ตอนที่ 176 ทำไมถึงเป็นไอ้ขยะไร้ประโยชน์

ละ

“ดี! ดีมาก!” คุณนายหลิน ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน นาน มาแล้วที่ไม่มีใครกล้าที่จะรุกรานเธอเช่นนี้

“อาเปียว!” คุณนายหลิน ออกคำสั่งอย่างเย็นชา พูดจบ ชายกล้ามโตในชุดสูทสีดำที่ใส่หูฟังก็โผล่ ออกมา ชายคนนั้นสูง 1.95 เมตร รู้สึกถึงความบีบ ค้นที่รุนแรงมากในขณะที่เขาเดินมา เห็นได้ชัดว่า เขาเป็นเหมือนบอดี้การ์ด

“คุณนายหลิน ” อาเปียวโค้งคำนับเล็กน้อย

“ตบปาก! ตบปากไอ้บ้าน่แรงๆ!” คุณนายหลิน ชี้ ไปที่หลินหลันแล้วพูดอย่างร้ายกาจ

“ครับ คุณนายหลิน!” อาเปียวพยักหน้าอย่าง เย็นชา เหมือนเครื่องจักรที่ไร้อารมณ์ จากนั้นก็ เดินไปหาหลินหลัน

เมื่อเห็นชายร่างใหญ่เดินเข้ามาหาตนเอง หลิน หลันก็ตื่นตระหนกขึ้นมาทันที”คุณจะทำอะไร? ฉัน ขอเตือนคุณไว้นะ แฟนของลูกสาวฉัน….”

“ตัวะ”

หลินหลันยังไม่ทันพูดจบ เธอก็ถก อาเปียวขัดจังหวะ ใช้ฝ่ามือ ขัดจังหวะ!

พลังการตบของ อาเปียว ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างหวัง เสี่ยวหง จะเทียบได้

เพียงแค่หนึ่งที หลินหลันก็บินคว่ำเหมือ่นว่าวที่ เชือกขาด บินถอยออกไป หลังจากบินไกล ประมาณสี่ห้าเมตร กระแทกกับบ้านจำลอง

“บูม”

หลินหลันทรุดลงอย่างหนัก ในปากคายฟันที่ ติดเลือดออกมาสองสามซี่ นอนร้องครวญครางอยู่ที่ พื้น

เมื่อเห็น อาเปียวเดินมาหาเธออีกครั้ง หลินหลัน ก็ตื่นตระหนกและวิ่งออกไปโดยล้มลุกคลุกคลาน

แต่อาเปียวใช้เพียงสองสามก้าวในการไล่ตาม หลินหลันจนทัน

จากนั้นเขาก็จับที่คอเสื้อด้านหลังของหลินหลัน เหมือนจับไก่ ดึงหลินหลานขึ้นมา

” ฆ่าคนแล้ว!” หลินหลันส่งเสียงโหยหวนอย่าง

น่าเวทนาเหมือนหมู

“ผัวะ”

อาเปียวตบใบหน้าอีกข้างของหลินหลัน ตบจนมุมปากของหลินหลันแตกและเลือดก็กระเซ็นออกมา

หวางเหมยซึ่งอยู่ไม่ไกลได้เห็นฉากนี้ เธอก็ ตกใจจนขาสั่นเทา มันโหดร้ายเกินไปแล้ว!

เห็นอาเปียวไม่คิดจะหยุด เสียงคุกเข่าดังขึ้น หลินหลันคุกเข่าตรงหน้าคุณนายหลิน พร้อมกับ กราบไหว้ บีบน้ำมูกและฉีกยิ้มขอความเมตตา

“ไว้ชีวิตเถอะ ไว้ชีวิตฉันเถอะนะ! ฉันผิดไปแล้ว ฉันจะไม่กล้าอีกแล้ว ..” %3D

หลินหลันเช็ดน้ำตาและร้องขอความเมตตา เธอ เป็นคนที่ไม่ค่อยมีศักดิ์ศรี ชอบกลั่นแกล้งคนที่ อ่อนแอกว่าและกลัวคนเก่งกว่า

ตอนเธออยู่บ้านในวันธรรมดา เธอก็รังแก เฉินเฟิง เฉินเฟิงอดทนต่อเธอมาตลอด สิ่งนี้ทำให้ เธอคิดว่าตนเองเจ๋ง หลินหลันอย่างเธอเก่งที่สุดใน โลก และโลกทั้งใบควรจะหมุนรอบตัวเธอ

เป็นเพราะความคิดแบบนี้เอง ทำให้หลินหลัน กลายเป็นคนไม่ยอมใคร

แต่คิดไม่ถึงว่า วันนี้ได้เจอกับคุณนายหลิน ที่

โหดกว่า

ให้บทเรียนที่ดีกับเธอ!

