The king of War

บทที่ 179ขอร้องให้กลับไป



บทที่ 179ขอร้องให้กลับไป

“นี่ยังเป็นครั้งแรกที่ผมมาที่บริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ ไม่ ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ของบริษัท เมื่อกี้นี้พ่อจะประชุม ไม่ใช่เหรอ? งั้นพอดีเลย ผมก็ไปด้วย เป็นผู้ฟังสังเกตการณ์ ถือ โอกาสทำความเข้าใจกับสถานการณ์ของบริษัท หยางเฉินเอ่ย ปากอย่างกะทันหัน

ตอนที่หยางเฉินตามฉินต้าหย่งไปที่ประชุม

จ้าวหัวเป็นผู้นำ ผู้บริหารระดับสูงหกคนที่โดนไล่ออก กำลังจะ แยกย้าย จ้าวหัวก็ตะโกนอย่างกะทันหัน “เดี๋ยวก่อน!”

อีกห้าคนก็หยุดฝีเท้าลงมา และมองไปที่จ้าวหัวด้วยความ

โกรธ

ถ้าหากไม่ใช่จ้าวหัว พวกเขาก็ไม่โดนไล่ออก

“ฉันรู้แล้ว พวกคุณมีความเห็นต่อฉันมาก แต่คุณอย่าลืมนะ ตอนนั้นที่ฉันยังเป็นรองผู้จัดการใหญ่ของบริษัทวัสดุก่อสร้างหลง เหอ อำนวยความสะดวกให้พวกคุณมากแค่ไหน? พวกคุณโดน ไล่ออกแล้ว ฉันก็โดนไล่ออกเหมือนกันนะ!”

จ้าวหัวพูดอย่างไม่พอใจ

“จ้าวหัว คุณอยากจะพูดอะไร?”

ชายวัยกลางคนเดินออกไป และมองเขาแล้วถามอย่างเย็นชา
ในแววตาของจ้าวหัวเฉียบคมเล็กน้อย “ฉันมีแผนการหนึ่ง แต่ต้องการความร่วมจากพวกคุณ ตราบใดที่เรื่องนี้สามารถ ทําได้สำเร็จ ถึงเวลาฉันต้าหย่งจะขอร้องให้พวกเรากลับไปอย่าง แน่นอน!”

ผู้บริหารระดับสูงหลายคนที่ถูกไล่ออก เดิมทีหงุดหงิดกับเรื่อง ถูกไล่ออก ประโยคเดียวฉันต้าหย่งจะขอร้องให้พวกเขากลับไป ของจ้าวหัว ทำให้พวกเขาสนใจแผนการของจ้าวหัวในทันที

“ประธานจ้าว ต้องการให้พวกเราร่วมมืออย่างไร คุณบอกมา

เถอะ!”

หลายคนที่เมื่อกี้นี้ยังไม่พอใจจ้าวหัวเป็นอย่างมาก ในเวลานี้ แม้แต่การเรียกจ้าวหัวก็เปลี่ยนกลับมาเป็นประธานจ้าว

มุมปากของจ้าวหัวยกขึ้นเล็กน้อย กระตุกโค้งขึ้น: ชื่อของ

หลงซาน พวกคุณน่าจะเคยได้ยินมาก่อนใช่มั้ย?

“หลงซานเหรอ? คุณหมายถึง เจ้านายของไดนาสตี้ คลับเห รอ?”

ได้ยินชื่อหลงซานนี้ คนหนึ่งถามด้วยความประหลาดใจ

จ้าวหัวเยาะเย้ย: “เขาถือว่าเป็นเจ้านายกะผีอะไร อันที่จริง เบื้องหลังของไดนาสตี้ คลับ คือตระกูลเว่ยหนึ่งในสี่พรรคแห่ง เมืองเจียงโจว และหลงซานแค่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลเว่ย เท่านั้น เป็นหุ่นเชิดช่วยพวกเขาจัดการดูแลไดนาสตี้ คลับ”

“ประธานจ้าว คุณมีแผนการอะไร รีบพูดออกเถอะ พวกเราก็เป็นเพราะติดตามคุณถึงได้โดนบริษัทไล่ออก ตอนนี้ต่อให้หา งานใหม่ ก็หางานที่ดีแบบนี้อย่างบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเธอไม่ ได้”

หลายคนต่างก็ดูวิตกกังวล

จ้าวหัวยิ้มเล็กน้อย และทันใดนั้นก็กางนิ้วออกมาห้านิ้ว “ห้า แสน หนึ่งคนรวมเงินห้าแสน พวกเราหกคนก็เป็นสามล้าน ฉันจะ เอาเงินก้อนนี้ ไปหาหลงซาน ให้เขาพาคนไปที่บริษัทวัสดุ ก่อสร้างหลงเหอ ขัดขวางการขนส่ง ถึงเวลาหลงซาน ให้ฉันออก หน้า ถึงจะยอมพาคนออกไป

