บทที่264 บนที่สูงร้อยเมตร

“ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจได้” เย่ไห่ถังใจเย็นลงมาแล้ว ตอนนี้ไม่เจอเสี้ย เมิ่งเหยา เฉินเฟิงร้อนใจก็ปกติมาก เพียงแต่ ไม่รู้ทำไมเมื่อสักครู่ท่าที แบบนั้นของเฉินเฟิงถึงทำให้ในใจเธอไม่สบายเอามากๆ

“คุณสงสัยว่าคนที่ลักพาตัวภรรยาคุณไปเป็นพวกเดียวกันกับโจร เถื่อนนอกเขตกลุ่มนั้น?” เย่ไห่ถังถามขึ้น คนที่ลักพาตัวเสี้ยเมิ่งเหยาไป เห็นได้ชัดว่าเป็นจอมยุทธ์กลุ่มหนึ่ง และในขาวที่เธอรู้มา หวังเมิ่งหลงมี ความสัมพันธ์อันดีกับโจรเถื่อนนอกเขตหลายคนนั้น เดิมที่ไม่มีความ เกี่ยวข้องกับจอมยุทธ์ นี่เป็นเพราะเฉินเฟิงรับมือกับเหตุการณ์ฉ กละหุกแบบไม่ทันคิดให้อย่างรอบคอบอย่างชัดเจน

“มีความเป็นไปได้” เฉินเฟิงตอบ

“ตำแหน่งของโจรเถือนนอกเขตหลายคนนั้น ฉันก็ไม่ค่อยรู้ดีนัก ฉัน รู้แค่ว่าพวกเขาอยากลงมือกับภรรยาของนาย ข่าวนี้เจ้าหนี้ของหวังเมิ่ง หลงเป็นคนรายงาน ตอนที่เขาบอกว่าเขาทวงหนี้กับหวังเมิ่งหลง หวัง เมิ่งหลงแอบบอกเขามาว่ารู้จักโจรเถื่อนนอกเขตหลายคน เตรียมให้ พวกเขาช่วยลักพาตัวเสี้ยเมิ่งเหยา” เยไห่ถังพูดนิ่งๆ บ่อนพนันหลาย แห่งใหญ่ที่สุดของเมืองชางโจวล้วนเป็นตระกูลเย่เปิด ดังนั้นตระกูลเย่ จึงมีพลังควบคุมข่าวทุกที่ของเมืองชางโจวอย่างเด็ดขาด ตีหวังเมิ่ง หลงให้ตายก็คาดไม่ถึงว่าเจ้าหนี้คนนั้นของเขาจะเป็นคนของตระกูล เย่

“ตอนนี้หาหวังเมิ่งหลงเจอรี่ยัง?” เฉินเฟิงถามเสี่ยงทุ้ม

“ไม่เจอ หวังเมิ่งหลงปิดเครื่องไปแล้ว”

ใช่ ผมรู้แล้ว” เฉินเฟิงล็อกคิ้วแน่น ตอนนี้ดูแล้วความน่าสงสัยของ หวังเมิ่งหลงใหญ่มาก เขารู้จักโจรเถื่อนนอกเขตหลายคนนั้น ยังมี ความเป็นไปได้ว่าคือจอมยุทธ์ด้วย

“ฉันจะให้คนของตระกูลเย่ช่วยคุณหาเสี้ยเมิ่งเหยา” เย่ไหถังพูด

เรียบๆ เฉินเฟิงตะลึง ก่อนจะบอกว่า “ขอบคุณ”

“ไม่เป็นไร นี่คือการตอบแทนที่เมื่อวานคุณดื่มเหล้าเป็นเพื่อนฉัน” น้ำ เสียงของเยไหถังยังคงสงบนิ่ง ราวกับพูดเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องเล็กน้อยที่ ไม่เกี่ยวกับตนเอง

เฉินเฟิงหมดคำจะพูดอยู่บ้าง

ขณะเดียวกันหลังจากที่วางสายโทรศัพท์ของเย่ไห่ถัง ทั้งเมืองชาง โจวก็เริ่มแอบเคลื่อนไหวลับๆ

คนนับร้อยๆ เดิมออกมาจากถิ่นฐานของแต่ละคน ใช้ใจกลางเมือง

เป็นจุดเริ่มต้น เริ่มส่งกำลังค้นหาทางด้านนอกขึ้นมา

กู้ตงเชิน หานหลง ตระกูลจาง ตระกูลเส้น ตระกูลเย.. ลูกน้องภายใต้เฉินเฟิง กำลังเกือบทั้งหมดที่สามารถใช้ได้ล้วนเริ่ม

