บทที่ 454 ตายในที่ห่างไกลจากบ้านเกิด

“ฉันไม่ยอมแพ้แน่นอน!

ดวงตาของตงเชยเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ตามที่เขาพูด สัญญาว่าจ้างระหว่างเขากับตระกูลหวงได้สิ้นสุด ลงแล้ว ถ้าไม่ใช่หยางเฉิน บางทีเขาอาจจะต่ออายุสัญญากับ ตระกูลหวงต่อไป

แต่ตอนนี้ แม้จะต้องตาย เขาจะไม่ทำงานเพื่อตระกูลหวงอีก ต่อไป

ที่จริงเขาก็อายุมากแล้ว และไม่มีเวลามากพอที่จะหาโอกาส ได้เป็นปรมาจารย์

การได้พบกับหยางเฉิน เป็นโอกาสเดียวของเขา

ตอนนี้ตระกูลหวงต้องการฆ่าหยางเฉิน นี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เขาจะติดตามตระกูลหวงต่อไปได้อย่างไร และไปทำให้บุคคลที่ ดำรงอยู่อย่างน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ขุ่นเคืองใจได้อย่างไร?

และหยางเฉิน ได้พาเกาสงจากไปแล้ว

เกาสงเดินตามหลังหยางเฉินอย่างหวาดกลัว เขาไม่รู้ว่าหยาง เฉินจะพาเขาไปที่ไหน และไม่รู้ว่าทำไมหยางเฉินต้องพาเขาไป แค่รู้ว่า คงจะไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน

แต่สิ่งที่โชคดีก็คือ ตอนนี้หยางเฉินไม่ฆ่าเขาแน่นอน
ขอเพียงไม่ตาย ก็จะมีโอกาสเสมอ!

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง รถก็แล่นเข้าสู่คฤหาสน์หนึ่ง

“คุณหยาง ท่านมาได้ไง?

กวนเสวซงเห็นหยางเฉิน ทำสีหน้าประหลาดใจ

ในตอนนี้ กวนเสว่างเป็นผู้ดูแลตระกูลกวนอย่างเป็นทางการ กวนเจิ้งซานเกษียณอายุเพื่อพักฟื้นอยู่ที่บ้าน ภายในคฤหาสน์ ตระกูลกวน ล้อมที่ดินแปลงเล็กๆไว้ ใช้ปลูกผักและดอกไม้ เพื่อ เพลิดเพลินกับความสุข

“นี่คือพ่อบ้านตระกูลหวงในแปดตระกูลแห่งเยี่ยน จะอยู่ใน ตระกูลกวนชั่วคราว เฝ้าดูเขาให้ดีๆ ถ้าให้เขาหนีไป คุณต้องรับ ผิดชอบ!”

หยางเฉินพูดอย่างเคร่งขรึม

เมื่อได้ยินเช่นนั้น กวนเสว่างสีหน้าเปลี่ยนไปทันที และชาย ชราที่มีหน้าตาขี้เหร่คนนี้ ที่แท้ก็เป็นหนึ่งในแปดตระกูลแห่งเยี่ยน ตู พ่อบ้านตระกูลหวง

“คุณหยางไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาก้าวเท้าออกจาก ตระกูลกวนแน่นอน!”

กวนเสว่างเข้าใจความหมายของหยางเฉิน ต้องการจับชาย ชราคนนี้กักขังไว้ในบ้าน

“ไม่ต้องไปจริงจังกับเขานัก ถ้ากล้าตุกติก ก็ฆ่าได้เลย!” หยางเงินเดือนอีกครั้ง

สีหน้าเกาสงเปลี่ยนไปทันที เดิมที่คิดไว้ว่ารอให้หยางเฉินจาก ไปแล้ว คิดหาวิธีพยายามบีบบังคับและหลอกล่อ ให้พ่อบ้านกวน ปล่อยเขาออกไป ตอนนี้ดูเหมือนว่า มันจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เลย

“ครับ คุณหยาง!” กวนเสวยงตอบอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกัน ในใจเขาก็ตื่นตระหนก แม้แต่พ่อบ้านของ ตระกูลหวง ก็ถูกกักขังอยู่ในบริเวณบ้าน และยังมอบให้พ่อบ้าน กวนเป็นคนรับผิดชอบ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า หยางเฉินมีความไว้ วางใจต่อพ่อบ้านกวนมากแค่ไหน

หลังจากสั่งเรื่องเกาสงเสร็จแล้ว หยางเฉินก็จากไปทันที

ในเวลาเดียวกัน ข่าวใหญ่ที่ทำให้ทั่วเขียนตกตะลึง ก็แพร่ กระจายไปทั่วเยี่ยนตู พ่อบ้านของตระกูลหวงหนึ่งในแปดตระกูล แห่งเยี่ยนตู ได้เสียชีวิตในต่างแดน!”

