บทที่ 216 การควบคุมเย่ไห่ถัง

“เป็นไปไม่ได้! ถ้านายเป็นทายาทที่ร่ำรวยจริงๆ นายจะมาเป็น ลูกเขยตกถังข้าวสารได้ยังไง” จูกว่างฉวนรู้สึกว่าเฉินเฟิงกำลังล้อเล่น อยู่กับตนเอง ทายาทตระกูลร่ำรวย ยอมทิ้งชีวิตไฮโซ แต่มาเป็น ลูกเขยตกถังข้าวสารเนี่ยนะ กินอิ่มสุขสบายเกินจนไม่มีเรื่องจะทำว่า งั้นสิ?

“ถ้าคุณไม่เชื่อ ผมก็ช่วยไม่ได้” เฉินเฟิงยักไหล่ เขาบอกความจริง ไปแล้ว แต่จูกวางฉวนก็ยังไม่เชื่อ เขาก็จนปัญญาจริงๆ

ในเวลานี้เติ้งซื่อซีได้กลับมาที่โรงแรม และพุ่งตรงไปที่ห้องชุดสุดหรู ที่ชั้นบนสุดของโรงแรม

หลังจากมองไปรอบ ๆ พร้อมทั้งมองรอบทิศทางว่าไม่มีคน เติ้งซื่อซี ก็หยิบศึการ์ดของเขาออกมา และเปิดเข้าไปในห้องพัก

ในห้องพัก มีชายชรารูปร่างผอมในชุดคลุมสีดำกำลังหลับตาและ

ฝึกสมาธิอยู่

หลังจากเติ้งชื่อซีเข้ามาในห้อง ชายชราก็ลืมตาขึ้น พร้อมทั้งหุนมา มองเติ้งซื่อซี”ตรวจสอบแล้วเป็นอย่างไรบ้าง? ”

เต็งชื่อซีโค้งค่านับเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าวด้วยความเคารพ: “ลุงอู่ ผมตรวจสอบแล้ว คนที่พาเด็กสาวทั้งสี่คนไปคือคนธรรมดาคนหนึ่ง”

“คนธรรมดาเหรอ?” ชายชราร่างผอมขมวดคิ้ว ทำไมคนธรรมดาถึง ทำให้เขารับรู้ถึงความรู้สึกความเป็นความตายอันน่าวิตกกังวลรุนแรง ขนาดนั้นได้?

“แน่ใจหรือว่าเขาเป็นคนธรรมดา?” อู่จิ๋วโยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“ใช่” เติ้งชื่อซีกล่าว “ชายคนนั้นชื่อเฉินเฟิง อายุยี่สิบห้าปี แถมเขา เป็นลูกเขยตกถังข้าวสารของตระกูลเสี้ยในเมืองชางโจว … ”

เติ้งชื่อซีพูดข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับเฉินเฟิงโดยไม่พลาดสักคำ พอฟัง จบคิ้วของอู่จิ๋วโยก็ขมวดแน่นขึ้น ข้อมูลความถูกต้องของเติ้งซื่อชีเขา ไม่ได้สงสัยเลย

แต่เขาไม่เข้าใจว่า คนธรรมดาคนหนึ่ง จะสามารถทำให้เขาเกิด

ความรู้สึกความเป็นคนตายขั้นรุนแรงขนาดนั้นได้

เป็นเพราะสัญชาตญาณของเขาผิดหรือเปล่า? เขาอดคิดไม่ได้ หลังจากนั้นไม่นานอู่จิ๋วโยก็ถอนหายใจ คิ้วของเขาก็ค่อยๆ คลื่ออก เขาอายุยี่สิบห้าปี แถมยังเป็นลูกเขยตกถังข้าวสาร คนประเภทนี้ ไม่ สามารถเป็นจอมยุทธ์ได้เลย พักนี้เขาเริ่มคิดไปเองมากขึ้นเรื่อย ๆ

“โอเค แกไปได้แล้ว” อู่จิ๋วโยโบกมือไปมา ตอนนี้ยืนยันแล้วว่า เฉินเฟิงไม่ใช่จอมยุทธ์ งั้นเขาก็ไม่ต้องแคลงใจอีกต่อไป

“ลุงอู่ .. เติ้งชื่อซีไม่ได้ออกไปทันที แถมยังมองอู่จิ๋วโยเหมือนมีอะไร

จะพูด

มีอะไร? ” อู่จิ๋วโยเลิกคิ้วขึ้น

เติ้งชื่อซีโค้งคำนับเล็กน้อย พร้อมทั้งพูดออกมาด้วยท่าทีเคารพ: “หลานมีบางอย่างจะขอร้อง”

“พูดสิ

“หลานต้องการขอให้ลุงอู่ช่วยหลานสักเรื่อง”

“เรื่องอะไร

“ควบคุมเยไหถังมีร่องรอยของความเกลียดชังอยู่ในดวงตาของ

เติ้งชื่อ

“เยไห่ถัง? อู่จิ๋วโยมองเติ้งซื่อซีเวฟหนึ่งอย่างสงสัย พร้อมทั้งพูดว่า “ทำไมแกถึงคิดจะลงมือผู้หญิงคนนั้นล่ะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คู่หมั้นของ

แกหรือ? ”

คู่หมั้น!

