The king of War

บทที่164 ขาทั้งสองสั่นเทา



บทที่164 ขาทั้งสองสั่นเทา

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว Pradoจอดลงมายังไม่ถึงห้า วินาที และเซี่ยเหอก็โดนชายร่างใหญ่สองคนบังคับพาขึ้นรถไป

รอฉันซีดึงสติกลับมา รถก็เคลื่อนตัวออกไปแล้ว

ในห้องผู้ป่วยของฉันต้าหญิง หยางเฉินกำลังเลื่อนอ่านพาดหัว ข่าวของเจียงโจวอย่างเบื่อหน่าย ทันใดนั้นมีโทรศัพท์โทรมา ขัดจังหวะ

เมื่อเห็นหมายเลขผู้โทรที่แสดงผลคือฉินซี ทันใดนั้นหยางเฉิ นก็มีลางสังหรณ์ไม่ดี

ด้วยความหยิ่งของฉินซี ตอนนี้คงจะไม่มีทางเป็นคนเริ่มโทร

หาเขาก่อนอย่างแน่นอน นอกจากว่าประสบกับปัญหา

“หยางเฉิน เซี่ยเหอโดนคนลักพาตัวที่ทางเข้าโรงพยาบาล

“เป็นรถPradoสีขาวคันหนึ่ง หมายเลขทะเบียนรถ เจียงAPG696 ออกเดินทางจากใต้สู่เหนือ!

“นายรีบไปช่วยเซี่ยเหอ!”

ทันทีที่หยางเฉินรับสาย เสียงที่ตื่นตระหนกของฉันดังขึ้น อย่างรวดเร็ว และบอกข้อมูลทั้งหมดที่ตัวเองรู้ให้หยางเฉิน

“ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!”

ร่างกายของหยางเฉินก็บันดาลโทสะเยือกเย็นอย่างฉับพลันฉันต้าหย่ง นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย ก็ตกใจกับรัศมีที่ตื่นตาตื่นใจ

“พ่อ ผมออกไปข้างนอกก่อน!

หยางเฉินบอกกล่าว ก็หันหลังออกไป

ในเวลาเดียวกัน โทรหาหมายเลขหนึ่ง เมื่อกี้นี้ ทางเข้าโรง พยาบาลประชาชน รถคันหนึ่ง……

หลังจากที่อธิบายเรื่องราวแล้ว เขาก็เดินออกไปที่โรงพยาบาล แล้ว

“คุณหยาง ตอนนี้คุณกำลังจะไปไหน?

หวงอู่เห็นหยางเฉินจากระยะไกล และรีบก้าวไปข้างหน้าอย่าง

รวดเร็ว “ไปตามถนนทางเข้าของโรงพยาบาลก่อน ขับรถออกเดินจาก

ใต้ไปสู่เหนือ” หยางเฉินพูดอย่างเยือกเย็น

รู้สึกถึงความโกรธของหยางเฉินอย่างเห็นได้ชัด หวงคู่ก็ไม่ กล้าถามมากนัก สตาร์ตรถ ออกจากโรงพยาบาลอย่างเสียงดัง

ในไม่ช้า โทรศัพท์ของหยางเฉินดังขึ้นมา: “พี่เฉิน เป็นรถของ ตระกูลจวง ไปที่คลับหลงเถิง

“โอเค!”

หยางเฉินวางสายแล้ว และสั่งหวงอู่: “ไปที่คลับหลงเถิง ด้วย ความเร็วที่สุด!”

“ครับ!”
หลังจากได้รับคําสั่งของหยางเฉิน ในใจของหวงอู่ตกใจ รีบ ตอบรับอย่างรวดเร็ว

คลับหลงเถิง เป็นหนึ่งในไนต์คลับชั้นสูงของเจียงโจว เป็น กิจการของตระกูลจริง

มองดูท่าทางที่โกรธจัด ยังจะไปที่นี่ คนของตระกูลจวงคงจะ ยั่วโมโหเขาอย่างแน่นอน

หวงอู่เดาได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น

ตอนเที่ยงเพิ่งไปที่ตระกูลสงหนึ่งในตระกูลชั้นนำของเจียงโจว และแม้แต่ตระกูลจางก็มีส่วนเกี่ยวข้องเข้ามาด้วย ตอนนี้ก็ไปที่ ตระกูลจวงหนึ่งในสี่พรรกแห่งเมืองเจียงโจว และยังไม่เกรงกลัว ฟ้าดินจริงๆ

ในใจหวงไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย แต่แอบมีความรู้สึกตื่น

เต้นและคาดหวัง

ยี่สิบนาทีต่อมา คลับหลงเถิงทันใดนั้นรถโฟล์คเกาตันสีดำคัน หนึ่งก็เบรกจอดอยู่ที่ทางเข้าประตู

“พี่เฉิน!”

