บทที่ 493 สมัครงานสำเร็จ

นาทีที่เจ้าหน้าที่ปรากฏตัว ทุกคนก็อึ้งกันหมด

โดยเฉพาะตอนที่พวกเขาพูดว่าผู้บริหารระดับสูงบางคนของ เยี่ยนเงินกรุ๊ปต้องเข้ารับการสอบสวนนั้น เหล่าคนที่อยู่ด้านหลัง หยูเหวินหวตัวสั่นกันอย่างอดไม่ได้

หยูเหวินหนูก็ขมวดคิ้วเป็นปม ใบหน้าไม่สะทกสะท้านต่อสิ่ง ใดๆนั้นก็ปรากฏความกลัดกลุ้มในที่สุด

โดยเฉพาะกั่วปิง ที่ตอนนี้ทิ้งไปเล็กน้อย

เขาแค่ตบตาเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าจะมีเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องมาส อบสวนเรื่องนี้จริงๆ

หรือว่า หยางเฉินเป็นคนทำ?

คิดมาถึงตรงนี้ ลั่วปิงหันไปมองหยางเฉินตามสัญชาตญาณ ก็ เห็นหยางเฉินนั่งไถ โทรศัพท์อยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าราบเรียบ

แสงเยือกเย็นเปล่งประกายอยู่ในสายตาของหยูเหวินหวู เขา กวาดสายตาผ่านหยางเฉิน โดยไม่ให้ใครรู้ตัว

เจ้าหน้าที่ที่เป็นหัวหน้าอ่านไปสิบกว่าชื่อถึงเป็นอันสิ้นสุด ที่ทุก คนตะลึงคือคนที่มีชื่อล้วนเป็นผู้บริหารระดับสูงที่ไม่มาเข้าร่วม

การประชุม

และก็คือเหล่าคนที่ยืนอยู่ด้านหลังหยูเหวินหวในตอนนี้
บัญชีธนาคารของพวกคุณถูกอายัติหมดแล้วคับ และ

ทรัพย์สิน ในนามของพวกคุณไม่ว่าจะเป็นบ้านหรือรถล้วนถูกศาล สั่งให้ยืดมาหมดแล้ว”

“ตอนนี้พวกคุณต้องมากับพวกเรา เข้ารับการสืบสวน เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกล่าวอย่างเย็นชา ไม่มีอารมณ์ใดๆ แสดง อยู่บนใบหน้า

ผู้บริหารระดับสูงเหล่านั้นที่มีชื่อหน้าซีดกันหมด อ่อนแรงไปทั้ง

จากนั้น ก็มีเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องในเครื่องแบบอีกกลุ่มใหญ่พุ่ง เข้ามาในห้องประชุม และนำตัวเหล่าผู้บริหารระดับสูงไปทั้งหมด

“ขออนุญาตนะครับ!”

หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จ หัวหน้าของเจ้าหน้าที่ที่ เกี่ยวข้องก็พยักหน้าเล็กน้อยใส่ทิศทางที่ทั่วปิงอยู่พร้อมกล่าว

สายตาแฝงไว้ด้วยความเคารพนับถือ

พูดจบเขาก็พาคนของเขาออกไปทันที

ลั่วปิงมีสีหน้ามึนงง เมื่อหัวหน้าของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง ทักทายตัวเองหรอ?

แต่ ต่อให้ทักทายตัวเองแล้วทำไมสายตาของเขาถึงแฝงความ เคารพนับถือไว้ด้วยล่ะ?

ทันใดนั้น ลั่วปิงก็คิดอะไรขึ้นได้ เขามีสีหน้ายิ่งขึ้นมาทันที
เขาไม่รู้จักหัวหน้าเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องคนเมื่อกี้เลยสักนิด และ ด้วยฐานะของตัวเอง หัวหน้าของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องก็ไม่จำเป็น ต้องทักทายเขาด้วย

มีเพียงความเป็นไปได้เดียว หัวหน้าของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง ทักทายหยางเฉินที่อยู่ข้างๆเขา ความนอบน้อมที่แสดงออกมาก็ เป็นเพราะหยางเฉิน

