บทที่ 44 โดนตบอีกฉาด

หยางเฉินตะลึง คิดว่าตัวเองทําอะไรผิดต่อฉัน แต่ไม่นาน เขาก็ เข้าใจทั้งหมดได้จากแววตาของหล่อน แล้วยิ้มเจิดจรัสออก มา เพราะ ผมรักคุณ!!

ค่าพูดนี้ ทำให้ฉันควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ น้ำตาไหล พรากๆ หากแต่ดวงตาทั้งคู่ต้องหยางเฉินเขม็ง “คุณน่าจะรู้ดี ฉัน ไม่ได้รู้สึกกับคุณฉันชู้สาว แบบนี้จะแฟร์กับคุณเหรอ”

หยางเฉินหยิบกระดาษออกมาแผ่นหนึ่ง ค่อยๆซับน้ำตาให้ หล่อน พูดยิ้มอ่อนโยน “คุณไม่ต้องรู้สึกเป็นภาระอะไรทั้งนั้น คิด เสียว่าผมเป็นคนติดตาม! ”

“คนติดตามเหรอ”ฉันรู้สึกประหลาดใจในคำพูดนั้น

หยางเฉินพยักหน้า คิดเสียว่าผมเป็นผู้ชายที่ชอบคุณมากคน หนึ่ง และกำลังติดตามคุณ หากมีวันหนึ่ง คุณค้นพบว่า คุณรับผม ไม่ได้จริงๆ จะปฏิเสธก็ได้”

จู่ๆฉันเงียบงันขึ้น หยางเฉินพูดปลอบ”อย่าคิดมากเลย กิน อาหารเช้าเถอะ! ”

กินอาหารเช้าเสร็จ หยางเฉินขับรถ ไปส่งฉินซีที่บริษัท

“หยางเฉิน ถ้าคุณไม่มีธุระอะไร ไปส่งฉันที่ฉันซื้อกรุ๊ปได้ไหม” ฉินซีถามโพล่งขึ้น
หยางเงินไม่ถามมาก ได้แต่บอกว่าได้

ตลอดทาง จีน ค่อนข้างจิตตก พอมาถึงบ้านตระกูลฉินหยาง เงินยังต้องคอยเตือน เธอจึงได้สดคืน

ทั้งคู่เพิ่งลงรถ ก็เห็นเงาที่คุ้นเคยเงาหนึ่ง

“แกยังมีชีวิตอยู่เหรอ ช่างน่าประหลาดใจ ฉันเลยมองหยาง เงิน แววตาเป็นประกาย หยางเงินทำหน้าทะเล้น ไม่เจอกี่วัน ดู เหมือนจะขาดผู้ชายอีกแล้วเหรอ

จินเฟยเดือดดาล”หยางเฉิน แกคิดว่าฉันหาคนมาจัดการแก

ไม่ได้หรือไง”

“ต่อให้ได้ ก็ไม่รวมแก”หยางเฉินประชด

แกอย่าคิดว่า สงไม่ขยับ แล้วแปลว่าจะไม่กล้าทําอะไรแกนะ แต่เขาแค่ไม่มีเวลามายุ่งกับขยะอย่างแก รอให้มีเวลาก่อน แกร เป็นศพข้างถนนได้เลย! “ฉันเฟยกัดฟันกรอด

หลังจากที่ความลับของเธอกับสงเหว่ยแตก ก็มีนักแฮคคลิป ปล่อยคลิปฉาวระหว่างพวกเขา แทบเป็นคลิปฉาวที่ฟินมากด้วย จนคอมเมนต์ตั้งชื่อให้เธอว่า: ฉันเสียวโชว

มักจะมีปาปารัสซี่ตามไปถ่ายภาพถึงบ้านตระกูลฉินกับหน้า ประตูบริษัท

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีผู้กำกับหนังเอ็กส์ ติดต่อให้พวกเขาไปแสดง เป็นตัวเอกในฉากรัก
ในตอนที่เดินผ่านหน้าประตูโรงเรียน จู่ๆ มีคนตะโกนขึ้น“ฉิน เสียวไข่วนนา

ฉับพลันกลุ่มชายหนุ่มมาด้วงล้อมเธอ แล้วกระหน่ำถ่ายรูป

ทั้งหมดนี้ เป็นเพราะไอ้ฉิบหายนั้นทั้งนั้น ฉันเฟยแทบจะพุ่ง เข้าไปฆ่าหยางเฉิน แต่เห็นมือเข้าเฝือก ก็ยังฝันพุ่งเข้าไป

