมิตรเลย

“เข้าไม่ได้?” เฉินเฟิงขมวดคิ้ว โดนยามขวางแบบนี้ เมื่อก่อน ตอนเขาอยู่ที่สวนชานก็เคยเจอครั้งหนึ่ง ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะมา เจอ Tianshan Living Areaอีกครั้ง

“ตลกละ!” หัวหน้ายามมองบน “นายคิดว่าที่นี่เป็นที่ที่คน ธรรมดาอยู่กันหรือไง? อยากเข้าก็เข้าได้งั้น?

“ดูให้ดีล่ะ ที่นี่น่ะTianshan Living Area! มีแต่เจ้าของที่จะ เข้าได้!” หัวหน้ายามชี้ไปที่สัญลักษณ์ข้างๆเป็นเชิงอวดเล็กน้อย

“คุณรู้ได้ไงว่าผมไม่ใช่เจ้าของน่ะ?” เฉินเฟิงพูดอย่างหน่ายใจ

“เจ้าของ?”

“ฮะฮะฮะ เจ้าหนู นายนี่ตลกนะ คนขับรถออดี้อย่างนายเนี่ยนะ จะเป็นเจ้าของคฤหาสน์ของTianshan Living Area! นายคิดว่า เจ้าของที่นี่เป็นเด็กไร้เดียงสาหรือไง?” หัวหน้ายามหัวเราะหน ยามหลายคนด้านหลังเขาก็ร่วมหัวเราะไปด้วย คนที่สามารถ อาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ของ Tianshan Living Areaได้ ต่อให้เป็น แค่แม่บ้าน จะออกไปซื้อกับข้าวที่ยังต้องขับPorsche911ของเจ้า นายออกไปเลย ไม่มีแบบเฉินเฟิงที่ขับออดี้ราคาห้าแสนกว่าเลย สักนิด

บางทีเวลาอยู่ข้างนอก ออดี้ราคาห้าแสนกว่าถือว่ามีหน้ามีตา อยู่บ้าง แต่พอมาอยู่ที่ Tianshan Living Area รถออดี้ราคาห้าแสนกว่านี้ไม่มีแม้สิทธ์จะเป็นรถประจำตัวแม่บ้านเลย

*แกหาว่าใครเป็นเด็กไร้เดียงสาน่ะ!”

ในระหว่างที่บรรดายามหัวเราะเยาะเงินเฟิงอย่างไม่ไว้หน้า นั้น ก็มีเสียงเป็นชาดังขึ้นด้านหลังพวกเขา

พอได้ยินเสียง ยามหลายคนตัวสั่น สีหน้าเปลี่ยนทันที

“หู…คุณหนูหู…” หัวหน้ายามเรียกเสียงสั่น เขาแทบยืนไม่อยู่แล้วตอนนี้

“ฉันถามแกว่า แกเรียกใครว่าเด็กไร้เดียงสา?!” หูเซอร์หยวน จ้องหัวหน้ายามอย่างเย็นชา ใบหน้างามนั่นฉาบไปด้วยน้ำแข็ง เย็นเยือก

หลังจากวางสายจากเงินฟังราวสิบกว่านาที เธอถึงนึกขึ้นมา ได้ถึงกฎของ Tianshan Living Area เลยรีบมา ระหว่างทาง เรื่องที่เธอกลัวมากที่สุดคือ หัวหน้ายามจะเสียมารยาทกับ เฉินเฟิง แต่ไม่คิดเลยว่า กลัวอะไรมักจะได้อย่างนั้น

พอมาถึงที่นี่ เธอก็ได้เห็นยามหลายคนหัวเราะเยาะใส่เฉินเพื่ งอย่างไม่ไว้หน้าซะงั้น