The king of War

บทที่ 11 เจ็บปวดมากมาย



บทที่ 11 เจ็บปวดมากมาย

จินซีหน้าตาหม่นหมอง เมื่อวานหลังจากที่ไม่หยางเฉินไป ลูกสาว ก็เอาแต่ร้องไห้งอแงบอกว่าจะหาคุณพ่อ

ตอนแรกเธอยังรู้สึกเสียใจเล็กน้อย กลัวว่าลูกสาวที่รอคอยพ่อ ที่กลับมาแล้วก็ต้องจากไปอีก แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ในขณะที่เธอ ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาด้วยตนเอง หยางเฉินกลับโผล่มา

ท่าทางของหยางเฉินที่ไม่เกรงกลัว เหมือนกับว่าไปสะกิดจุด อ่อนสักที่ในใจเธอ ในใจกระตุกไปที่หนึ่งอย่างแรง

“แกเป็นใคร? ถึงได้กล้าบุกเข้ามาในห้องประชุมตระกูลฉิน ของฉัน รปภ.ละ? จับมันโยนออกไปเดี๋ยวนี้!

นายท่านตอนนี้หยางเฉินไม่ได้ ปีนั้นหยางเงินก็ไม่ค่อยได้ เจอกับดนตระกูลฉินสักเท่าไหร่ สักพักก็ห้าปีผ่านไปแล้ว พวกเขา จะจําได้ในทันทีได้ยังไงกัน?

“คุณปู่ครับ มันก็คือหยางเฉิน มันคือไอ้ขยะเมื่อห้าปีก่อนหลัง จากที่แต่งงานกับฉันได้ไม่นานก็หายไปคนนั้นครับ

แต่ฉันเฟยที่ได้ข่าวว่าหยางเฉินกลับมาแล้ว จึงจำได้ในทันที มองฉันอย่างหาสนุกสนาน

ตอนนี้นายท่านถึงนึกขึ้นได้ว่าหยางเฉันคือใคร ดวงตาจ้อง มองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า นอกจากท่าทางที่อยู่ไม่เหมือนเดิม อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ก็ยังเป็นการแต่งตัวที่ดูจนเหมือนเดิม

ถึงแม้ว่าฉันจะอยากมีคนที่แบกรับปัญหาด้วยกัน แต่หยาง เฉินปรากฏตัวตอนนี้ จะยิ่งทำให้เรื่องวุ่นวายมากขึ้น เธอโมโห “ใครให้นายมา?”

จินซีคิดร้ายกับตัวเขา หยางเฉินนั้นไม่แปลกใจ ถ้าหากว่าเพิ่ง กลับมาก็ได้รับการยอมรับจากฉินซี งั้นการยอมรับจากฉันก็ดู จะไร้ค่าเกินไป?

ตอนนี้นายท่าน โบกมือห้ามฉันพูด สายตาจ้องไปที่หยางเฉิน “ที่แท้ก็ขยะอย่างแกนี่เอง ปีนั้นที่ทำลายชื่อเสียงตระกูลฉินของ ฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะแก ตระกูลฉินก็คงได้ขึ้นเป็นตระกูลระดับหนึ่ง ของเจียง โจวแล้ว ไม่คิดเลยว่าแกยังจะกล้ากลับมา

สายตาหยางเฉินประกายความคมแวบหนึ่ง แล้วพูดว่า “ผม ทำลายชื่อเสียงตระกูลฉิน? ความจริงเป็นยังไง ผู้นำตระกูลฉิน อย่างม่าน ไม่รู้หรอครับ?”

หม่าชาวสืบเรื่องของเมื่อปีนั้นมาอย่างละเอียดแล้ว ทั้งหมดก็ เพราะตระกูลฉินที่อยากได้ซานเรือกรุ๊ป จึงจัดแสดงขึ้นมาเองทั้ง นั้น

ถ้าไม่ใช่เพื่อฉินซี ตระกูลฉันคงจะล่มสลายตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว

“แกพูด วอะไร?”

