บทที่ 398 ไม่เจอกันนานเลย

ไม่นานนักศึกษามหาลัยจงให้หลายคนก็โยงไปถึงเฉินเฟิง

เพราะเมื่อกี้เฉินเฟิงดังมาก แถมยังเล่นเปียโนได้เยี่ยมยอด

มาก

พอถึงฉือพูดถึงเพื่อนเก่าเสร็จ เธอเป็นสายตาไปที่ด้านหลัง เวที ยิ้มพูดว่า “ไม่รู้ว่าเพื่อนจะยอมช่วยไหม?”

ด้านหลังเวที พอได้ยินซึ่งฉือพูดแบบนี้ เฉินเฟิงอดยิ้มเศร้าไม่

ได้

เขารู้ดีว่า เพื่อนเก่าที่ซึ่งฉือพูดหมายถึงใคร แต่เขาไม่คิดเลยว่า ซึ่งถือจะขออะไรแบบนี้ออกมา

“พี่เฟิง เพื่อนเก่าที่ซึ่งฉือพูดคงไม่ใช่พี่หรอกนะ?!” ตอนที่ ซึ่งฉือ วัดสายตามองมาที่ด้านหลังเวที เซียวรั่วฉุกคิดได้ เพื่อน เก่าของอู่ชิงฉือเป็นไปได้มากว่าจะเป็นเฉินเฟิง?!

“พี่เอง” เฉินเฟิงยิ้มเศร้าพยักหน้า

“พี่จริงๆ?!” เซียวรั่วเบิกตากว้าง เธอรู้สึกเหมือนหัวใจโดน กระแทกอย่างแรง เฉินเพิ่งรู้จักกระทั่ง ซึ่งถือ

เฉินเพิ่งส่ายหน้า ไม่ได้อธิบายอะไรมากมายกับเซียวรั่ว เขา

เดินไปทางเวที

เงินเพิ่งเดินขึ้นเวทีอีกครั้งต่อหน้าสายตาประชาชน
บทที่ 398 ไม่เจอกันนานเลย

ไม่นานนักศึกษามหาลัยจงให้หลายคนก็โยงไปถึงเฉินเฟิง

เพราะเมื่อกี้เฉินเฟิงดังมาก แถมยังเล่นเปียโนได้เยี่ยมยอด

มาก

พอถึงฉือพูดถึงเพื่อนเก่าเสร็จ เธอเป็นสายตาไปที่ด้านหลัง เวที ยิ้มพูดว่า “ไม่รู้ว่าเพื่อนจะยอมช่วยไหม?”

ด้านหลังเวที พอได้ยินซึ่งฉือพูดแบบนี้ เฉินเฟิงอดยิ้มเศร้าไม่

ได้

เขารู้ดีว่า เพื่อนเก่าที่ซึ่งฉือพูดหมายถึงใคร แต่เขาไม่คิดเลยว่า ซึ่งถือจะขออะไรแบบนี้ออกมา

“พี่เฟิง เพื่อนเก่าที่ซึ่งฉือพูดคงไม่ใช่พี่หรอกนะ?!” ตอนที่ ซึ่งฉือ วัดสายตามองมาที่ด้านหลังเวที เซียวรั่วฉุกคิดได้ เพื่อน เก่าของอู่ชิงฉือเป็นไปได้มากว่าจะเป็นเฉินเฟิง?!

“พี่เอง” เฉินเฟิงยิ้มเศร้าพยักหน้า

“พี่จริงๆ?!” เซียวรั่วเบิกตากว้าง เธอรู้สึกเหมือนหัวใจโดน กระแทกอย่างแรง เฉินเพิ่งรู้จักกระทั่ง ซึ่งถือ

เฉินเพิ่งส่ายหน้า ไม่ได้อธิบายอะไรมากมายกับเซียวรั่ว เขา

เดินไปทางเวที

เงินเพิ่งเดินขึ้นเวทีอีกครั้งต่อหน้าสายตาประชาชนบางทีอาจเพราะได้ฟัง (เฟอร์เอลีเซอ) ของเฉินเฟิงแล้วรู้สึก ไม่สุด หรือบางทีแค่อยากร่วมงานกับเฉินเฟิงสักครั้ง

สรุปแล้วไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร เธอก็ทำให้เงินเฟิงขึ้นมาบน เวทีได้แล้ว

