บทที่ 502 ยังไม่สิ้นสุด

อวี่เหวินเกาหยางพูดอย่างเย็นชา “เขาน่าจะอายุสามสิบแล้ว ใช่ไหม? ไม่ควรรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองพูดออกไปเหรอ?”

“ใช่แล้ว คุณลุง คุณมากล่าวหาพ่อของผมแบบนี้ มันออกจะ เกินไปหน่อย ลูกชายของคุณต่างหากที่บอกว่าเขาจะแก้ปัญหา ของวงศ์ตระกูล เกี่ยวอะไรกับพวกเราล่ะ?”

“แน่นอน ถ้าคุณลุงไม่อยากพลัดพรากจากลูกชายที่เพิ่งได้ กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งตลอดไป ก็สามารถสละ ตำแหน่งทายาทได้

หยูเหวินหวกล่าวพร้อมกับหัวเราะลั่น

กิจการที่ตระกูลหวงและตระกูลเย่ร่วมมือกันปราบปรามใน คราวนี้ ทั้งหมดเขาเป็นคนรับผิดชอบ เขารู้ดีกว่าใครๆ ว่าการแก้ ปัญหาครั้งนี้ยากเพียงใด

แม้จะใช้พลังของตระกูล ก็เกรงว่าอาจจะไม่สามารถแก้ปัญหา

ได้ภายในวันเดียว

แล้วยังเป็นลูกนอกกฎหมายที่เพิ่งกลับมาสู่วงศ์ตระกูลอีก เขาไม่เชื่อว่าหวังเฉินจะทำได้ อวี่เหวินเกาหยางก็ไม่เชื่อเช่นกัน คนอื่นๆ ก็ไม่เชื่อเช่นกัน
“ในเมื่อผมตอบตกลงแล้ว ก็จะไม่คืนค่าแน่นอน!

หวังเฉินยิ้มเยาะแล้วกล่าวว่า “ผมแนะนำให้คุณเตรียมตัวให้ เร็วที่สุด เรื่องแต่งตั้งทายาทคนใหม่ อาจจะคลี่คลายได้ก่อนคืนนี้ เสียอีก”

พูดจบ เขาก็ยืนขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ ถึงเวลาแล้วที่ ผมจะไปแก้ปัญหาใหญ่ที่พวกคุณทุกคนไม่สามารถช่วยกันแก้ ปัญหาได้ ไม่อยู่เป็นเพื่อนแล้วนะ!”

ภายใต้สายตาที่จับจ้องจากผู้คน หวังเฉินออกไปจากที่นี่ทันที สีหน้าของอวี่เหวินเกาเจนก็ชะงักไปทันที คนอื่นๆ ก็มองมาที่ เขาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน

“พวกเราประชุมกันต่อเถอะ!!

อวี้เหวินเกาหยางชำเลืองมองอวี่เหวินเกาเงินอย่างเฉยชา แล้วพูดว่า “มาหารือกันต่อว่าจะเผชิญหน้ากับวิกฤตของตระกูลอ วี่เหวินยังไง”

คราวนี้ อวี่เหวินเกาเจิ้นไม่ได้พูดอะไรเพื่อขัดขวางอีก การกระทำของหวังเฉินได้ก่อกวนแผนการของเขาให้ยุ่งเหยิง อย่างสิ้นเชิง

เดิมทีเขาวางแผนที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ เพื่อทำให้ หวังเฉินขึ้นเป็นทายาท เมื่อมีการสนับสนุนของเขา แค่เพียง รักษาตำแหน่งทายาทของหวังเฉินให้มั่นคงก็เพียงพอแล้ว
ต้องมีวันหนึ่งที่หวังเฉินจะกลายเป็นทายาทที่แท้จริง คอยดูแล ตระกูลอวี่เหวิน ในอนาคต

แต่สิ่งที่หวังเฉินเพิ่งทำลงไป ทำให้เขาผิดหวังอย่างสิ้นเชิง ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเสียใจที่พาหวังเฉินมาที่ตระกูลอวี่เหวิน แต่ตอนนี้ภรรยาและลูกชายของเขาถูกลอบสังหาร เขาเหลือ หวังเฉินเป็นลูกชายเพียงคนเดียว

