บทที่ 419 กวน ผู้แสนโอเวอร์

“หลี่เล่อ แกทําแบบนี้ไม่ใจร้ายไปหน่อยหรอ เมื่อตอนที่ฉันอยู่ ด้านนอก แกเรียกใครว่าพี่เพิ่ง” ชายหนุ่มผมทอง คล้ายไม่พอใจ ทำหน้าบูดบึง

“เขาคือพี่เพิ่งที่แกเรียกใช่ไหม?” ยังไม่ทันรอให้หลี่เล่อพูด ชายหนุ่มผมทองหันไปมองทางเฉินเฟิง เพราะในห้องอาหารแห่ง นี้ มีแค่เฉินเฟิงคนเดียวเท่านั้นที่เป็นผู้ชาย

“……” หลี่เล่อลาบากใจเล็กน้อย ชายหนุ่มผมทองคนนี้ชื่อ ว่าก่อน เป็นทายาทของคนรวย ครอบครัวของเขาทั้งมีเงินและ มีอำนาจ เขาไม่สามารถมีเรื่องกับผู้ชายคนนี้ได้ ตอนนี้ เห็นได้ชัด ว่ากวน หมายตาเพื่อนของเฉินเฟิงแล้ว เขาควรทำยังไงดี?

“ใช่ก็ดี ในเมื่อพี่เฟิงคนนี้เป็นเพื่อนของนาย ถ้าอย่างนั้นก็คือ เพื่อนของฉัน ทุกคนเป็นเพื่อนกัน นั่งกินข้าวด้วยกันสักมื้อ คง ไม่มีปัญหาอะไรหรอกมั้ง?” คำพูดนี้ของกวนอี้เหมือนกำลังถาม หลี่เล่อ แต่ความเป็นจริง เขาไม่ได้มองหลี่เล่อเป็นคนเลยด้วยซ้ำ ไป ยังไม่รอให้หลี่เล่อพูดจบ ส่วนดึงเก้าอี้ออกมา แล้วนั่งที่ โต๊ะ

“สาวสวยทั้งหลาย คงไม่ถือสาที่ผมจะนั่งร่วมโต๊ะกับพวกคุณ หรอกใช่ไหมครับ?”

ส่วน หลายยิ้มบางๆ เขาเลิกแขนเสื้อขึ้น เผยให้เห็นนาฬิกา วาเชอรองกงสุลตองแดงบนข้อมือ
เขาเชื่อ ขอแค่ผู้หญิงพวกนี้ไม่ได้ตาบอด ก็น่าจะเข้าใจ ว่าสิ่งที่ เขาท่ามันหมายความว่าอะไร

หูเซอร์หยวนคลายยิ้มบางๆ หยิบแก้วตรงหน้าขึ้นมา แล้วดื่ม ไวน์เข้าไปหนึ่งอีก เธอไม่ได้สนใจส่วน

เขียวรั่วขมวดคิ้วเป็นปม เธอหันไปมองเฉินเฟิง ทั้งหมดขึ้นอยู่ กับเฉินเฟิง กวน คนนี้ ถึงแม้ไม่มีมารยาท แต่ถ้าไล่เขาออกไป แบบนี้ จะเป็นการไม่ไว้หน้าหลี่เล่อ ถึงอย่างไรหลี่เล่อก็เป็นเพื่อน ของเฉินเฟิง

“เอ่อ พี่ก๋วน เอาไว้วันหลังพวกเราค่อยมากินข้าวด้วยกันเถอะ ครับ พี่เฟิงไม่ชอบกินข้าวกับคนแปลกหน้า” ไม่รอให้เฉินเพิ่งพูด หลี่เล่อรวบรวมความกล้าแล้วพูดออกมาก่อน สามารถมองออก ว่า เพื่อที่หลี่เล่อจะพูดคำนี้ออกมา เขาต้องรวบรวมความกล้า

ความสัมพันธ์ของเขากับก๋วน ความเป็นจริงก็ไม่ได้ดีเท่า ไหร่ วันนี้เขารบกวนเวลาจีบสาวของกวนอี้ ถือว่าทำผิดต่อก๋วน อี๋ ทำผิดต่อลูกคนรวยอย่างกวน ในใจของหลี่เล่อรู้สึก ประหม่าเล็กน้อย

แต่ว่าเขาเองก็ไม่มีทางเลือก ถ้าเขาไม่ลุกขึ้นมาพูดอะไร แล้ว ปล่อยให้กวนอี้นั่งจีบเซียวรั่วและหูเซอร์หยวน ความสัมพันธ์ ของเขากับเฉินเฟิง เกรงว่าจะมีปัญหาแล้ว

