บทที่ 499 เป้าที่ผู้คนโจมตี

“ฮ่าฮ่า ดี ขอยืมคำอวยพรของคุณหน่อยนะ!” หวังเฉินก็ดีใจ มากเช่นกัน

เขาวางแผนมาหลายปี แต่ไม่คิดว่าการปรากฏตัวของหยาง เฉินจะทำให้เขามองเห็นความหวัง

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าหยางเฉินมีวิธีการอย่างไร ที่จะทำให้เขา แทนที่หยูเหวินหวได้ แต่เขารู้ว่า แค่สองสายที่หยางเฉินโทรออก เมื่อครู่ ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่า เขามีความสามารถในการ ต่อสู้กับตระกูลอวี่เหวิน

แม้ว่าหยางเฉินไม่ได้บอกเขาว่าต้องทำอะไรบ้าง แต่เขาต้อง ทำอะไรสักอย่างแน่นอน

ไม่นาน ชายในชุดกลางคืนก็มาถึงห้องทำงานของหวังเฉิน

เขายืนอยู่ตรงนั้นเหมือนเป็นวิญญาณ

สายตาของหวังเฉินมีความโหดร้ายแวบผ่านเข้ามา เขาเอ่ย ขึ้นว่า “เตรียมไว้มานานแล้ว ถึงเวลาที่พวกคุณต้องทำอะไรสัก อย่างให้ผมแล้ว คุณพาคนไปฆ่าคนหลายคนด้วยตัวเอง!!

“อยากฆ่าใคร?” ชายคนนั้นถาม

“หลิวฝูหรงกับอวี่เหวินจิน!” หวังเฉินแทบกัดฟันพูดชื่อทั้งสองนี้ออกมา
“รับทราบ!”

ชายคนนั้นรับคำสั่งแล้วออกไป

หวังเฉินเอนกายพิงโซฟา หลับตาทั้งสอง พลางนวดขมับด้วย มือทั้งสองไม่หยุด

อาการปวดหัวไมเกรนของเขากำเริบขึ้นมาอีก

โรคนี้กินเวลานานต่อเนื่องถึงสิบแปดปีแล้ว

นั่นเป็นปีที่หยางเฉินถูกไล่ออกจากตระกูล จากนั้นเขากับแม่ก็ ถูกขับไล่ออกจากตระกูล

เมื่อสิบแปดปีที่แล้ว เขามีอายุเพียงสิบเจ็ดปี

จนถึงตอนนี้ เขายังจำได้อย่างชัดเจน หลังจากที่เขากับแม่ถูก ขับไล่ออกจากตระกูลและได้เพิ่งอาศัยอยู่ในเพิงร้าง คืนนั้นยอด ฝีมือชุดด่าก็มาเยือน

เพื่อที่จะฆ่าเขากับแม่ แต่แม่มารับมีดแทนเขาและจับท่อนแขน ของยอดฝีมือชุดดำไว้แน่น พยายามต่อสู้หาโอกาสให้เขาหลบ หนี

แม่ของเขาเสียชีวิต ปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่รอดไปวันๆ ต่อมาเขาถึงได้รู้ว่า ชายชุดดำที่ต้องการฆ่าเขา หลิวฝูทรงเป็น

คนส่งมา

หลิวฝูหรง เป็นภรรยาของบิดาผู้ให้กำเนิดเขา อวี่เหวินจิน เป็นลูกชายคนเดียวของหลิวฝูหรง
ในเวลานั้นหลิวโรงกลัวว่าหวังเฉินจะมาแย่งชิงอำนาจและ ผลประโยชน์กับอวี่เหวินจิน เธอจึงส่งคนไปไล่ล่าเขากับแม่

โชคดีที่หลังจากที่มารดาเสียชีวิต บิดาได้ออกหน้าจึงปราบ

ปรามเรื่องนี้ได้สำเร็จ

คนนอกล้วนคิดว่าพ่อของหวังเฉินต้องการชดเชยให้แม่ของ หวังเฉิน จึงได้มอบให้เขา

มีเพียงหวังเฉินเท่านั้นที่รู้ดี พ่อของเขามอบกลับเมืองหลวงให้ กับเขาเป็นการชดเชย หลังจากที่แม่เสียชีวิต

หลายปีที่ผ่านมา เขาได้ฝึกฝนยอดฝีมืออย่างลับๆ เพื่อรอวัน แก้แค้นอย่างในวันนี้

เมื่อก่อนเขาไม่กล้าลงมือ เพราะกังวลว่าตระกูลอวี่เหวินจะ ตามสืบมาถึงตัวเขาหลังจากที่หลิวฝูทรงและอวี่เหวินจนเสียชีวิต แต่ตอนนี้เขาไม่กลัวแล้ว

