The king of War

บทที่ 368 ตบหน้าแรงๆ



บทที่ 368 ตบหน้าแรงๆ

โดยเฉพราะหวางเยียน เธอรู้สึกตื้นตันใจมากกว่าใคร

ในเวลานี้ เธอก็รู้สึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมาทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่ามีคนเข้าใจตัวเอง

และฉันยีที่ยืนอยู่ข้างหยางเฉิน ดวงตาดั่งไข่มุกของเธอก็เต็ม ไปด้วยความชื่นชม

ผู้ชายคนนี้คือพี่เขยของฉัน!

ถังคุนกับสวเจียเริ่มรู้สึกละอายใจ และรู้สึกว่าทุกคนมองดูพวก เขาด้วยสายตาประชดประชัน

“เก็บมัน แล้วขอโทษ!”

สายตาที่เฉียบคมของหยางเฉินจับจ้องไปที่ถังคนอีกครั้ง

“รีบเก็บมันแล้วขอโทษเดี๋ยวนี้!”

“คิดว่ามีเงินหน่อยแล้วเก่งนักเหรอ? บ้านกรวยนับหมื่นล้าน แต่ไม่เคยทําตัวเหมือนคนอย่างยิ่ง!

“คนรวยอะไรกัน? ดูก็รู้ว่าของก็อปเกรดเอทั้งตัว ใส่ชุดดอาร์ม านก็อปเกรดเอ นาฬิกาก็ก็อปเกรดเอด้วยซ้ำ!”

ผู้คนรอบข้างเริ่มทนไม่ไหวแล้วเริ่มคอมเมนต์ถังคุน ถังคุนเองก็เริ่มรู้สึกกลัว เพราะคนที่สามารถเข้ามาใช้จ่ายในเมืองเทียนแห่งนี้ จะมีสักกี่คนที่ไม่ใช่เศรษฐี

ส่วนเขาก็แค่ลมปาก ทุกอย่างในตัวเขาล้วนสร้างขึ้นด้วยค่ โกหกเท่านั้น!

ในเวลานี้ แม้แต่เสื้อผ้าของเขายังถูกคนอื่นจับได้ว่าเป็นขอ งก็อปเกรดเอ และเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

“ขอโทษครับ!”

ถังคนรีบก้มเก็บบัตรธนาคารของเขาแล้วยื่นให้กับหวางเงี่ยน และพยักหน้าเพื่อแสดงความขอโทษ

ในตอนนี้ เขาเพียงอยากจะรีบจ่ายค่าขวดพอร์ซเลนแล้วรีบ ออกไปจากที่นี่

ส่วนสาเจียก็รู้สึกเสียหน้าและกัดฟันพูดกับหยางเฉินด้วย

ความโกรธ “ไอ้กระจอกอย่างแก มีสิทธิ์อะไรมาสั่งผู้ชายของ

ฉัน?”

“แกรู้ไหมว่าสามีของฉันเป็นใคร? เขาเป็นถึงรองผู้จัดการของ ต้าเหอกรุ๊ปเฉียวนะ รายได้หลายล้านต่อปี ทรัพย์สินของ ครอบครัวนับพันล้าน อีกอย่าง ฉันอยากได้อะไร เขาก็ซื้อให้ฉัน ได้ทุกอย่าง!”

“แล้วก็เธอด้วย ฉินยี! วิสัยทัศน์ของเธอมันแย่จริงๆ ผู้ชายดีๆ

ไม่เลือก แต่กลับเลือกไอ้คนจนกระจอกแบบนี้เป็นแฟน ชีวิตของ เธอมันถูกกำหนดให้ฉันเหยียบย่ำเท่านั้น”

“อยากเหนือกว่าฉันเหรอ ชาตินี้ก็ไม่มีวันหรอก! สามีของฉันมีทั้งเงิน มีทั้งตำแหน่ง ต่อให้ทั้งชาติ พวกเธอก็ไม่มีวันเทียบกับเรา ได้หรอก!”

หลังจากต่อว่าหยางเฉินเสร็จ สวีเจียก็พูดจาเสียดสีฉินต่อ

ส่วนหยางเฉินกับฉันไม่ได้ตอบสนองใดๆ แต่กลับมองสว เจียด้วยแววตาที่น่าสงสารเธอ

“คุณผู้ชายคะ ยอดเงินของคุณไม่เพียงพอค่ะ!”

ในขณะที่สวีเจียยังคงอวดถึงความรวยของถังคนอยู่ ทันใดนั้น หวางเยี่ยนก็เดิมกลับมาพร้อมกับบัตรธนาคารของเขาและด้วย สีหน้าที่เต็มไปด้วยความเหลือทน

“เป็นไปได้ไง?”

ถังคนถึงกับระเบิดอารมณ์ออกมา “บัตรผมยังมีทั้งสองล้าน กว่า ก็แค่ขวดพอร์ซเลนเน่าๆ ขวดหนึ่ง แล้วเงินจะไม่พอได้ไง?”

