The king of War

บทที่ 526 เสนอหน้ามาตาย



บทที่ 526 เสนอหน้ามาตาย

“ขอร้องล่ะ นายปล่อยฉันก่อน……………..

เย่หวูซวงร้องอย่างเจ็บปวด หัวของเขาเสียดสีกับพื้น ผิวหนัง ตรงหัวถูกบดขยี้จนหลุดออกมา

ใบหน้าอันหล่อเหลา ตอนนี้อาจจะเสียโฉม ใบหน้าของเขา

เต็มไปด้วยเลือด

เมื่อเห็นสภาพอันน่าเวทนาของเยาวซวง ทุกคนรู้สึกเวทนา เกินกว่าที่จะทนดูได้ และตัวสั่นไปหมด

“บอกมา!”

ชายร่างกายก๋าย่าเอาเท้าออก เขาก้มมองเหวซวง และตวาด

ออกมา

ถึงจะเป็นเยอง ตอนนี้เขากลับยืนอยู่อีกด้าน โดนไม่อ้อนวอน

อะไรเลย

คนอื่นอาจจะไม่รู้ว่าชายร่างกายคนนี้คือใคร แต่คนที่ เป็นเจ้าบ้านเยู่อย่างเขา รู้ดีกว่าใคร

ตำแหน่งของชายคนนี้ในสมาคมบูโด น่ากลัวจนตระกูลเก๋ไม่ สามารถล่วงเกินได้

“หยางเฉินไม่ใช่แค่คนที่ฆ่าท่านแปด มันยังฆ่าท่านเก้าด้วย

“ท่านแปดไปลอบฆ่าระหว่างทาง เพื่อแก้แค้นให้ท่านเก้า แต่คิดไม่ถึงจริงๆ ท่านแปดโดนหยางเฉินยิง!!

“ท่านแปด ที่ฉันพูดคือเรื่องจริง หยางเฉินยังมีลูกน้องฝีมือดี อยู่ข้างกายอีกหนึ่งคน พวกมันร่วมมือกัน ฆ่าท่านแปด

เย่หวซวงพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ แต่เขาไม่ได้บอกเรื่องที่เขา โทรไปแจ้งข่าวให้ลือเหมิงรู้ จนลือเหมิงไปลอบฆ่าระหว่างทาง

ถ้าเรื่องนี้โยงมาถึงตัวเขาเอง ขึ้นชายร่างกายก่ายตรงหน้า

ขึ้นมา เขาคงไม่รอดแน่

“เย่หวซวง นายพูดเรื่องบ้าอะไร

เม่านร้อนใจ เธอพูดด้วยสีหน้าโกรธเคือง “หยางเฉินเพิ่ง ออกไปได้ไม่นาน นายอยู่แต่ในบ้าน รู้ได้ยังไงว่าคนที่ฆ่าท่าน แปดคือหยางเฉิน

“นายน่าจะรู้นะ ถ้านายพูดโกหก ผลมันจะหนักหนาขนาด ไหน”

เย่ม่านกัดฟันพูดออกมา

ตอนนี้ หยางเฉันคือคนสำคัญ ที่จะทำให้เธอควบคุมตระกูลเย่ จะให้เกิดอะไรขึ้นไม่ได้

เย่หวูซวงพูดอย่างโมโห “ผมพูดเรื่องจริง น้าจะไปรู้อะไร

“นายกล้าตวาดฉันเหรอ”

เย่ม่านมีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ จากนั้นจึงหันไปมองเยอง “พ่อ เห็นหรือยัง แม้แต่กับน้าของตัวเอง เขายังกล้าเถียงต่อหน้าทุกคน ถ้าเขาเป็นเจ้าบ้านตระกูลเย แม้แต่พ่อ เขาก็คงจะกล้าเถียง เยจี้จงเลิกคิ้วขึ้น แล้วพูดอย่างโมโห “หุบปาก!