“ถ้าผมบอกว่าโทษ คุณหนูจะให้ผมลงจากเวทีไหม?” เฉินเฟิงยิ้มเศร้าถาม

“แหะๆ ไม่แน่นอนค่ะ” ซึ่งถือยิ้มๆ กว่าเธอจะมีโอกาสแบบ นี้มันไม่ง่ายเลย เธอไม่มีทางยอมปล่อยเขาไปง่ายๆหรอก

เปียโนที่เฉินเฟิงเล่นเมื่อถูกนำขึ้นมาบนเวทีอีกครั้ง

ทั้งสองคนสบตากันครั้งหนึ่ง

ซึ่งถือเดินมาที่กลางเวที หยิบไมค์ขึ้นมา

เฉินเฟิงยกมือขึ้น

ทั่วทั้งงานเงียบกริบจนเข็มตกสักเล่มคงได้ยิน สิบนิ้วของเฉินเฟิงบรรเลงไปบนแท่นเปียโน แป้นกดดำขาว

สลับกันไปมา อินโทรที่ไพเราะดังขึ้น

ผู้ฟังรู้สึกทั้งไพเราะและผ่อนคลาย

หลายวินาทีผ่านไป ซึ่งฉือยิ้มน้อยๆ เริ่มร้องสด

เสียงร้องเสนาะหูออกทางเครื่องเสียง
ทุกคนหลับตาซึมซับเสียงเพลงอย่างสงบ

เสียงเปียโนที่ไพเราะขั้นสุด

อะไรคือเสียงจากสวรรค์?

ต่างหากคือเสียงจากสวรรค์

เพลงเพื่อนเก่าบรรเลงจบไปด้วยความเคลิบเคลิ้มในเสียง

เฉินเฟิงลุกขึ้น โค้งคำนับพร้อมกับอู่ซึ่งฉือ และกลับเข้าหลัง

เวที

งานฉลองวันก่อตั้งมหาลัยจงให้ปิดฉากลง ในที่สุด!

ไม่กี่วินาทีที่เฉินเฟิงและชิงฉือลงจากเวที ด้านล่างปรากฏ เสียงปรบมือดังกึกก้อง

เสียงปรบมือดังก้องราวภูเขาไฟระเบิด ราวคลื่นใหญ่ซัดเข้า ฝั่ง ปรบมืออยู่นานไม่ยอมจบ

นี่เป็นการร่วมแสดงที่ต้องจารึกไว้ในประวัติศาสตร์มหาลัยจง

ให้เลยทีเดียว

นักศึกษาด้านล่างเวทีหยิบมือถือออกมาอัดคลิปการแสดงชุด นี้ของทั้งสองไว้นานแล้ว และพากันแชร์ต่อตามช่องทางต่างๆ อาทิ กลุ่มเพื่อน Coco Weibo เป็นต้น

ไม่ว่าเรื่องอะไร เมื่อมีตัวเอกเป็นเทพธิดาแห่งชาติอย่าง ซึ่งฉือ เรื่องนั้นจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ทันที
คืนนีก็เหมือนกัน

(ซึ่งอร่วมแสดงกับชายหนุ่มปริศนา)

(ฉ่ซิงฉือมีความรัก)

แฟนหนุ่มนอกวงการของชิงฉือ

(ฉ่งฉือกลายเป็นมือที่สาม)

หลังจากคลิปถูกเผยแพร่ออกไป ข่าวลือต่างๆก็พรั่งพรูตามมา

ลมพายุที่มองไม่เห็นได้ก่อตัวขึ้น

ส่วนเฉินเฟิงกับอู่ซึ่งถือได้กลับเข้าไปหลังเวที

ถึงจะเดาไว้ก่อนแล้ว แต่พอเห็นทั้งคู่เดินเคียงไหล่กันเข้ามา คนที่อยู่ด้านหลังเวทีก็รู้สึกแย่อยู่ดี

พวกที่มีอาการหนักสุดเป็นพวกตามจีบหลินหวั่นชีว พวกเขา ฟังดูถูกแดกดันเฉันเพิ่งไปว่า เป็นคนกระจอกที่ขับซานตาน่ามือ สอง ไม่คู่ควรที่จะเป็นแฟนหลินหวั่นชีว แต่พริบตาเดียว ซึ่งถือ เทพธิดาแห่งชาติที่โด่งดังกลับเชิญเฉินเฟิงขึ้นเวทีบรรเลงเปียโน