ทันทีที่ข่าวนี้ถูกเผยแพร่ ผู้คนในเยี่ยนดูต่างตกตะลึง ทุกที่ กำลังคุยกันถึงเรื่องนี้

“เกาสงเสียชีวิตแล้วเหรอ! ว่ากันว่า ตระกูลหวงมีทุกอย่างที่ เป็นอยู่ทุกวันนี้ สิ่งที่ขาดไม่ได้คือเกาสง แม้แต่หวงเทียนเชิงผู้นำ ตระกูลหวงในวันนี้ ก็ได้รับความช่วยเหลือจากเกาสง ในบรรดา ทายาทตระกูลหวงหลายคน สามารถโดดเด่นกว่าใครๆ

“มีข่าวลือนี้จริงๆ เป็นเกาสงที่ทำผลงานให้กับหวงเทียนเชิงตอนนี้เกาสงตายแล้ว คิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่ของหวงเทียนเชิง คงจะลําบาก”

“แต่เดิมคนที่เคยแย่งชิงตำแหน่งเจ้าบ้านกับหวงเทียนเชิง ยัง มีอีกสองคน และหวงเทียนเชิงเป็นหนึ่งในสามคนนี้ ที่มีความ หวังน้อยที่สุดในการแย่งชิงตำแหน่งเจ้าบ้าน แต่ต่อมาเป็นเพราะ เกาสง จึงได้กลายเป็นเจ้าบ้านตระกูลหวง”

“ในกรณีนี้ ตระกูลหวงจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงแน่นอน”

ความสำคัญของเกาสงที่มีต่อหวงเทียนเชิงนั้น ไม่ต้องอธิบาย ก็เข้าใจชัดเจน นี่เป็นสิ่งที่ทุกคนทราบกันดีอยู่แล้ว

ตอนนี้ได้ข่าวเกาสงเสียชีวิตในต่างแดน แค่คิดก็นึกภาพออก ว่าจะเกิดความโกลาหลแค่ไหน

บางตระกูลที่มีความแค้นกับตระกูลหวง ก็พร้อมที่จะ เคลื่อนไหว กำลังเฝ้าดู รอคอยตระกูลหวงสู้กันเอง และไม่แน่ อาจไม่ต้องไปสู้พวกเขาก็พ่ายแพ้กันเอง

เยี่ยน คฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีสไตล์ย้อนยุค มีคฤหาสน์แบบ เดี่ยวๆหลายหลัง

ในบรรดาคฤหาสน์ที่ใหญ่ที่สุด มีร่างสูงอายุ นั่งอยู่ที่ตำแหน่ง หัวหน้า และด้านข้างทั้งสองข้าง นั่งอยู่หลายคน

“เจ้าบ้าน คุณควรให้คำอธิบายแก่พวกเรา เกิดอะไรขึ้นกับเกา สง?”
ชายชราที่ไว้เคราเป็นจุกที่คาง ซึ่งอยู่ข้างๆหวงเทียนเชิง ถาม ด้วยท่าทางไม่เป็นมิตร

“หวงเทียนหยา ฉันได้พูดไว้อย่างชัดเจนแล้วว่า เกาสงยังไม่ ตาย นี่เป็นสิ่งที่คนอื่นต้องการกดดันตระกูลหวงของเรา จงใจ เผยแพร่ข่าวเท็จ ทำให้ภายในตระกูลหวงของพวกเราต้องต่อสู้ กันเอง เพื่อจะได้หาโอกาสจัดการกับพวกเรา

หวงเทียนเชิงพูดด้วยความโกรธ

เขาเป็นเจ้าบ้านตระกูลหวงมาหลายปีแล้ว และทุกครั้งที่ ตระกูลหวงเจอวิกฤติ พี่น้องของเขา จะมาหาเรื่องตลอด

หวงเทียนหยาเป็นพี่ชายคนที่สองของเขา และเป็นคนที่แข่ง ขันเพื่อชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลหวงกับเขา

“เจ้าบ้าน คำอธิบายของคุณเหตุผลไม่เพียงพอ ตอนนี้ข่าวได้

แพร่กระจายไปแล้ว คุณยังบอกด้วยว่านี่เป็นข่าวลวงที่คนอื่น

จงใจปล่อย ถ้างั้นฉันถามคุณ เกาสงอยู่ไหน?”