ในตระกูลเย่ คำพูดของเขาคือประกาศิต ไม่มีใครกล้าขัด ตอนนี้เย่หวซวง ทำให้คนของสมาคมโดมาที่นี่ ขณะที่ตระ กูลเยกำลังวิกฤต เย่ม่านยังมาเถียงกับเหวซวงอีก

“ทรราช หลานชายของผม น่าจะเข้าใจผิด ก่อนหน้านี้ หยาง เงินเพิ่งออกไปจากตระกูลเย เขาจะเป็นคนฆ่าท่านแปดของสมา คมบูโดได้ยังไง”

เยจงเอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่ไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่ง และไม่ ถ่อมตัวจนเกินไป

ไม่มีใครรู้ว่าชื่อที่แท้จริงของชายร่างกายกำยำคืออะไร คนนอกมักเรียกเขาว่าทรราช

ในสมาคมบูโด ถึงเขาจะไม่สามารถอยู่ในรายชื่อเก้าอันดับผู้

แข็งแกร่ง แต่ตำแหน่งของเขา ในสมาคมบูโด กลับสูงส่งมาก

ขนาดคนที่อยู่ในอันดับแปดอย่างลือเหมิง ก็ต้องนอบน้อม เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา

เพราะคนที่มอบชื่อให้ทรราช คือผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งในสมา คมบูโด

นอกจากนี้ ทรราชยังมีชื่อเรียกอีกว่านายพล พละกำลังของเขาลึกล้ำ ถึงจะเป็นผู้แข็งแกร่งอันดับห้าในสมาคมบูโด ก็ไม่กล้าพูดว่าเป็นคู่ต่อสู้ของทรราช

“ในเมื่อหลานชายนายหลอกฉัน งั้นฉันคงต้องฆ่าเขา

สีหน้าของทรราช โหดเหี้ยม เมื่อพูดจบ เขาก็เหยียบลงไปบน หัวเข่หวซวง เย่หวซวงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

“นาย……

เยจี้จงโกรธมาก ถ้าทรราชจะฆ่าเข่หวซวงจริงๆ เขาก็ทําอะไร

ไม่ได้

เพราะในตระกูลเย่ ไม่มีใครทรราชได้

“อย่าฆ่าฉัน! อย่าฆ่าฉัน! ฉันพูดความจริง ท่านแปดโดนหยาง เฉินกับลูกน้องของมันฆ่าจริงๆ คนของฉัน เห็นกับตาตัวเอง

ต่อมาพละกำลังใต้เท้าของทรราชมากขึ้นเรื่อยๆ เย่หวซวง ตะโกนออกมา

“คนของแก เห็นได้ยังไง

เท้าของทรราชไม่มีท่าทีที่จะผ่อนแรงลง เขาตวาดถามเย่หวูซ

วง

เย่หวูซวงรีบพูดทันที “เพราะ เพราะผมติดต่อท่านแปด และ บอกเขาว่า ฆาตกรที่ฆ่าท่านเก้า เพิ่งออกจากตระกูลเย่

“งานต่อสู้ที่จัดขึ้นที่เมืองเจียงผิงและหนันยังตอนนั้น ฉันเห็น กับตา หยางเฉินฆ่าท่านเก้า และยังข่มขู่ให้สำนักบูโดสาขาเจียง ผิงหายไปอีกด้วย”
“ฉันพูดเรื่องจริง ถ้าคุณไม่เชื่อ เชิญไปสืบได้เลย ตอนนั้น คนในงานต่อสู้ที่เมืองเจียงผึ้งเยอะมาก ยังไงคุณก็สืบได้แน่นอน

เย่หวซวงไม่กล้าปิดบังอะไรอีก เขาพูดเรื่องที่ออกมาทั้งหมด

เมื่อได้ยิน เยจงมีสีหน้าโกรธมาก ไอ้เลว กล้าแอบเล่นงาน หยางเฉิน ลับหลังเขา

ถึงระหว่างเขากับหยางเฉิน จะขัดแย้งกัน แต่เพราะเท่าน

เดิมทีเขากะจะให้เฒ่ม่านฟื้นความสัมพันธ์กับหยางเฉิน

คิดไม่ถึงว่าเย่หวูซวง จะยืมมือคนอื่นฆ่าคน

ถ้าหยางเฉินตายก็ไม่เท่าไร แต่นี่หยางเฉินไม่ตาย แถมยังหา เรื่องคนของสมาคมบูโด จนมาถึงที่นี่

