บทที่ 183 ผมรับปากคุณ

หยางเฉินดูสงบ: “ดูเหมือนว่า แกตั้งใจให้ฉันลงมือด้วยตัวเอง ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็หักแขนขาของแกก่อนค่อยว่ากัน!!

คนของหลงซานยังไม่พุ่งเข้ามา หยางเฉินก็จับแขนของหลง

ชานไว้

“กูเป็นคนของตระกูลเว่ย แกห้ามแตะต้องฉัน!

เมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากบนแขน หลงซานก็ตะโกนด้วย

ความกลัว

“แกร๊ก!”

“อ๊ากกก…..

เสียงกระดูกหัก ยังมีเสียงคร่ำครวญอันเจ็บปวดของหลงซาน

แทบจะดังขึ้นในเวลาเดียวกัน

แต่นี่เพียงแค่จุดเริ่มต้น

ต่อจากนั้น เสียงกระดูกก็ดังติดต่อกันสามครั้ง ขาทั้งสองของ หลงซานและแขนอีกข้างหนึ่ง ก็โดนหยางเฉินหักแล้ว

เสียงคร่ำครวญอันเจ็บปวดดังขึ้นทั่วทั้งคลังสินค้า ทุกคนก็ มองดูฉากนี้ด้วยความสยดสยอง

สำหรับชายร่างใหญ่ยี่สิบคนที่หลงซานเพิ่งสั่งการให้ฆ่าหยาง เฉินตาย ในเวลานี้ทั้งหมดก็หยุดอยู่ตรงที่ระยะห่างจากหยางเฉินสิบเมตร ไม่มีใครกล้าพุ่งเข้าไป

หลังจากที่เห็นความแข็งแกร่งและฝีมือของหยางเฉิน ยังมีใคร กล้าลงมือกับเขาอีก?

หลงซานเพียงแค่ตบฉันต้าหย่งหนึ่งครั้ง เตะหนึ่งครั้ง หยางเฉ นกหักแขนขาของเขาแล้ว

นี่มันปีศาจชัดๆ!

ทั้งคลังสินค้า นอกเหนือจากเสียงคร่ำครวญอันเจ็บปวดของ หลงซานแล้ว ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดอีก ทุกคนมองไปที่หยาง เฉินด้วยความสยดสยอง

“จัดให้คนไปล่าเลียงสินค้า

ในเวลานี้ หยางเฉินมองไปทางอ้อ แล้วพูด

อู๋อถึงได้ดึงสติกลับมา รีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว และวิ่งไป

จัดให้คนลำเลียงสินค้า

และหยางเฉินก็โทรหาหมายเลขหนึ่ง

“คุณหยาง คุณตั้งใจจะคืนหวงเหอบาธ ให้ผมแล้วใช่มั้ย?”

เว่ยเงินเพิ่งจะรับสาย ก็รีบถามอย่างรวดเร็ว

ตั้งแต่หวงเหอบาธตกไปอยู่ในมือของหยางเฉิน ก็ผ่านไปแล้ว ช่วงหนึ่ง แต่เป็นเวลานานหยางเฉินก็ไม่ยอมคืนหวงเหอบารกลับ

มา

จนถึงวันนี้ เขาก็ไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับตระกูล
หยางเฉินพูดอย่างเยือกเย็น: “หลงซานเป็นคนของแกใช้ มั้ย?”

เขาจําได้อย่างชัดเจน ครั้งก่อนเว่ยเซนเตรียมจะเอาไดนาสตี้ คลับแลกหวงเหอบารกับเขา

เว่ยเงินรู้สึกถึงน้ำเสียงที่ไม่ดีของหยางเฉิน รีบพูดอย่าง รวดเร็ว: “เป็นคนของผม ไอ้สารเลวนี้ คงจะไม่ใช่ว่าทำให้คุณ หยางขุ่นเคืองใจนะ?”

“ภายในยี่สิบนาที แกมารับคน ที่คลังสินค้าถนนเหยียนเหอที่ นอกเมืองเหนือ

ทันทีที่เสียงลดลง หยางเฉินก็วางสายทันที

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ใบหน้าของเว่ยเงินเต็มไปด้วย ความโกรธ หลงซาน เย็ดแมร่ง!”

