บทที่ 352 ถูกสารภาพรักแล้ว

คำพูดพวกนี้ของหนิงเฉินหยู่ เดิมทีคือกำลังสารภาพรัก วินาทีนี้ ทั้งห้องโถงล้วนเงียบสงบลงมาแล้ว แม้แต่ใบไม้ร่วง ยังได้ยิน

ทุกคนต่างทำหน้าตกตะลึง หนิงเฉินหยู่สารภาพรักต่อหาน เฟยเฟยต่อหน้าสาธารณชนอย่างคาดไม่ถึง

เวลานี้ หนิงเฉินหย่อมยิ้มที่มุมปาก แสดงรอยยิ้มที่อ่อนโยน ในสายตาเต็มไปด้วยความรัก

“โอ้มายก็อด! นึกไม่ถึงว่าหนิงเฉินหยู่สารภาพรักกับหาน เฟยเฟยแล้ว!”

“แหวนเพชรรูปหัวใจของคาร์เทียร์รุ่นนี้ ก่อนหน้านี้ฉันเคยเห็น ในอินเทอร์เน็ต ว่ากันว่าแหวนเพชรวงหนึ่งนี้ ราคาเป็นสิบล้าน โดยเฉพาะต่อให้ฉันมีเงิน ก็ไม่แน่ว่าจะสามารถซื้อแบบนั้นได้”

“หนิงเฉินหยู่อยู่ที่ตระกูลหนึ่ง ไม่ได้เป็นคุณชายที่อยู่ใน ศูนย์กลางอำนาจ สามารถจ่ายเงินมากขนาดนี้มาซื้อแหวนเพชร วงหนึ่งได้ แสดงว่าน่าจะชอบหานเฟยเฟยจริงด้วย

“ถ้าฉันเป็นหานเฟยเฟย จะต้องรีบตกลงแต่งงานกับหนิงเฉินห ยู่ทันที”

รอบด้านล้วนเป็นเสียงถกเถียงกัน ผู้หญิงมากมายต่างมองหานเฟยเฟยด้วยสีหน้าอิจฉา

สำหรับสิบล้าน ในความคิดของตระกูลใดๆ ในงานนี้ ไม่ถือว่า มากอะไร แต่ในงานยังไม่ใช่ลูกหลานที่อยู่ในศูนย์กลางอำนาจ กันทั้งหมด ที่มีความสามารถใช้เงินสิบล้านแบบแท้จริง ก็ไม่ได้ มากนัก

ตอนที่ทุกคนต่างคิดว่าหานเฟยเฟยจะตอบรับการสารภาพรัก ของหนิงเฉินหยู รอยยิ้มบนหน้าของเธอค่อยๆ หายไปชั่วขณะ นั้นหน้าตาเย็นชา พูดจาอย่างเฉยเมย “ฉันสนิทกับคุณมากเห รอ? ถึงมาให้ของขวัญที่ราคาแพงแบบนี้กับฉัน?”

คําตอบของหานเฟยเฟย ทำเอาทุกคนตกใจค้างแล้ว สีหน้า หนิงเฉินหยู่ก็ดูแย่อย่างมาก

เขาสารภาพรักต่อหน้าสาธารณชน เพื่อจะได้รับหัวใจของหาน

เฟยเฟยมา กลับนึกไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่ไว้หน้าตนเองเช่นนี้

เลย

คนที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนเป็นคนหนุ่มสาวของตระกูลใหญ่ชั้น นำแต่ละเมือง ทั่วทั้งมณฑลเจียงผิง

แต่ทว่าคำพูดของหานเฟยเฟยยังไม่ทันจบ ก็พูดต่อไปอีกว่า “ถ้าฉันจำไม่ผิด ฉันน่าจะไม่ได้เชิญคุณมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิด ของฉันมั้ง!”

“เฟยเฟย คุณเข้าใจผมผิดไปกันใหญ่แล้ว ผมชอบคุณจริงๆ นะ หวังว่าคุณจะให้โอกาสผมสักครั้งหนึ่ง” หนิงเฉินหยู่รีบบอก ทันที
“เฟยเฟยค่าเรียกแบบนี้ คุณไม่มีสิทธิ์มาเรียก

ทานเฟยเฟยพูดอย่างไม่เกรงใจสักนิด “ฉันไม่ได้มีอะไรเข้าใจ ผิดต่อคุณ ชีวิตนี้ไม่อาจจะขอบคุณได้ด้วย! ไสหัวออกไปจาก ตระกูลหานตอนนี้เลยเถอะ!”

