บทที่267 คนกันเองเพราะไม่รู้จักกันเลยเกิดความ

เข้าใจผิด เพราะว่าผู้หญิงคนหนึ่ง หวงเทียนปาจึงหาเรื่องเฉินเฟิง

เข้า

เฉินเฟิงในตอนนั้นไม่รู้อะไรเรียกว่าเก็บเรื่องราวไว้และ พยายามอดกลั้น เขาเกือบต่อยหวงเทียนปาจนตายอยู่ข้าง ถนน หักขาสองข้างของหวงเทียนปาอย่างไม่ต้องพูด ทั้งยังทำ ดวงตาข้างหนึ่งของหวงเทียนปาบอดด้วย

พอเจ้าสามหวงรู้ว่าหวงเทียนปาสภาพแย่ก็ไม่พูดมากมาย ระดมกำลังช่วยเหลือทั้งแก๊งชาวจีนโพ้นทะเล เพื่อแก้แค้นให้ หวงเทียนปา

ผลลัพธ์ถูกเฉินเฟิงฆ่ากำลังสำคัญไป

ถึงแม้เจ้าสามหวงหัวหน้าแก๊งคนนี้จะออกหน้าด้วยตนเอง ล้วนไม่ได้ทำร้ายเฉินเฟิงได้สักนิด

สุดท้ายเจ้าสามหวงได้แต่ยอมแพ้

จากนั้นเชิญเฉินเฟิงเข้าบ้านด้วยความเคารพนอบน้อม ให้หวงเทียนปายกน้ำชากล่าวขอโทษ

เป็นธรรมดาที่เฉินเฟิงจะโบกมืออย่างใจกว้าง ให้อภัยไม่

ถือสา

ต่อมา แก๊งชาวจีนโพ้นทะเลเกิดเรื่องวุ่นวาย รองหัวหน้า แก๊งอย่างหลี่ไหชาวกับหัวหน้าแก๊งต้าหม่าร่วมมือกัน ประสงค์ ลอบฆ่าเจ้าสามหวง แล้วควบคุมแก๊งชาวจีนโพ้นทะเล

ด้วยเหตุบังเอิญ เฉินเฟิงจึงช่วยชีวิตเจ้าสามหวงไว้ ทำให้ แก๊งชาวจีนโพ้นทะเลรอดพ้นภัยได้

เจ้าสามหวงย่อมซาบซึ้งใจต่อเฉินเฟิงเป็นอย่างยิ่ง ทั้ง สองถือโอกาสนี้กลายมาเป็นพี่น้องร่วมสาบาน ดังนั้นพูดในความหมายที่จริงจัง เจ้าสามหวงถือว่าเป็นพี่

ใหญ่ของเฉินเฟิง

สีหน้าที่แปลกประหลาดของเฉินเฟิงทำให้สี่พี่น้องตระกูล

เฉินยิ่งสับสนมึนงง สัญชาตญาณบอกกับพวกเขาว่าความ สัมพันธ์ของเฉินเฟิงกับอาจารย์ไม่ปกติเด็ดขาด แต่ว่าตรงไหน ไม่ปกติ พวกเขากลับพูดไม่ถูก ปฏิกิริยาของสี่พี่น้องตระกูลเฉินอยู่ภายใต้การคาด

การณ์ของเฉินเฟิง ห้าปีก่อน พวกเขาไม่ได้อยู่ที่มาเลเซีย ดัง

นั้นไม่รู้จักเขาจึงเป็นเรื่องปกติ

เฉินเฟิงไม่คิดจะบอกพวกเขาถึงความสัมพันธ์ของตนเอง กับเจ้าสามหวง

พวกนายหาบัวหิมะเพื่อเจ้าสามหวง?” เฉินเฟิงถามขึ้น

“ใช่เพื่ออาจารย์ อาจารย์โดนพิษไฟแล้ว” เฉินจื่อเหวิน โค้งตัวตอบกลับ สีหน้าไม่เป็นธรรมชาติเท่าไร ถ้าคนนอกกล้า เรียกอาจารย์เขาว่าเจ้าสามห่วงต่อหน้าเขา เขาต้องตบเข้าที หนึ่งแน่

แต่เผชิญหน้ากับเฉินเฟิง เขากลับไม่กล้า โดยเฉพาะ อย่างยิ่งเห็นท่าทางของเฉินเฟิง เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์กับ อาจารย์คงไม่ธรรมดามาก

“สํานักไฟท์?” เฉินเฟิงยักๆ คิ้ว สรรพคุณมากสุดของบัว หิมะซินเจียงคือขจัดพิษไฟ ดังนั้นสิ่งที่ทำให้เจ้าสามหวงบาด เจ็บต้องเป็นพลังแอตทริบิวต์ไฟแน่ มาเลเซียมีแก๊งท้องถิ่น จำนวนมาก แต่แก๊งที่ครอบครองพลังแอตทริบิวต์ไฟกลับมี เพียงสำนักไฟแห่งเดียว