เติ้งซื่อซีกัดฟันของเขา บางทีในสายตาของคนนอก เยไห่ถังอาจ เป็นคู่หมั้นของเขา แต่มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่าเยไห่ถังมองเขาอย่าง ดูถูก

ขนาดมือยังไม่ให้เขาแตะด้วยซ้ำ!

ดอกไม้ที่เขาส่งไป เยไหถังเผาดอกไม้ไม่เหลือซาก!

วันนี้เยไหถึงต่อหน้าเขา กลับจับมือกับผู้ชายที่แต่งงานแล้ว แถมเขา ยังเชิญชายที่แต่งงานแล้วมาทานอาหารด้วย นี่มันคู่หมั้นประสาอะไร!

ลุงอู่ ผมไม่อยากปิดบัง นังผู้หญิงคนนั้น เธอไม่เคยคิดจะแต่งงาน กับผม! ตลอดเวลา ยิ่งดีต่อเธอ สักวันหัวใจก็จะเริ่มยอมรับ ผมค่อยๆ จีบเธอเรื่อยๆ หวังว่าสักวัน เธอจะซาบซึ้ง และยอมแต่งงานกับผม

“แต่สุดท้ายแล้วผมก็พบว่า ผมรักเธอข้างเดียว นั่งผู้หญิงคนนั้น

ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ เธอไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับผม แถมวันนี้ต่อ

หน้าผม เธอก็ยังยั่วผู้ชายที่แต่งงานแล้วอีก! ” เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเติ้งชื่อซี ก็ระเบิดความโกรธอีกครั้ง เขา เกลียดเฉินเฟิง แต่เขาเกลียดเยไห่ถังมากกว่า! ถ้าไม่ใช่เพราะพลัง ด้อยกว่าเยไห่ถัง วันนี้เขาคงลงมือต่อหน้าเยไห่ถังจัดการฆ่าเฉินเฟิงให้

ตาย จากนั้นก็จัดการตบเยไห่ถังสักสองสามครั้ง

“สิ่งที่แกพูดเป็นความจริง? “ดวงตาของอู่จิ๋วโยมีดมน เติ้งซื่อซี เป็น ลูกชายของเติ้งเฟิงเหนียน ระหว่างเขากับเติ้งเฟิงเหนียนเป็นเพื่อน สนิท ดังนั้นเขาจึงถือว่าเติ้งซื่อชี้ก็เหมือนลูกชายของเขา ตอนนี้เขาได้ เห็นผู้หญิงคนหนึ่งทำกับเติ้งชื่อซีแบบนั้น อารมณ์ของเขาไม่ได้ดีมาก นัก

“ถ้าผมโกหกสักคำ ขอให้ถูกฟ้าผ่า! ” เติ้งซื่อซีกัดฟันสาบานกับ ท้องฟ้า

“ถ้าอย่างนั้นแกคิดจะจัดการกับเยไหถังอย่างไร?” อู่จิ๋วโยถามขึ้น พรสวรรค์ของเย่ไห่ถังแม้เขาเอง ก็ต้องชมเซย อายุเท่ากับเติ้งซื่อชี ยี่สิบห้าปีเท่ากัน แต่เยไห่ถังตอนนี้อยู่ในขั้นหมิงจิ้งขั้นสูงในทางกลับ กันเติ้งชื่อซี อยู่แค่ขั้นหมิงจิ้งขั้นกลาง

แม้ว่าจะฟังดูเหมือนมีความแตกต่างเพียงระดับเดียว แต่ความแตก 5

ต่างกันในความเป็นจริงแล้ว อย่างกับฟ้ากับดิน!

