บทที่ 432 คุณนายหลิน

แต่ที่คาดไม่ถึงก็คือ กลับมากันทําไว้ที่ด้านหน้าเคาน์เตอร์ ประชาสัมพันธ์นี่แหละ

ตอนที่หลินเป็นกำลังคิดหาวิธีว่าจะเจอกับเสี้ยเพิ่งเหยายังไงดี

หลินหลินก็เดินเข้ามาด้านในบริษัทพอดี “คุณนายหลิน” สาวสวยหน้าเคาน์เตอร์ตาไวเห็นหลินหลั่นใน

ตอนนั้น เธอก็เรียกชื่ออย่างเคารพ

เสียงนี่เองที่ทำให้หลินเป็นสองแม่ลูกนอดไม่ได้ที่จะเหลือบ ตามองไปด้านข้าง เมื่อเห็นคุณนายหลินที่สาวสวยหน้า เคาน์เตอร์เอ่ยเรียกนั้นคือหลินหลันเอง ทั้งสองต่างเบิกตาโต

อีนางคนบ้านนอกเนี่ยนะ ตอนนี้กลับกลายมีคนเอ่ยเรียกว่า คุณนายหลินไปแล้วเหรอ

เมื่อเห็นสองแม่ลูกหลินเล่นแล้ว หลินหลังเองก็ยืนนิ่งอยู่กับที่ ไปชั่วครู่ แต่ว่าก็สติได้เร็วมาก ความนิ่งงันแปรเปลี่ยนเป็นรอย ยิ้มหน้าบานขึ้นมาแทนที่ “โอ้โห พี่เล่น พี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?”

“จริงๆ เลยนะ พี่เล่น”

“พี่มาก็ไม่แจ้งกับเราไม่ก่อนล่ะ ฉันจะเตรียมตัวออกไปต้อนรับ ขับสู้”

ไม่รอให้หลินเล่นได้พูดต่อ หลินหลันก็เดินมาหาตรงหน้าหลินเช่น และพูดด้วยน้ำเสียงสนิทชิดเชื้อ

“ต้อนรับขับสู้เหรอ?!”

หลินหลับไม่พูดคำนี้ออกมาก็ยังดี แต่พูดคำนี้ออกมาแล้ว ความโกรธที่อัดอั้นอยู่ในทรวงอกเริ่มตีกลับขึ้นมาเป็นระลอก ต้อนรับขับสู้เหรอ? ต้อนรับกับผีนะ

แกก็แค่อยากจะทำตัวสูงส่งหยิ่งผยองเหนือหัวและสิ

ถึงแม้ว่าจะถูกหลินหลันทำให้โกรธจนต้องกัดฟันเอาไว้ก็ตาม ทว่าหลินเล่นก็ไม่กล้าเอาความโกรธที่อัดอั้นอยู่ในทรวงอก ระเบิดออกมาใส่หลินหลั

ไม่มีเขา วันนี้เธอถึงต้องมาเอง เพื่อมาขอร้องเสียเพิ่งเหยา

หลังจากสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ หลินเย็นก็สงบสติลงได้ จากนั้นก็พูดตามจุดประสงค์ที่มาตรงๆ เลย “หลินหลัน พาฉันไป หาเสี้ยเพิ่งเหยา ฉันมีธุระต้องคุยกับเธอ

“มีธุระเหรอ?” หลินหลันตะลึงไปก่อน จากนั้นก็ฉีกยิ้มทำท่า หยอกล้อเล็กน้อย มีธุระอะไรกัน?”