“ถ้าคุณผู้ชายแน่ใจว่าในบัตรยังเหลือสองล้านกว่าจริงๆ หนู ต้องเสียใจด้วยนะคะ เพราะยอดเงินเท่านี้ไม่เพียงพอจริงๆ ค่ะ!”

หวางเยี่ยนยังคงพูดอย่างสุภาพ เธอไม่แสดงอารมณ์ใดๆ และ ไม่ได้แสดงกิริยาที่ไม่เหมาะสมใดๆ

จนกระทั่งเวลานี้ ถังคนถึงตระหนักได้ว่าขวดพอร์ซเลนที่สวีเจีย ทำแตกนั้น มูลค่าของมันจะมากกว่าเงินสองล้านที่เขามี

ทันใดนั้น เขารู้สึกตื่นตระหนกและน้ำเสียงก็อ่อนลงเล็กน้อย “แล้วขวดพอร์ซเลนขวดนั้นราคาเท่าไหร่?
“นี่เป็นขวดพอร์ซเลนจากเมืองจิงเต๋อเจนในยุคของราชวงศ์ห มิงกับราชวงศ์ชิง ราคาจะอยู่ที่สิบสองล้านสามแสนหยวนค่ะ! หวางเยี่ยนพูด

“คุณบอกว่าเท่าไหร่นะ?”

ดวงตาของถังคนเบิกกว้างขึ้นทันที

ในเวลาเดียวกัน ความกลัวที่รุนแรงก็แผ่กระจายไปทั่ว ร่างกายของเขา

“สิบสองล้านสามแสนหยวนค่ะ!” หวางเขียนพูดอีกครั้ง

“ตูม!”

ถังคนรู้สึกเพียงเสียงสะท้อนที่ดังขึ้นในหัว และเขาก็หยุดนิ่งไป เดิมที่เขาคิดว่าขวดพอร์ซเลนที่สวีเจียทำแตกนั้น มูลค่าจะอยู่ ที่หนึ่งถึงสองล้านเท่านั้น

เขาแค่ขวักเงินที่มีก็สามารถชดใช้ได้แล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าขวด เน่าๆ นี้จะเป็นวัตถุโบราณ และยังมีมูลค่าถึงสิบสองล้านสาม แสนหยวนอีกด้วย

เขาจะเอาเงินก้อนใหญ่ขนาดนี้มาจากไหน?

“ที่รัก คุณหยิบบัตรธนาคารผิดหรือเปล่าคะ?”

สวีเจียไม่ได้สังเกตถึงความผิดปกติของถังคน ทันใดนั้นเธอ เหมือนนึกอะไรได้ จากนั้นเธอดึงบัตรธนาคารจากมือของหวา งเยี่ยนแล้วพูดอย่างได้ใจว่า “ที่รัก เงินสองล้านนี้คุณตั้งใจจะเอาให้ฉันเป็นเงินติดตัวใช่ไหม?”

“เห็นแล้วยัง? สามีฉันให้เงินค่าขนมเป็นล้านๆ แล้วเธอล่ะ? คงไม่เคยได้รับของขวัญที่มีมูลค่ามากกว่าพันหยวนเลยด้วยซ้ำ ใช่ไหม?”

สวีเจียพูดกับฉันอย่างเหน็บแนม

ฉันรู้สึกข์มาก เธอเห็นสีหน้าของถังคนที่เต็มไปด้วยความ กังวล แต่ผู้หญิงโง่คนนี้กลับพูดจาโอ้อวดอย่างไม่หยุด

“เธอยิ้มอะไร?”

สวีเจียตะคอกถามฉันด้วยความโกรธ

ฉันยิ้มตอบอย่างเย้ยหยันว่า “การ์ดใบนี้เป็นเงินก้อนสุดท้าย ของแฟนเธอ? หรือว่าเป็นเงินค่าขนมที่แฟนเธอจะให้เธอ ฉันว่า เธอควรถามให้ชัดเจนก่อนจะดีกว่านะ!”

“นี่เธอกล้าดูถูกฉันเหรอ? ฉันจะบอกเธอนะ ทรัพย์สินที่บ้าน ของสามีฉันมีถึงหลักพันล้าน แค่ขวดเน่าๆ ขวดนี้มันไม่ทำให้ สามีฉันถึงกับขนหน้าแข้งร่วงหรอก!”

สวีเจียพูดอย่างโกรธเคืองแล้วพูดต่ออย่างรีบเร่ง “ที่รัก พวก เขากล้าดูถูกพวกเรา ยังบอกว่าเงินสองล้านกว่า ในการ์ดใบนี้ เป็นเงินก้อนสุดท้ายของคุณ แล้วคุณว่าพวกมันตั้งใจจะตบหน้า คุณไหมล่ะ?”

“รีบหยิบมาสเตอร์การ์ดของคุณออกมาสิ เราจ่ายเงินสิบสอง ล้านกว่า ค่าขวดเน่า ๆ ขวดนั้นก่อน แล้วเอาเงินฟาดหน้าพวกมัน!”

ถังคุนเงียบไปสักพัก จากนั้นพูดขึ้นว่า “เอาการ์ดมาให้ผม

“หา?”