นายท่านโมโห ฟาดมือลงกับโต๊ะ แล้วเด้งตัวลุกขึ้น สายตา เต็มไปด้วยความโกรธ
เพราะอารมณ์แปรปรวน อยู่ดีๆนายท่านก็ได้หนัก ร่างกายล้ม

“คุณปู่ตะ!”

ฉิน รีบพุ่งเข้าไป แต่ว่าฉันเฟยไปถึงก่อนเธอแล้วพยุงนาย

ท่านไว้

หลีกไป!

ฉันเฟย โมโห “ยังมีหน้าเรียกคุณปู่อีก? แกให้ผัวขยะมา เพื่อ จงใจมาทำให้คุณโมโหใช่มั้ย?

“ถ้านายท่านเป็นอะไรไป พวกเราไม่มีทางปล่อยพวกแกไป

แน่

“ห้าปีก่อนก็เพราะเรื่องอื้อฉาวที่พวกแกทำ ทำให้ตระกูลฉิน อับอาย ห้าปีหลัง พวกแกยังจะอยากทำให้นายท่านตายใช่มั้ย? ทำให้ตระกูลฉินล่มสลาย

“จากที่ฉันดู พวกแกทั้งบ้าน ก็คือตัวกาลกิณี สมควรถูกไล่ออก จากตระกูลฉิน ชาตินี้อย่าได้ก้าวเข้าบ้านตระกูลฉินอีก”

ฉันเสียสละมากมายเพื่อตระกูล รวมทั้งชานเรือกรุ๊ปที่ควรจะ เป็นเพียงแค่ของเธอยังถูกยึดมาให้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูล แต่ วันนี้กลับกลายเป็นการทำให้เสียญาติพี่น้อง

มองดูร่างกายที่ทรุดลงของฉัน หยางเฉินรู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก

อารมณ์โมโหของนายท่านก็ค่อยๆสงบลง มองดูฉินซีแล้วพูด “ฉินซี ความอับอายของตระกูลฉิน มันเกิดขึ้นเพราะเธอมาแต่ แรก ตอนนี้เยี่ยนเงินกรุ๊ปก่อตั้งสาขาที่เจียงโจว มีเพียงแค่ได้ สัญญาร่วมธุรกิจของพวกเขา ตระกูลฉินถึงจะมีทางขึ้นเป็น ตระกูลเศรษฐีระดับหนึ่งได้ ตอนนี้มีเพียงแค่เธอแต่งงานกับ ตระกูลหวัง พวกเราถึงจะมีความหวังที่จะได้ร่วมทำสัญญากับ เยี่ยนเงินกรุ๊ป ถ้าเธอไม่แต่งงานกับคุณชายใหญ่ตระกูลหวัง เธอ ก็หาวิธีเซ็นสัญญาร่วมธุรกิจมาให้ได้ ไม่อย่างนั้น พวกเธอทั้ง บ้านก็รอถูกไล่ออกจากตระกูลได้เลย! ”

ได้ยินคำพูดของนายท่าน ฉันซีหน้าซีด

แม้แต่เศรษฐีอันดับต้นของเจียงโจวยังไม่แน่เลยว่าจะได้เห็น สัญญากับเขียนเฉินกรุ๊ป แล้วเธอจะทำได้ยังไง?

“คุณปู่คะ หนู…”

ฉันกำลังจะปฏิเสธ หยางเฉินที่อยู่ข้างตัวเธอก็พูดขึ้นว่า ภารกิจนี้ พวกเราตกลง!

จินเฟยดีใจขึ้นทันที ใบหน้าล้อเลียน “เสี่ยว อย่าหาว่า ตระกูลรังแกเธอ นี่เป็นภารกิจที่สามีเธอยอมรับเอง ถึงแม้ตอนนี้ เธอจะอยากเปลี่ยนใจก็สายไปแล้ว!

“นี่เป็นภารกิจที่ไม่สามารถสำเร็จแท้ๆ ยังกล้าตอบรับ เป็นขยะอย่างที่ลือจริงๆ สายเลือดในตระกูลบางคนนินทา

อีกหนึ่งเป็นธุรกิจในเครือของเศรษฐีอันดับต้นแห่งเย็นๆ อีก หนึ่งเป็นธุรกิจของตระกูลระดับกลางๆ ในเจียงโจว ความแตก ต่างมากขนาดนี้ เยี่ยนเงินกรุ๊ปจะตอบตกลงร่วมธุรกิจกับซานเห อกรุ๊ปได้ยังไงกัน?

