บทที่ 391 ฉันมีแฟนแล้ว

แถมเขาคือไปเหวินชั่วด้วย

ไป๋เหวินชั่ว เจ้าชายขี่ม้าขาว ขวัญใจ สาวๆทั่วมหาลัยจงไห่

เขาบอกรักหลินหวั่นชีวต่อหน้า คณาจารย์และนักศึกษาทั้งงาน นี่ถือเป็น เกียรติอันสูงสุดของหลินหวั่นชีวเลยทีเดียว

ไม่ว่าหลินหวั่น วจะหยิ่งจริง หรือแกล้ง หยิ่ง วินาทีนี้ยังไงหลินหวั่นชีวก็ไม่กล้าปฏิเสธ เขาแน่

ท่าทางจริงจังรักจริงของไป๋เหวินชั่ว ทำ หนุ่มๆสาวๆซาบซึ้งไปตามๆกัน พวกเขาเริ่ม เฮโลกัน

“รับปากเขา!

“รับปากเขา!”

ปรากฏเสียงโห่ร้องดังกึกก้องไปทั่ว จุดยืนของทุกคนช่วยค้ำจุนไปเหวินชั่ว

พริบตาเดียว ไป๋เหวินชั่วได้ใจจนถึงขีด สุด ถ้าไม่มีเหตุคาดไม่ถึงเกิดขึ้น คืนนี้เขาต้อง ได้หลินหวั่นชีวมา และเขาจะพาหลินหวั่นชีว ไปสวีทหวานกันตลอดคืนที่ห้องสวีทสุดหรู ของโรงแรมฮิลตัน

“หวั่น ว รับปากผมได้ไหม?

ไป๋เหวินซิ่วหยิบไมค์ตะโกนถามอีกครั้ง สายตาร้อนแรงถึงขีดสุด

เหมือนทําตามคําขอของไปเหวินชั่วก็ไม่ ปาน ทั้งงานปรากฏเสียงปรบมือดังกึกก้อง

ในที่สุดท่ามกลางสายตานับพัน หลิน หวั่น วเดินออกมาจากหลังเวที

แสงไฟสปอร์ตไลท์ส่องกระทบร่างงาม ในชุดสีขาว ในขณะเดียวก็สะท้อนใบหน้าที่ งดงามของเธอขึ้นจอภาพใหญ่กลางเวที

ทั้งงานจมอยู่ในความเงียบทันที นี่มันสวยมากเกินไปแล้วไหม?! บนโลกนี้มีผู้หญิงสวยขนาดนี้ด้วยหรอ?!

ทุกคนแทบกลั้นหายใจในระหว่างที่ สมองผุดความคิดนี้ขึ้นมา

ผิวขาวนวลลออ ใบหน้างามสดใส ฟัน ขาวเป็นระเบียบ คิ้วงามงอนได้รูป

องค์ประกอบใบหน้าที่ถูกสร้างขึ้นอย่าง พิถีพิถัน ประกอบกับออร่าเยือกเย็นดุจ ภูเขาน้ำแข็ง นี่มันแบบจำลองของเจ้าแม่เก้า เตียงเหียง งชัดๆ!

ถึงกับมีคนบอกว่า หลินหวั่นวเป็นเจ้า แม่เก้าเพียงเที่ยงนึ่ง ก็ยังมีคนเชื่อ!

วินาทีนี้ไม่มีใครคิดว่าหลินหวั่นวไม่ คู่ควรกับไปเหวินชั่วเลย เอาเข้าจริงไป๋เหวิน ชั่วต่างหากที่ดูไม่คู่ควรกับหลินหวั่น ว!

หลังจากตะลึงค้างไปชั่วขณะ สายตาไป เหวินซิ่วทอประกายแรงกล้ามากขึ้น เขาเดิน เข้ามายืนหน้าหลินหวั่น ว บอกรักเธอด้วย สายตาร้อนแรงว่า: “หวั่นชีว เป็นแฟนผมได้ ไหม?”

สําหรับสายตารอคอยของไปเหวิน น หลินหวั่น ไม่หวั่นไหวแม้เพียงนิด เธอมอง เขาและตอบเขาด้วยความเย็นชาทั้งสายตา และน้ำเสียงว่า:

“ฉันมีแฟนแล้ว”

มีแฟนแล้ว?!