“ตอนนี้รู้ว่าผิดแล้วใช่ไหม?” ยิ้มเยาะ คนต่ำทรามอย่างหลินหลัน ถ้าคุณไม่ตีเธอให้ยับ เธอจะ ไม่มีทางรู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำหรอก

“รู้ว่าผิดแล้ว รู้ว่าผิดแล้ว ” หลินหลันรีบพยัก หน้าด้วยท่าที่อ่อนน้อมถ่อมตน

” ห์ คุณกล้าขอให้แฟนของลูกสาวคุณมา จัดการฉันไหม?” คุณนายหลิน ประชดประชัน ” ไม่ กล้าแล้ว ไม่กล้าแล้ว” หลินหลันรีบส่ายหัว ปาก บอกว่าไม่กล้า แต่สิ่งที่เธอคิดในใจคือรอให้เสี้ยเมิ่ง เหยาและแฟนของเธอมาก่อนเถอะ เธอจะฉีกเนื้อ เธอเป็นชิ้นๆ

“หี ถือว่าคุณรู้จักปรับตัว!”

“เสี่ยวหวัง บอกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ให้โยนเธอออกไป” คุณนายหลิน ดูหยิ่งผยองและ โบกมือราวกับว่าเธอกำลังไล่สุนัข

“ครับ คุณนายหลิน ” หวังเสี่ยวหงโค้งคำนับและ ให้ความเคารพคุณนายหลิน มากขึ้น วันนี้เธอได้เห็น แล้วว่าอำนาจคืออะไร ตระกูลหลินของคุณนาย หลิน เป็นเพียงตระกูลรองเล็กๆในเมืองชางโจว คุณนายหลินถือว่าไม่ได้มาจากตระกูลหลินโดยตรง แต่คุณนายหลิน ลงมือ กลับไม่มีความกลัวเลย แม้แต่น้อย

ถ้าหลินหลันไม่ใช่พวกกระดูกอ่อน ไม่ยอมรับความผิดพลาดของเธอในวันนี้ เธอจะต้องถูกบอดี้ การ์ดของคุณนายหลิน ตีจนตายอย่างแน่นอน!

หวังเสี่ยวหงไม่มีข้อสงสัยแม้แต่น้อย

ไม่นาน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำก แผนกขายก็วิ่งเข้ามา ลากหลินหลานเหมือนลาก หมาที่ตายแล้ว โยนออกจากแผนกขายแล้วทิ้งไว้ที่ ถนนด้านนอก

หลินหลันในเวลานี้ พูดได้คำเดียวคือน่าเวทนา

ผมกระเซิงและยุ่งเหยิน เสื้อผ้าของเธอเต็มไป ด้วยเลือด ใบหน้าฟกช้ำและมีฟันเหลืออยู่ในปาก เพียงไม่กี่ซี่

“หลินหลิน คุณสบายดีไหม ให้ฉันพาคุณไปโรง พยาบาลไหม…” หวางเหมยถามอย่างเป็นห่วง ท่าทางที่อาเปียวตบหลินหลัน ทำให้เธอตกใจมาก เธอคิดว่าหลินหลันจะถูกตีจนตายด้วยซ้ำ

“ไปโรงพยาบาล! กูยังไม่ได้แก้แค้นเลย!” หลิน หลันพูดด้วยความโมโห เธอยังไม่เคยโดนคนอื่นทำ แบบนี้มาก่อน เธอถูกทุบตีจนฟันหลุดไม่พอ สุดท้ายยังต้องคุกเข่าลงเพื่อร้องขอความเมตตา หากวันนี้เธอไม่เอาคืน ถูกเพื่อนบ้านในละแวกนั้น

คงจะหัวเราะเยาะเธอ
” แต่ คุณนายหลินเธอมีภูมิหลังที่ดี ออกมา %3D

ข้างนอกเธอยังพาบอดี้การ์ดมา” หวางเหมยพูดอย่าง ปลอบใจ ทุกวันนี้ คนที่พาบอดี้การ์ดออกไป ไม่ใช่ คนธรรมดา ส่วนใหญ่มาจากตระกูลที่ใหญ่ๆทั้งนั้น