หยางเฉินเพิ่งลงรถมา ชายร่างใหญ่ก็ก้าวไปข้างหน้า และพูดอย่างเคารพนบนอบ

“ให้นายจับตาดูอยู่ที่เมืองโจวเฉิงไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อเห็นหม่าชาว หยางเฉินก็ขมวดคิ้วถาม
หลังจากที่ก่อนหน้านี้ทำให้ตระกูลหยางออกจากเมือง โจวเจ๋ง

หยางเฉินก็ทิ้งความเละเทะของตระกูลหยางให้ลั่วปิงจัดการ เพื่อ ที่จะทำให้ธุรกิจของเมือง โจวเจ๋งมั่นคง เขาส่งหม่าชาวและเฉียน เปียวไปช่วยเหลือ หม่าชาวเอ่ยปากพูดว่า “เรื่องของเมือง โจวเฉิง เกือบจะมั่งคง

แล้ว มีเฉียนเปียวอยู่ ไม่เกิดปัญหาแน่!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยางเฉินก็ไม่พูดอะไรอีก เงยหน้าขึ้นเหลือบ มองไปยังอาคารสูงเกือบยี่สิบชั้น และแววตาฉายแววเฉียบคม เล็กน้อย

ในเวลานี้ สายลมอันหอมหวนได้พัดมา หญิงสาวที่ใส่ชุดราตรี ที่สวยหยาดเยิ้ม ทันใดนั้นก็แนบชิดไปที่บนร่างกายของหยาง เฉิน

หยางเฉินขมวดคิ้ว ขยับเท้าเบาๆ และหลบหลีกผู้หญิงการ โอบกอดของหญิงสาว

หญิงสาวคนนี้ท่าทางอายุยี่สิบสี่ยี่สิบห้า สวยมาก ก็ไม่รู้ว่า ถ้า หากล้างเครื่องสำอางหนาๆบนใบหน้านั้นแล้ว ยังจะดูสวย เหมือนตอนนี้มั้ย

หญิงสาวคาดไม่ถึงว่าหยางเฉินจะหลบหลีก และแววตาฉาย แววเฉียบคมเล็กน้อย

“เอาไป ช่วยฉันกำจัดแมลงวันตัวหนึ่ง!

แม้จะรู้สึกหงุดหงิดอยู่ในใจ แต่เธอยังไม่ได้พูดอะไร ก็หยิบธนบัตรสีแดงกองเล็กๆออกมาแล้ว มองดูราวกับมีสองสามพัน ยัดใส่กระเป๋าของหยางเฉินทั้งหมด และพูดด้วยน้ำเสียงสั่งการ

เธอหันหน้ามองไปที่มายบัคสีดำที่จอดอยู่ข้างๆ บนใบหน้า ปรากฏความรังเกียจ และยื่นมือออกไปกอดแขนของหยางเฉิน

“ไม่ว่าง!”

หยางเฉินพูดอย่างเยือกเย็น จากนั้นโยนเงินของหญิงสาวที่ งดงาม ออกไป

“ฉันคือเว่ยหมิงเยวของตระกูลเวีย ตอนนี้นายร่วมมือเล่น ละครกับฉัน!” เว่ยหมิงเยว่กัดฟันพูด ในเวลาเดียวกันก็แสดงฐานะของตัวเอง

ออกมา

ถ้าหากไม่ใช่ว่าคนที่ตามซื้อเธอใกล้เข้ามาแล้ว เธอก็ไม่มีทาง

รบกวนหยางเฉิน

ในความเห็นของเธอ ทั้งเจียงโจว ไม่มีใครหลังจากที่รู้ฐานะ ของตัวเองแล้ว ยังกล้าปฏิเสธคำขอของตัวเอง แต่ว่าเธอ ดันมาเจอกับหยางเฉิน

“ไสหัวไปซะ!”

เขากำลังรีบร้อนตามหาเซี่ยเหอ ไม่มีเวลาไปยุ่งเรื่องอื่น สิ่งที่ สำคัญที่สุดคือ น้ำเสียงที่ออกคำสั่งของผู้หญิงคนนี้ ทำให้เขาไม่ พอใจมาก
“คุณหนูอย่างฉันให้นายเป็นไม้กันหมา นั่นก็คือเป็นเกียรติกับ นาย นายกลับกล้าดูถูกฉันแบบนี้ รนหาที่ตายชัดๆ!” ใบหน้าของ เว่ยหมิงเยว่เต็มไปด้วยอับอายขายหน้า

หยางเฉินมองไปที่เธอด้วยความเยือกเย็น หันหลังก็จะจากไป “หมิงเยวรอฉันก่อน!”

