ตอนที่ 178 เป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว

“ฉันจะเป็นยังไงก็เรื่องของฉัน! ไอ้คนไม่มี จิตสำนึก ตอนนี้รู้จักเป็นห่วงชีวิตแม่แล้วเหรอ?ตอน ที่แม่โดนตีคุณหายหัวไปไหนมา!”

“สามปีที่แล้ว ฉันไม่ให้คุณแต่งงานกับไอ้ขยะนี้ คุณไม่ฟัง คุณยืนยันที่จะแต่ง จากนั้นเป็นไงละ คุณทำให้ฉันไม่สามารถเงยหน้าขึ้นต่อหน้าคนนอก เป็นเวลาสามปี!”

“เมื่อไม่นานมานี้ ฉันขอให้คุณหย่ากับไอ้ขยะนี้ แต่งงานกับ เสิ่นจุนเหวิน คุณก็ยังคงไม่ฟังคำพูด ของแม่!”

“คุณบอกมาสิ ว่าเสิ่นจุนเหวิน ไม่ว่าส่วนไหนที่ ไม่ดีกว่าไอ้ขยะนี้ถึงร้อยเท่าพันเท่า ถ้าคุณแต่งงาน กับ เสิ่นจุนเหวิน วันนี้ฉันจะถูกรังแกแบบนี้เหรอ!”

หลินหลันด่าไปด้วยเช็ดน้ำตาไปด้วย เธอโยน ความทุกข์ทรมานที่ตนเองเจอให้กับ เสี้ยเมิ่งเหยา และเฉินเฟิง หากไม่ใช่เพราะเฉินเฟิง นาง Lin จะไม่ สามารถเอาชนะเธออย่างไร้ยางอายในวันนี้ได้

ริมฝีปากของเสี้ยเพิ่งเหยาขยับเล็กน้อย เธอไม่รู้ ว่าจะพูดอะไรดี หลินหลันไม่เคยพิจารณาปัญหาของตัวเองรู้เพียงหาคำแก้ตัวจากคนอื่น

” ทำไมฉันถึงมีชีวิตที่ยากลำบากเช่นนี้ ฉันจะ ไม่มีชีวิตอยู่แล้ว…” หลินหลันนั่งลงกับพื้น ทุบ หน้าอกของเธอและเริ่มร้องไห้ฟูมฟาย

“ป้าหวาง ใครเป็นคนตบเธอ” เฉินเฟิงมองไปที่ หวางเหมยอย่างทำอะไรไม่ถูกและถาม ถ้าเขาไม่ ช่วยหลินหลันแก้แค้นในวันนี้ หลินหลันคงจะร้องไห้ โวยวายไม่รู้จบ

“คือคุณนายหลิน ” หวางเหมยพูดด้วยเสียงแผ่ว เบา ไม่รู้ทำไม เฉินเฟิงในวันนี้ ความรู้สึกแตกต่าง อย่างสิ้นเชิงกับเฉินเฟิงที่ไร้ประโยชน์ในอดีต แต่เธอ ไม่สามารถบอกได้ว่ามันแตกต่างตรงไหน

“คุณนายหลิน.. เฉินเฟิงหรี่ตา คุณนายหลิน ผู้นี้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์จากไหนกัน?

“เรื่องนี้คุณไม่ต้องยุ่ง ฉันจะจัดการเอง” ในขณะ ที่เฉินเฟิงกำลังคิดหาวิธีจัดการคุณนายหลิน เสี้ยเมิ่ง เหยาก็กล่าวอย่างเย็นชา

“เมิ่งเหยา … เฉินเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น นี่เป็น ครั้งแรกที่เสี้ยเพิ่งเหยาห่างเหินจากเขามาก-ขนาดนี้

“ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ขยะนี้จัดการ! ในเมื่อไอ้ ขยะนี้เป็นลูกเขยของฉัน ฉันถูกทุบตี เขาก็มีหน้าที่ต้องช่วยฉัน” เสี้ยเมิ่งเหยาไม่อยากรบกวนเฉินเฟิง แต่หลินหลันไม่ยอม

นอกจากนี้ เธอยังคาดหวังว่าคุณนายหลิน จะ ช่วยเธอจัดการเฉินเฟิง แก้แค้นแทนเธอ เพราะเมื่อ ก็้เฉินเฟิงพึ่งต่อปากต่อคำกับเธอ

ส่วนเรื่องที่เฉินเฟิงจะไปจัดการคุณนายหลิน? หลินหลันไม่เคยคิดเรื่องนี้

“แม่!”เสี้ยเมิ่งเหยาโกรธเล็กน้อย เธอไม่รู้ว่าหลิน หลันเอาหน้าจากไหนมาพูดเช่นนี้ วินาที่ที่แล้วเธอ พึ่งล้อเลียนเฉินเฟิง วินาทีถัดมาเธอก็จะให้เฉินเฟิง ไปแก้แค้นให้เธอ เห็นเฉินเฟิงเป็นสุนัขเหรอ เรียก เขาไปทำอะไรก็ทำ?

