บทที่261เปิดเผยความจริงมาหมด

หยางเฉินจ้องหยวนไว้ ทันใดนั้นถามว่า “คือแกที่จ้างคนไป ฆ่าเฉินอิงจวิ้นแล้ว จากนั้นให้คนป่าวประกาศไปทั่วว่าการตาย ของเฉินอิงจนเป็นฉันที่ทำ ถูกหรือเปล่า?”

“แกอย่ามาใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น!

หยวนมู่ปฏิเสธหัวเด็ดตีนขาด กัดฟันบอกว่า “ฉันรู้แค่ว่าเมื่อ คืนเงินอิงจนหานักฆ่ามาแล้ว อยากฆ่าแกที่ยอดภูเขาห้าธาตุ แต่แกกลับรอดชีวิตลงมาแบบสบายดี ต่อจากนั้นเป็นอิงจนถูก ฆ่าระหว่างทางกลับบ้าน แกโดนคนอื่นสงสัย ก็เป็นเรื่องปกติ!

ได้ยินเรื่องที่หยวนพูดนี้ บนหน้าเฉินซิงไห้ตื่นตกใจอยู่บ้าง ถ้าไม่ใช่หยวนพูดเรื่องนี้ เขาคงไม่รู้เลย

“ฉันสงสัยมากว่าเฉินอิงจนหานักฆ่ามาฆ่าฉันเรื่องนี้ นอกจาก ฉันกับซูซานแล้ว ยังมีเฉินอิงจวิ้นกับคนในเหตุการณ์ที่รู้เห็น และ ไม่มีคนอื่นรู้อีก แล้วแกรู้ได้ยังไงกัน?”

หยางเฉินถามด้วยท่าทางฉงน

หยวนม่รู้สึกระแวงอีกครั้ง เขาเพิกเฉยรายละเอียดจุดนี้ไป หยวนเซ่าที่อ่อนแรงอยู่บนพื้น ตอนที่ได้ยินหยางเฉินสอบถาม เรื่องนี้ สั่นเพิ่มขึ้นมาอย่างแรงไปทั้งตัว

โดยเฉพาะเรื่องนี้ ยังมีเขาร่วมด้วย
“ตอนที่พวกแกแข่งขันกันเสร็จ ฉันได้ยินเฉินอิงจานบอกมา

หยวนแกล้งทำเป็นนิ่งเฉย แต่เห็นได้ชัดว่าบนหน้าไม่มีความ มั่นใจแบบเมื่อสักครู่แล้ว สายตาลุกลี้ลุกลนสุดๆ

“ป้าบ!”

หยางเฉินตบเข้าไปที่หนึ่งทันที หยวนที่ยืนอยู่ด้านหน้าเขา ลอยออกไปหลายเมตรโดยตรง

ยังมีฟันสองสามกระเด็นออกจากในปากตามมาด้วย ปาก

เต็มไปด้วยเลือดสด

“หยวนมู่!”

ชั่วขณะนั้นหยวนซื่อหวู่โกรธเป็นพิเศษ

จากนั้นหยางเฉินเดินไปด้านหน้าของหยวนเซ่าอีกครั้ง มอง หยวนเซ่าที่ไร้เรี่ยวแรงนั่งอยู่บนพื้นจากด้านบนลงมา ยังคงพูด ด้วยท่าทางสงบอย่างนั้น “ตอนนี้ถึงตาแกแล้ว!!

“คุณ คุณหยาง ผม ผมไม่รู้อะไรทั้งนั้น!

หยางเฉินยังไม่ได้ถาม หยวนเซ่าก็ตกใจจนแทบไม่ไหว น้ำ เสียงดูสั่นเครือมาก

เวลานี้ ในหัวสมองของเขามีเพียงคำพูดที่หยวนกำชับเขาไว้ เรื่องที่เขาร่วมกับเฉินอิงจนจ้างคนมาฆ่าหยางเฉิน ไม่สามารถ บอกใครได้โดยเด็ดขาด

เขารู้ดีแน่นอน หากพูดความจริงออกไปในเวลานี้ หยางเฉินต้องเอาเขาตายแน่

ฉันถาม แกก็ดันไม่อะไรทั้งนั้น?