คนในงานล้วนตกใจค้างกันแล้ว หานเฟยเฟยไม่เหลือเยื่อใย เลยสักนิด ปฏิเสธการสารภาพรักของหนิงเฉินหยู่ก็หนักพอแรง อยู่แล้ว คาดไม่ถึงยังตำหนิต่อหน้าคนอื่น อยากไล่หนิงเฉินห ออกไปอีก

แต่พอนึกถึงตำแหน่งของหานเฟยเฟยที่ตระกูลหาน ทุกคน กลับสามารถเข้าใจได้

โดยเฉพาะเธอเป็นหลานสาวที่รักที่สุดของผู้นำตระกูลหาน ส่วนหานเยี่ยนบิดาของเธอก็เป็นผู้สืบทอดที่ตระกูลหานตั้งไว้ เรียบร้อยแล้ว

ส่วนหนึ่งเฉินหยู่ ถึงแม้ว่าจะอยู่ตระกูลหนึ่ง กลับเป็นเพียงลูก

หลานปลายแถว

หนึ่งเฉินหยู่สีหน้าดูแย่ถึงขีดสุดแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่ลูก หลานที่ยอดเยี่ยมที่สุดของตระกูลหนึ่ง แต่ก็เป็นผู้อยู่เหนือคน ทั่วไปของตระกูลหนึ่ง

ตั้งแต่เด็กจนโต ไม่ว่าเดินไปทางไหน ล้วนเป็นจุดสนใจและ ศูนย์กลางของผู้คน

แต่วันนี้ กลับถูกหานเฟยเฟยหน้าว่ากล่าวต่อหน้าคนอื่น และอยากไล่เขาออกไป

“เฟยเฟย ความเข้าใจผิดระหว่างพวกเราใหญ่มากจริงๆ ผม หวังว่าคุณจะให้โอกาสผมอธิบายสักครั้ง!

หนิงเฉินหยู่ยังคงไม่ยอมเลิกราด้วยดี การแสดงออกดูจริงใจ

อย่างมาก

แต่ในสายตาของหานเฟยเฟย กลับเป็นความจอมปลอม ขนาดนั้น

“หนิงเฉินหยู่เคยตามจีบหานเฟยเฟยมาก่อน ว่ากันว่าใกล้จะ สำเร็จแล้ว แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ถึงทำให้หาน เฟยเฟยรำคาญหนิงเฉินหยู่อย่างมากขึ้นฉับพลัน

“ไม่ใช่แค่นี้ ได้ยินว่าตระกูลหานและตระกูลหนึ่ง ยังเกือบตีกัน ขึ้นมาด้วยครับ”

“ส่วนหนิงเฉินหยู่ เพราะเรื่องราวครั้งนี้ จึงโดนตระกูลหนึ่งไล่ ออกจากศูนย์กลางอำนาจในที่สุด

กวนเสว่างอยู่ข้างกายหยางเฉิน พูดเสียงเบาๆ

หยางเฉินมองกวนเสวซงแบบแปลกประหลาดอยู่บ้างแวบหนึ่ง “นึกไม่ถึงว่าจะเกี่ยวกับข่าวซุบซิบนินทาพวกนี้ นายยังรู้ดีมาก ด้วย”

กวนเสวซงลูบศีรษะด้วยความเขินอายนิดหน่อย “เรื่องนี้ใน ตอนนั้นวุ่นวายใหญ่โตเลยครับ ผู้คนมากมายต่างรู้กันหมด เพียงแค่ไม่ชัดเจนว่าความจริงคืออะไรครับ”
เฉินยิงเหาก็เอ่ยปากบอกเช่นกัน “มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงครับ มีคนบอกว่า ในขณะเดียวกันที่หนึ่งเฉินหยู่ตามจีบหานเฟยเฟย ยังตามจีบผู้หญิงอีกคนหนึ่งด้วย และมีคนบอกว่าหานเฟยเฟย เจอหนิงเฉินหยู่ไปโอบกอดอยู่กับผู้หญิงคนอื่นเข้าครับ

ที่แท้ยังมีเรื่องแบบนี้ด้วย แต่ว่าหยางเฉินไม่ได้สนใจเรื่องพวก

“เฟยเฟย หรือว่าระหว่างพวกเราไม่มีความหวังสักนิดจริงๆ แล้วเหรอ? คุณก็รู้ว่าผมชอบคุณมากจริงๆ คุณให้โอกาสผมอีก สักครั้ง ได้หรือไม่?”

หนิงเฉินหยู่หน้าตาเจ็บปวด พูดจาอยู่ใกล้จะร้องไห้แล้ว ผู้หญิงที่เซ็กซี่มากมาย เวลานี้ทนไม่ไหวเท่าไร แม้กระทั่ง ซุบซิบกันเสียงเบาๆ ว่าหานเฟยเฟยไร้หัวใจเหลือเกิน

“หนิงเฉินหยู่ คุณอย่าคิดเองเออเองไปหน่อยเลย ระหว่างพวก เราไม่เคยเริ่มต้นมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว จะมาบอกให้ฉันให้โอกาส คุณอีกได้ยังไง?”

หานเฟยเฟยพูดอย่างไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย “ตั้งแต่ตอนแรก คุณมีจุดมุ่งหมายอะไรมาเข้าใกล้ฉัน คุณรู้ชัดเจนดี อย่าเห็นฉัน เป็นคนโง่เด็ดขาด!!