หากภารกิจครั้งนี้ไม่สำเร็จ พวกเขาสองพ่อลูกจะต้องแยกจาก กันอย่างสมบูรณ์

ถึงอย่างไรผลที่ตามมาจากความล้มเหลวของหวังเฉิน คือการ ออกจากเมืองเยี่ยนไปตลอดกาล ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่หวังเฉินออกจากตระกูลอวี่เหวินแล้ว

เขาก็โทรศัพท์ออกไป “หยางเฉิน ทุกอย่างพร้อมแล้ว ตอนนี้ผม

กำลังรอให้คุณช่วยผมแก้ปัญหาของตระกูลอวี้เหวิน ผมก็จะได้

ขึ้นเป็นทายาทของตระกูลอวี่เหวินแล้ว”

เมื่อหยางเฉินได้รับโทรศัพท์จากหวังเฉิน เขาก็แปลกใจเล็ก น้อย “ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“คุณช่วยผมมามากแล้ว ถ้าผมไม่สามารถเป็นทายาทได้ ก็ เท่ากับว่าผมจะเป็นคนขี้แพ้ใช่ไห

ฟังออกได้ว่า หวังเฉินมีความภูมิใจมาก

หยางเฉินส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เดิมทีเขาคิดว่ามันต้องใช้ความพยายามบ้างในการทำให้หวังเงินมาแทนที่หย เหวินหวได้ แต่คิดไม่ถึงว่ามันจะสำเร็จได้ง่ายดายขนาดนี้

“ดี คุณรอรับสายจากผมแล้วกัน!

หยางเฉินพูดจบก็วางสายลง แล้วโทรออกไปอีกสองสาย สายแรกโทรหาหวงเทียนเชิง อีกสายโทรหาเข่ม่าน

ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่า วิกฤตครั้งใหญ่ของตระกูลอวี่เหวิน ที่กำลังเผชิญอยู่ จะคลี่คลายได้ด้วยโทรศัพท์สองสายของหยาง เฉิน

ในเวลานี้ การประชุมของตระกูลอวี่เหวินยังคงดำเนินต่อไป อ วี่เหวินเกาเจิ้นไม่รู้เนื้อหาของการประชุมเลย ในสมองของเขา เต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระ

ในเวลานี้ อวี้เหวินเกาหยางก็ประกาศขึ้นอย่างกะทันหันว่า

“เอาล่ะ ทำตามข้อตกลงของผม ทุกคนทำหน้าที่ของตนเอง

เตรียมพร้อมรอฟังคำสั่งของผม

“ครับ!”

คนของตระกูลอวี่เหวินพากันตอบกลับ

“ผู้นำ ข่าวดี!”

เมื่อพวกเขากำลังจะออกไปจากที่นี่ ชายชราในชุดราชวงศ์ถัง ก็รีบเข้าไปในห้องประชุมด้วยสีหน้าตื่นเต้น

“ข่าวดีอะไร?”
อวี้เหวินเกาเจิ้นถามด้วยรอยยิ้ม

“วิกฤติของวงศ์ตระกูลได้คลี่คลายลงอย่างกะทันหัน!” ชาย ชราในชุดราชวงศ์ถังกล่าวอย่างมีความสุข

“อะไรนะ?”

อวี่เหวินเกาหยางมีสีหน้าตกใจ

เขาเพิ่งพูดคุยปรึกษากันว่าจะจัดการอย่างไร ยังไม่ทันได้ ดำเนินการอะไรก็ได้ข่าวว่าวิกฤติคลี่คลายลงแล้ว มันจะเป็นไป ได้อย่างไร?

ตระกูลหวงและตระกูลเย่ มีความขัดแย้งกับตระกูลอวี่เหวินมา

โดยตลอด

ครั้งนี้ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อยู่ดีๆ ทั้งสองตระกูลก็ร่วมมือกัน เพื่อเริ่มกดดันตระกูลอวี่เหวิน

ทำไมจู่ๆ ก็สิ้นสุดลงแล้ว?

“พ่อบ้านหัน คุณเข้าใจผิดไปหรือเปล่า?”

หยูเหวินหวูมีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ พลางเอ่ยปากบอกว่า “กิจการส่วนใหญ่ของตระกูลเราได้รับความเสียหายอย่างหนัก มี หลายกิจการอยู่ในภาวะใกล้จะล้มละลายแล้ว แล้วจะฟื้นชีวิต กลับคืนมาได้อย่างไร?”