เดิมทีเขาก็หนักใจเพราะเรื่องของหวงเหอบาธแล้ว คาดไม่ถึง หลงซานก็ไปหาเรื่องหยางเฉินอีก สิ่งที่สำหรับเขา เทียบเท่ากับ เกิดเรื่องร้ายซ้ำขึ้นมาอีก ในขณะที่ยังเดือดร้อน เขาไม่ชักช้า รีบ ไปที่นอกเมืองเหนือ

อีกด้านหนึ่ง ฉันต้าหย่งขับรถมาถึงที่โรสการ์เด้นวิลล่าเขต แล้ว ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยขวางไว้ไม่มีบัตรผ่าน ไม่ ได้รับอนุญาตให้เข้าไป

ฉันต้าหย่งทำได้เพียงโทรหาจ้าวหัว แต่เขาโทรไปหลายสาย จ้าวหัวก็ไม่รับ สิ่งนี้ทำให้เขาทั้งโกรธทั้งกังวล
ผ่านไปสิบนาที เขาโทรไปหลายร้อยสายแล้ว ในที่สุดจ้าวหัว รับสาย

“ประธานฉิน ผมไม่รับสายของคุณคงจะยุ่งอยู่ไม่ว่าง ถึงยังไง คุณก็เป็นผู้จัดการใหญ่ของบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ ทำไมถึง ไม่รู้แยกแยะขนาดนี้?”จ้าวหัวพูดอย่างไม่พอใจ

“จ้าวหัว ผมอยู่ที่หน้าประตูโรสการ์เด้นวิลล่าเขตแล้ว คุณรีบ ออกมาเถอะ!”

ฉันต้าหย่งไม่มีเวลาถือสากับเขา

“รอฉันทานอาหารแล้วค่อยว่ากัน!”

จ้าวหัวพูดจบก็วางสาย

เมื่อได้ยินเสียงสัญญาณไม่ว่างดังมาจากลำโพง ฉินต้าหย่ง เต็มไปด้วยความโกรธ ต่อยลงไปที่พวงมาลัยหนึ่งหมัด กัดฟัน พูด: “สารเลว!”

หลังจากรอไปแล้วครึ่งชั่วโมง จ้าวหัวถึงได้เดินออกมาอย่าง เชื่องช้า

“จ้าวหัว คุณรีบโทรหาหลงซาน ให้คนของเขาหลีกทาง ให้ คลังสินค้าขนส่งสินค้าออกไปก่อน

เมื่อเห็นจ้าวหัว ฉันต้าหญิงก็ก้าวหน้าไปเร่งอย่างรวดเร็ว

“ประธานฉิน ขอความช่วยเหลือก็ต้องมีท่าทีของการขอความ ช่วยเหลือ ท่าทางของคุณ ฉันไม่มีทางช่วยเหลือคุณ
จ้าวหัวกล่าวด้วยการเยาะเย้ย

ฉันต้าหย่งสูดหายใจเข้าลึกๆ: “จ้าวหัว คุณใจกว้างไม่ถือสา ความผิดของผู้น้อย ผมขอร้องคุณ โทรหาหลงซานก่อน เรื่องอื่น รอไปถึงที่คลังสินค้า ค่อยว่ากัน คุณว่า แบบนี้ได้มั้ย?”

“ฮ่าๆ!”

จ้าวหัวหัวเราะเสียงดัง “เห็นแก่ท่าทีที่จริงใจขนาดนี้ของ ประธานฉิน ให้ผมช่วยคุณไม่ใช่ว่าก็จะไม่ได้

“คุณยังต้องการอะไรอีก?”

ฉินต้าหย่งกัดฟัน

“ผมต้องการตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ ตราบใดที่คุณสามารถหา วิธีพูดโน้มน้าวท่านประธาน ให้ผมรับตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ของ บริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ ผมก็ยินดีออกหน้า แน่นอนว่า คุณ สามารถเป็นรองประธานได้” ในที่จ้าวหัวก็พูดเป้าหมายของตัว เองออกมา

จนถึงขณะนี้ ฉันต้าหย่งถึงได้เข้าใจว่าเป้าหมายของจ้าวคือ ตำแหน่งของผู้จัดการใหญ่

เขาไม่โง่ ในไม่ช้าก็เข้าใจว่า ทำไมหลงซานถึงได้ปรากฏตัว ขึ้นที่คลังสินค้าของบริษัท และยังยืนกรานจะคุยกับจ้าวหัว ทุก อย่างนี้ มีความเป็นไปได้ว่า เป็นฝีมือของจ้าวหัว

“ได้ ผมรับปากคุณ!!”
ฉินต้าหย่งกัดฟันพูด

ได้รับคำสัญญาของฉันต้าหย่งแล้ว จ้าวหัวดูได้ใจ

เขาเดินไปที่เบาะหลัง และพูดอย่างเจ้าเล่ห์ว่า: “รองประธาน ฉิน ตอนนี้ คุณควรที่จะเปิดประตูรถให้ผมได้แล้วใช่มั้ย?”

