บทที่ 459 ผมอยากมาสู่ขอ

“ลูกชาย!”

เสียงร้องตะโกนที่เศร้าสลดเสียงหนึ่งดังขึ้นทั่วทั้งห้องโถงงาน เลี้ยงในทันใด นี่ถึงดึงทุกคนจากความรู้สึกตื่นตกใจกลับมาได้

ชายวัยกลางคนที่สวมชุดสูทคนหนึ่ง บนหน้าอกยังติดดอกไม้ สดช่อหนึ่งไว้ พุ่งเข้ามาแบบเดินโซซัดโซเซ

เรียกหวังไห่ว่าลูกชาย สถานะของผู้ชายคนนี้ ชัดแจ้งออกมา ให้เห็นแล้ว

ลูกชายคนโตของตระกูลหวัง บิดาของหวังไห่ หวังหงเรียน

วันนี้คนที่จะแต่งงานกับอ้ายหลิน เป็นลูกชายอีกคนหนึ่งของ

เขา

วันมงคลสมรสของลูกชายคนหนึ่ง คาดไม่ถึงจะกลายเป็นวันที่ น่าโศกเศร้าของลูกชายอีกคนหนึ่ง

ยังเป็นวันที่ความโศกเศร้าและความปลื้มปีติผสมปนเปกัน

เสียจริง!

“แก……แกกล้าฆ่าลูกชายฉันเลยเหรอ!”

“แกต้องตาย แกต้องตายแบบอนาถมาก!”

“ฉันจะกินเลือดของแก กินเนื้อของแกด้วย!!
หวังหงเซียนกอดศพของหวังให้ไว้ กัดฟันแน่นพูดขึ้นมา เสียง เศร้าสลดอย่างยิ่ง บนหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธมหาศาล

ถ้าเป็นไปได้ เขาคงฆ่าหม่าชาวอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย เพื่อ แก้แค้นให้ลูกชายของตนเอง

หยางเฉินไม่สงสัยสักนิดเดียว ถ้าเขาและหม่าชาวเป็นเพียง

แค่คนธรรมดา หวังหงเชียนคงทำแบบนี้ไปแล้วจริงๆ

ในสายตาของหวังหงเซียนถูกจิตอาฆาตแค้นที่รุนแรงปกคลุม เต็มที่ไปหมด

ถ้าสายตาสามารถฆ่าคนให้ตายได้ อย่างนั้นหยางเฉินและ หม่าชาวคงโดนเขาฆ่าตายไปนับครั้งไม่ถ้วนตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ต้นจนจบ หยางเฉินเหมือนเป็นคนนอกเหตุการณ์คน

หนึ่ง นั่งอยู่ตรงนั้นอย่างหน้าตาไร้อารมณ์ เพียงแค่มีบางที่ยก

ถ้วยชาพอร์ซเลนขึ้นมา ดื่มหมดถ้วย ในทีเดียว จากนั้นหม่าชาว

จะรีบเทให้เต็มทันที

ที่เขามาวันนี้ เพียงเพื่อสนับสนุนหม่าชาวและอ้ายหลิน ขอ เพียงหมาผ่านการรับมือไปได้ เขาก็ไม่คิดจะออกหน้า

“พ่อหนุ่ม สรุปนายเป็นใครกัน?”

“นึกไม่ถึงจะกล้าฆ่าคนในงานมงคลสมรสของพวกเราตระกูล อ้ายและตระกูลหวัง พวกนายคิดจะอาศัยแค่กำลังพวกนายสอง คน มาต่อต้านตระกูลใหญ่สองแห่งอย่างพวกฉันเหรอ?”

“ถ้าวันนี้พวกนายให้คำอธิบายไม่ได้ งั้นก็อย่าคิดจะเดินออกไปจากโรงแรมเยี่ยม สักก้าวเดียว!”

เวลานี้ เป็นภาพของชายวัยกลางคนลุกขึ้นมาแล้ว ที่หน้าอก ติดดอกไม้สดช่อหนึ่งเหมือนกัน มองทางหยางเฉินและหม่าชาว ด้วยหน้าตาเคร่งขรึมพูดขึ้นมา

เขาบอกว่าตระกูลอ้ายของพวกเรา จึงย่อมเป็นคนของตระกูล อ้ายเป็นธรรมดา หน้าอกติดดอกไม้ คงเป็นได้เพียงบิดาของอ้าย หลิน อ้ายหมิงซวี่!

