บทที่ 236 2ล้าน

“30%? “เสี้ยเว่ยกั๋วสงสัย ทำไมถึงมีส่วนลดเยอะขนาดนี้ บ้าน ธรรมดาในยูฉวนซาน ส่วนมากเริ่มต้นที่10ล้าน เมื่อมาเทียบกับ ส่วนลด10% ส่วนลด30%เท่ากับลดไป2ล้าน!

“หลันหลัน พี่ฟางที่คุณว่านี่คงไม่ใช่พวกต้มตุ่นหรอกนะ ส่วนลดนี้สู งมากๆ”เสี้ยเว่ยกั่วพูดอย่างอดไม่ได้

หลินหลันกลอกตามองบน: “คุณเสี้ย คุณรู้ไหมว่าบ้านพี่ฟางอยู่

ที่ไหน?

“ที่ไหน? ”

“พี่ฟางอยู่ในย่านระดับสูงของยู่ฉวนซาน บ้านของเธอมี พื้นที่280ตารางเมตร ในราคา40ล้านกว่าๆ คุณคิดว่าเธอรวยขนาดนนี้ ยังจะเป็นพวกต้มตุ่นมั้ย? “หลินหลันถาม

“รวยแล้วทำไมถึงเป็นพวกต้มตุ่นไม่ได้? “เสี้ยเว่ยกั๋วสงสัย ตอนที่ เขาเป็นทหาร คนที่เป็นพวกหลอกลวงล้วนเป็นคนรวยทั้งนั้น

“เสี้ยเว่ยกั่ว คุณอย่าพูดถึงน้ำใจของเธอเสียๆหายๆแบบนี้ได้ไหม? ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่ฟางนั้นดีมาก พี่ฟางไม่หลอกฉันแน่”หลิน หลันพูดอย่างไม่สบอารมณ์

“ผมว่าเรื่องนี้ไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่ พี่ฟางนั่นพึ่งรู้จักกับคุณไม่กี่วัน ถ้า มีเรื่องดีๆแบบนี้จริง เธอคงบอกญาติของตนเป็นอันดับแรก ไม่มาบอก คุณหรอก “เสี้ยเว่ยกั่วพูดเสียงทุ้มต่ำ เขาไม่ใช่พวกฉวยโอกาสเก็ง กำไร เรื่องดีๆที่จู่ๆตกมาจากฟ้าแบบนี้ เขาไม่เชื่อหรอก

“เสี้ยเว่ยกั่ว คุณไม่รู้อะไรซะเลย? “หลินหลันยิ้มอย่างมีความหมาย แฝง แล้วพูดขึ้น : “ตอนที่โควต้าส่วนลดออกมา ตอนแรกพี่ฟางกะจะ ให้ญาติเธอ แต่โดนฉันซื้อไว้ซะก่อน”

“ซื้อแล้ว? “เสี่ยเว่ยกั่วชะงัก โควต้าส่วนลดซื้อกันได้ด้วย?

หลินหลันพยักหน้าพูด : “ฉันซื้อมันในราคา5แสน” เสี้ยเว่ยกั่วตกใจมาก พูดอย่างไม่พอใจ: “หลินหลัน ทำไมคุณเลอะ เลือนแบบนี้? ของที่จับต้องไม่ได้แบบนี้คุณยังจะกล้าซื้อ? เสี้ยเว่ยกั่วโกรธจนแทบกระอักเลือด เขาคิดไม่ถึงว่าหลินหลันจะโง่ แบบนี้ จ่ายเงินไป5แสนเพื่อโควต้าส่วนลดที่จับต้องไม่ได้ ถ้าถึงตอน

นั้นแล้วเขายอมรับจะทำยังไง

“เลอะเลือน? เสี้ยเว่ยกั๋ว ใครเลอะเลือน? คุณคิดเงินไม่เป็นแล้วใช่ ไหม? ฉันจ่ายไป5แสน ซื้อโควต้าส่วนลด30% จากนั้นตอนที่ฉันจะไป ซื้อบ้าน ในราคา15ล้าน จะลดลง3ล้าน ก็เท่ากับว่าฉันขาด อีก2ล้าน5แสน คุณยังกล้าพูดว่าฉันเลอะเลือนอีกไหม? คุณนั่นแหละ ที่เลอะเลือน”ใบหน้าหลินหลันเต็มไปด้วยความภูมิใจ แสดงให้เห็นว่า ครั้งนี้เธอฉลาดมาก