พอได้ยินคำนี้ หัวใจชายหนุ่มมากมายใน

งานกระตุกวูบ

สาวงามราวเทพธิดาคนนี้มีแฟนแล้ว?!

ใครกัน?!

“หวั่น ว คุณพูดอะไรน่ะ? ผมไม่เข้าใจ? สีหน้าไปเหวิน วซีดเผือดฉับพลัน แต่ไม่นาน เขาก็สงบใจได้ พยายามฝืนยิ้มพูดต่อ ต้อง ยอมรับจริงๆว่า คำตอบของหลินหวั่นชีวอยู่ เหนือความคาดหมายของเขามาก ในความคิดของเขาแล้ว การได้ยินเขา บอกรัก หลินหวั่น วควรจะดีใจจนตีปีกถึงจะ ถูกส

ส่วนไอ้กระจอกอย่างเฉินเฟิงนั่น ไสหัว ไปไกลได้แค่ไหนก็แค่นั้น

เพราะแค่หลินหวั่นชีวตาไม่บอด ก็ควรจะ มองออกว่าเขากับเฉินเฟิงน่ะต่างกันขนาด ไหน

แต่ไม่คิดว่า หลินหวั่นชีวจะตอบตรงแบบ ไม่ไว้หน้าเขาเลยแบบนี้

“คุณหูหนวกหรือไง? ฉันบอกว่า ฉันมี! แฟน! แล้ว!” น้ำเสียงของหลินหวั่นชิวยังคง เย็นชาดุจเดิม แถมแฝงความโกรธบางๆอีก ด้วย เธอนิสัยดี เธออ่อนแอ แต่นี่ไม่ใช่เหตุผล ที่ใครจะรังแกเธอก็ได้!

โดนปฏิเสธติดต่อกันสองครั้ง ต่อให้เป็น ไป๋เหวินชั่ว ก็เริ่มคุมสีหน้าตัวเองไม่อยู่เหมือน

น เค็มเขากะจะแหกหน้าเฉินเฟิง ที่ไหนได้ กลับเป็นตัวเขาซะเองก็โดนตบหน้าแหก

“หวั่น ว คุณอย่าบอกผมนะว่า แฟนที่ คุณว่าคือไอ้กระจอกที่ขับรถซานตาน่ามือสอง คนนั้น” สีหน้าไป๋เหวินชั่วเริ่มไม่พอใจขึ้นมา ในเมื่อหลินหวั่นชีวไม่ไว้หน้าเขา งั้นเขาก็ไม่ จําเป็นต้องไว้หน้าเธอเหมือนกัน

“หมายความว่ายังไง?!

“ไอ้กระจอกที่ขับรถซานตาน่ามือสอง?!

“ไปเหวินซัวเคยเจอหน้าแฟนหลินหวั่น ชีว?!”

ทั่วทั้งงานตะลึงไปตามๆกัน ข่าวที่ไปเห วินชั่วพูดออกมาทําให้ทุกคนตาโตด้วยความ ตกใจ

แฟนของหลินหวั่น วไม่ใช่คุณชาย ตระกูลสูง แต่เป็นคนกระจอกที่ขับรถซานตา น่ามือสอง?!

แฟนฉันจะเป็นคนยังไงมันเกี่ยวกับคุณ ” หรอ!” พอได้ยินไป๋เหวินซันดูถูกเฉินเฟิง สีหน้าหลินหวั่น วก็เหมือนเคลือบน้ำแข็ง พันปีขึ้นมา เธอโกรธอย่างที่ไม่เคยโกรธมา ก่อน

“ต้องเกี่ยวอยู่แล้วสิ” ไป๋เหวินชั่นเริ่มมีน้ำ โห “หลินหวั่นชีว คุณสวยและเยี่ยมขนาดนี้ คุณไม่ควรจะเอาคนกระจอกแบบนั้นมาเป็น แฟนนะ คุณกำลังทำตัวเองตกต่ำลง”

“คุณ…” หลินหวั่นชีวโกรธแทบสะอึก เห็นได้ชัดว่า เธอไม่คิดว่า ไป๋เหวินชั่วจะพูดจา ดูถูกคนได้ถึงขนาดนี้