“อย่าไปยุ่งกับคนทุเรศแบบนี้เลยค่ะ พวกเราไปหาคุณกัน เถอะ”ฉินซีพูดกับหยางเฉิน

“พวกแกหยุดนะ! ”

ฉันเฟยขวางทางพวกเขา ตะคอก พวกแกโดนไล่ออกไปแล้ว กลับมาที่บริษัทอีกทำไม

“ฉันเฟย หลบไปเถอะนะ ถ้าขวางทางตระกูลฉินกับซานเห

อร่วมมือกัน คุณปู่ไม่ปล่อยเธอแน่”ฉินซีแค่นเสียง

หลังจากที่ซานเหอโดนเทคกิจการด้วยคนลึกลับ ก็ได้ร่วมมือ กับทั้งเยี่ยนเฉินและตระกูลซู เหมือนกับพระอาทิตย์ยามสายัณห์

ฉันเฟยไม่โง่ ขมุ่นคิ้ว หมายความว่าไง

ฉันสะบัดเอกสารในมือ “นี่เป็นหนังสือสัญญาซานเหอ ตอนนี้ โครงการที่ร่วมมือกับตระกูลฉิน ฉันเป็นคนดูแล ถ้าเธอคิดว่าไม่ จําเป็น ฉันจะไปตอนนี้แหละ

ได้ฟัง ฉินเฟยตกตะลึง

เขารู้ดีแก่ใจ ตอนนี้ตระกูลฉินจะล้มละลาย ซานเหอเป็นคนออกหน้าช่วยเหลือแก้วิกฤต

“หยางเงิน รู้มั้ย ฉันเศร้าแทนแกจริงๆ เลย ฉันเฟยแค่นยิ้ม มองไปที่หยางเจ็บ

หยางเงินคิ้วกระตุก”คนที่เศร้าไม่น่าจะใช่แกมั้ง

“เมียแกเพื่อที่จะได้กลับเข้ามาที่ชานเหอ ไม่รู้ว่าสวมเขาให้แก มาตั้งเท่าไหร่ แกก็ยังเชื่อหาคิดว่าหล่อนบริสุทธิ์” ฉุนเฟย เหน็บแนม

“จินเฟย! ”

ฉินซีบันดาลโทสะ”พูดบ้าอะไรน่ะ

“ฉันพูดมั่วหรือไม่ แกรู้ดีแก่ใจ ลูกหลานตระกูลฉินในซานเหอ ถูกปลดออกหมดแล้ว เหลือแต่แกคนเดียว ถ้าไม่ใช่เพราะแกเป็น นอน จะเหลือเหรอ”ฉินเฟยสีหน้าดูแคลน

“ผัวะ!”

ฉันตบฉาดลงที่บ้องหู ในหูฉินเฟยส่งเสียงร้องเวิ้งๆ สีหน้า เขาประหลาดใจ” ผู้หญิงชั้น…….

“เปรี้ยง!

ฉันเฟยเพิ่งด่าออกไปค่หนึ่ง หน้าอกกระเพื่อม ตกลงบันไดไป มือที่เข้าเฝือก ปรออกอีกครั้ง เจ็บจนร้องโอดโอย

เป็นเวลาเลิกงานพอดี ผู้คนต่างเข้ามามุงดูด้วยความตกใจ
หยางเงินสีหน้าเย็นชา เดินไปตรงหน้าฉันเฟย มองบนลง ล่าง”ฉินเฟย ความอดทนมีขีดจำกัด นี่เป็นครั้งสุดท้าย ถ้าฉันยัง ได้ยินแก า มันจะจบไม่สวย

แววตาเฟ เต็มไปด้วยความชิงชัง กัดฟันกรอด หยางเงิน ฝากไว้ก่อน ฉันไม่ปล่อยแกแน่ ไม่แน่ๆ! ”

“หึ! ”

หยางเฉินแค่นออกมา หันกลับไปพาฉันเดินเข้าบริษัท ห้องประชุม ชั้นดาดฟ้าของฉันชื่อกรุ๊ป

“ท่านประธานฉิน การที่เฉิงเหอกรุ๊ปได้ร่วมมือกับท่าน นับเป็น เกียรติอย่างยิ่ง วันนี้คงต้องรบกวนท่านแล้ว”