ในใจของฉันตาหย่งเต็มไปด้วยความลำบากใจ แต่จําเป็น ต้องทำตามที่จ้าวหัวบอก ทั้งๆที่เขาเป็นผู้จัดการใหญ่ แต่จ้าวหัว กลับเหมือนจะเป็นเจ้านายของเขา

“ตอนนี้ คุณสามารถที่จะโทรหาหลงซานได้แล้ว ให้เขาหลีก ทางก่อน ให้คนงานลำเลียงสินค้าได้แล้วใช่มั้ย?

หลังจากที่ฉันต้าหย่งรอจ้าวหัวขึ้นรถ เขาถึงได้นั่งที่เบาะคนขับ และพูดไปด้วยขับรถไปด้วย

“ไม่ต้องรีบร้อน รอถึงคลังสินค้าค่อยว่ากัน!”

จ้าวหัวพูดด้วยรอยยิ้มราบเรียบ

“จ้าวหัว คุณล้อผมเล่นเหรอ?”

ฉันต้าหย่งเบรกอย่างฉับพลัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ

เหตุผลที่เขายอมรับคำขอที่ไม่สมเหตุผลของจ้าวหัว ก็เพื่อ สามารถให้คลังสินค้าสามารถขนส่งสินค้าได้ตามปกติ แต่ตอนนี้ จ้าวหัวกลับบอกว่ารอถึงคลังสินค้าค่อยว่ากัน

“เชี่ย!”

เบรกอย่างกะทันหัน ศีรษะของจ้าวหัวก็กระแทกไปที่เบาะหน้าเงา แกแมวงเกลียว เทยเจนวย ตอนนแกเป็นคนของวงเท ฉันช่วยทำธุระให้ทุกอย่างขึ้นอยู่กับฉัน ถ้าหากแกยังเซ้าซี้อีก จะลงรถเดี๋ยวนี้!”

“เฮือก!”

ฉินตาหย่งหายใจเข้าลึกๆ พยายามระงับความโกรธของตัว เองอย่างเต็มที่ โดยไม่พูดอะไร และสตาร์ตรถใหม่แล้วจากไป

ในแววตาของจ้าวหัวเฉียบคมเล็กน้อย หยิบโทรศัพท์ออกมา กดปุ่มส่งข้อความ: “เรื่องราวจัดการเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้พวก คุณก็ไปที่คลังสินค้าของบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ!”

หลังจากที่กดข้อความเสร็จ จ้าวหัวได้ส่งตรงไปยังกลุ่มผู้ บริหารระดับสูงทั้งห้าที่ถูกไล่ออกพร้อมกับเขา

ผู้บริหารระดับสูงหลายคนได้รับข้อความจากจ้าวหัว ก็ดีใจ มาก แต่ละคนพูดอย่างตื่นเต้น “แม้ว่าจะใช้เงินไปห้าแสน แต่ยัง สามารถกลับไปที่บริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ ก็ถือว่าคุ้มค่า แล้ว!”

“วางใจเถอะ จ้าวหัวรับปากแล้ว รอเขาได้เป็นผู้จัดการใหญ่ ก็ จะคิดหาวิธีเอาเงินก้อนนี้คืนกลับมา

“ถูกต้อง ครั้งนี้ ในที่สุดประธานจ้าวไม่ได้ทำให้พวกเราผิด หวัง”

“จากนี้ไป ต่อให้ฟ้าจะถล่มลงมา ผมก็จะตามประธานจ้าวต่อไป!

ผู้บริหารระดับสูงหลายคน รวมตัวอยู่ด้วยกันตั้งนานแล้ว รอข่าวคราวจากจ้าวหัว และ

ในเวลานี้ได้รับข้อความของจ้าวหัว ในที่สุดพวกเขาก็ถอน หายใจด้วยความโล่งอก ยังไม่รอให้จ้าวหัวได้รับตำแหน่ง พวก

เขาก็เปลี่ยนมาเรียกประธานจ้าวแล้ว

ในเวลาเดียวกัน คลังสินค้าของบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ หลงซานโดนหักแขนขาแล้ว และนอนอยู่ข้างๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