“พอแล้ว การประชุมในวันนี้จบลงเพียงเท่านี้!

นายท่านพูดแล้วลุกขึ้นเตรียมออกไป สายตาก็หันไปมอง หยางเฉินอีกครั้ง “สามวัน ฉันให้เวลาแกเพียงสามวัน ถ้าหากท่า ภารกิจไม่สำเร็จ พวกแกก็ออกจากตระกูลฉันไปซะ!”

นายท่านหันหลังเดินจากไป ทุกคนต่างก็มองดูฉินซีด้วยสีหน้า ที่สมน้ำหน้า

“ฮ่าๆ ฉินซี เธอจะเอาอะไรมาแข่งกับฉัน? ฉันเป็นถึงสายเลือด โดยตรงของตระกูลฉิน ในสายตาของนายท่าน มีเพียงฉันที่จะ เป็นอนาคตของตระกูล หลังจากนี้สามวัน ฉันจะรอหัวเราะเยาะ พวกเธอที่ถูกไล่ออกจากตระกูล! ฮ่าๆ…….

“ใช่แล้ว ก็แค่ลูกสาวนอกสมรส ยังคิดจะอยากแย่งอำนาจกับ เสี่ยวเฟย? ไม่เจียมตัวเลยสักนิด

“เสี่ยวเฟย ฉันอยู่ฝ่ายเธอมาตลอดนะ ถ้านายสืบทอดตำแหน่ง ท่านประธานแล้ว อย่าลืมฉันละ!”

“ใช่แล้ว เสี่ยวเฟย พวกเราสนับสนุนนาย!
ไม่นาน ฉันเฟยก็ออกไปจากห้องประชุมหลังจากที่ทุกคนล้อม รอบเอวใจเขา เหลือเพียงหยางเฉินและฉัน

“เซี๊ยะ” ฉินซีฟาดมือลงบนใบหน้าของหยางเฉิน

เมื่อหยางเฉินเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาของฉัน ความ

โมโหในใจก็หายไป

“เสี่ยวซี ฉัน….…….”

หยางเฉินกำลังจะพูดแต่ก็ถูกฉันตัดบท “ฉันยอมรับว่าเรื่อง เมื่อห้าปีก่อนนายเองก็เป็นผู้ถูกกระทำ แต่นายเอาเงินห้าแสน คุณพ่อให้จากไป ถือซะว่าเป็นการชดเชยให้นาย นายไม่เต็มใจ แต่งงานกับฉัน ทําไมถึงไม่บอกแต่แรก? เพิ่งแต่งงานนายก หายตัวไปห้าปี นายรู้มั้ยว่าฉันแบกรับเรื่องราวมากเท่าไหร่? ฉัน กลายเป็นอย่างนี้แล้ว ทำไมนายยังจะแก้แค้นฉัน? นายบอกฉันสิ ว่าทําไม?”

นํ้าตาฉิน หยดลงพื้นทีละเม็ดเต็มไปหมด

ในใจหยางเฉินเจ็บปวดมาก เข้าไปจับไหล่ทั้งสองข้างของฉัน ไว้แน่น “ฉันไม่ได้เอาเงินของพ่อเธอไปจริงๆ และฉันก็ไม่เคยคิด ที่จะแก้แค้นเธอ ที่กลับมาครั้งนี้ก็เพื่อชดเชยให้กับเธอและ ลูกสาว ได้โปรดเชื่อใจฉัน ฉันไม่มีทางทำร้ายเธอแน่นอน”

“หุบปากเดี๋ยวนี้! นายไม่เหมาะที่จะพูดถึงลูกสาวของฉัน!

จีนผลกหยางเฉินออก ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา “ในเมื่อนาย ไม่ได้มาเพื่อแก้แค้น แล้วทำไมยังยอมตกลงรับภารกิจนั้นในที่ประชุมของตระกูล? มันเป็นภารกิจที่ไม่สามารถทําได้สําเร็จด้วย

ซ้ำ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