“แกอย่าสนเลยว่าเรื่องอะไรกัน แกพูดออกมาตรงๆ เลยว่าจะ ยอมพาพวกเราไปไหม” หลินเย่นเริ่มหงุดหงิด ตอนนี้อารมณ์ของ หลินหลันมันทำให้เธอไม่สบายใจเลย เวลาก่อนหน้านี้ หลินหลับ อยู่ต่อหน้าเธอยังไม่กล้าแม้แต่ที่เงยหัวขึ้นมามองหน้าเลย วันนี้ กลับเอาน้ำเสียงแบบนี้มาพูดกับเธอได้ จะทำให้เธอทนต่อไปได้ ยังไงไหว
หลินหลินเองก็เห็นว่าหลินเย็นเริ่มไม่สบายใจแล้ว แต่ว่า สถานะของเธอในเวลานี้ ไม่จำเป็นต้องไปสนใจเรื่องอารมณ์ ความรู้สึกของหลินเล่นอีกแล้ว

หลังจากนั้น หลินหลันก็ยิ้มแล้วเอ่ยปากพูด “พาพวกคุณเข้าไป ได้แน่นอน แต่ว่าฉันไม่รับประกันว่า เมิ่งเหยาจะมีเวลามาพบ พวกคุณหรือเปล่า เพราะว่าตอนนี้เธอเป็นถึงท่านประธานของ บริษัท มีเรื่องมากมายที่ต้องเข้าไปสะสาง

เธอจะยังหาหอกอะไร!

หลินเย่น โมโหจนเกือบหลุดคำผรุสวาทออกมา แต่สุดท้าย เธอก็ยังฝืนทนเอาไว้ได้แต่กัดฟัดพูด “แกรีบพาฉันขึ้นไป

“ได้ เดินตามฉันมา” หลินหลันเห็นดังนั้นก็เริ่มเก็บอาการไว้ เพราะว่าด้วยนิสัยของหลินเย็นแล้วที่ถูกเชือดเฉือนซะจะไม่ไหว อยู่แล้ว ถ้ายังเชือดเฉือนกันต่อไป หลินเย่นคงระเบิดอารมณ์ จริงๆ แล้ว

ช่วงนี้หลินหลินมาที่บริษัทอยู่บ่อยครั้งถึงมีหรือไม่มีธุระก็ตาม ดังนั้นทุกคนในบริษัทต่างรู้ดีถึงสถานะว่าหลินหลันเป็นมารดา ของเสี่ยเมิ่งเหยา

ตลอดทาง พนักงานของบริษัทคางเหมยกรุ๊ปต่างทุกคนเรียก คุณนายหลินตลอดทาง การปฏิบัติตัวต่อหลินหลันนั้นก็ให้ความ เคารพยกย่องอย่างที่สุด

ภาพนี้ ทีมแทงคู่สองแม่ลูกหลินเล่นอยู่ไม่น้อย
ในที่สุด ทั้งสามคนก็เดินมาถึงประตูด้านหน้าห้องทำงานของ เสี้ยเพิ่งเหยา

หลินหลับไม่ได้เคาะประตูเข้ามา เปิดประตู แล้วเดินเข้าไปด้าน ในเลย คู่แม่ลูกหลินเล่นก็เดินตามหลังอย่างรวดเร็ว

ด้านในห้องทำงาน หลังจากได้ยินเสียงเสียเพิ่งเหยาก็เงยหน้า ขึ้น เมื่อเห็นว่าคนที่เดินตามหลังหลินหลันเข้ามานั้นคือคู่สองแม่ ลูกหลินเล่น หัวคิ้วของเสียเพิ่งเหย่าก็ย่นเข้าหากันทันที “ฉันไม่ ได้พูดว่าเวลาตอนที่ทำงาน อย่ามาหาฉันที่บริษัทไม่ใช่เหรอ?”

“เอ่อ เมิ่งเหล่า ป้าสองของแกบอกว่ามีเรื่องจะมาหาแก” หลิน หลันยิ้มอย่างเยาะเย้ยตอนที่พูดด้วย ตั้งแต่ที่รู้ว่าเสียเพิ่งเหยาได้ รับตำแหน่งประธานบริษัทแล้ว เธอก็ไม่ตะคอกโหวกเหวก โวยวายใส่เสี้ยเพิ่งเหล่าเหมือนก่อน ในใจลึกๆ แล้ว เธอยัง หวาดกลัวเสียเพิ่งเหยาอยู่ไม่น้อย