การโทรศัพท์สองครั้งเมื่อครู่ของหยางเฉิน จะสร้างปัญหาให้ กับตระกูลอวี่เหวินอย่างแน่นอน หากตระกูลเยีและตระกูลหวง สร้างปัญหาให้ตระกูลอวี่เหวินพร้อมกัน คนของตระกูลอวี่เหวิน อาจจะวิ่งเต้นจนหมดแรง จะเอาเวลาที่ไหนมาสืบสวนเรื่อง ฆาตกรรมหลิวฝูทรงและอวี่เหวินจิน

หลังจากหยางเฉินออกจากคลับเมืองหลวง เขาก็กลับไปที่ โรงแรมราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“พี่เฉิน หวังเฉินคงจะไม่ทรยศพวกเราใช่ไหม?”
หลังจากกลับมาถึงโรงแรม หม่าชาวก็ถามด้วยความเป็นห่วง หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม “ต่อให้ทรยศแล้วจะเป็นยังไง?

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หม่าชาวก็ตกตะลึงในทันใด จากนั้นเมื่อนึกถึง ตัวตนและสถานะของหยางเฉิน เขาก็ตระหนักว่าคำถามนี้ของตัว เองนั้นโง่แค่ไหน

อย่าว่าแต่แปดตระกูลแห่งเยี่ยนตูเลย ต่อให้เป็นคนของ ราชวงศ์แห่งจิ๋วโจว สำหรับหยางเฉินแล้ว ทำไมเขาต้องกลัว ด้วย?

หลังจากอาบน้ำเสร็จ หยางเฉินก็วิดีโอคอลหาฉัน

“พ่อครับ!”

ทันทีที่เชื่อมต่อวิดีโอคอลเรียบร้อย ใบหน้าอ่อนโยนก็ปรากฏ ขึ้นบนหน้าจอ เสี้ยวเลี้ยวตะโกนขึ้นมาอย่างตื่นเต้น

“เสี้ยวเสี้ยว คิดถึงพ่อไหม?”

พอเห็นลูกสาว รอยยิ้มอันอ่อนโยนก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ หยางเฉิน

ในเวลานี้ เสี้ยวเสี้ยวกำลังอยู่ในอ้อมกอดของฉัน

ฉินซีมองหยางเฉินด้วยรอยยิ้มอิ่มเอม

“คิดถึง! เสี้ยวเสี้ยวคิดถึงคุณพ่อมากๆ!” น้ำเสียงอ่อนหวาน ของเสี้ยวเสี้ยวดังขึ้น

“คิดถึงพ่อทำไมเหรอ?” หยางเฉินถามด้วยรอยยิ้ม
“อยากให้คุณพ่อเล่านิทานให้เสี้ยวเสียวฟัง อยากให้คุณพ่อ พาเสี้ยวเลี้ยวไปสวนสัตว์ อยากให้คุณพ่อพาเสี้ยวเลี้ยวไปสวน สนุก”

เสี้ยวเสี้ยวพูดอย่างมีความสุข พลางโบกมือน้อยๆ ให้ไม่หยุด หยางเฉินไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ที่แท้ก็อยากให้พ่อพา หนูไปเที่ยวเล่นนั่นเอง!

ฉันก็หัวเราะขึ้นมาแล้วถามว่า “ทางคุณเป็นยังไงบ้าง? หยางเฉินพยักหน้า “ก็ดี ทำงานใกล้เสร็จแล้ว อีกไม่กี่วันจะได้ กลับบ้าน”

ทั้งสามคนคุยกันอีกครู่หนึ่งแล้วจึงจบวิดีโอแชท เช้าตรู่วันถัดมา ข่าวที่น่าตกใจได้ปรากฏขึ้นบนพาดหัวข่าว ของเมืองเยี่ยนตู

เป็นข่าวที่เกี่ยวกับเรื่องหลิวฝูทรงกับอวี่เหวินจินถูกฆ่า

เมื่อหยางเฉินเห็นข่าวถูกปล่อยก็แปลกใจเล็กน้อย คนอื่นไม่รู้ ว่าสองคนนี้ตายอย่างไร แน่นอนว่าเขารู้

เขารู้อย่างแจ่มแจ้งว่าเกิดอะไรขึ้นกับหวังเฉินในตอนนั้น เป็นหลิวฝูหรงผู้หญิงที่ร้ายกาจคนนี้ ที่ส่งคนไปไล่ล่าหวังเฉิ นกับแม่

และแม่ของหวังเฉินก็ถูกฆ่าเพื่อช่วยเหลือหวังเฉิน แล้วตอนนี้หวังเฉินจะละทิ้งโอกาสที่ดีในการแก้แค้นได้อย่างไร?