บ้านหลังละ15ล้าน ไม่มีโควต้าส่วนลดลดได้แค่10% ถ้าซื้อก็ต้อง จ่าย13ล้าน5แสน แต่ถ้ามีโควต้าส่วนลดสามารถลดได้ถึง30%จ่าย เพียงแค่10ล้าน5แสน

ไม่รวมกับเงิน5แสนที่จ่ายให้พี่ฟาง เท่ากับว่ายังขาดแค่2ล้าน5แสน “2ล้าน5แสน! “เสี่ยเว่ยกั๋วโมโหจนไม่รู้จะพูดยังไง เขาว่าหลินหลัน เป็นคนโง่มากกว่า

“คุณเสี้ย ฉันไม่อยากทะเลาะกับคุณแล้ว จะจริงหรือหลอกคุณไปดู กับฉันก็รู้เอง”หลินหลันพูด

“ได้ เราไปกัน แต่บอกไว้ก่อนว่าไม่ต้องพาเฉินเฟิงกับเมิ่งเหยาไป ด้วย”เสี้ยเว่ยกั๋วพูด นี่เป็นเรื่องเงินหลายล้าน เขาไม่อาจมองหลินหลัน ถูกหลอกได้ แต่เส้นตายของเขาคือไม่ให้เฉินเฟิงออกเงิน

“ถ้าไม่ให้เศษขยะนั่นไปด้วย เราสองคนเดินไปงั้นเหรอ? “หลินหลัน จ้องเสียเว่ยกั๋วอย่างไม่สบอารมณ์ ราวกับรู้ว่าเสี้ยเว่ยกั่วกำลังกังวล อะไรอยู่ หลินหลันพูดขึ้นอีกครั้ง: “คุณไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เคยคิด จะให้เศษขยะนั่นออกเงิน ที่เมื่อวานฉันพูดไปแบบนั้น ก็แค่อยากจะดู ว่าเศษขยะนั่นมีน้ำใจหรือเปล่า อีกอย่าง ฉันมีโควต้าส่วนลด30% เงินที่ มีอยู่ตอนนี้พอซื้อบ้านหลังธรรมดาๆได้ “งั้น….คุณเรียกเขามาเถอะ” เสี้ยเว่ยกั่วพยักหน้าตอบรับ หลังลังเล มาครู่หนึ่ง หลินหลันยิ้มอย่างภูมิใจ จากนั้นโทรหาเฉินเฟิง ที่เธอพูดแบบนี้ก็เพื่อ รั้งเสี้ยเว่ยกั่วไว้ก็แค่นั้น เมื่อขึ้นไปบนเขาแล้ว เธอจะทำให้เฉินเฟิงกระ

อักเลือด ถึงต้องเขียนใบยืมหนี้ เธอก็จะให้เฉินเฟิงจ่าย2-3ล้านให้ได้

“เฉินเฟิง ฉันกับพ่อแกจะไปดูบ้านที่ยู่ฉวนซาน เขาขาไม่ค่อยดีขับ รถไม่ได้ แกรีบมาพาพวกเราไป”หลินหลันออกคำสั่ง เธอรู้ดีว่าตอนนี้ ตัวเองออกคำสั่งกับเฉินเฟิงไม่ได้ เลยต้องเอาเสี้ยเว่ยกั๋วมาอ้าง

“ครับ”เฉินเฟิงพูด หลินหลินมาไม้นี้ เขาก็จนปัญญา เขาไม่ไว้หน้า หลินหลันหนะได้ แต่ไม่ไว้หน้าเสียเว่ยกั่วไม่ได้

15นาทีต่อมา เฉินเฟิงขับออดี้มาใต้ตึกตระกูลเสี้ย เสี้ยเมิ่งเหยานั่ง ตรงเบาะข้างคนขับ สีหน้าเย็นชาเล็กน้อย แสดงให้เห็นว่าเธอไม่พอใจ กับกลอุบายของหลินหลัน