ให้เธอ

ขอถามหน่อย ทั่วประเทศจะมีซักกี่คนที่ได้รับเกียรติแบบนี้

หวังหย่าหนานกับเพื่อนๆ ก็มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก ซึ่งถือพูดออก จากปากเองว่า เฉินเฟิงเป็นเพื่อนเก่าเธอ นฐานะของเฉินเฟิง ไม่ต้องสงสัยแล้ว

ไม่มีทางธรรมดาอย่างที่เห็นแน่
เงินเฟิงต้องมีฐานะที่คิดไม่ถึงแน่ ต่อให้ไม่ใช่แฟนคลับสุดรวย ที่ซื้อของขวัญให้เซียวรั่ว ก็คงไม่ด้อยไปกว่ากันมากนัก

พอคิดถึงตรงนี้ พวกเธอก็เสียใจกันมาก ทำไมก่อนหน้านี้พวก เธอต้องปากพล่อยด้วยนะ ไปประชดแตกดันเงินเฟิง ดูถูกต่างๆ

นา

ถ้าไม่มีเรื่องก่อนนี้ ตอนนี้พวกเธอก็อาจจะเข้าไปทำความรู้จัก

กับเฉินเฟิงได้

แต่เพราะพวกเธอปากพล่อย ทำให้ทุกอย่างกลายเป็นแค่ฟอง

สบู่

เฉินเฟิงเดินน่า ซึ่งฉือมาหาหลินหวั่นชีวกับเชียวรั่ว และยิ้ม แนะนำให้ซึ่งถือว่า “นี่คือหลินหวั่นจิ๋ว คุณเคยเจอมาก่อนแล้ว ไง สถานีรถไฟ

“อืม เคยเจอแล้วค่ะ น้องหวั่นวสวยมากเลย เป็นเด็กสาวที่ สวยที่สุดที่ฉันเคยเจอมาเลย” ซึ่งถือยิ้มพยักหน้า

“พี่ซึ่งถือชมเกินไปแล้วค่ะ ฉันมีหรือจะสวยสู้พี่ได้” หลินหวั่นชีว พูดอย่างตื่นเต้น เธอพึ่งเคยเจอดาราดังระดับซึ่งถือครั้งแรก จะ ตื่นเต้นก็ไม่แปลก

“นี่คือเซียวรั่ว เอ่อ…เธอเป็นแฟนคลับตัวยงของคุณ” เฉินเฟิง แซวให้หนึ่งประโยค

“พี่ชิงฉือสวัสดีค่ะ ฉัน….ฉันชอบเพลงของพี่มากเลย จะ…จะ ช่วยเป็นลายเซ็นให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ?” เซียวรั่วตื่นเต้นยิ่งกว่าหลินหวั่นว แถมยังตื่นเต้นจนพูดจาตะกุกตะกักแล้วด้วย

“ได้แน่นอนอยู่แล้วจ้ะ” ฉู่ซึ่งฉือยิ้มหวานบอก เซียวรั่วไม่ได้ สวยน้อยไปกว่าเหลินหวั่นวเท่าไหร่เลย ถือเป็นสาวสวยคนหนึ่ง เลย ไม่รู้ชาติที่แล้วเฉินเพิ่งทำบุญมาด้วยอะไร ถึงได้มีสาวสวย มากมายขนาดนี้ห้อมล้อม

ถึงซึ่งฉือจะอายุมากกว่าเซียวรั่วกับหลินหวั่นชีวหลายปี แต่ พวกเธอเป็นผู้หญิง พอมารวมตัวกัน ก็จะหาหัวข้อคุยกันได้ง่าย ดังนั้นแค่ไม่กี่นาที พวกเธอสามคนก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้น

เซียวรั่วกับหลินหวั่นวเริ่มคลายความตื่นเต้นลง เดิมทีพวก เธอคิดว่า ดาราใหญ่อย่าง ซึ่งฉือจะเย่อหยิ่งถือตัว แต่คาดไม่ถึง เลยว่า ซึ่งถือเป็นกันเองมากๆ เธอเหมือนพี่ใหญ่ของบ้านยังไง ยังงั้น ทำให้เซียวรั่วและหลินหวั่นซีวรู้สึกสบายใจในการพูดคุย กับเธอ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