“ถ้าฉันจะกินวันนี้ให้ได้ละ? ” น้ำเสียงของกวนอู่เย็นยะเยือก ตอนแรกเขานึกว่า หลังจากที่ตนพูดแบบนั้นออกไป คนที่จะขัดใจ เขาต้องเป็นเงินเฟิง ทว่าคิดไม่ถึง กลับเป็นไอ้คนไร้ประโยชน์อย่างหลี่เล่อ เขาไม่มีสิทธิ์อะไรไม่ให้เกียรติตน

เมื่อถูกกวนโมโหย่อหน้าทุกคน สีหน้าของหลี่เล่อดูล่ามาก ใจขึ้นมาทันที แต่ว่าส่วน มีคนคอยหนุนหลัง เขาเองก็ไม่กล้า ท่าอะไร

“พี่เฟิงใช่ไหมครับ?” ก๋วนอี้หันไปมองเฉินเฟิง น้ำเสียงของ เขาเคล้าไปด้วยความท้าทาย : “ผมจะกินข้าวกับสาวๆสวยๆ พี่ คงไม่ว่าอะไรใช่ไหม?”

“ไม่หรอก” เฉินเฟิงคลายยิ้มบางๆ ราวกับไม่สนใจความ ท้าทายของกวนอู่อี๋

“ไม่หรอก?” กวนอีกระตุกยิ้มมุมปาก : “พี่รู้ดีหนิว่าอะไรควร ทําอะไรไม่ควรทํา”

“พี่เฟิง?” หลี่เล่อประหลาดใจเล็กน้อย นิสัยของเฉินเฟิง ไม่ใช่ คนที่ยอมใครง่ายๆ แม้แต่หอผึ้งเขายังกล้ามีเรื่องด้วย ทำไม พอกับก๋วนอี้ เขากลับนิ่งไปละ

ก่วน ไม่รู้ว่าในใจของหลี่เล่อกำลังคิดอะไร จากที่เขาดู เฉินเฟิงยอมคนง่ายๆแบบนี้ถือเป็นเรื่องปกติ เพราะถึงยังไงก็ เห็นๆกันอยู่แล้ว ขอแค่มีตา ล้วนสามารถดูออกว่า ภูมิหลังของ เขาไม่ธรรมดา

คนอย่างเขาอยากจะจีบสาว เฉินเฟิงก็ควรประเคนผู้หญิงพวก นั้นมาตรงหน้าเขา

“พวกเธอเป็นนักศึกษากันหมดเลยใช่ไหม?”
หลังจากก่วน มองเซียวรั่วและหูเซอร์หยวนอย่างพิจารณา โดยไร้ซึ่งความหวาดกลัว เขาก็พูดขึ้นพร้อมกับคลายยิ้ม

เขียวรั่วขมวดคิ้ว นัยน์ตาคู่สวยฉายความรังเกียจออกมาเล็ก น้อย เธอไม่ได้ตอบคำถาม

กลับกลายเป็นหูเซอร์หยวน ที่เหมือนจะสนใจส่วนอี้ เธอยิ้ม แล้วพูดขึ้น : “คุณมองออกได้ยังไงคะ?”

เมื่อเห็นหูเซอร์หยวนตอบ ดวงตาของกวนอู๋อี้เปล่งประกายขึ้น มาทันที

มีโอกาสจีบจิด!

ถึงแม้ในใจจะรู้สึกดีใจ แต่ก๋วน ไม่แสดงออกทางสีหน้า แม้แต่น้อย ในฐานะคนที่ชำนาญในการจีบสาวมาหลายปี ส่วน รู้ดี ยิ่งเวลาแบบนี้ ก็ยิ่งต้องนิ่งสงบ ต้องยิ่งรักษาความลึกลับ ของตนเองเอาไว้ ห้ามยิ้มให้สาวสวย เวลาที่เธอยิ้มมา

“คุณอย่าสนใจเลยว่าผมมองออกได้ยังไง? คุณแค่ตอบมาก็ พอว่าใช่หรือไม่ใช่” น้ำเสียงของส่วน แลดูอยู่เหนือกว่า เห็น ได้ชัดว่าหูเซอร์หยวนเป็นคนที่มีฐานะดี เป็นสาวสวยที่ถูกเลี้ยง อย่างประคบประหงม จัดการกับผู้หญิงแบบนี้ ห้ามตามใจเธอ เด็ดขาด

หูเซอร์หยวนคลายยิ้ม : “ใช่ค่ะ”