ตรงข้ามท่านผู้เฒ่าฉันมีวัยรุ่นนั่งอยู่ อายุราวๆสามสิบกว่า ใส่

สูทเต็มตัว ยิ้มออกมาโค้งคำนับ

ท่านผู้เฒ่าฉันรู้สึกปลื้มปิติยินดี เขารู้ดีถึงสถานภาพของหนุ่ม ตรงหน้า แม้ว่าจะไม่ใช่ตระกูลใหญ่ในเจียงโจว แต่ว่าเป็นตระกูล ชั้นน่าของเมืองอื่น

“คุณชายหยางเกรงใจแล้ว เป็นสิ่งที่ตระกูลฉันควรทำ สบายใจเถอะ การลงทุนระหว่างเฉิงเหอกับตระกูลฉิน จะไม่ ทำให้ทุกคนผิดหวัง ท่านผู้เฒ่าฉันชิงพูด

ชายหนุ่มยิ้มอ่อน ท่านประธานฉันเกรงใจเกินไปแล้ว เรียกผม ว่าหยางเวยก็พอ”
“ฮ่าๆ ตกลง งั้นตาแก่คนนี้จะทำตามคำขอแล้วกัน” ท่านผู้เฒ่า จีน มกว้าง

“ไม่ทราบว่าหญิงสาวข้างตัวท่านคือใครกันครับ”หยางเวยพูด ชิ้น แววตามองไปยังหญิงสาวที่นั่งข้างท่านผู้เฒ่าฉัน

“ฟางเยว ยังไม่ลุกขึ้นยืนอีก”ท่านผู้เฒ่าฉันแผ่นเสียง

ฟางเยว่เป็นหลานสาวของเขา หล่อนแต่งตัวพิถีพิถัน พามาวัน นี้ เพื่อให้รู้จักหยางเลย วันนี้หยางเวยเป็นฝ่ายรุกถาม เขาเองก็ รู้สึกตื่นเต้น

ถ้าได้ลองกับตระกูลหยาง ต่อไปตระกูลฉิน ก็ได้เป็นตระกูลชั้น

น่า

ฟางเยว่เขินอาย ค่อยๆลุกขึ้น มองไปทางหยางเวยยิ้มอ่อน

โยน” หยาง สวัสดีค่ะ เรียกฉันว่าเสี่ยวเยว่ก็พอ”

หยางเวยหรี่ตา แม้ว่าฟางเยวไม่ใช่สาวงามเฉิดฉาย แต่พอ แต่งตัวพิถีพิถันแล้ว ก็ดูงามพิศ

แน่นอนว่าเขาไม่ดองกับคุณหนูตระกูลเล็กๆของตระกูลฉิน หรอก แต่ในเมื่อท่านผู้เฒ่าจงใจให้ชิดใกล้ แม้ว่าเขาจะไม่ แต่งงานกับเจ้าหล่อน แต่ถ้าเอามาเล่นหน่อย ก็ไม่เลว

“สมกับเป็นกุลสตรีแห่งตระกูลฉิน ความงามของเสี่ยวเยว่ สําหรับเจียง โจวแล้ว เกรงว่าคงไม่มีใครเทียบ”หยางเวยเอ่ยชม ปลิ้นปล้อน มีเพียงเขาที่รู้ว่าเป็นคำโกหก

แต่ตาแก่โง่กับสาวโง่ กลับเชื่อมัน
“ๆ คุณชายหยางชมเกินไป

ท่านผู้เฒ่าฉันยิ้มกว้าง มองไปทางฟางเยว”เสี่ยวเยว สองสาม วันนี้ คุณชายหยางเป็นอาคันตุกะสกุลฉิน เจ้าก็ต้อนรับให้ดี”

ฟางเยวตื้นตันใจ สีหน้าแสดงความบอบบาง คุณตาสบายใจ ค่ะ หนูจะรับรองพี่หยางให้ดี

“งั้นพี่ขอบคุณเสี่ยวเยว” หยางเวยยิ้มพูด

ในเวลานี้เอง เสียงเคาะประตูดังขึ้น

เข้ามา! ”

ในตอนที่ท่านผู้เฒ่าฉันเห็นฉันกับหยางเฉิน สีหน้าเปลี่ยน ทันที พูดเย็นชา “พวกแกมาได้ไง”

หยางเฉินขมิ้นคิ้ว ไม่ใช่เพราะท่านผู้เฒ่า แต่เป็นเพราะผู้ชาย อีกคนที่อยู่ในห้องรับแขก พอฉันเดินเข้ามา แววตาของเขาก็ เอาแต่จับจ้องเรือนร่างฉัน