“ใช่แล้ว! ตระกูลหวงและตระกูลเข้มักจะมีความขัดแย้งกับ ตระกูลของเรา ในเมื่อพวกเขาร่วมมือกันแล้ว นี่ไม่ใช่โอกาสที่ดีสําหรับพวกเขาที่จะลดความแข็งแกร่งของพวกเราหรอกหรือ? ทำไมมาล้มเลิกกะทันหันแบบนี้?”

“นี่จะเป็นแผนการร้ายของพวกเขาหรือเปล่า?”

คนอื่นๆ ก็พากันถามด้วยความสงสัย

พ่อบ้านส่ายหน้าแล้วพูดว่า “มันไม่น่าจะเป็นแผนการร้าย ถึง อย่างไรพวกเขาก็ล้มเลิกการควบคุมพวกเราแล้ว ขอเพียงพวก เราสามารถปกป้องตัวเองได้ทันเวลา ถ้าพวกเขาต้องการโจมตี พวกเราอีก ก็เกรงว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว”

อวี่เหวินเกาหยางไม่พูดอะไร ในหัวเต็มไปด้วยความสงสัย ทุกคนรู้สึกสับสนมาก แต่กลับไม่มีใครคิดว่าหวังเฉินเป็นคน

“ทุกท่าน ผมกลับมาอีกแล้ว!

ขณะที่ทุกคนกำลังสงสัยว่าวิกฤตนี้คลี่คลายได้อย่างไร ก็มี เสียงที่คุ้นเคยดังมาจากประตูห้องประชุม

ทุกคนพากันหันไปมอง เห็นเพียงหวังเฉินเดินเข้ามาพร้อมรอย ยิ้ม เขากวาดตามองผู้คนแล้วเอ่ยปากถามว่า “ผมแก้ปัญหาของ ตระกูลได้แล้ว ทำไมพวกคุณยังไม่ประชุมเสร็จอีก?”

คำพูดประโยคนี้ของเขา ทำให้ทุกคนตกใจ เขารู้ได้อย่างไรว่าวิกฤตของตระกูลเพิ่งจะคลี่คลาย อย่าบอกนะว่า ปัญหาวิกฤติของตระกูลเขาเป็นคนแก้ไขจริงๆ?
เป็นไปได้อย่างไร?

เป็นไปได้อย่างไร?

อาจจะ?

ความสงสัยแบบเดียวกันปรากฏขึ้นในใจของทุกคน

“เฉินเอ๋อร์ คุณหมายความว่า วิกฤตของตระกูลสามารถ คลี่คลายได้ก็เพราะคุณเหรอ?”

อวี่เหวินเกาเจิ้นเดินขึ้นมาข้างหน้าด้วยความตื่นเต้น เกาะแขน ของหวังเฉิน แล้วถามเสียงดัง

อวี่เหวินเกาเจิ้นตื่นเต้นมากจริงๆ เดิมทีเขาเตรียมที่จะล้มเลิก การต่อสู้แย่งชิงอำนาจ แต่นึกไม่ถึงว่า หวังเฉินจะบอกว่าเขาเป็น คนแก้ไขปัญหาของตระกูลอวี่เหวิน

หวังเฉินยิ้มบางๆ มองไปยังบิดาที่กำลังกระวนกระวายใจอยู่ แล้วถามว่า “นอกจากผมแล้ว ยังมีใครที่สามารถทำได้อีกเห รอ?”

“ฮ่าฮ่า ดี! ดี! ดี!”

อวี่เหวินเกาเจิ้นตะโกนอย่างตื่นเต้น

คนอื่นๆ ก็พากันได้สติกลับมาเช่นกัน ในแววตาของพวกเขา แต่ละคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ปัญหาที่ทุกคนในตระกูลอวี่เหวินไม่สามารถแก้ไขได้ ได้ถูก แก้ไขโดยลูกนอกกฎหมายที่เพิ่งกลับมาที่ตระกูล ทำไมมันฟังดูเพ้อฝันเหลือเกิน

แต่ความจริงก็เป็นเช่นนี้ คนส่วนใหญ่เชื่อว่าปัญหาได้รับการ แก้ไขโดยหวังเฉิน

“คุณเล่นละครเก่งมาก ไม่รู้ว่าคุณไปเอาข่าวที่ไหนมาตบตาพวกเรา?”

หยูเหวินหวพูดเยาะเย้ย แววตาเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม