ลูกเขยมังกร

บทที่ 312 ปรองดองกันดีกว่า



บทที่ 312 ปรองดองกันดีกว่า

เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองอย่างโกรธแค้นของหวางไม่ต ว่า จู่ๆจางอานก็ไม่กล้าที่จะปกปิดสิ่งใดอีกต่อไปและเล่าเรื่อง ทั้งหมดให้ฟัง

ทันใดนั้นห้องโถงก็สงบลง ไม่มีใครคิดว่าจางอ่านจะไร้ ยางอายขนาดนี้ ช่วยหลินเช่นกลั่นแกล้งเด็กสาวอายุ18ปี ไม่พอ เพื่อป้องกันไม่ให้ตนเองได้รับผิด เขาถึงกับโกหกว่า กล้องวงจรเสีย

เป็นที่ชัดเจนว่าเจ้านายเบื้องหลังของหงส์ขาวคือตระกูล เฉินในเยี่ยนจิง แต่เพื่อไม่ให้แพ้สัญญาการพนัน จางอานก ลับพูดมั่วไปหมด

หน้าด้านจริงๆ!

“คุณเฉิน ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ผมถูกความ โลภบังหน้าบังตา คุณปล่อยผมไปเถอะ” จางอานหันไปจ้อง มองเฉินเฟิงอย่างอ้อนวอน แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเฉินเพิ่งมา จากไหน แต่เขาก็รู้ว่าตอนนี้มีเพียงเฉินเฟิงที่สามารถตัดสิน การไปหรือการอยู่ของเขา

“ปล่อยคุณไป?” ปากของเฉินเฟิงเพิ่มความเย็นชา “ทําไม ผมต้องปล่อยคุณไป?”
“ยังจําสิ่งที่ผมเคยพูดก่อนหน้านี้ได้ไหม? ”

ร่างกายของจางอานสั่นสะท้าน แน่นอนว่าเขาจําได้ว่าเมื่อ ไม่กี่นาทีก่อน เฉินเฟิงบอกว่าเขาจะถูกไล่ออก แต่ในเวลา นั้นเขาไม่ได้เอามาใส่ใจ คิดว่าเฉินเฟิงกำลังพูดเรื่องไร้สาระ ตอนนี้ …

จางอานคุกเข่าลงกับพื้น เสียง “ตุ่ม

“คุณเฉิน อย่าไล่ผมออกเลย แม่ของผมอยู่โรงพยาบาล ในบ้านมีลูกอีกสองคนยังเรียนอยู่ มีค่าบ้านที่ต้องผ่อนอีก ถ้าคุณไล่ผมออก ครอบครัวของผมก็จะไม่มีทางรอดแล้ว…

นํ้าตาจางอานไหลออกมา แต่เงินเฟิงไม่แม้แต่กระพริบตา และพูดอย่างเย็นชา “ไสหัวออกไป! ”

“คุณเฉิน … ” จางอานต้องการจะอ้อนวอนอีกครั้ง แต่หวา งไห่คว่ากลับกระโดดขึ้น เตะออกไป จนจางอานกระเด็น ออกไปสามเมตร

คุณเฉิน ให้คุณไสหัวไป คุณไม่ได้ยินเหรอ?!

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณถูกไล่ออกแล้ว ทันที เดี๋ยวนี้ ไปเก็บของแล้วไสหัวไป! ” หวางไร่คว่าชี้ไปที่จางอานและ ตะโกนใส่เขา แทบอยากจะให้จางอานหายไปจากหน้าของ เขาตอนนี้เลย
สถานการณ์แย่ลงเรื่อยๆ

จางอานซึ่งยังคงถือพ่ายเหนือกว่าในตอนนั้น จางอานที่ หยิ่งผยอง หลังจากที่เงินเฟิงโทรเสร็จ ก็กลายร่างเป็นหนู ข้างถนนทันที ที่ทุกคนไม่ดี แม้กระทั่งลูกพี่ลูกน้องของเขาก็ ไม่อยากมองเขา

ทันใดนั้น แขกหลายคนก็จ้องมองมาที่เฉินเพิ่งด้วยความ สงสัย พวกพวกเขาไม่เข้าใจว่าลูกเขยที่แต่งเข้าไปในบ้านผู้หญิง

อย่างเฉินเฟิง เอา านาจมาจากไหน?