หนิงเฉินหยู่ไม่พูดอะไรอีก กุมหมัดแน่น ข้อนิ้วมือซีดนิดหน่อย บนหน้าก็สีหน้าดูไม่ดีเช่นกัน

เขารู้ว่าพูดอะไรมากก็ไม่มีประโยชน์ หานเฟยเฟยไม่อาจยอมรับตนเอง ในวันนี้ได้

“เฟยเฟย วันนี้คุณเลือกที่จะปฏิเสธผมได้ แต่ผมจะบอกคุณไว้ อย่าง ผมจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด!

ทันใดนั้นหนิงเฉินหยูพูดด้วยท่าทางแน่วแน่

หานเฟยเฟยหัวเราะเยาะสักหน่อย “งั้นฉันสามารถบอกคุณได้ ในตอนนี้เลย ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ชาตินี้ คุณจะไม่มีโอกาส ใดๆ อีกต่อไป!”

“หึๆ เฟยเฟย คุณสามารถปฏิเสธผมได้ แต่อย่าคิดว่าผมเป็น

คนโง่ แล้วหาข้ออ้างที่ห่วยขนาดนี้มา

หนิงเฉินหยู่หัวเราะอย่างขมขื่นบอกไป

เดิมทีเขาไม่เชื่อว่าหานเฟยเฟยจะมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ผู้หญิง คนนี้เป็นคนหยิ่งยโสมากแค่ไหน เขารู้ดียิ่งกว่าใคร

เขาไม่เชื่อ ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นๆ จะไม่เชื่อด้วย เวลานี้ ทุกคนล้วนฮือฮากันขึ้นมาแล้ว

“นึกไม่ถึงว่าหานเฟยเฟยมีคนที่ชอบอยู่แล้ว สรุปเป็นใครที่ โชคนี้ขนาดนี้ สามารถได้รับความชอบของหานเฟยเฟยได้!”

“วันนี้คือวันเกิดของทานเฟยเฟย ถ้าเธอมีคนที่ชอบอยู่จริง จะ ต้องเชิญเขามาด้วยแน่?”

“ใช่ คนที่หานเฟยเฟยชอบ ต้องอยู่ที่นี่แน่!”

“เพียงแต่ในงานชายหนุ่มมากขนาดนี้ นอกจากสถานะของหนิงเฉินหยู่ที่สูงศักดิ์ที่สุด จะมีใครอีกที่อาจจะถูกหานเฟยเฟย ชอบเข้าได้?”

ในเวลานี้เอง หานเฟยเฟยส่งเสียงหัวเราะเยาะกะทันหัน “หนึ่ง เฉินหยู่ คุณยังเป็นพวกหลงตัวเองไม่เปลี่ยนเลยนะ คิดจริงเหรอ ว่านอกจากคุณแล้ว จะไม่มีใครคู่ควรกับฉันได้อีก

พูดจบ ภายใต้ความตกใจของทุกคน เธอก้าวเท้าเดินไปยัง

ทิศทางหนึ่ง โดยฉับพลัน

วันนี้ เดิมทีหานเฟยเฟยเป็นเจ้าของวันเกิด และเป็นจุดสนใจ ของผู้คนทั้งงานด้วย เสมือนเป็นเจ้าหญิงที่งดงามคนหนึ่งก้าว ฝีเท้าอย่างสง่างาม เดินไปยังข้างหน้า

“หานเฟยเฟย คืออยากประกาศอย่างเป็นทางการแล้วเห รอ?”

“สรุปเป็นใครกัน? นึกไม่ถึงจะสามารถได้รับความรักของหาน

เฟยเฟยไป?”

“ทางนั้น………เป็นเฉินยิ่งเหา ยังมีกวนเสวซงด้วย!” หรือว่าเป็นหนึ่งในพวกเขาสองคนนี้?”

ทุกคนต่างทำท่าทางรอคอยทั้งสิ้น สำหรับหยางเฉิน โดนพวก เขาเมินเฉยไปโดยตรง

ซูซานที่อยู่ด้านข้างหยางเฉิน ตอนที่มองเห็นสายตาของหาน เฟยเฟย ในใจกลับรู้สึกประหม่าอยู่บ้างทันใด
“พี่หยาง คนที่ฉันชอบ คือพี่!”

ภายใต้ความตื่นตกใจของทุกคน หานเฟยเฟยเดินมาถึงตรง หน้าหยางเฉิน ทันใดนั้นเอ่ยปากบอก

คนทั้งงานเงียบกริบ!

สายตาของทุกคนตกอยู่บนตัวของหยางเฉินทันที

สายตาของหนิงเฉินหยู ชั่วพริบตาเดียวหนาวเย็นถึงขีดสุด

แล้ว

แม้แต่หยางเฉินเจ้าตัวเอง ยังตกใจอยู่บ้าง

นี่คือ….กสารภาพรักต่อหน้าสาธารณชนแล้วเหรอ?