หยางเฉินเดิน อ้าว บังตัวฉันไว้ หยางเลยหรี่ตามองหยาง เฉิน ยิ้มแล้วพยักหน้าให้

เห็นท่าที่ยังคงเย็นชาของท่านผู้เฒ่าฉัน ฉันรู้สึกลำบากใจ อย่างไรเสียฉินซีก็เป็นหลานสาวคนโตของตระกูล เธอมีความ ผูกพันต่อตระกูลฉิน

“คุณปู่คะ นี่คือ หนังสือสัญญากับซานเหอ ลองดูก่อนนะคะ เมื่อครู่เห็นหยางเฉินกับฉันแล้วไม่สบอารมณ์ แต่พอได้ยินคาวาซาบเหย สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย แค่นหัวเราะ”ฉินซี หลายแน่มากนะ ลูกหลานตระกูลฉินโดนปลดออกหมด เหลือแต่ หลานคนเดียวที่เข้าได้

ฉันรู้ไม่ว่าหล่อนจะพูดอย่างไร ท่านผู้เฒ่าฉันก็ยังคงโกรธ เคืองเธอ เลยไม่พูดอะไรดีกว่า

ฟางเยว่เองก็เห็นสายตานั้น จึงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ แค่น หัวเราะ”คุณตาคะ พี่สาวช่างมีวิธีจังเลย แต่ไม่รู้ว่าใช้วิธีอะไร เข้าไปในซานเรือนไม่รู้ว่าวิธีนั้นเปิดเผยได้หรือเปล่า”

หยางเฉินขมิ้นคิ้ว “คนตระกูลฉิน ไม่กลัวตายจริงๆ เมื่อชั้น ล่าง มีสวะคนนึงพูดจาไม่ดี โดนสั่งสอนไปแล้ว ตอนนี้ก็โผล่มา อีกคนหนึ่ง

ในเวลานี้เอง ฉันเฟยพุ่งเข้ามาในห้องรับแขก

“เสี่ยวเฟย เกิดอะไรขึ้น”เผือกบนมือเขาแตกแล้ว ตามลำตัว เลอะฝุ่นไปหมด ท่านผู้เฒ่าฉันโกรธจนตัวสั่น

ฉันเฟยกัดฟันกรอดมองหยางเฉินคุณปู่ มันเป็นไอ้ฉิบหาย ผมไม่ให้มันเข้าบริษัท มันก็หักแขนผม คุณปู่ ต้องจัดการให้ผม นะครับ”

“คุณปู่ครับ ไม่ใช่นะครับ เมื่อฉันเลย….

ฉันเตรียมอธิบาย ก็โดนท่านผู้เฒ่าฉันห้ามเอาไว้! หยางเฉินของท่านผู้เฒ่าฉันอย่างสนใจ ดูว่าจะจัดการอย่างไร
ท่านผู้เฒ่าฉันเดือดดาล สวะอย่างแกร๊บไสหัวไป ไม่งั้นฉันจะ เรียกขาน

ให้เมื่อไล่พวกเราไป ก็อย่าเสียใจแล้วกัน”

หยางเฉินพูดท้าทาย”เสี่ยว พวกเราไป คนอื่นไม่รู้ แต่ฉันจะไม่รู้ได้อย่างไร หยางเฉินซื้อซานเรือกรุ๊ป เอาไว้ จะร่วมมือหรือไม่ ขอแค่เขาพูดออกมาคำเดียว

พอได้ยินว่าหยางเงินจะไป เธอก็ร้อนใจขึ้นมา

“หยางเฉิน ให้โอกาสตระกูลฉินอีกครั้ง ได้ไหมฉินชีวิงวอน

“ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม พี่จะให้โอกาสสวะนั่นฟางเยวในเวลานี้

ยิ้มอย่างเปิดเผย

ฉันเฟยพูดแทรก “ชายหญิงชาติหมาคู่นี้ ตอแหลเก่งไม่เบา

“ดบปาก! ”

หยางเฉินปราดประกายเย็นชา เดินเข้าไป

“ผัวะ”เสียงดังขึ้น หยางเฉินตบฉาดลงหน้าฉันเฟย เขาตัวลอย ขึ้นกลางอากาศ หล่นลงตับ ฟันกระดอนออกมา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