จะว่าไปแล้ว ถ้าอวี่เหวินจินไม่ตาย เขาจะกลับไปที่ตระกูลอวี้เห

วินได้อย่างไร? “ดูเหมือนว่า คุณอยากจะได้ตำแหน่งทายาทของตระกูลอวี่เห

วันมานานแล้วใช่ไหม?”

หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม

พ่อของหวังเฉินมีลูกชายเพียงคนเดียวคืออวี่เหวินจิน ตอนนี้ ทั้งอวี่เหวินจินและพ่อของเขาถูกฆ่าตาย เขาย่อมพาหวังเฉิน ลูกชายคนเดียวของเขากลับไปที่ตระกูลอวี่เหวิน

ไม่นาน ข่าวที่น่าตกใจอีกเรื่องหนึ่งก็แพร่กระจายไปทั่ว อินเทอร์เน็ต

“ทายาทของตระกูลอวี้เหวินลอบสังหารอวี่เหวินจิน เพื่อทำให้

ตำแหน่งของตัวเองมั่นคง!

ข่าวนี้แพร่กระจายแตกแขนงออกไปเรื่อยๆ เหมือนระเบิด

ปรมาณู

แน่นอน ผู้กระจายข่าวนี้คือหยางเฉิน

ตอนนี้ตระกูลหวงและตระกูลเยได้สร้างปัญหาให้กับหนูเหวิน หวในเวลาเดียวกัน หยูเหวินหวก็มือเท้าพันกันอยู่แล้ว

บวกกับโทษฐานที่ลอบสังหารอวี่เหวินจิน เกรงว่าภายในตระ กูลอวี่เหวินจะไม่ปล่อยหยูเหวินหวไปง่ายๆ
หยูเหวินหวู่ในตอนนี้ ตกเป็นเป้าหมายที่ประชาชนทั่วไป โจมตี!

ตระกูลอวี่เหวิน ภายในห้องประชุมใหญ่

ในเวลานี้ โต๊ะประชุมทรงกลมรายล้อมด้วยทายาทสายตรง ของตระกูลอวี่เหวิน

คนที่นั่งอยู่ตำแหน่งหน้าสุด คือผู้นำของตระกูลอวี่เหวิน อวี้เห วินเกาหยาง

ส่วนทางด้านซ้ายของเขา ยังมีชายวัยกลางคนอายุรุ่นราว

คราวเดียวกับเขานั่งอยู่ด้วย

ทางด้านขวาของอวี้เหวินเกาหยาง เป็นชายหนุ่มอายุประมาณ สามสิบปี ใบหน้าเศร้าสร้อย สีหน้าดูแย่มาก

บรรยากาศในห้องประชุม กดดันขึ้นมาก

“วันนี้ที่ผมเรียกทุกท่านมาที่นี่ ก็เพื่อปรึกษาหารือเรื่องสำคัญ

กับคุณ”

และในเวลานี้เอง อวี่เหวินเกาหยางได้พูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ในชั่วพริบตา สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่เขา

“ตระกูลหวงและตระกูลเย่ ได้ร่วมมือกันเพื่อกดดันตระกูลอ เหวิน กิจการภายใต้ชายคาของพวกเราจำนวนมาก ได้รับผลกระ ทบเป็นอย่างมาก”

“นอกจากนี้ผลกระทบยังขยายตัวมากขึ้นเรื่อยๆ คาดเดาง่ายๆ ว่าครั้งนี้ ตระกูลต้องสูญเสียมากกว่าห้าเปอร์เซ็นต์

“ที่ตามทุกท่านมาที่นี่ เพื่อหารือว่า พวกเราควรจะรับมือ อย่างไร หากตระกูลหวงและตระกูลเยี่ยังคงทำงานร่วมกันเพื่อ ควบคุมกิจการภายใต้ชายคาของพวกเรา ความสูญเสียของพวก เราจะมีมากขึ้น”

อวี่เหวินเกาหยางกวาดสายตามองผู้คน แล้วพูดเสียงต่ำ

“ผู้นํา คุณกำลังคิดจะปิดบังอะไรหรือเปล่า?”

ในขณะนี้ ชายวัยกลางคนทางด้านซ้ายของอวี่เหวินเกาหยาง ก็เอ่ยปากพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน ในน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความ ประชดประชัน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