ถ้าตอนนี้เขาลุกออกมา ผลลัพธ์จะร้ายแรงมาก

ตระกูลหวงเบื้องหลังของตระกูลหวัง ไม่ใช่จะมาหาเรื่องได้

ง่ายๆ

ถ้าเป็นคนของตระกูลหวังพูดแบบนี้ บางทีหม่าชาวคงฆ่ากลับ ไปอย่างไม่ลังเลสักนิด แต่เห็นได้ชัดว่าคนที่ลุกออกมาคืออ้ายห

มิงซวี่ บิดาของอ้ายหลิน

ถ้าหมาชาวอยากจะแต่งงานกับอ้ายหลิน จะต้องได้รับการ ยินยอมของอ้ายหมิงซวี่ให้ได้

ทันใดนั้นหม่าชาวก้มหน้าลงแล้ว แม้กระทั่งไม่กล้าสบตากับ อ้ายหมิงซวี่ นี่กลับทำให้อ้ายหมิงซวี่สงสัยอยู่บ้าง

คนใจเหี้ยมที่ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้ เหมือนกลัวตนเองอยู่บ้าง?

เป็นภาพลวงตาเหรอ?
ไม่ใช่อย่างแน่นอน!

ในเวลานี้เอง หยางเฉินที่ไม่ขยับมาโดยตลอด ในสายตาของ ทุกคนค่อยๆ ลุกขึ้น มองทางอ้ายหมิงซวี่ด้วยท่าทางนิ่งสงบ

“ผมมาในวันนี้ เพื่อเป็นตัวแทนของหม่าชาวพี่น้องของผม มา สู่ขอกับทางคุณลุงอ้ายครับ!!

หยางเฉินเอ่ยปากกะทันหัน เสียงดังกังวาน “หวังว่าคุณลุง อ้ายจะช่วยเรื่องแต่งงานของพี่น้องผมและอ้ายหลิน ให้สมหวัง ได้!”

เขาพูดประโยคนี้ออกไป คนในงานต่างส่งเสียงฮือฮา แม้แต่อ้ายหมิงซวี่เองยังเบิกดวงตาโตเช่นกัน “อะไรนะ? เขาอยากมาสู่ขอกับทางอ้ายหมิงซวี่?”

“อ้ายหมิงซวี่มีลูกสาวเพียงคนเดียว ก็คืออ้ายหลินผู้เชี่ยวชาญ สาวสวยด้านการแพทย์คนนั้นที่วันนี้จะแต่งงานเข้าตระกูลหวัง

“มิน่าพวกเขาถึงอยากก่อเรื่อง ที่แท้เพื่อผู้หญิงคนนั้น”

รอบด้านล้วนเป็นเสียงถกเถียงกัน สีหน้าของทุกคนในตระกูล หวังกลับดูแย่จนถึงขีดสุดแล้ว

คนของตระกูลอ้าย สีหน้าดูไม่ดีเหมือนกัน

หยางเฉินบอกว่าอยากมาสู่ขอแทนหม่าชาว ไม่เพียงกำลังตบ หน้าตระกูลหวังเท่านั้น ในขณะเดียวกันยังเป็นการตบหน้าของตระกูลอ้ายด้วย

ถ้าเรื่องนี้ไม่สามารถจัดการอย่างเหมาะสมเรียบร้อยได้ ตระกูลหวังต้องเคียดแค้นตระกูลอ้ายเป็นแน่

เบื้องหลังของตระกูลหวังเป็นถึงตระกูลหวง

นึกถึงจุดนี้ สีหน้าอ้ายหมิงซวี่ยิ่งดูไม่ดี

“พ่อหนุ่ม นายกำลังพูดจาเหลวไหลอะไรกัน? วันนี้เป็นวัน มงคลสมรสของลูกสาวฉัน นี่นายกำลังยั่วยุอยู่เหรอ?”

อ้ายหมิงซวี่หรี่ตาจ้องหยางเฉิน สอบถามอย่างเย็นชา

ไม่รอหยางเฉินตอบอะไร ในที่สุดหม่าชาวก็เงยหน้าขึ้น สบตา ทั้งสองของอ้ายหมิงซวี่ไปตรงๆ พูดด้วยท่าทางจริงจัง “คุณลุง อ้ายครับ พวกเราไม่ได้ยั่วยุครับ แต่ว่ามาสู่ขอจริงๆ หวังว่าท่าน จะสามารถตอบรับเรื่องแต่งงานของผมกับอ้ายหลินด้วยครับ!

ท่าทีของหม่าชาวจริงใจที่สุด เขาแน่ใจมากว่าเขารักอ้ายหลิน ช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน เขามั่นใจว่าในใจอ้ายหลินก็มีเขาอยู่ เพื่ออ้ายหลินแล้ว เขาสามารถยอมรับทุกอย่างได้

อ้ายหมิงซวี่เป็นบิดาของอ้ายหลิน เขาย่อมไม่สามารถพูดจา โต้กลับได้ ยิ่งจะไม่ใช้กำลังต่อสู้ด้วย

อ้ายหมิงซวี่พูดจาเยาะเย้ย “เหลวไหล! วันนี้ฉันเพิ่งเจอนาย เป็นครั้งแรก นายก็บอกกับฉันว่าอยากมาสู่ขอ นายคิดจริงหรือว่าฉันจะเชื่อ? พวกนายมาก่อเรื่องกันชัดๆ

“พ่อหนุ่ม ระวังปากจะพาซวยไว้หน่อย!”