คิดมาถึงตรงนี้ ลั่วปิงก็ยิ่งวิ่งเข้าไปใหญ่

ชั่วขณะหนึ่ง ห้องประชุมขนาดใหญ่นี้กลับสู่ความสงบอีกครั้ง

ด้านหลังของหยูเหวินหนูไม่เหลือใคร สีหน้าของเขาย่ำแย่ อย่างมาก

เดิมที่เขาวางแผนว่าจะพาคนมาข่มหยางเฉิน แต่คิดไม่ถึงว่า นอกจากจะไม่ต้ข่มแล้ว ยังเสียคนของตัวเองไปทั้งหมด

ผู้บริหารระดับสูงพวกนั้นนิสัยเป็นยังไงเขารู้ดียิ่งกว่าใคร ถูก เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องนำตัวไปครั้งนี้เกรงว่าจะโดนความผิดแล้ว จริงๆ ไม่มีหวังที่จะได้ออกมาอีกแล้ว

หรือก็คือ กรุ๊ปเยี่ยนเฉินหลังจากนี้จะหลุดออกจากการควบคุม ของเขาโดยสิ้นเชิงใช่มั้ย?

คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็หงุดหงิดสุดๆ แต่ในฐานะทายาทผู้ สืบทอดของตระกูลอวี้เหวิน เวลาแบบนี้จะต้องใจเย็น

เมื่อคนเราอยู่ในอารมณ์โกรธ ก็มักจะทำผิดพลาด
หยูเหวินหวพูดประโยคนี้ในใจซ้ำๆ

“ประธานลั่ว ไว้เจอกัน!”

หยูเหวินหวูจ้องลั่วปิงและพูดด้วยรอยยิ้ม

พูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไป

พอรู้ว่าหยูเหวินหวไปแล้ว ลั่วปิงถึงรู้สึกปลดเปลื้องภาระหนัก อึ้งได้ แต่ความกดดันที่หยูเหวินหามีต่อเขานั้นไม่ลดลงเลยสักนิด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งประโยคที่เขาพูดก่อนไปว่า “ไว้เจอกัน” เป็นการบอกเขาอย่างชัดเจนว่าเรื่องนี้ไม่จบแค่นี้แน่

“เลิกประชุม!”

ลั่วปิงประกาศเลิกประชุมทันที

หลังจากที่พาหยางเฉินกลับไปยังห้องทำงานผู้จัดการใหญ่ แล้ว ลั่วปิงนั่งตุ๊บลงบนเก้าอี้ทำงาน หอบหายใจยกใหญ่

นาทีที่หยูเหวินหวปรากฏตัว เขาก็แสร้งทำเป็นเยือกเย็นไป เท่านั้น บัดนี้กลับมาถึงห้องทำงาน เขาถึงสบายใจได้จริงๆ

พักใหญ่กว่าเขาจะได้สติ และมองหยางเฉินอย่างรู้สึกผิด พร้อมเอ่ย “ท่านประธานครับ ทำให้คุณต้องผิดหวังแล้ว”

หยางเฉินสายหัว ยิ้มเล็กน้อยพลางกล่าว “นายทนต่อแรงกด ดันของหยูเหวินหวได้และปะทะซึ่งๆหน้า เท่านี้ก็เกินความคาด หมายของฉันแล้ว อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องออกหน้า ฉันพอใจมาก แล้ว”
ถั่วปังยิ้มอย่างขมขื่น “ถ้าไม่ใช่เพราะท่านประธานเตรียมการ ไว้แล้ว ผมกลัวว่าผมคงไม่สามารถต่อกรกับหนูเหวินหาได้จริงๆ”

หยางเฉินยิ้มแต่ไม่พูดอะไร เป็นที่ชัดเจนว่าเจ้าหน้าที่ที่

เกี่ยวข้องพวกนั้นเป็นกองกำลังเสริมที่เขาเตรียมไว้

ก่อนหน้านี้ตอนที่บีบให้ซ่งซวหยาง รองผู้จัดการใหญ่ของกรุ๊ป ออกไป หยางเฉินก็สั่งให้หม่าชาวไปจับตาดูไว้แล้ว

ซึ่งหยางในฐานะรองผู้จัดการใหญ่ของกรุ๊ป เขาต่างหากที่ เป็นบุคคลที่ติดต่อโดยตรงกับตระกูลอวี่เหวิน และแลกเปลี่ยนผล ประโยชน์

หลักฐานที่อยู่ในมือของเขาพอที่จะรวบผู้บริหารระดับสูงของ กรุ๊ปที่เป็นพรรคพวกของหนูเหวินหวให้หมด