ก๋วน คลายยิ้ม แล้วหันไปมองเซียวรั่ว : “สาวสวยคนนี้ละ ครับ เป็นนักศึกษาเหมือนกันรึเปล่า?”
“มันเกี่ยวอะไรกับคุณคะ?” เขียวรวมองค้อนไปที่ส่วน ความรังเกียจที่อยู่ในแววตาคู่นั้นไม่เก็บซ่อนเอาไว้อีกต่อไป

ก่วน นิ่งงัน ตามด้วยคลายยิ้ม : “สาวสวยคนนี้ไม่เบาเลย

นะครับ”

“แต่ว่า…….” กวน มองต่ำลงไป ตอนที่เห็นขาเรียวยาวและ ขาวของเซียวรั่วที่อยู่ใต้กระโปรงสั้นๆนั้น ท้องของส่วนร้อน ขึ้นมา ไม่รู้ว่าถ้าเอาเรียวขาสวยทั้งสองข้างนี้แขวนเอาไว้บนหัว ไหล่จะมีความรู้สึกอย่างไรบ้าง

หลังจากกลืนน้ำลายไปอีกครั้ง ส่วนอี้พยายามอดกลั้นความ ร้อนตรงท้องของตน เขาหลายยิ้มแล้วพูด “แต่ว่าผมชอบผู้ หญิงที่ดุๆแบบนี้แหละ สาวสวยยิ่งดู ผมก็ยิ่งชอบ”

“ไสหัวออกไป! “เซียวรั่วพูดด้วยความรังเกียจ เห็นได้ชัดว่า

เธอโมโหแล้ว

ทว่ากวนอี้กลับดูไม่สนใจแม้แต่น้อย หลังจากที่มองเซียวรั่ว ด้วยสายตากรุ้มกริ่มแล้วนั้น ส่วนอี้ทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัยแล้ว พูดขึ้น : “เอาแบบนี้ดีกว่า คนสวย คุณตั้งราคามาตามตรงเลยดี กว่า ต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึงจะได้นอนกับคุณคืนหนึ่ง ไม่ว่าจะต้อง ใช้เงินเท่าไหร่ ผมก่วน ล้วน……

เพียะ!

เสียงตบเข้าที่ใบหูดังขึ้น ส่วนอี้ยังพูดไม่จบ ก็ถูกตบกลับมา

แล้ว
“กลับไปนอนกับแม่มึงไป! ” แน่นอนว่าคนที่ตบกวน คือ เขียวรั่ว เวลานี้เซียวรวมองกวนด้วยสายตาเย็นยะเยือก นัยน์ตาของเธอฉายความรังเกียจออกมาอย่างไม่ปกปิดเอาไว้

“แกกล้าตบฉัน?”

ก๋วน ถูกตบจนตกตะลึง

“เพียะ”

เซียวรั่วหัวเราะในลําคอ ขณะที่ส่วนยังไม่ทันได้ตั้งตัว เธอก็ ตบไปที่หน้าของกวนอีกครั้ง

ตบครั้งนี้ ทำให้กวนโมโหขึ้นมาทันที

“นางนี้! กูจะเอามึงให้ตาย! “กวนดวงตาแดงก่ำเขาคว้า ขวดเหล้ามา แล้วเขวี้ยงไปที่หัวของเซียวรั่ว

เชียวรั่วตก ใจ ขณะที่เธอกำลังจะถอยหลังหนี ถึงแม้ก่อนหน้านี้ เธอจะตบหน้าส่วน แต่ไม่ว่ายังไง เธอก็เป็นผู้หญิง สู้กับผู้ชาย อย่างกวน เท่ากับไม่ฉลาดเลย

ขณะที่เซียวรั่วกำลังจะถอยหนี ขวดไวน์ถูกโยนจากทางด้าน ขวา หลังจากเสียงเพลงดังขึ้น ไวน์ขวดนั้นก็ตกลงที่หัวของส่วน

“อ๊า! ”

หลังจากเสียงร้องโหยหวน ส่วนอี้จับหัวตนเองเอาไว้ เขาล้ม ลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหน้าผากผ่านมือที่กุมเอาไว้

คนที่โยนขวดไวน์ออกไปนั้น คือเฉินเฟิง

ที่แท้เงินเฟิงคิดจะไว้หน้าหลี่เล่อ ไม่ถือสาดนกระจอกๆอย่างก่ วน แต่กวนอี้กลับไม่เจียมตัว ได้คีบเอาศอกถึงขั้นจะลงไม้ ลงมือกับเซียวรั่ว แล้วจะให้เงินเฟิงทนได้ยังไง?