“ต่อให้ฉันต้าหย่งจะมีเด็กคนนั้นที่เป็นประธานของเยี่ยนเฉินก รุ๊ปอยู่เบื้องหลังจริงๆ แล้วยังไง? หลงซานเป็นคนของตระกูลเวีย หรือว่าเด็กคนนั้นยังกล้าที่จะต่อสู้กับคนของตระกูลเว่ยจนสำเร็จ เหรอ?”

“ถึงเวลาพวกเขาทำได้เพียงขอให้ฉันออกหน้า และฉันในเวลา นี้ก็สามารถที่จะเสนอเงื่อนไข ให้ฉันเป็นผู้จัดการใหญ่ของบริษัท วัสดุก่อสร้างหลงเหอ รอฉันได้เป็นผู้จัดการใหญ่ พวกคุณก็ สามารถกลับมาที่บริษัทใหม่

เดิมทีหลายคนยังสนใจแผนการของจ้าวหัวเป็นอย่างมาก เมื่อ ได้ยินว่าทุกคนจะต้องออกเงินห้าแสน สีหน้าก็ดูไม่ดีเป็นอย่าง มาก

“ประธานจ้าว คุณล้อเล่นอะไร? พวกเราทำงานอยู่ที่บริษัทวัสดุ ก่อสร้างหลงเหอเมาเป็นเวลาหนึ่งปี ก็ได้เงินมาไม่ถึงห้าแสนตอนคุณกลับให้พวกเราเอาเงินแสนออกมาในคราวเดียว นี่บังคับใจคนอื่นให้ทำในสิ่งไม่ไม่เหรอ

มากเกินไป ผมออก

ห้าทยอยพูดมาอย่างไม่พอใจ

จ้าวแสยะพวกคุณมองการณ์ตื้นจริงอย่านะ ตราบใดที่พวกเรากลับมาที่เพียงแค่ห้าแสนไม่เท่าไหร่หรอก? ภายหนึ่งเดือน ฉันรับรอง ว่าจะทำให้พวกคุณได้รับเงินแสน

“พวกคุณต้องคิดให้ๆ คนที่ฉันมาคือหลงซาน ถ้าหากธรรมดา บริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอได้ แต่คนเหล่าประโยชน์มั้ย?”

เบื้องหลังของหลงซานตระกูลเว่ย ให้ชายหนุ่มอยู่ เบื้องหลังต้าหย่งมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง จะเอาชนะตระกูล เว่ยอย่างไร?”

เมื่อได้ยินเขาพูดแบบหลายคนก็เงียบ และทุกคนลังเล

เนื่องจากห้าแสน แม้ว่าสำหรับอดีตบริหารระดับอย่าง พวก

ถ้าหากแผนการสำเร็จก็ยังแต่เกิดล้มเหลว ก็คือไม่ได้ผลประโยชน์แล้วยังต้องสูญเสียเพิ่มอีกจริงๆ

“เฮ้อ!”

เมื่อเห็นว่าหลายคนดูท่าทางลังเล จ้าวหัวก็ถอนหายใจอย่าง กะทันหัน “ดูท่าทาง ให้พวกคุณเอาเงินห้าแสนออกมา ยากมาก จริงๆ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ช่างมันเถอะ! ฉันคิดหาทางหาเงิน ด้วยตัวเอง ต่อจากนั้นไปหาหลงซาน รอหลังจากที่เรื่องสำเร็จ ฉันกลับไปที่บริษัทเอง สามล้านก็ไม่เท่าไหร่หรอก? ฉันจะเอาคืน มาเป็นเท่าตัว!”

“ประธานจ้าว ห้าแสน ฉันออกด้วย!”

ในที่สุด มีคนกัดฟันเห็นด้วย

“ประธานจ้าว ฉันก็ออกด้วย!