“มีธุระอะไร?” เสี้ยเพิ่งเหยาส่งแววตาและอารมณ์ให้ความรู้สึก และเย็นชามองมาทางหลินเล่น

สายตานี้ มันทำให้หลินเล่นไม่ถูกใจมาก

อื่นางผู้หญิงขั้นต่ำ จะตอแหลไปถึงไหน

หลังจากที่ก่นต่าอยู่ในใจแล้ว หลินเล่นก็กระแอมแล้วพูดออก มา “เมิ่งเหยา ที่ป้าสองมาครั้งนี้ ก็อยากให้แกช่วยป้าสองสัก เรื่องหนึ่ง”

“เรื่องอะไร?” เสี้ยเมิ่งเหย่าขวดคิ้วเป็นปม
“หางานให้รั่วเสงี่ยนทำ” หลินเล่นไม่ปิดบังอะไรกับเสียเพิ่ง เหยา พูดจุดประสงค์ของตนเองไปทันที

“ตอนนี้แกก็เป็นถึงประธานบริษัทคางเหมียกรุ๊ป แกอย่าพูด ออกมานะว่าเรื่องนี้แกทำไม่ได้

ไม่มีการรอให้เสียเพิ่งเหยาพูดอะไรต่อ หลินเล่นรีบพูดต่อทัน ควัน ดูจากอาการท่าทางแล้วเพื่อจะปิดการหลีกเลี่ยงของเสียเพิ่ง เหยาให้สนิท

เมื่อได้ยินการขอร้องของหลินเล่นแล้ว เสียเพิ่งเหยาก็ไม่ได้ โต้ตอบแต่สิ่งใด หลินหลินที่อยู่ข้างๆ นั้นแอบถอนหายใจเบาๆ ความจริงแล้วการพาคู่สองแม่ลูกหลินเย็นมาที่ห้องทำงานนั้น หลินหลินเองก็อึดอัดอยู่ไม่น้อย เพราะว่าเธอเองก็เป็นห่วงกลัวว่า หลินเย่นจะขอร้องเรื่องอะไรที่เกินไป จนทำให้เสียเพิ่งเหยาทำไม่ ได้

แต่ไม่คิดว่า หลินเล่นขอให้เสียเพิ่งเหยาให้งานกับถางรั่วเส วียนแค่นั้นเอง

“คุณอยากให้ฉันหางานให้รั่วเสงี่ยน ทำเหรอ?” เสี้ยเพิ่งเหยา ขมวดเรียวคิ้วเรียวงาม สำหรับบางรั่วเสงี่ยนแล้ว ความจริงแล้ว ก็ไม่ได้รู้สึกขยะแขยงมากมายอะไร ถ้าได้ เธอก็ยินยอมหางาน ให้ถางรั่วเสงี่ยนท่

แต่เมื่อเห็นว่าเสี้ยเพิ่งเหยาไม่ได้ปฏิเสธหรือตอบรับใดๆ สีหน้าของหลินเยนเริ่มไม่ค่อยยินดีแล้ว แต่ว่าเธอก็ไม่ได้ตอบ คําถามของเสียเพิ่งเหยาในทันที แต่ถามเสี้ยเพิ่งเหยากลับ “ตอนนี่แกก็เป็นถึงประธานบริษัทใช่ไหม?

“ไม่ผิด เบี้ยเพิ่งเหยาพยักหน้าให้เบาๆ

หลินเล่นทำคอพยักพเยิดให้ สีหน้าพออกพอใจตอนที่พูดออก มา “เป็นถึงประธานบริษัท งั้นฉันก็ขอพูดตรงๆ เลยแล้วกัน”

“แกก็รู้อยู่เต็มอกว่ารั่วเสงี่ยนของฉันนั้นจบสาขาการจัดการ ด้านการแพทย์มาจากมหาวิทยาลัยโดยตรงเลย มันช่างเหมาะ เจาะกับทางด้านบริษัทคางเหมยกรุ๊ป ดังนั้นก็มีแค่บริษัทคางเหม่ ยกรุ๊ปนี่แหละ ถึงสามารถให้เธอขุดเอาความสามารถทางด้านนี้ ออกมา…