หยางส่ายหน้า หรี่ดวงตาเล็กน้อย ฉันถามตอบอันนั้น ข้างหนึ่งก่อน ทำให้ฉันไม่พอใจหักขาข้างสองของ แกทิ้ง จนแขนขาโดนหักทิ้งหมด มีอยู่อีก

“หยางเฉิน นี่คืออยากทรมานให้สารภาพเหรอ”

หยวนซื่อหา

หยวนเซ่าคนอย่างไร เขาในฐานะ

เป็นคนที่ไร้ศักดิ์ศรีรังแกคนอ่อนแอกว่าและกลัวคนแกร่งกว่า ถ้าหยางเฉินบีบสารภาพ ต่อให้ไม่เรื่องอะไร

“พี่บ”

ไม่รู้ว่าเมื่อไร หินก้อนเข้ามาอยู่ในของหยางเงินก้อน หินก้อน เล็กนั้นกรีดผ่านหน้าของหยวนซื่อหวู่ในชั่วพริบตาเดียว

ทันใดนั้นหยวนซื่อหน้า เข้าลูบแล้ว
หยางเฉินขว้างมาครั้งนี้ ทำเอาทั้งหมด ในเหตุการณ์ตื่นตกใจ

หินเล็กก้อนหนึ่งอยู่ในมือเขา กลับเหมือนเป็นลูกกระสุนปืน ที่ สยองขวัญที่สุดคือแรงควบคุมของหยางเฉินที่มีต่อหินก้อนเล็ก แม่นยำมาก เพียงกรีดผ่านหน้าของหยวนซื่อหวไป

เมื่อสักครู่ ถ้าเล็งเป้าตรงคอของหยวนซื่อหมู่ไว้ล่ะ?

“ตอนที่ฉันถาม ไม่ชอบให้คนนอกพูดมาก ถ้ามีครั้งต่อไปอีก ตาย!”

หยางเฉินพูดอย่างเผด็จการไร้ที่เปรียบ

พอพูดจบ ทั้งหมดเงียบเชียบไร้เสียง ไม่มีใครกล้าพูดเลยสัก คน

ในสายตาหยวนซื่อหมู่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว กลัวความ

สามารถของหยางเฉิน จนทำได้เพียงหุบปาก

เฉินชิงไห่หัวใจเต้นรัวตุบๆ เขาเคยเจอยอดฝีมือ กลับไม่เคย เจอยอดฝีมือที่สยองขวัญแบบหยางเฉินคนนี้

ก่อนหน้าถีบยอดฝีมือตระกูลหยวนกระเด็นไป เมื่อกี้ขว้างหิน

ทําคนเจ็บตัวอีก

ถึงแม้เป็นเฉียนเปียว ก็ไม่มีความสามารถแบบนี้มั้ง?

เขาเข้าใจทันใด ทําไมหยางเฉินเพียงแค่ให้เขาดูเฉยๆ คือ ต้องการขู่ขวัญเขา ทำให้เขาอย่ามีความคิดหักหลังเป็นอันขาด มิฉะนั้นหินก้อนหนึ่งคงสามารถเอาชีวิตของเขาได้เลย
“บอกฉันมา การตายของเฉินอิงจวิ้น สรุปมันเกิดอะไรขึ้น?

ทันใดนั้นหยางเฉินอีกมุมปากขึ้นเบาๆ วาดรอยยิ้มที่นั่งเรียบ

ออกมา

รอยยิ้มนี้ ในสายตาของหยวนเขากลับเหมือนปีศาจร้ายที่มา จากมรก

“ผม ผม……

หยวนเซ่าเพียงพูดคำว่า “ผม” สองครั้ง ไม่กล้าพูดอะไรต่อไป

พูดความจริงออกมา ตายสถานเดียว

ไม่พูด งั้นก็ต้องยอมรับความเจ็บปวดที่ไร้ขอบเขต จากนั้นยัง เป็นโทษตายสถานเดียวเช่นกัน

ไม่ว่าพูดหรือไม่พูด ล้วนต้องตาย นี่จะให้เขาเอ่ยปากได้ อย่างไร?

“ขอแค่แกพูดความจริงออกมา ฉันรับรองแกไม่ตาย!

หยางเฉินมองความกังวลของหยวนเซ่าออก ยิ้มกริ่มบอกไป “คุณ คุณพูดเองนะ จริงใช่ไหม?” หยวนเซ่ารู้สึกหวั่นไหว

“ฉันหยางเฉินที่พูดไป แต่ไหนแต่ไรไม่เคยคืนค่!” หยางเฉ นพูดเสียงดังกังวาน

“หยวนเซ่า ไม่ อย่าพูด!”
หยวนมู่พูดแบบเสียงไม่ชัดเจน

เขารู้ว่าผลลัพธ์ของการพูดเรื่องนั้นออกมาว่าร้ายแรงมากแค่ ไหน ย่อมไม่หวังว่าหยวนเช่าพูดออกมาเป็นธรรมดา

“ยังพูดได้อีก งั้นก็ทำให้มันพูดไม่ได้ไปตลอดกาลเถอะ!” หยางเฉินมองหยวนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ที่หนึ่ง ง้อนิ้วดีด ออก มีหินเล็กก้อนหนึ่ง ชั่วขณะหนึ่งทะลุผ่านลำคอของหยวนไป

ทุกคนยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรแล้ว มองเห็นเพียงหยางเฉินง้อนิ้วดีด