“คุณควรจะคบกับผม มีแต่ผมที่คู่ควรกับ คุณ” ไป๋เหวินชั่วโพล่งออกไปเลย วันนี้เขา เสียหน้าต่อหน้าคนจำนวนมากขนาดนี้แล้ว ถ้า เขายังไม่ได้หลินหวั่นชีวมา ก็เท่ากับเสียหน้า

“ไปเหวินชั่ว นายทำบ้าอะไรเนี่ย?!” ตอนนี้เอง เขียว ววิ่งขึ้นเวทีมาด้วย สีหน้าร้อนใจ นักศึกษากว่าสองหมื่นคนกำลังดู อยู่นะ นายไปเหวินชั่วจะหน้าด้านแค่ไหน ก็ตามใจ แต่หลินหวั่นชีวไม่ได้

“ทำอะไร?” ไป๋เหวินชั่วยิ้มเย็นบอก “อีก เดี๋ยวเธอก็จะรู้แล้ว”

เซียวริ้วรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี เมื่อเห็นไป เหวินชั่วหยิบไมค์ขึ้นมาพลางหันหน้าไปทาง ด้านล่างเวที

“เฉินเฟิง ฉันรู้ว่านายอยู่ด้านล่าง ถ้านาย เป็นลูกผู้ชายพอ ก็ก้าวขึ้นมาบนเวทีประลอง กับฉันให้รู้แพ้รู้ชนะกันไปเลย!

เสียงดังกึกก้องรูหูของไป๋เหวินชั่วกระ จายไปทั้งงาน

เหมือนมีระเบิดลงกลางงาน

แฟนของหลินหวั่น วอยู่ที่นี่ด้วย?!

อยู่ด้านล่างเวที?!

น่าตกใจเกินไปแล้วนะ! อีกอย่าง จากคําพูดของไปเหวินชั่ว เหมือนจะประลองกับแฟนของหลินหวั่น ให้ รู้ดำรู้แดงกันไปเลยว่าใครควรได้หลินหวั่น ว

ไปครอง

นี่มันตื่นเต้นมากเลยนะ

พริบตาเดียว เหล่านักศึกษาคึกคักกัน ถ้วนหน้า

“ไป๋เหวินชั่วกล้ามากไปแล้ว กล้าบอกรัก กลางสาธารณะก็ว่าบ้าแล้ว นี่ยังจะท้าแฟนเขา ต่อย อีก?”

“บ้าแล้ว บ้าแล้ว บ้าไปแล้วแน่!”

“ไปเหวินชั่วทําแบบนี้น่าจะมีผลกระทบ ต่อมหาลัยนะ เพราะเรื่องนี้เขาผิดเต็มๆเลย

“เชอะ จะกระทบอะไรมากมายล่ะ นี่มัน มหาลัย ไม่ใช่ม.ปลาย บอกรักต่อหน้า สาธารณชนจะกระทบอะไรมากมายล่ะ”

“ลองถอยกลับมาคิดดูนะ ต่อให้มีผลกระ ทบจริง พ่อของไปเหวินชั่วก็สกัดข่าวทุกอย่าง ลงไปได้น่า”

“จะว่าไป พ่อของไป๋เหวินชั่วนี่ใหญ่มา จากไหนนี่ ทำไมเห็นไปเหวินชั่วชอบเข้าออก ห้องทํางานอธิการบดีมหาลัยจังเลย”

“ไป๋เสี้ยวเทียนน่ะรู้จักไหม?”

“ป๊เสี้ยวเทียน?! นายบอกว่าพ่อของไป เหวินชั่วคือไปเสี้ยวเทียน?!

“พระเจ้า ไม่จริงมั้ง ไป๋เสี้ยวเทียนน่ะ

ใหญ่กว่าจูซึ่งเฟิงมากหลายขุมเลยนะ ถ้าฉัน จําไม่ผิดล่ะก็ ห้องสมุดมหาลัยเราน่ะ ไป๋เสี้ยว เทียนเป็นคนบริจาคเงินสร้างใช่ไหม”

“ใช่ ห้องสมุดมหาลัยเรานะเงินบริจาคมา จากไปเสี้ยวเทียน

พ่อของไปเหวินชั่วคือไปเสี้ยวเทียน แถมไปเสี้ยวเทียนยังออกเงินบริจาคสร้างห้อง สมุดต็กหนึ่งให้มหาลัยจงไห้ด้วย