บทที่ 245 เศรษฐีเข้าดูคอนโด

“ติดค้างบุญคุณประธานเสิ่นแล้วจะยังไง?” หลินหลันพูดตัดบท: “คนปกติทั่วไปต้องการติดค้างบุญคุณคนใหญ่คนโตอย่างประธานเสิ่น ก็ยังไม่มีหนทางเลย ไอ้สวะนี่ สามารถติดค้างบุญคุณประธานได้ นั่นเป็นเกียรติของเขา”

“คุณ….”แน่นอนว่าความคิดของหลินทำให้น้อย จากที่เขาเห็น ระหว่างเฉินเฟิงและแน่นอนว่าเป็นเกม ระดับสูง ในเกมระดับนั้น ถึงจะเป็นแค่หนี้บุญคุณเล็กน้อย ก็มีความ สำคัญมาก ไม่อยากเป็นเพราะตัวเขาเอง ปล่อยให้เฉินเฟิงติดค้างหนี้ บุญคุณเสิ่นหงส์ขังบางอย่าง

“ฉันอะไร? กั่ว ฉันบอกคุณให้ ฉันตัดสินใจรับไว้ แล้ว!

“ไม่อนุญาต! “เห็นหลินหลันจะเข้าไปหาเสิ่นหงชังอีก ทันใดนั้น เสี้ยเว่ยกั๋วรีบ หลินหลันไว้

“ปล่อยนะ! ”

หลินหลันโกรธจัดกัดฟันแน่น

“ไม่ปล่อย วันนี้ห้องนั้น คุณห้ามรับไว้! ”

การฉุดกระชากระหว่างทั้งสอง ดึงดูดความสนใจของเสิ่นหงชังและ คนอื่น ๆ เสี้ยเหยาจนใจเล็กน้อย เธอรู้ตั้งแต่แรกว่า เสิ่งหงชังและเฉินเฟิ งมีความเกี่ยวข้องกัน ดังนั้นจึงเข้าใจ เสิ่นหงชังยกห้องให้กับเสี้ยเว่

และหลินหลัน ไม่ได้มีจุดประสงค์อื่น ก็แค่ไว้หน้าเฉินเฟิง เสิ่นหงส์ขังอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เฉินเฟิงด้วยความลำบากใจ เจตนา ของเขาเป็นแบบนี้มิใช่หรือ กั่วและหลินหลันทำไมถึงทะเลาะ ขึ้นมาแล้ว?

“พ่อ” เฉินเฟิงเดินไปที่ข้างๆเสี้ยเร่ยกั่ว ยิ้มเล็กน้อยและพูดเบาๆว่า: “ใน เมื่อประธานเสิ่นยกคอนโดให้พ่อกับแม่แล้ว งั้นพวกคุณก็รับไว้เถอะ”

ความคิดของเสี้ยเว่ยกั่ว เขาสามารถคาดเดาได้ไม่มากก็น้อย และ ซาบซึ้งมาก เฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกจนใจ เสี้ยเว่ยกั่วไม่ชัดเจนว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเสิ่นหงส์ ขัง เดิมที่ไม่ใช่แค่เงินค่าห้อง สามสิบกว่าล้านสามารถกระทบได้

เสิ่นหงส์ชังก็รู้ดี เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้แค่คอนโดราคา30กว่าล้าน ก็จะ ทำให้เขาติดค้างบุญคุณคนได้

ทั้งหมดเป็นเพราะเสี้ยเว่ยกั่วคิดมากเกินไป

“เฉินเฟิง นายกับประธานเสิ่น?” เสี้ยเว่ยกั๋วเกิดเป็นกังวลเล็กน้อย ว่า จะมีผลอะไรต่อเฉินเฟิง

เฉินเฟิงส่ายหน้า พูดว่า: “พ่อ ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับประธาน

เสิ่น มันลึกซึ้งกว่าที่คุณคิด”

“งั้นก็ได้เสี้ยเว่ยกั่วถอนหายใจ เฉินเฟิงพูดขนาดนี้แล้ว งั้นเขาก็ ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว

“ประธานเสิ่น พวกเราไปดูห้องกันเถอะ” หลินหลันเดินไปตรงหน้า เสิ่นหงชัง อดไม่ได้จนเอ่ยปากพูด