แม้แต่รุ่นพี่ยังรู้จักสำนักไฟ?” ”

เฉินจื่อเหวินตกใจจนเกือบพูดอะไรไม่ออก เฉินเฟิงรู้จัก อาจารย์เขาก็ถือว่าไม่เท่าไร คาดไม่ถึงแม้แต่สำนักไฟยังรู้ด้วย

หรือว่า…..เฉินเฟิงเคยใช้ชีวิตอยู่ที่มาเลเซีย? ไม่นาน เฉินจื่อเหวินก็นึกถึงความเป็นไปได้อันนี้

“รู้จักสํานักไฟแปลกมากเหรอ?” เฉินเฟิงเบ้ปาก แก๊งท้อง ถิ่นใหญ่ๆ หน่อยของมาเลเซีย เขาก็รู้จักเกือบทั้งหมด

“ไม่แปลก ไม่แปลก” เฉินจื่อเหวินระลึกได้ว่าตนเองเสีย

อาการไป เขารีบส่ายหน้า

ก่อนจะพูดอีก “คนที่ทำร้ายอาจารย์ เป็นเจ้าสำนักไฟข่า

กุ้ง”

“ข่ากุ้ง?” เฉินเฟิงหนี่ดวงตาลง “ทำไมข่ากุ้งถึงต้องลงมือ กับเจ้าสามหวง?”

“เพราะอาจารย์บรรลุถึงแดนอ้านจิ้งอย่างสมบูรณ์ จน ทะลุไปถึงแดนหัวจิ้ง พออาจารย์กลายเป็นปรมาจารย์ศิลปะ การต่อสู้ จะกระทบต่อรูปแบบท้องถิ่นมาเลเซีย”

“เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดสถานการณ์แบบนี้ ข่ากุ้งเลยร่วม มือกับสั่งจูน หยินจ้าน ต้าหม่าหัวหน้าแก๊งใหญ่พวกนี้ แอบ จู่โจมอาจารย์…

เฉินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย เหตุการณ์ทั้งหมดที่เฉินจื่อเห วินเล่าไม่ต่างกับที่เขาคาดเดาไว้ มาเลเซียสถานที่เล็กแบบนี้ อ้านจิ้งขั้นสูงเป็นยอดฝีมือแล้ว ถ้ามีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ ของ วจิ้งออกมาอีก นั่นคนอื่นๆ เดิมทีไม่ต้องอยู่แล้ว ตอนนี้อาจารย์นายอยู่ที่ไหน?” เฉินเฟิงถาม เกิด เหตุการณ์แบบนี้ เป็นธรรมดาที่เจ้าสามหวงไม่อาจอยู่ที่ มาเลเซียได้ต่อไป ดังนั้นมีความเป็นไปได้มากว่าเขาออกมา จากมาเลเซียแล้ว

“อาจารย์อยู่……

“พี่ใหญ่!”

เฉินจื่อเหวินยังไม่ทันพูดจบ ถูกเฉินจื่อหลีที่อยู่ด้านหลัง ขัดจังหวะ สีหน้าของเฉินจื่อหลี่รีบร้อนไม่เข้าใจมาก เหมือนไม่ เข้าใจทำไมเฉินจื่อเหวินต้องนำเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่งแบบนี้ไป บอกเฉินเฟิงด้วย

ตอนนี้เจ้าสามหวงบาดเจ็บหนัก ชีวิตตกในขีดอันตราย อย่าบอกว่าเป็นจอมยุทธ์เลย แค่คนธรรมดาปวกเปียกเข้าไป ล้วนสามารถเอาชีวิตของเจ้าสามหวงได้

ถ้าเฉินจื่อเหวินนําที่ซ่อนตัวของเจ้าสามหางบอกออกไป ถ้าเฉินเฟิงมีความคิดชั่วสักนิด นั้นเจ้าสามหางคงไม่เจอดวง อาทิตย์วันพรุ่งนี้แน่

“อาหลี่ วางใจได้ รุ่นพี่ท่านนี้เป็นเพื่อนของอาจารย์ เขา จะไม่ทําอะไรอาจารย์หรอก” เฉินจื่อเหวินยิ้มเล็กน้อย เห็นได้ ชัดว่าในใจมีแผนอยู่ ถ้าพูดถึงเมื่อช่วงเริ่มต้นเขายังไม่รู้ สถานะของเฉินเฟิง ต่อมาตอนที่เฉินเฟิงพูดสํานักไฟออกมา เขาก็รู้ทุกอย่างแล้ว