เรียกได้ว่า เป็นหายนะครั้งใหญ่ของตระกูลเย่

สีหน้าของเม่านก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เธอคิดไม่ถึงว่างานต่อสู้ที่ เจียงผิงครั้งก่อน เย่หวูซวงอยู่ที่นั่นด้วย

เหตุผลที่เยาวซวงอยากฆ่าหยางเฉิน เพราะการที่หยางเฉินมี ชีวิตอยู่ ทำให้ความฝันในการเป็นเจ้าบ้านของเขา แตกสลายลง ทันที

ถ้าไม่โดนทรราชข่มขู่ เย่หวซวงคงไม่พูดออกมา

“ใช่สิ ผู้หญิงคนนี้ ก็อยู่ในงานต่อสู้ที่เจียงผิงด้วย

“พูดก็พูดเถอะ ยังไงหยางเฉินก็เป็นลูกเขยเธอ

“ถ้าคุณเอาผู้หญิงคนนี้เป็นเหยื่อล่อ ต้องบีบหยางเดินออกมาได้อย่างแน่นอน”

เย่หวซวงพูดด้วยสีหน้าร้ายกาจ

คนทั้งตระกูลเย่ พากันตกตะลึง!

กฎข้อแรกของตระกูลเย่ คือห้ามขัดแย้งกันภายในตระกูล ถึง ในตระกูลเย่ จะมีการขัดแย้งกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง แต่เรื่อง เข่นฆ่าคนในตระกูล อย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้ เพิ่งเคยเกิดขึ้นครั้งแรก

“ที่แท้ ไอ้หมอนั่นกับตระกูลเย่ ยังมีความสัมพันธ์กันเช่นนี้

ทรราชแสยะยิ้ม แววตาโกรธแค้นหรี่ลง

เขามองเยองด้วยสีหน้าข่มขู่ “ติดต่อไอ้หมอนั่นเดี๋ยวนี้ ภายในครึ่งชั่วโมง ให้มันเสนอหน้ามารับความตาย ที่ตระกูลเย ไม่งั้น แม่ยายของมัน ตายแน่!”

ขณะนั้น สายตาของทุกคน ต่างมองไปที่เม่าน

มีคนเห็นใจ และมีคนเยาะเย้ย รวมไปถึงมีคนสะใจด้วย คนที่ดีใจ คงหนีไม่พ้นเหวซวง

เพราะเย่จงเพิ่งพูดไปเมื่อไม่นาน ถ้าเท่านสามารถฟื้นคืน ความสัมพันธ์ ระหว่างหยางเฉินกับตระกูลเย่ได้ จะมอบตำแหน่ง เจ้าบ้านให้เม่าน

เย่ชัง โดนปลดจากตำแหน่งเจ้าบ้านแล้ว ตอนนี้ทรราช เอาชี วิตของเย่ม่าน มาข่มขู่หยางเฉิน

แค่หยางเฉินกล้ามาตระกูลเย่ เขาต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
ต่อไป ตระกูลเย่ ก็มีเขาเพียงคนเดียว ที่เหมาะกับตำแหน่งเจ้า

บ้าน

คำพูดของทรราช ทำให้แม่ม่านตกใจและหวาดกลัว

เธอไม่สนใจความเป็นความตายของหยางเฉิน แต่เธอสนใจ ความช่วยเหลือจากหยางเฉิน ยืนหยางเฉินตาย เธอคงหมด อนาคต ในตระกูลเย่

แต่นี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ สิ่งสำคัญคือ หยางเฉินไม่เคยเห็น แม่ยายคนนี้ อยู่ในสายตาเลย ให้หยางเฉินมาที่นี่ ภายในครึ่ง ชั่วโมง เสี่ยงชีวิตตัวเองมาตระกูลเย่ จะเป็นไปได้ยังไง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