สองร้อยตารางเมตร ยังเป็นคอนโดหรูอีก ถึงจะเป็นเสี้ยหยุนเสิ้ง ก็ ไม่มีสภาพความเป็นอยู่ที่ดีเช่นนี้

“ได้”บนใบหน้าของเสิ่นหงชังมีรอยยิ้ม ในใจเขารู้สึกดูถูกหลินหลัน เล็กน้อย

คนคิดตื้นๆธรรมดาๆ คอนโดหรูสองร้อยตารางเมตร ก็จะต้องยก ให้คนแบบหลินหลันไป

งั้นถ้าหากหลินหลันรู้ว่า ลูกเขยที่เธอดูถูกมาตลอด ก่อนหน้านี้นาน มาแล้ว เป็นเจ้าของวิลล่ากว่า 1,000 ตารางเมตรบนภูเขา

หลังจากออกจากห้องนั้นไป พนักงานทุกคนมองเสียเว่ยกั่วและหลิน หลันด้วยความอิจฉา ขึ้นไปบนโรลส์รอยซ์ของเสิ่งหงชัง และเฉินเฟิงก็เดินไปที่รถออดี้ หยิบกุญแจออกมา

ฉากนี้ ทันใดนั้นก็ทำให้ลูกตาของพนักงานในบริษัทของเสิ่นหงชัง ตกใจอีกครั้ง

ชายหนุ่มที่สามารถทำให้เสิ่นหงส์ปฏิบัติด้วยความเคารพได้ คิด ไม่ถึงว่าจะนั่งรถออดี้เพียงแค่ห้าแสนกว่าคันหนึ่งเท่านั้น?!

เกรดของรถนี้ เทียบไม่ได้ครึ่งของรถพวกเขาด้วยซ้ำ

ใบหน้าที่น่าทึ่งของพนักงานหลายคน พวกเขาคิดว่า เฉินเฟิงควร จะอยู่ในระดับเดียวกับเสิ่นหงชัง ถ้าไม่ถึง ก็น่าจะเป็นทายาทเศรษฐี

บุคคลนี้ ขับรถ อย่าว่าแต่ซูเปอร์คาร์ราคาหลายสิบล้านเลย อย่าง น้อยก็ควรจะเป็น Ferrari หรือ Mercedes-Benz 600 สรุปเฉินเฟิงก ลับ ขับแค่รถออดี้ราคาห้าแสนกว่า

เล่นเป็นหมูกิน!

จะต้องเล่นเป็นหมูกินเสือแน่นอน!

ตีพวกเขาให้ตายยังไงก็ไม่เชื่ออยู่ดี คนที่สามารถทำให้เสิ่นหงชัง ปฏิบัติอย่างดีได้ขนาดนี้ จะขับรถราคาห้าแสนกว่า

เห็นสีหน้าประหลาดใจของทุกคน หวังต้าไห่อดไม่ได้ที่จะแสยะยิ้ม ในใจคิดว่าวันนี้เฉินเฟิงขับออดี้มาก็ดีที่สุดแล้ว พวกเขาไม่เคยเห็น ครั้งแรกที่เฉินเฟิงขึ้นเขา ก็ขับแค่มอเตอร์ไซไฟฟ้า

นายใหญ่เสิ่นพาคนไปดูคอนโดด้วยตัวเอง นี่เป็น ประวัติศาสตร์ของยู่ฉวนซานเลย

พนักงานในย่านคอนโดหรูทั้งหมดตื่นตระหนก โค้งต้อนรับ

เสิ่นหงชังที่ประตู

ทั้งหน้าของหลินหลันแดง เพียงแค่รู้สึกดีมาก และกระพือปีก ใช้ ชีวิตเกือบทั้งชีวิต เธอไม่เคยภูมิใจขนาดนี้มาก่อน

แค่ซื้อคอนโด ให้คนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองชางโจวพามาด้วยตัวเอง ทั้งเมืองชางโจว มีแค่ไม่กี่คน ที่มีเกียรตินี้? เมื่อเทียบกับหลินหล้นแล้ว เสียเว่ยกั่วก็ใจเย็นไม่น้อย อย่างไร ก็ตามฉันยังคงรู้สึกค่อนข้างประหลาดใจ

ขณะเดียวกันก็ถอนหายใจ สามปีก่อนที่เฉินเฟิงเข้ามาในตระกูล เสี้ย เป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดที่สุดที่เขาเคยทำมาในชีวิต