ใช้การ

ค่ำคืนนี้ ทั้งเมืองชางโจวล้วนถูกพลิกหงายขึ้นแล้ว

เช้าวันต่อมา

เฉินจื่อหลี่ได้รับข่าวแล้ว

“พี่ใหญ่ ครั้งนี้เกรงว่าพวกเราหาเรื่องวุ่นเข้าจริงๆ คนเบื้องหลังแม่คน นี้ไม่ธรรมดามากจริง….” เฉินจื่อหลินนำเรื่องที่กู้ตงเชิน หานหลง ตระ กูลเย ตระกูลจาง ตระกูลเส้นหลายตระกูลนี้ร่วมมือออกค้นหาเล่ามาร อบหนึ่ง

หลังฟังจบ สีหน้าของเฉินจื่อเหวินเคร่งขรึมขึ้นมา

เขาอาจจะประเมินอำนาจของเบื้องหลังเสี้ยเพิ่งเหยาสูงไป กลับคาด ไม่ถึงว่ายังประเมินต่ำไปอีก สามารถระดมกำลังตระกูลเย่ ตระกูลเส้น ตระกูลจางตระกูลเก่าแก่แบบนี้ ทั้งยังมีหลงหาน กู้ตงเซินขาใหญ่โลก มีดแบบนี้ด้วย

นี่ไม่ใช่กำลังที่ตระกูลชั้นนำครอบครองอยู่เด็ดขาด

“พี่ใหญ่ อีกฝ่ายใกล้จะส่งคนมาหาพวกเราที่นี่เจอแล้ว กลัวว่าพวก เราอยู่ต่อไม่ได้อีก” เฉินจื่อหลี่พูดเสียงทุ้ม คนที่เขาพามาครั้งนี้ล้วน เป็นทหารเกรียงไกรที่ปลดประจำการ ครอบครองความสามารถการ สืบสวนอันโดดเด่นที่สุด แต่ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คงแบกรับการเรียงแถว ค้นหาที่เจาะลึกของตระกูลเย่ตระกูลจางเหล่านี้ไม่ได้

เฉินจื่อเหวินขมวดคิ้วขึ้น ได้ ให้คนของนายรีบเก็บของเถอะ อีก ครึ่งชั่วโมงพวกเราออกเดินทาง”

“พี่ใหญ่ ทำยังไงกับแม่คนนี้ดี? หรือว่าต้องพาไปด้วยตลอด?” เฉินจื่อหลี่อดมองทางเสี้ยเมิ่งเหยาไม่ได้ ตอนนี้เสี้ยเมิ่งเหยาเป็นตัวยุ่ง ยากจริงๆ

“พาไปก่อนเถอะ” เฉินจื่อเหวินปวดหัวอยู่บ้าง เห็นได้ชัดมากว่าเป็น คนที่อยู่เบื้องหลังของเสียเมิ่งเหยา ถ้าเขากล้าแตะต้องเสี้ยเมิ่งเหยา ไม่โดนจับได้ยังดี ถ้าถูกค้นหาเจอ คงเผชิญกับฉากสู้กันจนตายไปข้าง แน่

“รู้แบบนี้แต่แรก ตอนนั้นไม่ให้พี่เจียวลักพาตัวหล่อนเข้ามาแล้ว” เฉินจื่อหลี่พูดอย่างหงุดหงิดพอสมควร คำพูดเขาเป็นธรรมดามีความ หมายไม่ทันกาลเท่าไร ตอนหวังเมิ่งหลงให้ลักพาตัวเสี้ยเมิ่งเหยา ใครๆ ต่างคาดไมถึงว่าเบื้องหลังเสี้ยเหมิงเหยาจะผูกโยงกับผู้มีอำนาจมาก ขนาดนี้

เพราะคนเดียว ทั้งเมืองชางโจวต่างเข้าสู่ความไม่สงบ

“คนหาเจอแล้ว อยู่ที่เขตโรงงานทางตอนเหนือของเมือง” เยไห่ถัง โทรศัพท์เข้ามา

“ดี เดี๋ยวผมเข้าไป” เฉินเฟิงรีบลุกขึ้น

“ดีที่สุดเร็วหน่อย อีกฝ่ายสังเกตถึงความไม่ปกติแล้ว กำลังเก็บข้าว ของ ถ้าคุณไปสาย เกรงว่าจะไม่เจออะไรทั้งนั้น” เย่ไห่ถังพูดเรียบนิ่ง “อืม” เฉินเฟิงพยักหน้า ออกไปข้างนอกทันที แล้วมาถึงที่สนามหญ้า

หน้าประตู

ที่นี่มีเฮลิคอปเตอร์AH-64 อาพาซีลำหนึ่งจอดอยู่ เป็นเฮลิคอปเตอร์ ของเสิ่น หวัง เพียงแค่หลังจากเมื่อคืนที่ได้ยินว่าเสี้ยเมิ่งเหยาโดยคน ลักพาตัว เสิ่นก็ให้คนนำเฮลิคอปเตอร์ขับเข้ามากลางดึกทันที จอดไว้ที่นี่ของเฉินเฟิง เตรียมพร้อมใช้งานทุกเวลา