เมื่อไหร่ก็เป็นแบบนี้ เกิดมีคนเริ่มก่อน จะมีคนตอบสนองทันที

ห้าคนที่เมื่อกี้นี้ยังลังเล ทั้งหมดก็เห็นด้วยกับแผนการของจ้าว หัวในทันที

ตกกลางคืน

ไดนาสตี้ คลับ ในห้องวีไอพีชั้นบนสุดหรู

ชายรูปร่างสูงใหญ่ผมสั้น มีรอยสักรูปไม้กางเขนบนคาง เชื่อม ต่อโดยตรงกับลำคอ บนใบหน้าครึ่งซ้ายของเขา ยังมีรอยแผลที่ เห็นได้อย่างชัดเจน ดูแล้วโหดร้ายอย่างยิ่ง
ชายที่มีแผลเป็น ก็คือหลงซาน ในเวลานี้กำลังนั่งอยู่บนโซฟา หรูหรา โดยกอดสาวสวยสองคนไว้ทั้งซ้ายและขวา และยังมีจาน ผลไม้และเครื่องดื่มวางอยู่บนโต๊ะค็อกเทล

จ้าวหัวอยู่หน้าโต๊ะค็อกเทลอย่างระมัดระวัง พูดอย่างกลัวตัว สั่นงันงก: “พี่หลง วันที่ผมมาหาพี่ มีเรื่องอยากจะขอร้องพี่!”

“มีอะไรก็พูดออกมา!

หลงซานพูดด้วยใบหน้าที่โหดเหี้ยม

จ้าวหัวพูดอย่างรวดเร็ว: “ผมอยากจะขอให้พี่หลงพาลูกน้อง ออกหน้า ปิดกั้นคลังสินค้าของบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ ไม่ให้ พวกเขาขนส่งสินค้า ถึงเวลาก็เลือกให้ผมออกหน้า พี่ถึงจะยินดี เจรจา”

หลงซานถึงได้รู้ว่า จ้าวหัวเป็นตู้กดเงินที่ส่งมาถึงที่ และผลัก สาวสวยสองคนข้างกายออกไป “พวกเธอออกไปก่อน!”

ในไม่ช้า ในห้องวีไอพีเหลือเพียงหลงซานและจ้าวหัวพวกเขา สองคน

“ในเมื่อนายมาหาฉันแล้ว งั้นก็ควรรู้กฎของฉัน ธุรกิจที่น้อย กว่าสามล้าน ฉันไม่ทำ

หลงซานคาบซิการ์ไว้อยู่ในปาก มองไปที่จ้าวหัวอย่างยิ้มกริ่ม แล้วพูด

จ้าวหัวรีบก้าวไปข้างหน้า และก้มตัวลงช่วยหลงซานจุดซิการ์ “พี่หลง ผมก็ย่อมรู้กฎของพี่เป็นธรรมดา แต่ว่าช่างไม่ประจวบเหมาะ วันนี้ผมเพิ่งโดนไล่ออกจากบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ ในมือของผมไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้น”

“ไม่มีเงินเหรอ?”

หลงซานขมวดคิ้ว และน้ำเสียงก็เย็นชา

“พี่หลง พี่อย่าได้กังวล พูดอย่างไม่ปิดบังพี่ ในมือของผมมี เพียงหนึ่งล้าน ตราบใดที่พี่ช่วยให้ผมกลับไปที่บริษัทวัสดุ ก่อสร้างหลงเหอ ผมสัญญากับพี่ หลังจากที่เรื่องสำเร็จ ผมจะเอา เงินมาจากบริษัทอีกสามล้าน แสดงความกตัญญูต่อพี่

จ้าวหัวยิ้มกริ่มแล้วพูด รูม่านตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้า คลั่ง

เมื่อกี้นี้หลงซานเพียงแค่พลั้งปากบอกว่าสามล้าน แม้ว่าเขาจะ

เป็นผู้รับผิดชอบของไดนาสตี้ คลับ แต่เงินเข้ากระเป๋าของตระ

กูลเว่ย เขาก็ได้ไม่มากนัก

อย่างไรก็ตามแผนการของจ้าวหัว กลับสามารถทำให้เขาได้ รับเงินสามล้าน ในคราวเดียว นี่ก็มากกว่ารายได้หนึ่งปีที่เขาอยู่ ในไดนาสตี้ คลับ

“ตอนนี้ฉันสามารถรับเงินหนึ่งล้านของนายได้ แต่รอหลังจาก ที่นายกลับไปที่บริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอแล้ว ฉันจะเอาเงินห้า ล้าน!”

หลงซานโลภมากไม่รู้จักพอ เพียงแค่พาคนออกหน้าเฉยๆ ขัด ขาวงการขนส่งสินค้าของบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ ก็จะเอาหกล้าน

จ้าวหัวกัดฟัน พูดต่อรองว่า: “ผมให้พี่ก่อนหนึ่งล้าน หลังจากที่ เรื่องสําเร็จ ค่อยให้พี่อีกสี่ล้าน ถ้าหากพี่ยินดี ตอนนี้ผมก็สามารถ ที่จะเอาเงินหนึ่งล้านให้พี่ก่อนได้

“ได้ ตกลง!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