ถ้าหากไม่มีเฉินเฟิง อย่าว่าแต่เสิ่นหงชังพามาดูห้องด้วยตัวเองเลย แค่เขาจะเข้ามาเหยียบในยู่ฉวนซานก็ยังยากเลย

เสิ่นหงชังยกคอนโดให้ ตัวเองไม่มีปัญหาอะไร

สองร้อยตารางเมตร สี่ห้องนอนและหนึ่งห้องนั่งเล่น ห้องน้ำส่วนตัว สระว่ายน้ำเล็กๆด้านนอก

หลังจากที่หลินหลันเข้าไปในห้อง ก็เหมือนกับยายหลิวเข้าชมสวน ยังไงอย่างนั้น มองซ้ายมองขวา ยิ้มจนปากจะฉีกแล้ว หลังจากที่ดูห้องเสร็จ เสิ่นหงส์ชังสั่งให้พนักงานของบริษัทติดต่อทีม

ตกแต่งมืออาชีพหลายคนไว้สำหรับเสี้ยเว่ยกั๋ว เตรียมตกแต่งบ้านใหม่ ตามความคิดของหลินหลั่น

สองพ่อลูกเสิ่นหงชังและเสี้ยเมิ่งเหยาช่วยกัน

เฉินเฟิงก็ขี้เกียจทำเรื่องตกแต่งบ้านเหล่านี้ ดังนั้นก็เลยบอกลา เตรียมลงเขา

ระหว่างทาง ได้รับโทรศัพท์อีกสายจากจูกว่างฉวน

“เพื่อนเฉินเฟิง นายอยู่ไหน?”

“พวกเราอยู่ที่ยู่ฉวนชาน”เฉินเฟิงแสยะยิ้ม หลายวันมานี้จูกว่างฉวน ทุกๆวันแทบจะโทรหาเขาสิบกว่ารอบ บอกว่าจะเอาเงินห้าร้อยล้าน ของตระกูลเติ้งมาให้เขา

เฉินเฟิงปฏิเสธทุกวิถีทาง แต่ครั้งนี้จูกว่างฉวนเหมือนกลับเต่ากัดไม่ ปล่อย ไม่ว่าเฉินเฟิงจะพูดยังไง ก็ไม่เอาห้าร้อยล้านนั่น

“ยู่ฉวนซาน? นายรอฉันครึ่งชั่วโมง ฉันจะไปหานาย” จูกว่างฉวน

พูด “ไม่ต้องแล้ว คุณอยู่ที่ไหน นายจะไปหานายเอง” เฉินเฟิงแสยะยิ้ม ครึ่งชั่วโมง เขาออกจากยู่ฉวนซานแล้ว

“ก็ได้ ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงแรมจุนเสิ้ง ร่วมงานแต่งงานของแฟนเก่า ถ้านายอยู่ไม่ไกลละก็ มาเถอะ” จูกว่างฉวนพูด

“ได้”เฉินเฟิงพยักหน้า แล้วก็วางสาย

หลังจากสิบห้านาที เฉินเฟิงก็มาถึงโรงแรมจุนเสิ้ง

หลังจากจอดรถ เฉินเฟิงเดินตรงไปที่ห้องโถงจัดงานแต่งงานชั้นบน

สุด

ในห้องโถง โคมไฟและสีสันสดใส แสงสีแดงเต็มท้องฟ้า แขกจำนวนมากกำลังผลัดกันชนแก้ว หัวเราะคริคริ

ดูชุดของพวกเขา ท่าทางสง่างาม เห็นได้ชัดว่าเป็นสังคมคนดัง ระดับสูง

จูกว่างฉวนนั่งอยู่บนโต๊ะข้างประตู เขาในวันนี้ ยังคงสวมเสื้อเชิ้ต ลายดอกที่สวมเมื่อครั้งที่แล้วบนภูเขา แม้ว่าจะเป็นงานแต่งของแฟนเก่า แต่ไม่มีอาการซึมเศร้าบนใบหน้า

ของเขาเลย เขากลับอวยพรด้วยความยินดี

“เฉินเฟิง” จูกว่างฉวนจ้องไปที่ประตูตลอดเวลา เมื่อเห็นเฉินเฟิงเข้า มา เขากวักมือเรียกอย่างมีความสุข

เดินมาถึงข้างๆจูกว่างฉวน จูกว่างฉวนยิ้มอย่างดีใจ: “เฉินเฟิง นายมาแล้ว”