สวีเจียทำหน้างุนงง “นี่ไม่ใช่เงินค่าขนมที่คุณจะให้ฉันเหรอ?”

“ผมบอกว่า เอาการ์ดมาให้ผม

น้ำเสียงของถังคุนเริ่มผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด

สวีเจียกลอกตาแล้วพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “ที่รัก คุณอย่า บอกนะว่าเงินสองล้านกว่านี้มันน้อยไป คุณจะเปลี่ยนบัตรที่มีเงิน เยอะกว่านี้ให้ฉัน?”

ถังคุนไม่ได้พูดอะไรและแย่งบัตรคืนจากมือของสวีเจีย

สวีเจียยังคงรอบัตรธนาคารจากถังคน แต่ถึงคุนกลับมองไปที่ หวางเยี่ยนแล้วพูดว่า “ทุกๆ ความอยุติธรรมย่อมมีเหตุ ทุกๆ หนี้ ก็ย่อมมีเจ้าของ กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนอง ใครเป็น คนทำเสีย พวกคุณก็ไปตามที่เขานะ แล้วก็ จากนี้ไป ผู้หญิงคนนี้ ไม่เกี่ยวอะไรกับผม!!

เมื่อพูดจบ เขาก็หันเดินออกไป หวางเยี่ยนถึงกับตกตะลึง!

ผู้คนรอบๆ ต่างก็ตกตะลึง!

ส่วนสรุเจียก็ยิ่งตกใจ!
“ผมอยากรู้จริงๆ ว่าใครกล้ามาก่อกวนในพื้นที่ของตระกูลเฉิ นของผม!”

ในขณะนั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงโกรธเสียงหนึ่งดังขึ้น ทุกคนเห็นชาย หนุ่มร่างหนึ่งที่เดินเข้ามา

เขาก็คือเฉินอิงเหาที่ได้ข่าวแล้วรีบมาที่นี่อย่างเร่งรีบ

เขาเพิ่งได้ข่าวว่าหยางเฉินมาที่เมืองเทียน ดังนั้นเขาจึงรีบมา ทีนี่โดยเร็วที่สุด

แต่ไม่คิดเลยว่าจะเจอเรื่องแบบนี้

“คุณ…….คุณชายหา

ถังคนจำเป็นอิงเหาได้ทันที และสีหน้าของเขาก็แสดงอาการ ตกใจกลัวอย่างรุนแรง

เขาเป็นชาวเมืองโจวเฉิงแท้ๆ จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเฉินอิงเหา คือใคร?

“ถังคุน!”

ในเวลานี้ สวีเจียเพิ่งตั้งสติได้ เธอจึงรีบเข้าไปหาถังคนแล้ว ตะโกนด้วยความโกรธ “คุณหมายความว่าไง?”

เมื่อกี้ถังคุนพูดกับหวางเยี่ยนว่า เขากับสเจียไม่มีส่วนเกี่ยว ข้องใดๆ อีก สวีเจียยังคิดว่าเธอหูฝาดไป

จนกระทั่งถึงคุนกำลังจะทิ้งเธอไป เธอถึงรู้ตัวว่าเธอไม่ได้ฝาด
เธอถูกถึงคนทอดทิ้งต่อหน้าทุกคน โดยเฉพาะฉิน ในเวลานี้ เธอรู้สึกว่าใบหน้าของเธอเหมือนถูกฉินกระทบอย่างจัง

“ไสหัวไปให้พ้น!”

ถังคุนผลักสวีเจียออกไปแล้วพูดด้วยความโกรธ “ไอ้ผู้หญิง เลว วันๆ จ้องจะไถเงินผม ผมจะมีเงินเท่าไหร่ แล้วมันเกี่ยวอะไร กับคุณไหม?”

“ไม่ดูสภาพตัวเอง ยังคิดจะเอาเงินสองล้านเป็นค่าขนมเหรอ? คุณคิดว่าผมเป็นตู้เอทีเอ็มงั้นเหรอ?”

“ผู้หญิงหน้าเงินอย่างคุณ มันคุ้มที่จะให้ผมเสียเงินเยอะขนาด นั้นไหม?”

“จริงด้วย หยกเจ้าแม่กวนอิมที่คุณสวมอยู่ที่คอ แหวนเพชรที่

มือคุณ แล้วก็ทําไลหยกที่คุณทำแตก มันล้วนเป็นของก็อปเกรด

เอที่ผมจ้างคนอื่นทำ ราคาก็แค่ไม่กี่ร้อยเท่านั้น!

“คนโง่เท่านั้นถึงจะยอมเสียเงินเป็นล้านๆ เพื่อผู้หญิงอย่าง คุณ!”

ถังคนพูดความในใจออกมาต่อหน้าผู้คนมากมาย โดยได้

ความปรานี

สวีเจียถึงกับทนรับไม่ได้ สองขาของเธออ่อนแรงและนั่งลงกับ พื้นทันที

ในขณะนี้ เธอรู้สึกว่าฟ้าดินของเธอได้พังทลายลงแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