” ทำไมเหรอ?แม่ยายถูกรังแก ลูกเขยออกมาปก ป้องไม่ใช่สิ่งที่ควรปฏิบัติไม่ใช่เหรอ? ไม่เช่นนั้นมี ลูกเขยไปทำไม?เลี้ยงหมายังดีกว่าเลย” หลินหลัน พูดเหมือนมีเหตุผล ไม่ว่ายังไง วันนี้เธอจะเอาเปรียบ เฉินเฟิงสักครั้งให้ได้

ในเวลานี้ คุณนายหลิน และชายหัวโล้นดูบ้าน เสร็จ ภายใต้การส่งของหวังเสี่ยวหงพวกเขาก็ออก ไปจากแผนกขาย

” ทำไมไอ้บ้านนอกคนนี้ยังไม่ไป” คุณนายหลิน เห็นหลินหลันอย่างรวดเร็ว เธอคิดว่าหลินหลันจะออกจากยู่ฉวนซานทันที หลังจากที่เธอได้สั่งสอน หลินหลันไป แต่คิดไม่ถึงจ่า หลินหลันยังกล้าอยู่ที่นี่ อีก

” บางทีอาจเป็นเพราะลูกสาวของเธอพวแฟน ของเธอมาก็ได้” ชายหัวโล้นเย้ยหยัน เขาไม่ได้ ใส่ใจในคำขู่ของหลินหลันเลย ในเมืองชางโจว นอกจากตระกูลที่ใหญ่ๆไม่กี่ตระกูลแล้ว ตระกูลอื่น เขาไม่สนใจเลย

“คุณสามี เราไปดูกันเถอะ” คุณนายหลิน ยิ้ม เธออยากรู้จริงๆว่าแฟนของลูกสาวของหลินหลัน จะเป็นใครกัน ที่สามารถแบกรับฝ่ามือของอาเปียว ได้

“โอเค” ชายหัวโล้นพยักหน้า ในเมื่อภรรยาของ เขาชอบเล่นเกมแมวจับหนู เขาก็จะเล่นกับเธอ

“เฉินเฟิง ถ้าคุณเป็นผู้ชาย ก็ไปตบผู้หญิง โสเภณีคนนั้นสักสองสามที แก้แค้นแทนฉัน หน่อย…”หลินหลันในตอนนี้ ไม่ได้สังเกตเห็นคนที่ กำลังเดินมาจากข้างหลัง ยังคงพูดถึงเรื่องนี้อย่างไม่ ตามใจปาก

ไม่ต้องคิดก็รู้ สีหน้าของคุณนายหลินที่อยู่ข้าง หลังเธอจะเป็นยังไง

“ไอ้! บ้าน! นอก!”
คุณนายหลิน ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ดวงตาของเธอ พ่นไฟ เธอคิดว่าหลินหลันถูกอาเปียวทำร้ายแบบ นั้น เธอน่าจะจำ แต่ใครจะไปรู้ว่าในพริบตาหลิน หลันก็กล้าด่าเธอลับหลัง

หาที่ตายชัดๆ!

เมื่อได้ยินเสียงของคุณนายหลินหลินหลันก็กลัว จนแทบทรุดลงกับพื้น

“คุณนายหลิน..” หลินหลันหันกลับมาจ้องมอง ด้วยสายตาที่ว่างเปล่า อยากเอ่ยปากอธิบาย

แต่คุณนายหลินกลับไม่ให้โอกาสเธอเลย ตบ หน้าหลินหลันอย่างรุนแรง

มีเสียงตบดังกึกก้อง ร่างกายหลินหลันเซทันที

“อาเปียว ฉีกปากนางนี่ให้ฉันที!” แม้ว่าเธอจะตบ หลินหลันไปหนึ่งที แต่คุณนายหลิน ก็ยังรู้สึกไม่พอ เรียกอาเปียวที่ร่างใหญ่สูงเหมือนคนในร่างสัตว์