สายตาหลินเย่นและถังรั่วเสงี่ยนดูประหลาดใจมาก พวก เธอคิดไม่ถึง เฉินเฟิงแค่โทร ก็สามารถเรียกผู้ดูแลหงส์ขาว มาได้ แก้ไขปัญหาทุกอย่างจนได้

เมื่อเห็นคนดูแลคนนั้น แสดงความเคารพต่อเฉินเฟิง เห็นได้ชัดว่าภูมิหลังของเฉินเฟิงนั้นไม่ธรรมดา

แต่ว่า หลินหลานบอกว่าเงินเฟิงเป็นแค่ไอ้พ่อบ้านไร้ ประโยชน์ไม่ใช่เหรอ?

ทำไมเขาถึงรู้จักตระกูลเฉิน?

“ตรวจกล้องวงจรปิด

ในเวลานี้ เฉินเฟิงพ่นออกมาอีกสามอย่างเย็นชา
หลินเยนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นและเธอพิมพา “เฉินเฟิง ตรวจ กล้องวงจรก็ไม่ต้องแล้วมั่ง” ” ในเมื่อคุณรู้จักกับหญิงสาวคน นี้ งั้นทุกคนก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว

“เป็นเรื่องปกติที่ครอบครัวหนึ่งจะมีเรื่องขัดแย้งกันเล็กๆ

น้อยๆ

“ชุดของฉัน สาวน้อยคนนี้ก็ไม่ต้องชุดใช้คืนแล้ว”

ทุกคนปรองดองกันดีที่สุด ปรองดองกันดีที่สุด

ใบหน้าของหลินเล่นดูผิดๆ หากมีการตรวจกล้องวงจรเกิด ขึ้นจริงๆ วันนี้ใบหน้าของเธออาจจะโดนทุบจนบวม เพราะ มันเป็นความผิดของเธอจริงๆ ชุดเธอถูกน้ำแกงสาดใส่ ซึ่ง มันไม่เกี่ยวอะไรกับหลินหวั่นชีว

“อยู่กันอย่างสันติภาพดีกว่า? “มุมปากของเฉินเฟิงเย้ย หยัน “ตอนนี้คิดได้แล้วเหรอว่าปรองดองกันดีกว่า?”

“มันสายไปแล้ว!

” สีหน้าของเฉินเฟิงเย็นชา น้ำเสียงไม่

ต้องสงสัยเลย”ตรวจ!”

“ครับ คุณเฉิน!”

สีหน้าหวางให้คว่ามีความสุขมาก เขาจะไม่ยอมปล่อย โอกาสที่ดีเช่นนี้ไปแน่นอน

ไม่นาน หวางไม่ว่าก็ถือโน้ตบุ๊คด้วยใบหน้าแดงก่ำ
มีแขกมากมายมารวมตัวกันรอบ ๆ

สักพักหวางให่กว่าก็ได้หาฉากที่หลินเยนและหลินหวั่น ว ออกมา จากนั้นเล่นไปอย่างช้าๆ

การเคลื่อนไหวของทั้งสองแสดงต่อหน้าทุกคนทีละเฟรม

หลินหวั่นวเดินมาปกติ

หลินเล่นไม่ได้มองไปที่ด้านหลังเลย ทันใดนั้นเธอก็ลุกขึ้น จากนั้นก็ชนเข้ากับหลินหวั่น ว

น้ำซุปกระเด็น

การแสดงออกบนใบหน้าของหลินเล่นค่อยๆดุร้าย… ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหลินเย็นเป็นฝ่ายผิดก่อน!

“อายุกขนาดนี้แล้ว ทำไมหน้าด้านจัง

“ใช่ๆไร้ยางอายจริงๆ เธอก็อายุห้าสิบกว่าแล้ว ยังจะไป ทําร้ายเด็กสาวอายุสิบแปด ไร้ยางอาย!”

ทุกคนต่างรู้สึกโมโห!

แขกหลายคน ไม่ได้ไว้หน้าหลินเยน ต่อหน้าหลินเน

โดยไม่อ้อมค้อม

เพราะใบหน้าของหลินเล่น น่าเกลียดเกินไป!

“ไม่… ไม่ใช่อย่างนั้น พวกคุณเข้าใจฉันผิด” ใบหน้าของหลินเย่นอายจนแดงไปหมด แต่การหาข้ออ้างของเธอ ดู อ่อนแอมากเมื่อเผชิญกับหลักฐานตรงหน้า

ขอโทษ!!

เฉินเฟิงมองไปที่หลินเล่นอย่างเย็นชา หากหลินเล่นไม่ ขอโทษ เรื่องนี้ก็จะไม่จบ!