คาดไม่ถึงยังส่งมาใช้ได้จริง

หลังนั่งบนเฮลิคอปเตอร์ เฉินเฟิงตรงไปที่เขตโรงงานทางตอนเหนือ ของเมืองทันที

ทหารจ้างลูกน้องของเฉินจื่อเหวินมีความรู้ความสามารถขั้นสุดจริง ถึงแม้เฉินจื่อเหวินจะให้เวลาครึ่งชั่วโมง แต่พวกเขาใช้เพียงยี่สิบนาทีก็ เก็บของทุกอย่างเรียบร้อย โดยเฉพาะเช็ดร่องรอยทุกอย่างบนพื้น

รถตู้ห้าคันจอดอยู่หน้าประตู สี่พี่น้องตระกูลเฉินกำลังเตรียมขึ้นรถ เวลานี้ ท้องฟ้าบนศีรษะมีเสียงดังสนั่นลอยมา เฉินจื่อเหวินสีหน้าเปลี่ยนแปลงก่อน

เขาเป็นคนหนึ่งที่ฝึกมาสูงสุดในบรรดาสี่คน เป็นหนึ่งที่โสตประสาท อ่อนไหวที่สุด ดังนั้นวินาทีแรกก็ได้ยินเสียงดังสนั่นของเฮลิคอปเตอร์ แล้ว

“พี่ใหญ่ เหมือนจะคนมาแล้ว” เฉินหลี่เป็นคนที่สองที่พบเข้า หลังจากสิบวินาที สีดำก็วนเวียนอยู่บนอากาศเหนือทุกคน ราวกับนกอินทรีตัวผู้

ทหารจ้างสิบกว่านายลูกน้องของเฉินจื่อหลี่สูงใหญ่และมีความรู้ ความสามารถด้านการรบมาก พวกเขาไม่กระสับกระส่าย ไม่นานก็จัด แถวเรียบร้อย

“เฮลิคอปเตอร์นี้วนอยู่ด้านบนตลอดหมายความว่าอะไร? ทำไม่ ลงมา?” เฉินถามไม่ได้

เกือบจะตอนที่เขาพูดคำนี้จบ ประตูของเฮลิคอปเตอร์ถูกเปิดออก ภาพคนที่หน้าตาไร้ความรู้สึกปรากฏตัวที่ประตู กัมมองสี่พี่น้องตระ กูลเฉินที่พื้นลงมาจากที่สูงกว่า

“เจ้าหมอนี้เปิดประตูออกตอนนี้หมายความว่าอะไร? หรือว่าเขา

อยากกระโดดลงมาจากที่สูงร้อยเมตรโดยตรง?” เฉินจื่อหลี่ส่งเสียง หัวเราะ ไม่สนใจไยดีเท่าไร ความคิดของเขาพึ่งจบลง เฉินเฟิงที่หน้าประตู กระโดดลงมาจากที่ สูงร้อยเมตรโดยตรง!

ไม่มีอุปกรณ์ช่วยเหลือใดๆ

ทั้งหมดฮือฮา!

ทหารจ้างสิบกว่านายลูกน้องของเฉินจื่อหลี่ตกใจจนลูกตาใกล้จะ

หลุดลงมา

ตีพวกเขาให้ตาย พวกเขาต่างก็นึกไม่ถึงว่าจะมีคนกล้ากระโดดลง

จากกลางอากาศร้อยเมตรโดยตรง

ไม่กลัวตนเองตกลงมากลายเป็นเศษเนื้อเหรอ?

“หลบไป รีบหลบไป!”

มีคนใช้ภาษาอังกฤษห่วยๆ ตกใจตะโกนดัง เจ้าหนุ่มคนนี้กระโดดลง มาจากที่สูงร้อยเมตร ตนเองอยากตาย แต่พวกเขาไม่อยากด้วย ท่าทางของเฉินจื้อหลี่ในเวลานี้ นั่นเรียกว่ายอดเยี่ยม เขานึกไม่ถึง

เช่นกัน ตนเองเพียงแต่คิดเรื่อยเปื่อยแบบนั้น แล้วจะมีคนกระโดดจริงๆ

ถึงหาที่ตายก็ไม่เอาแบบนี้มั้ง?

เฉินจื่อเหวินที่นิ่งสงบมาแต่ไหนแต่ไร เวลานี้ไม่สงบเท่าไรแล้ว ฉากตรงหน้านี้นำการโจมตีมาให้เขา ความจริงมากมายเหลือเกิน

นั่นเป็นความสูงบนอากาศร้อยเมตร เทียบเท่ากับขนาดตึกสามสิบ สามชั้น!