อายุน้อยขนาดนี้ เป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ โดย เฉพาะอย่างยิ่งยังเคยไปมาเลเซีย ทั้งเรียกอาจารย์ว่าเจ้าสาม หวง เห็นได้ชัดว่าเฉินเฟิงเป็นอัจฉริยะที่ช่วยเหลือแก๊งชาวจีน โพ้นทะเลที่ตกอยู่ภายในความขัดแย้งเมื่อห้าปีก่อนคนนั้น ขณะเดียวกันก็เป็นพี่น้องร่วมสาบานของอาจารย์ ใครก็ อาจจะทำร้ายเจ้าสามหวงได้ แต่เฉินเฟิงคนเดียวที่ไม่อาจจะ

“รุ่นพี่ อาหลี่เขาไม่รู้ภาษา ขอให้รุ่นพี่อย่าได้ถือสา ตอนนี้ อาจารย์เขารักษาตัวที่จงไห่ เพราะสาเหตุที่ข่ากุ้งคนพวกนี้ส่ง คนตามฆ่า ดังนั้นที่อยู่ทั้งหมดของอาจารย์จึงมีเพียงผมรู้คน เดียว ถ้ารุ่นพี่อยากรู้ เดี๋ยวจื่อเหวินสามารถบอกรุ่นพี่ส่วนตัว ได้” เฉินจื่อเหวินบอก

“ไม่ต้องหรอก” เฉินเฟิงส่ายหน้า “รอหาบัวหิมะซินเจียง เจอ เดี๋ยวฉันไปหาเจ้าสามหวงด้วยกันกับพวกนาย”

“ขอบคุณครับรุ่นพี่”

เฉินจื่อเหวินสีหน้าดีใจ รีบโค้งตัวขอบคุณ ความหมายคำ พูดนี้ของเฉินเฟิงไม่ใช่ไปเยี่ยมเจ้าสามหวง แต่ว่าเขาหมายถึง จะออกหน้าแทนเจ้าสามหวง

“หานหลง จัดหาที่พักให้พวกเขาหลายคนนี้ด้วย” เฉินเฟิง ย้ายสายตาไปที่หานหลงที่อยู่ด้านข้าง เขากระโดดลงมาจาก เฮลิคอปเตอร์ได้ไม่นาน หานหลงกับกู้ตงเซ็นก็มาถึง

“ครับ คุณชายเฉิน” หลังจากตะลึงนิดหน่อย หานหลงก็ รีบพยักหน้า อย่างไรเสียเขาก็คาดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะปล่อย เฉินจื่อเหวินคนเหล่านี้ไป

เจอหานหลงเข้า ชั่วขณะนั้นเฉินจื่อเหวินสีหน้า กระอักกระอ่วนอยู่บ้าง

“อาหลี รีบไปยกของท่านหานออกมา” ของที่เขาพูดถึง คือเครื่องเคลือบลายครามในคลังสมบัติของหานหลง

“ครับ พี่ใหญ่” เฉินจื่อหลี่เพิ่งเตรียมสั่งการลงไป แต่หาน หลงปัดๆ มือก่อน “ไม่ต้องหรอก”

“ของพวกนั้น ถือว่าฉันหานหลงส่งเป็นของขวัญเจอหน้า ของเหล่าพี่น้องเถอะ” หานหลงตอบยิ้มกริ่ม ถึงแม้เครื่อง เคลือบลายครามภาพเขียนภาพวาดในคลังสมบัติจะสำคัญ ราคาก็แค่ประมาณสองสามร้อยล้าน เขาไม่ขาดเงินพวกนั้น อยู่แล้ว

แต่คนเหล่านี้ตรงหน้าไม่เหมือนกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขา มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งมากกับเฉินเฟิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสี่คนนี้ ยังเป็นจอมยุทธ์ ถ้าถือโอกาสนี้ดึงทั้ง นั้นเขาคงหาเงินได้มากแล้ว สี่คนมาที่นี่ของเฉินเฟิง

“ท่านหาน นี่คงไม่ค่อยดีมั้ง” เฉินจื่อเหวินเกรงใจอยู่บ้าง คาดไม่ถึงหานหลงใจกว้างขนาดนี้ เครื่องลายครามและภาพ วาดมากขนาดนั้น บอกให้ก็ให้เลย

“มีอะไรไม่ดีกันอีก ทุกคนล้วนเป็นครอบครัวเดียวกัน” หานหลงพูดอย่างตรงไปตรงมา

“ได้ งั้นจื่อเหวินจะรับไว้แล้ว” หลังจากลังเลอยู่นาน เฉินจื่อเหวินยิ้มรับไว้ ความหมายของหานหลงเขาย่อมเข้าใจ ข้าวของรับไปแล้ว นั้นวันหลังเขาต้องออกแรงเพื่อเฉินเฟิงไม่ น้อย

เทียบกับสองร้อยล้านนั้น ราคาของพวกเขาจอมยุทธ์ทั้ง สี่คน เห็นได้ชัดว่าสูงกว่า