“ภูมิหลังนางนั่นจะมีภูมิหลังอะไรกัน! ก็แค่บอดี้ การ์ด? ใครๆก็จ้างได้ไม่ใช่เหรอ? รอให้ลูกสาวกับ แฟนเธอมาถึงก่อนเถอะ ฉันจะขอให้เธอจ้างบอดี้ การ์ดสิบคนให้ฉัน ฉันจะพาออกไปทุกวันเลย เห็น ยัยนั่นหนึ่งครั้งก็ตบหนึ่งครั้ง!” หลินหลันพูดอย่าง ร้ายกาจตอนนี้ เธอฝากความหวังไว้กับ ‘แฟน’ ของ เสี้ยเมิ่งเหยา

ในความคิดของเธอ ไม่ว่าภูมิหลังของคุณนาย หลิน จะใหญ่แค่ไหน ก็ไม่เท่า ‘แฟน’ ของ เสี้ยเพิ่ง เหยาแน่นอน

หวางเหมยถอนหายใจ เธอยังคงรู้สึกว่า ‘แฟน” ของเสี้ยเมิงเหยาเชื่อถือไม่ค่อยได้ เมื่อเห็น Koenigsegg ขับมา หลินหลันก็กระโดดขึ้นด้วย ความตื่นเต้น ชี้ไปที่ Koenigsegg และจับแขนของ หวางเหมยไว้ด้วยมืออีกข้าง อุทานอย่างตื่นเต้น:” หวางเหมย ดูสิ เป็นรถหรู มันเป็นรถหรู! มันต้อง เป็นลูกสาวของฉันกับแฟนของเธอมาแล้วแน่ๆ! ”

“คุณรู้ได้อย่างไรว่าลูกสาวของคุณอยู่ในรถคันนี้?” หวางเหมยไม่ค่อยเชื่อ หรือว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะ พาแฟนหนุ่มมาหาหลินหลันจริงหรือ?

” ไม่ใช่ลูกสาวของฉันยังจะเป็นใครได้ละ บนป่า บนเขานี้ใครยังมีปัญญาขับรถหรูแบบนี้ได้ละ?” หลิน หลันพูดเหมือนทุกอย่างควรเป็นแบบที่เธอคิด แม้ว่า เธอจะไม่รู้จักโลโก้ Koenigseggแต่เธอก็สามารถรถ ดูออกว่ารถหรูเช่นเฟอร์รารี่ ลัมโบร์กีนี ไม่ได้อยู่ใน ระดับเดียวกับรถที่อยู่ข้างหน้านี้ คุณคนรวยทั่วไป ไม่มีปัญญาขับหรอก

มีเพียงคนรวยที่อาศัยอยู่ในพื้นที่บ้านพักบน ยอดเขาเท่านั้น ที่สามารถใช้รถประเภทนี้ได้ อีก อย่างเป็นเพราะหลังจากที่เธอได้โทรหาเสี้ยเมิ่งเหยา แล้ว รถที่ขับมาพอดี นอกจากจะเป็นแฟนหนุ่มของ เสี้ยเมิ่งเหยาแล้ว ไม่ใช่คนอื่นแน่นอน!

เสียงคำรามของรถสปอร์ตค่อยๆใกล้เข้ามา ต่อ มาเพียงไม่กี่วิก็ได้มาหยุดจอดไว้ที่หน้าหลินหลัน ประตูผีเสื้อก็เปิดออก หลินหลันก็ก้าวไปข้างหน้า อย่างตื่นเต้น พร้อมที่จะส่องดูหน้าตาของ “แฟน ของลูกสาวของเธอ

แต่ในทันใดนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าของหลินหลัน ก็แข็งตัวขึ้นทันที

ทำไมถึงเป็นไอ้ขยะนี่ละ !
คนที่ลงจากรถ เป็นเฉินเฟิงนั่นเอง เมื่อกี้เขา เห็นหลินหลันจากระยะไกล ตามจริงเขาไม่อยาก สนใจ แต่หลังจากเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหลิน หลัน เฉินเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะหันศีรษะไปและเลี้ยวรถ กลับมา

ไม่ใช่ว่าแต่เฉินเฟิงหาเรื่องใส่ตัว แต่เพราะยังไง หลินหลันก็เป็นแม่แท้ๆของเสี้ยเพิ่งเหยา ถ้าเธอเป็น อะไรไป ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะรู้สึกยังไง