“นายกล้ามาฆ่าคนของตระกูลหวังในงานมงคลของลูกสาวฉัน เรื่องนี้จําเป็นต้องให้คำอธิบายกับตระกูลหวัง ไม่อย่างนั้นตระกูล อ้ายของฉันจะไม่ปล่อยนายไปเด็ดขาด!

อ้ายหมิงซวี่รีบแสดงท่าทีทันใด ภายในคำพูดล้วนกำลังแบ่ง ความสัมพันธ์กับหม่าชาวแบบชัดเจน

ขณะเดียวกันก็กำลังบอกตระกูลหวังว่าเขาไม่รู้จักหม่าชาว และจะไม่ยอมรับการสู่ขอของหม่าซาวด้วย

แต่จะช่วยเหลือตระกูลหวังจัดการชายหนุ่มสองคนนี้ไปด้วย

กัน

สีหน้าหม่าชาวดูแย่อย่างมาก พูดด้วยท่าทางจริงจัง “คุณลุง อ้ายครับ ผมกับอ้ายหลินเรารักกันด้วยใจจริง ขอร้องท่านให้ โอกาสผมสักครั้งนะครับ!!

“พ่อหนุ่ม อย่ามาพูดจาเหลวไหล! ลูกสาวฉันเดิมที่ไม่เคยมี

ความรัก จะมาบอกว่ารักกับนายได้อย่างไรกัน?

ชั่วขณะนั้นอ้ายหมิงซวี่โกรธจัด โบกฝ่ามือใหญ่ “เข้ามาสิ จับ ตัวเจ้าหนุ่มที่พูดจาเหลวไหลคนนี้เอาไว้ให้ฉัน!”

หลังจากที่เขาพูดออกมา ชายกว่ารูปร่างสูงใหญ่หลายคนรีบ พุ่งเข้ามาทางหม่าชาวทันที ชั่วพริบตาเดียวล้อมรอบเขาไว้ตรง กลาง
หยางเฉินขมวดคิ้วแล้ว หรี่ตาจ้องอ้ายหมิงซวี่ “คุณไม่ แยกแยะระหว่างถูกผิด อยากมาจับตัวพี่น้องของผมไป ถามผม แล้วหรือยัง?”

“นายคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? มีสิทธิ์อะไรมาก้าวก่ายเรื่อง ตระกูลอ้ายของฉัน?”

อ้ายหมิงซวี่พูดอย่างโมโห “ถ้านายกล้าพูดไร้สาระอีก อย่า โทษฉันว่าไม่เกรงใจกับนายแล้วกัน!

“ผมก็อยากจะดูสักหน่อยว่าคุณจะไม่เกรงใจกับผมแบบไหน!

กลิ่นอายของหยางเฉินระเบิดขึ้นในชั่วพริบตาเดียว มองทา งอ้ายหมิงซวี่ด้วยสีหน้าเย็นชา

สำหรับคนของตระกูลอ้าย เขาไม่อยากใช้กำลังมากดขี่ แต่ถ้า

ตระกูลอ้ายไม่สนใจความสุขของอ้ายหลิน บีบบังคับเธอแต่งเข้า

ตระกูลหวัง

อย่างนั้นเขาก็จะใช้กำลังต่อตระกูลอ้าย โดยไม่สนใจอะไรอีก! อ้ายหมิงซวี่ถูกพลังอำนาจบนตัวของหยางเฉินกดเอาไว้แล้ว

ตระกูลหวังนั่นรู้จักสถานะของหยางเฉิน และเข้าใจเป้าหมาย หลักของงานแต่งในครั้งนี้ด้วย แต่ตระกูลอ้ายไม่รู้ชัดเจน

ตระกูลอ้ายรู้เพียงว่าตระกูลหวงมาสู่ขอเพื่อตระกูลหวังด้วย ตนเอง พวกเขาไม่กล้าผิดใจตระกูลหวง ดังนั้นถึงรีบร้อนเช่นนี้ วันก่อนหน้าเพิ่งมาสู่ขอกันไป วันต่อมาก็จัดพิธีแต่งงานแล้ว
พ่อหนุ่ม นี่คือความจริงใจที่นายอยากมา?

อ้ายหมิงซวี่ด้วยความเดือดดาล ข่มขู่ฉันต่อหน้า คนอื่นคำพูดของเพิ่งเอ่ยออกมา ก็มองเห็นผู้ชายสวมสูท หลายคนกล่องหลายมา

ทันใดนั้นสายของทุกต่างตกอยู่ด้านบนกล่องหลาย

เวลานี้ ชายกลางคนสวมสูทมือถือรายการส่งของขวัญ ใบหนึ่งไว้ อ่านออกมาในทันที

“แหล่งรายได้ทั้งหมดอยู่ศูนย์การค้าเทียนเหอเมืองหนุน หนึ่ง

ตาเหอกรุ๊ปของมณฑลเจียงผึ้ง หุ้นจำนวนเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