เมื่อเห็นอาเปียว ใบหน้าของหลินหลันก็ซีดลง เธอจำฝันร้ายที่อาเปียวเคยให้มาก่อน

“ทำไมคุณถึงทุบตีแม่ของฉัน!” ในตอนนี้ เสี้ย เมิ่งเหยายืนออกมา ปกป้องหลินหลันไว้ข้างหลังเธอ

“คุณเป็นลูกสาวของคนบ้านนอกคนนี้เหรอ?” คุณนายหลิน มองไปที่เสี้ยเพิ่งเหยาอย่างเย็นชา มีความอิจฉาอยู่ในส่วนลึกของดวงตาของเธอ คน บ้านนอกคนนี้ดูธรรมดา แต่ลูกสาวเธอนั้นสวยจริงๆ

“ฉันถามว่าคุณตบแม่ของฉันทำไม?” เสี้ยเพิ่ง คุณนายหลิน

เหยาถามอย่างเย็นชา ไม่ได้ตอบคำถามของ

“เพราะปากของแม่ของคุณมันถ่อย สมควรตบ!” คุณนายหลิน หัวเราะเยาะ

“คุณ… “เสี้ยเพิ่งเหยาโมโหมาก มาเจอคนไร้ เหตุผลอย่างคุณนายหลินก็เหมือนคนใบ้คุยกับคนหู หนวด พูดยังไงก็ไม่เข้าใจกันอยู่ดี “แฟนของคุณละ?” มุมปากของคุณนายหลิน ยก

ขึ้น”ผู้หญิงเลวคนนั้นบอกว่าแฟนของคุณเก่งนัก ไม่ใช่เหรอ?คุณบอกให้เขาออกมาสิ”

” เธอไม่มีแฟน” ในตอนนี้เฉินเฟิงก้าวออกมา เมื่อได้ยินเสียงของเฉินเฟิง ร่างกายของ คุณนายหลิน ก็แข็งที่อ

” แต่เธอมีสามีแล้ว” เฉินเฟิงพูดต่อ

คุณนายหลินหรี่ตา ตรวจมองเฉินเฟิงตั้งแต่หัว จรดเท้า ถาม “คุณเป็นสามีของเธอ?”

เฉินเฟิงยิ้มและไม่ตอบ แต่เขาเดินไปตรงหน้า คุณนายหลิน จ้องตาคุณนายหลิน โดยตรง พูดว่า”เรื่องของเธอ ผมขอรับมันไว้!” %3D

“คุณจะรับมันไว้?” คุณนายหลิน หัวเราะเยาะ “คุณรับมันไหวเหรอ!”

” รับได้หรือไม่ ลองดูก็จะรู้” เฉินเฟิงยังคงสงบ และนิ่ง

แต่หลินหลันรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก แต่ ต่อหน้าผู้คนมากมาย เธอไม่สามารถยอมแพ้อย่างขึ้ ขลาดแบบนั้นไม่ได้

“อาเปียว! ลงมือ” คุณนายหลิน สัง

เมื่อพูดจบอาเปียวก็พุ่งเข้าหาเฉินเฟิงเหมือนสัตว์

ร้าย

คุณนายหลิน มองอย่างเย็นชา เธอมั่นใจใน ความแข็งแกร่งของ อาเปียวเป็นอย่างดี อาเปียว เป็นคนโหดเหี้ยมที่สามารถทะลุแผ่นเหล็กได้ด้วย หมัดของเขา หมัดของเขา ใช้เพื่อจัดการกับคน ธรรมดา ไม่มีอะไรน่ากังวลเลย!

ถ้าเฉินเฟิงสามารถรับหมัดของอาเปียวได้ มันก็ เพียงพอสำหรับ เฉินเฟิงที่จะไปคุยอวดกับคนอื่นได้ เป็นปี

หลินหลันที่เคยเห็นความโหดของอาเปียว เธอ กลัวจนซ่อนตัวอยู่เสี้ยเพิ่งเหยาและหวางเหมย หวางเหมย ก็เช่นกัน หายใจเสียงดังยังไม่กล้า

มีเพียงการแสดงออกของเสี่ยเมิ่งเหยาที่ยังคง นิ่ง นิ่งจนน่ากลัว