ถ้าเติ้งชื่อซีต้องการผ่านหมิงจิ้งขั้นสูง ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามปี อีกสามปี เยไหถังมีแนวโน้มที่จะผ่านเข้าสู่ อ้านจิ้งขั้นต้นแล้ว

แบบนี้เยไหถังทั้งในชางโจวและหนานหนิง จะกลายเป็นขั้นสูงสุดที่ ยังมีชีวิตอยู่

ดังนั้นเยไห่ถังจึงมีสิทธิ์ที่จะเย่อหยิ่ง เธอดูถูกเติ้งซื่อซีจึงไม่มีใคร กล้าว่าอะไรเธอ

“ลุงอู่ช่วยผมสู้กับไอ้บ้านี้ให้กลับไปหมิงจิ้งขั้นกลางได้ไหม?!” เติ้ง ชื่อชีพูดอย่างโหดเหี้ยม ในฐานะผู้ชาย เขารับไม่ได้ กับการที่ถูกผู้ หญิงกดให้ต่ำลง ดังนั้นคราวนี้เขาต้องการทำลายเย่ไห่ถังเพื่อให้เยไห่ ถังกลับไปอยู่ในขั้นหมิงจิ้งขั้นกลาง

เขาอยากจะเห็นว่าเยูไห่ถัง ที่กลับไปอยู่ในขั้นหมิงจึ้งขั้นกลางแล้ว ยังจะกล้าแสร้งทำตัวสูงส่งต่อหน้าเขาอีกไหม!

“มันก็ทำได้ แต่แกเคยถามความคิดเห็นเรื่องนี้กับเฟิงเหนียนหรือยัง? “อู่จิ๋วโยถอนหายใจ เติ้งซื่อชีตาบอดสนิทด้วยความเกลียดชัง ถึงขั้นที่ เขาต้องการทำลายเมล็ดพันธุ์ดีที่ไม่มีใครเทียบได้อย่างเยไห่ถึงตลอด เวลาความคิดของตระกูลเติ้งก็คือ ให้เติ้งซื่อซีตามจีบเย่ไห่ถัง จากนั้นก็ ให้เยไหถังแต่งงานเข้ามาอยู่ในตระกูลเติ้งอย่างเปิดเผย จนกลายเป็น คนในตระกูลเติ้ง

ด้วยวิธีนี้ ผ่านไปไม่กี่ปีตระกูลเติ้งก็จะมีจอมยุทธ์อ้านจิ้งเพิ่มมาอีก หนึ่งคนอ้านจึ้งหนึ่งคู่ จนตระกูลเติ้งกลายเป็นตระกูลแรกที่ทรงพลังใน หนานหนิง

ทว่าตอนนี้ เติ้งซื่อชีต้องการทำลายเยไห่ถึง ซะเอง

“เปล่า” หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง เติ้งซื่อซีก็พูดตามความจริง ต่อ หน้าอู่จิ๋วโย เขาไม่กล้าโกหก

“พ่อของแกไม่มีวันเห็นด้วย” อู่จิ๋วโยส่ายหัวไปมา พร้อมทั้งพูดขึ้น สีหน้าเติ้งชื่อซีดูหม่นหมอง แท้จริงแล้ว ความน่าจะเป็นที่เต็้งเฟิงเหนี ยนจะเห็นด้วยกับเรื่องนี้นั้นมีน้อยมาก อย่างไรก็ตามเยไหถึงเป็นความ หวังของตระกูลเติ้งที่จะกลายเป็นยักษ์อันดับ 1 ในหนานหนิง เติ้งเฟิง เหนียนจะไม่ยินยอมตกลง ให้เขาทำลายวรยุทธ์ของเย่ไห่ถังได้ง่ายๆ

นี่คือเหตุผลว่าทำไมเย่ไห่ถึงถึงปลอดภัย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

เติ้งฟังเหนียนต้องการให้เยไหถึงเป็นคนของตระกูลเติ้งทั้งกาย และใจ ไม่ใช่ตัวของเยไห่ถังอยู่ทางนี้แต่ใจไปอยู่ที่อื่น

“เอาน่า ทางพ่อแก เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับให้” คู่จิ๋วโยพลันถอนหายใจ อีกครั้ง

“ลุงอู่หมายความว่าอย่างไร … จะช่วยผมใช่ไหม?!” เติ้งชื่อซีกาม

ด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าอู่จิ๋วโยจะอยู่เคียงข้างเขา

อู่จิ๋วโยพยักหน้าเล็กน้อย สภาพปัจจุบันของเติ้งชื่อซีผิดเพี้ยนมาก ถ้าเขาไม่ช่วยเติ้งซื่อชี เย่ไหถังน่าจะกลายเป็นปีศาจหัวใจของเติ้งซื่อชี และเติ้งซื่อซีจะไม่มีวันกลับมาพัฒนา การฝึกวิทยายุทธของตัวเองขึ้น มาได้

“ขอบคุณลุงอู่! ” เติ้งซื่อซีตื่นเต้นมาก เขารีบโค้งตัวเพื่อขอบคุณอู่จิ๋ว โยช่วยเขา ทางฝั่งเติ้งเฟิงเหนียนก็ไม่น่าจะขัดอะไร!