ในเวลานี้ ชายหนุ่มที่เพิ่งเดินลงมาจากมายบัคคันนั้น ทันใด นั้นก็เรียกเว่ยหมิงเยว

เว่ยหมิงเยวรู้ว่าหนีไม่พ้น มองดูแผ่นหลังที่จากไปของหยาง

เฉิน ในแววตาฉายแววความโหดร้าย “เมิ่งชวน ไอ้สารเลวนี่ดูถูกฉัน ใช้เงินฟาดฉัน บอกว่าให้ฉัน

อาบน้ำให้สะอาดแล้วไปหาเขา

เว่ยหมิงเยวที่แข็งแกร่งอย่างสุดขีดเมื่อกี้นี้ ในเวลานี้ดูเหมือน กำลังร้องไห้อยู่ แต่ว่าดวงตากลับเต็มไปด้วยความเยือกเย็น

เพิ่งชวนบังเอิญเห็นฉากที่หยางเฉินโยนเงินใส่เว่ยหมิงเยว่

พอดี และในเวลาเดียวกันเขาไม่สงสัยแม้แต่น้อย

เขาตามจีบเว่ยหมิงเยวมาเป็นเวลานาน เพียงแต่ว่าผู้หญิงคน นี้ถือตัวมาก และหลบตัวเองมาโดยตลอด

คาดไม่ถึงวันนี้ หาโอกาสที่เหมาะได้

ไม่แน่จัดการเรื่องนี้เสร็จ คืนนี้ก็จะได้นอนกับผู้หญิงคนนี้

“ไอ้เวร แกแมร่งไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วใช่มั้ย? แม้แต่ผู้หญิงของเมิ่งชวน ก็อยากจะมาทำมิร้ายเหรอ”

เพิ่งชวนก้าวไปข้างหน้าทันที และขว้างทางหยางเฉินไว้

ข้างยังสองในชุดตามมาด้วย ทั้งสามคนล้อม เฉินและหม่าชาว ตรงกลาง

แววตาของหยางเฉิน เย็นชาไปอย่างสมบูรณ์ และในตา ของหม่าชาวข้าง

ในเวลาทางเข้าของคลับหลงเถิง นี้ ผู้คนจำนวนมากรุมไว้ เห็นฉากนี้ เหมือนกับละคร

“ไอ้โง่ แต่คุณชายชวนกล้าทำให้อุ่นใจ หาที่ตายชัด

“ไม่แน่ เขาด้วยซ้ำว่าคุณ

ใช่ ชายชวนมหาเศรษฐีแห่งเมืองเอก แค่คนบ้าน นอกของเจียงโจว ไม่เป็นเรื่องปกติ

ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์เยาะเย้ย มองที่เล่ห์ เหมือนราวกับอยากเห็นฉากหยางเฉินเมิ่งชวน ทําร้าย

เว่ยหมิงเยวอยู่กายเพิ่งชวน แววน้อย สายตามมองหยางเฉิน เต็มไปด้วยเจตนาร้าย

“ภายสามวินาที จัดการให้หมด!
หญิงของเมิ่งชวน ก็อยากจะมาทำมิร้ายเหรอ”

เพิ่งชวนก้าวไปข้างหน้าทันที และขว้างทางหยางเฉินไว้

ข้างยังสองในชุดตามมาด้วย ทั้งสามคนล้อม เฉินและหม่าชาว ตรงกลาง

แววตาของหยางเฉิน เย็นชาไปอย่างสมบูรณ์ และในตา ของหม่าชาวข้าง

ในเวลาทางเข้าของคลับหลงเถิง นี้ ผู้คนจำนวนมากรุมไว้ เห็นฉากนี้ เหมือนกับละคร

“ไอ้โง่ แต่คุณชายชวนกล้าทำให้อุ่นใจ หาที่ตายชัด

“ไม่แน่ เขาด้วยซ้ำว่าคุณ

ใช่ ชายชวนมหาเศรษฐีแห่งเมืองเอก แค่คนบ้าน นอกของเจียงโจว ไม่เป็นเรื่องปกติ

ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์เยาะเย้ย มองที่เล่ห์ เหมือนราวกับอยากเห็นฉากหยางเฉินเมิ่งชวน ทําร้าย

เว่ยหมิงเยวอยู่กายเพิ่งชวน แววน้อย สายตามมองหยางเฉิน เต็มไปด้วยเจตนาร้าย

“ภายสามวินาที จัดการให้หมด!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