“ไอ้ขยะ อย่ามากเกินไป! ” หลินเป็นโมโหจนจะบ้า ณ ตอนนี้ ถ้าเธอบอกว่าเธอเกลียดใครมากที่สุด เฉินเฟิงก็จะ ต้องติดอันดับต้น ๆ อย่างแน่นอน

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเงินเฟิง วันนี้เธอก็คงไม่ต้องขายหน้า เช่นนี้

ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายขอโทษ!

ดวงตาของเฉินเฟิง

” แสงเย็นวาบผ่านใน

แสงเย็นนี้ ทำให้หัวใจของหลินเล่นสะดุ้งทันที

“โอเค ฉันขอโทษ ขอโทษก็ได้” หลินเย่นยอมอ่อนข้อ

หันกลับไปและพูดกับหลินหวั่นวเบา ๆ “ขอโทษ” “ไม่จริงใจ พูดใหม่” ใบหน้าเงินเฟิงไม่มีการแสดงออก

ใดๆ

หลินเล่นกัดฟัน โค้งคำนับและพูดอย่างหนักว่า “ฉัน ขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว!
“ไม่ .. ไม่เป็นไร ” หลินหวั่น วกลัวเล็กน้อย จนถึงตอนนี้ หัวเล็ก ๆ ของเธอยังคงมึนๆเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิง ก้าวร้าวอย่างหลินเล่นจะขอโทษเธอ ในที่สุด

“ไปกันเถอะ”

เงินเฟิงยิ้มเล็กน้อยและจูงมือของหญิงสาวขึ้นอย่างนุ่ม นวล

หลินจงเหวยมองไปที่เก่งห้าวอย่างเย็นชา จากนั้นก็ลุกขึ้น

เมื่อเห็นว่าหลินจงเหว่ยกำลังจะจากไป ถึงรั่วเสงี่ยนเริ่ม ร้อนใจ “ประธานหลิน แล้วความร่วมมือของเราล่ะ?”

“ไสหัวไป!” คําตอบของหลินจงเหว่ยเรียบง่ายและหยาบ คายเช่นเคย “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปบริษัทจงเลิ้งอย่าคิดที่จะ ร่วมมือใดๆกับบริษัทติ้งเฟิง !”

“จําไว้ คือทุกอย่าง!”

ใบหน้าของสองแม่ลูกซีดเซียว

หลินจงเหว่ยกล่าวอย่างเด็ดขาดเช่นนี้ งั้นความร่วมมือ ระหว่างบริษัทจงเส็งและบริษัทติ้งเฟิงคงไม่มีโอกาสแล้ว จริงๆ

“ไอ้ขยะ! เพราะไอ้ขยะแท้ๆ น่าโมโหจริงๆ!” หลินเล่น’โกรธจนได้แต่กระทืบเท้า เมื่อเงินเพิ่งทำเช่นนี้ ความร่วม มือระหว่างบริษัทจงเส็งและบริษัทติ้งเฟิงมันจบแล้วจริงๆ

การเดินทางมาเมืองชางโจวในครั้งนี้ ไม่เพียงแต่มศูนย์ เปล่า แต่เป็นเพราะเธอทำให้หลินจงเหว่ยขุ่นเคือง ถ้าเธอ กลับไป เธอคงต้องโดนคณะกรรมการบริหารตำหนิแน่นอน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่จะรักษาตำแหน่งรองผู้จัดการไว้ได้ไหม ไม่ถูกไล่ออกจาก บริษัทจงเส็งก็บุญแค่ไหนแล้ว

“แม่ ไม่ต้องโมโห ปล่อยให้ไอ้ขยะนี้ได้ใจสักสองสาม วัน! รอให้ถึงงานเลี้ยงวันเกิดของในเดือนหน้า เราค่อยหา ทางกู้หน้าคืน” ถังรั่วเสงี่ยนกัดฟันด้วยความไม่พอใจ

“งานเลี้ยงวันเกิดของของคุณ?”หลินเย่นผงะ”ไอ้ขยะจะ ไปร่วมงานไหมละ?”

“ไปแน่นอน” ถังรั่วเสงี่ยนกล่าวอย่างหนักแน่นและ มั่นใจ”ป้าคนที่สามไม่ได้เห็นคุณปู่มาเจ็ดแปดปีแล้ว เมื่อ ก่อนเธอไม่มีหน้าไปพบ เพราะเธอจนมาก ตอนนี้เธอมี คฤหาสน์และมีชีวิตที่ดีขนาดนี้ แน่นอนว่าเธอต้องออกมาโชว์ งานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเธอในการ โอ้อวด! ”

“ดังนั้น เมื่อเธอมาเธอจะพาไอ้ขยะนั้นและเสียเพิ่งเหยาไป ทีนั่นอย่างแน่นอน”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