“รั้วเสงี่ยนเรียนจบปีนี้ใช่ไหม?” ไม่รอให้หลินเล่นพูดจบ เสีย เพิ่งเหยาก็อดไม่ได้เลยพูดแทรกหลินเล่นทันที การรับพนักงาน ของบริษัทคางเหม่ยกรุ๊ปนั้นถือว่าเข้มงวดมาก ตามกฎนั้นก็เขียน เอาไว้แล้ว อย่างนั้นต้องจบการศึกษาปริญญาโท ทว่าถางรั่วเส วียน จบแค่ปริญญาตรีเอง

หลินเย่นพูดด้วยอารมณ์ไม่ถูกใจ “เพิ่งจะจบแล้วไงล่ะ?”

“เพิ่งเรียบจบก็เข้ามาทำงานที่คางเหม่ยไม่ได้เหรอ? ความ สามารถรั่วเสงี่ยนของฉัน โดดเด่นไม่เป็นสองรองใคร ถ้าให้ฉัน พูด เมื่อเอาเธอเข้ามาในคางเหมยแล้ว ต้องเป็นคนมากความ สามารถแต่ใช้งานไม่ถูกจุดแน่

ไม่ได้ยินคำพูดของหลินเล่น ถางรั่วเสงี่ยนที่อยู่ด้านข้างเริ่ม แสดงสีหน้าไม่เป็นธรรมชาติออกมาเล็กน้อย ความจริงแล้วก่อน หน้านี้เธออยากเข้ามาทำงานในบริษัทต่างเหมยกรุ๊ป แต่ผ่านรอบแรก พอมาสอบด้านเฉพาะทางรอบสองแล้ว อาจจะเป็น เพราะว่าความสามารถด้านเฉพาะทางไม่ผ่าน จนเธอถูกคัดออก

แต่พอมาฟังคำพูดจากหลินเล่นแล้ว การที่เธอเข้ามาในทาง เหม่ย กลับกลายเป็นว่าผู้มากความสามารถแต่ใช้งานไม่ถูกจุด ไปได้ซะนี่

“ได้ ฉันสามารถให้รั่วเสวียนเข้ามาทำงานในคางเหมยได้ แต่ ว่าเธอต้องเริ่มจากตำแหน่งพื้นฐานสุดมาก่อน” ในที่สุดเสี้ยเพิ่ง เหยาก็สามารถหาทางออกที่ดีได้ ถึงแม้จะพูดว่าการศึกษาของ ถางรั่วเสงี่ยนไม่สูงเท่าไหร่ แต่เธอก็ยอมเชื่อใจถางรั่วเสงี่ยนดู สักครั้ง

ใครจะไปรู้ เมื่อหลินเล่นได้ยินเช่นนั้นก็ระเบิดอารมณ์ที่อัดอั้น ออกมาทันที

แกพูดว่าอะไรนะ ตำแหน่งขั้นพื้นฐานมาก่อนเหรอ?!” หลินเย นทําหน้าตาไม่อยากจะเชื่อ

“ทำไมเหรอ? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” เสียเพิ่งเหยาตีหน้า ตาย การที่ให้ถางรั่วเสวียนเข้ามาทำงานในคางเหมยนั้น นั่น เป็นการละเมิดกฎการทำงานของเธอแล้ว ยิ่งเห็นท่าทางของหลิน เย่นแล้วด้วย ยังคงไม่ถูกใจอีกเหรอ?

“เสี่ยเพิ่งเหยา! รั่วเสงี่ยนมีศักดิ์เป็นน้องสาวของแกเลยนะ แก ให้เธอไปทำงานงกๆ ที่ตำแหน่งต่ำๆ นั้นเหรอ!” หลินเป็นเกือบจะ ระเบิดอารมณ์ที่มันอัดอั้นอยู่เต็มอกออกมา

“งั้นคุณอยากให้เธอทำงานอะไร?” เสี้ยเพิ่งเหยาทำสีหน้าเป็นขายส่