ไป

ตามมาด้วย หยวนยื่นมือจับลำคอไว้โดยจิตใต้สำนึก เลือด สดปริมาณมาก ไหลออกจากร่องนิ้วมือของเขา

ทั้งที่เกิดเหตุเงียบมาก

หยวนเช่าที่เดิมตกใจจนฉี่ราด ชั่วพริบตาเดียวยิ่งควบคุม ตนเองไม่ได้เป็นสองเท่า ในอากาศมีกลิ่นเหม็นหิ่งที่รุนแรงอย่าง ยิ่งคละคลุ้งอยู่

ไปส่งโรงพยาบาลในสิบนาที บางทียังรักษาชีวิตเอาไว้ได้!” หยางเฉินพูดเตือนสติ

“หยวนมู่!”

หยวน อหวู่ตะโกนเสียงดังทันใด พุ่งเข้าไปแล้ว

“หยางเฉิน ฉันจะฆ่าแก!”

หยวนซื่อหวู่ดวงตาแดง ตะโกนขึ้นมาแล้ว
ในสายตาหยางเฉินมีแสงแหลมคมนิดๆ แบบผ่าน “อยากเอา ชีวิตฉัน แกแน่ใจ?

หยวน อหวู่มองสายตาที่น่ากลัวนั้นของหยางเฉิน ราวกับโดน สัตว์ป่าดุร้านยุคดึกดำบรรพ์จ้องอยู่ เหงื่อแตกเปียกชุ่มไปหมด

“ส่งโรงพยาบาล!

หยวน อหวตะโกนไปยังผู้คน

หยวนเพียงแค่โดนขว้างทะลุลำคอ ก็ไม่ใช่ไม่มีทางรักษาเลย แต่ถ้าส่งโรงพยาบาลช้า ยังถึงขั้นเสียชีวิตได้

ตอนนี้ทำได้เพียงประนีประนอม

“เฉินอิงจวิ้น ตายยังไง? คำถามแบบเดียวกัน ฉันไม่อยากถาม อีกเป็นรอบที่สาม! ไม่อย่างนั้นหินก้อนต่อไป ฉันไม่มีทางรับ ประกันว่าจะยิงไปที่ไหน?”

หยางเฉินมองทางหยวนเซ่าอีกครั้ง ระหว่างสองนิ้วยังคีบก้อน หินขนาดเล็กไว้ก้อนหนึ่ง

ถึงแม้ว่าเป็นแค่ก้อนหินก้อนหนึ่ง กลับทำความสยองขวัญมา ให้เขามากกว่าอาวุธใดๆ

“หยวนเซ่า เอาสิ่งที่แกรู้ พูดออกมาตามตรงให้หมด!

หยวนซื่อหวู่กัดฟันพูด

เขารู้ชัดเจนมาก ถ้าหยวนเซ่ากล้าปิดบังเรื่องใด ไม่มีทางรอดชีวิตเด็ดขาด

“เป็นพี่ชายผม หาคนมา ฆ่าเฉินซิงไห่แล้ว เขาบอกว่า นี่คือ โอกาสทองของพวกเราตระกูลหยวน ขอเพียงเฉินอิงจนตายไป ไม่เพียงสามารถทำลายการเกี่ยวดองของตระกูลซูและตระกูลเฉิ นพัง ยังสามารถยืมมือของตระกูลเฉิน มากำจัดคุณด้วย

หยวนเซ่าร้องไห้บอกว่า “เรื่องนี้ ตั้งแต่ต้นจนจบเป็นพี่ชายผม ทำคนเดียว ไม่เกี่ยวอะไรกับผมทั้งนั้น ไม่เกี่ยวกับผมจริงๆ ขอร้องคุณอย่าฆ่าผมเลยนะ! อย่าฆ่าผม!

“ก่อนหน้า ที่ซูซานเจอลอบฆ่ามาหลายครั้ง ก็เป็นเขาทำ?” หยางเฉินถามอีกทันที

“ใช่ เป็นพี่ชายผมทำเหมือนกัน พี่ผมไม่เพียงหาคนมาลอบฆ่า

ซูซาน ยังหาคนมาลอบฆ่าเฉินอิงจวิ้นด้วย แค่ไม่สำเร็จมาตลอด”

หยวนเซ่ารีบตอบกลับ

ทุกคนตระกูลหยวน ต่างทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก

เดิมทีพวกเขายังแอบหวังอยู่ส่วนหนึ่ง แต่ตอนนี้ ความหวังดับ มอดลงถึงที่สุด

“ผู้นำเฉิน เรื่องที่เหลือ ก็มอบให้คุณแล้ว!”

หยางเฉินรู้เรื่องที่ตนเองอยากรู้เรียบร้อย สำหรับจะจัดการ ตระกูลหยวนอย่างไร นั่นคือเรื่องของเฉินชิงไห่แล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