ภายใต้การข่มขู่ของหม่าชาว ซึ่งหยางต้านทานอะไรไม่ได้ เลยสักนิด เขาตามหมาชาวไปมอบตัวแต่โดยดี และมอบหลัก ฐานของการกระทำความผิดของผู้บริหารระดับสูงเหล่านั้นให้กับ หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

จากนั้นจึงมีภาพเหตุการณ์ที่เจ้าหน้าที่ที่มาจับตัวคนในห้อง ประชุม

ขณะเดียวกัน รถเบนท์ลีย์สีดำหน้าประตูเยียนเฉินกรุ๊ปคันหนึ่ง

ขับออกไปช้าๆ

ด้านหลังรถเบนท์ลีย์ มีร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ ใบหน้า บิดเบี้ยวสุดๆ
“ไอ้ชั่ว! บังอาจส่งคนของฉันเข้าคุกทั้งหมด นายเป็นคนแรกที่ กล้า น้องชายแสนดีของฉัน!!

หยูเหวินหวพูดอย่างเช่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน สายตาฉายแววอาฆาต

“คุณชายปิ้ง ให้ผมลงมือมั้ยครับ?”

ขณะนั้น บอดี้การ์ดร่างกายคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนที่นั่งข้างคนขับ กล่าวขึ้นเสียงเข้ม

หยูเหวินหวูเหลือบมองเขา สีหน้าค่อยๆกลับสู่ปกติ เขาจ้อง บอดี้การ์ดพลางเอ่ย “เหยา นายน่าจะรู้นะว่าการลงมือต้องแลก มาด้วยอะไร”

เมื่อได้ฟัง เหยถ่าก็พูดด้วยสีหน้าเย็นยะเยือก “คุณชายปิง วางใจได้ครับ ผมรู้ดีว่าการลงมือต้องแลกด้วยอะไร ไม่ว่ายังไง ในกายเขาก็มีสายเลือดของตระกูลอวี่เหวินไหลเวียนอยู่ หากจะ ลงมือต้องกำจัดได้ในคราเดียว ไม่อย่างนั้นหากเรื่องนี้ถูก เปิดโปง จะทำให้คุณชายปิงต้องซวยไปด้วย”

“ในเมื่อนายรู้ ยังยืนกรานจะลงมืออยู่หรือไม่?” หยูเหวินหวู เอ่ยปากถาม

เซลล์ทั้งร่างของเหยถ่าพร้อมรบ เขาพูดด้วยสายตาแน่วแน่ “ยืนกรานแน่นอนครับ!”

“ดี ในเมื่อเป็นเช่นนั้น นายก็เป็นคนลงมือแล้วกัน” สีหน้าของ หยูเหวินหวูเริ่มโหดเหี้ยมขึ้น

“ผมสาบานว่าจะรับใช้คุณชายปิงด้วยชีวิต!”
เสียงดังก้องประหนึ่งฟ้าผ่าของเหยพลันดังขึ้น

ในฐานะทายาทตระกูลอวี่เหวิน บอดี้การ์ดเคียงกายของเขาจะ มีกําลังน่ากลัวขนาดไหนกัน

ไม่ใช่ว่าหนูเหวินหวไม่อยากลงมือกับหยางเฉิน แต่หากเรื่องนี้ ถูกเปิดโปงขึ้นมาจะเกิดผลลัพธ์อันร้ายแรง

อีกด้าน หยางเดินออกจากเยียนเฉินกรุ๊ปแล้ว

บัดนี้อุปสรรคในเยี่ยนเงินกรุ๊ปถูกกำจัดออกไปอย่างหมดจด แล้ว แม้ว่าตอนนี้การก้าวหน้าจะชะงักงันลง แต่ชื่อเสียงของเยี่ยน เฉินกรุ๊ปโด่งดังอยู่แล้ว และมีอัจฉริยะทางธุรกิจอย่างล้วปิงอยู่ เชื่อว่าใช้เวลาไม่นานเขียนเฉินกรุ๊ปก็กลับสู่จุดสูงสุดได้

หกโมงเย็น หยางเฉินได้รับโทรศัพท์จากหานเฟยเฟย นัดเขา ออกมากินข้าวด้วยกัน

“พี่หยางคะ หนูมีข่าวดีจะบอก หนูสมัครงานสำเร็จแล้วค่ะ หลัง จากนี้ก็ได้เป็นพนักงานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปแล้ว!!

พอเห็นหยางเฉิน หานเฟยเฟยก็พูดอย่างตื่นเต้น