“ขอเพียงคุณสามารถทำให้เขาปรากฏตัวในตอนนี้ และให้ เกาสงออกมาแก้ไขปัญหานี้โดยตรง จะยังมีเหตุการณ์ที่มีคนมา ตำหนิติถามอยู่หรือไม่?

หวงเทียนหยาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา พูดไปพูดมา ก็คือ ต้องการให้เกาสงออกมา

“ฉันบอกแล้ว ฉันวางแผนให้เกาสงออกไป ทำงานภารกิจลับ เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง และตอนนี้จะให้ใครรู้ไม่ได้!” หวงเทียนเชิงพูดอย่างโกรธเคือง

ไม่ว่าคนอื่นจะพูดอย่างไร เขาก็ยืนกรานเช่นนี้

“ฮ่ม!”

หวงเทียนหยาทุบโต๊ะ และลุกขึ้น “หวงเทียนเชิง ถึงตอนนี้แล้ว นายยังจะหลอกพวกเราอีกหรือ?”

“ในเมื่อนายบอกว่าเกาสงถูกส่งไปทำภารกิจ ถ้างั้นนายบอก พวกเรา ส่งไปทำภารกิจอะไร?”

“อย่าเอาเหตุผลไร้สาระมาหลอกพวกเราเลย แน่นอน ถ้านาย คิดว่า คนเก่าแก่อย่างพวกเรา จะทำลายผลประโยชน์ของตระกูล นายสามารถเลือกที่จะไม่บอกพวกเรา”

หวงเทียนหยาไม่ไว้หน้าหวงเทียนเชิง แม้แต่เจ้าบ้านก็ไม่ยอม เรียกแล้ว

“หวางเทียนหยาพูดถูก เรื่องนี้ คุณต้องให้คำอธิบายแก่พวก เรา!”

“ใช่ ต้องอธิบายให้พวกเราฟัง!”

“ถ้าไม่อธิบายให้ชัดเจน ถ้างั้นคุณก็ออกจากตำแหน่งเจ้า บ้าน!”

ชั่วขณะ ทุกคนก็โกรธ และคำพูดก็ไม่สุภาพเลย

สีหน้าหวงเทียนเชิงดูแย่มาก คนเหล่านี้ไม่ได้มาปรึกษาหารือ กันแล้ว แต่กําลังบีบให้ออกจากตำแหน่ง
ถ้าเขาไม่สามารถทำให้เกาสงออกมาพูด เกรงว่าคนพวกนี้ จะ ต้องไล่เขาออกจากตำแหน่งเจ้าบ้านแน่นอน

เนื่องจากคนในสถานที่นี้ทั้งหมด เป็นสมาชิกของกลุ่มผู้อาวุโส ของตระกูลหวง ร่วมกันควบคุมอำนาจของตระกูลหวง เมื่อพวก เขาร่วมมือกัน ก็มีคุณสมบัติที่จะถอดตำแหน่งเจ้าบ้านของเขาได้

“ให้เวลาฉันหนึ่งวัน พรุ่งนี้ในเวลานี้ ฉันจะบอกแผนการของ ฉันให้พวกคุณทราบ!

หวงเทียนเชิงพูดออกทันที ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “แน่นอน ถ้า พวกคุณยืนยันจะบีบบังคับฉัน ก็อย่าโทษฉันที่ทำตัวไม่สุภาพ อย่าลืมว่า ฉันเป็นเจ้าบ้านตระกูลหวง!”

แม้ว่าผู้อาวุโสของตระกูลหวงจะมีอำนาจ แต่ยังไงหวงเทียน เชิงก็เป็นเจ้าบ้านของตระกูลหวง

หวงเทียนเชิงพูดขนาดนี้แล้ว หากพวกเขายังบีบคั้นต่อไป มัน ก็มากเกินไปจริงๆ

เมื่อเรื่องราววุ่นวายใหญ่โตขึ้น ตระกูลหวงทั้งหมด อาจตกอยู่

ในภาวะวิกฤติ

“โอเค ก็อย่างที่คุณบอก ให้เวลาคุณหนึ่งวัน ถ้างั้นพวกเราจะ ให้เวลาคุณหนึ่งวัน พรุ่งนี้ในเวลานี้ หากคุณไม่สามารถแก้ไข ปัญหาความคิดเห็นที่คนในสังคมพูด ก็ถอนตัวจากตำแหน่งเจ้า บ้านเอง!”

หวงเทียนหยาพูดเสียงเย็นชา แล้วสะบัดแขนเดินออกไป