หลินหลันพยุงเสี้ยเว่ยกั่วลงบันได แล้วไปนั่งเบาะหลัง

“ทำไมวันนี้แกไม่เช่ารถหรูมาอีกล่ะ? “หลินหลันขมวดคิ้ว มองเฉินเฟิ งอย่างไม่พอใจ เธอคิดว่าที่เฉินเฟิงขับออดื้มา แกเพื่ออยากให้เธอ อับอาย ทำให้เธอขายหน้าต่อหน้าพี่ฟาง

“ไม่มีเงิน”เฉินเฟิงพูดย่างเบื่อหนาย

“เหอะ ฉันว่าแกไม่ใช่ไม่มีเงินหรอก แต่แกอยากให้ฉันกับพ่อของแก ขายหน้า ลูกเขยของพี่ฟางขับรถปอร์เช่911 แต่แกกลับขับออดี้ เป็น ลูกเขยเหมือนกัน แต่ทำไมแตกต่างกันมากขนาดนี้ “หลินหลันเย้ยหยัน ตอนแรกเธอคิดว่าเฉินเฟิงจะเช่ารถหรูมาเหมือนคราวที่แล้ว ให้เธอ เชิดหน้าชูตาต่อพี่ฟางได้สักหน่อย

แต่คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้เฉินเฟิงจะขับรถออดี้ที่เสี้ยเมิ่งเหยาซื้อ ตอนที่ ควรเสแสร้งกลับไม่เสแสร้ง แต่ตอนที่ไม่ควรแสแสร้งกลับทำได้ดี

“ออดี้แล้วทำไม? ขับบนถนนได้ก็โอเคแล้ว พวกเราก็ไม่ใช่พวกที่ ร่ำรวยมาจากไหน ทำเรื่องเกินตัวแบบนั้นไปทำไมกัน” เสี้ยเว่ยกั๋วถอน หายใจอย่างช่วยไม่ได้ หลินหลันนับวันยิ่งฟุ้งเฟ้อ แม้แต่เรื่องเช่ารถยัง พูดออกมา

ส่วนที่เฉินเฟิงเช่ารถหรู เสี่ยเว่ยกั่วไม่เชื่อ เมื่อวานเฉินเฟิงขับรถเคอ นิกเส็กก์มา และชนบอดี้การ์ดตระกูลเย่จนกระเด็น ให้ตาย เสี้ยเว่ยกั วก็ไม่เชื่อว่าเฉินเฟิงจะเช่ารถหรู

หลินหลันเบะปากไม่พูดอะไรต่อยังไงซะเมื่อเจอพี่ฟาง คนที่ขาย หน้าก็ไม่ได้มีแค่เธอคนเดียว

เฉินเฟิงขับรถทางไปยู่ฉวนซานทุกวัน ดังนั้นจึงคุ้นทาง ใช้เวลาไม่ ถึง10นาทีก็ถึงสถานที่ที่หลินหลันนัดพี่ฟางไว้

ระหว่างทางหลินหลันพูดเรื่อง โควต้าส่วนลดออกมาอีกครั้งอย่าง ภาคภูมิใจ พูดจบก็มองเฉินเฟิงอย่างเย้ยหยัน อยู่ในฐานะลูกเขย เหมือนกัน แต่ลูกเขยของพี่ฟางได้เป็นถึงผู้จัดการฝ่ายขาย ของยู่ฉวน ซานตั้งแต่อายุยังน้อย แต่เฉินเฟิงกลับเป็นแค่คนส่งเดลิเวอรี่

ขณะเดียวกันที่เฉินเฟิงโดนดูถูก สีหน้าเสี้ยเมิ่งเหยาก็ดูไม่ดี ถ้าหลิน หลันรู้ว่า คนส่งเดลิเวอรี่ที่ตัวเองพูดถึงอยู่นี้ เป็นเจ้าของยู่ฉวนชานตัว จริง มีทรัพย์สิน5หมื่นล้าน หลินหลันจะทำหน้ายังไง?