บทที่ 347 หลักฐานแน่นหนา

“เธอ ไม่สมควรรู้!”

หยางเฉินพูดจาหยอกเย้าขึ้นกะทันหัน

ชั่วขณะนั้นหยูเสี่ยวเวยอับอายจนโมโห “นายหลอกฉัน?”

ถึงแม้หยางเฉินจะไม่ต่อล้อต่อเถียงกับผู้หญิงคนนี้ แต่ก็ไม่มี นิสัยลืมความแค้นและมอบความเมตตาให้แทน

ผู้หญิงคนนี้ยั่วยุมาครั้งแล้วครั้งเล่า และแตะโดนขีดความ อดทนของเขาแล้วด้วย

ซึ่งในเวลานี้เอง มือถือของเฉินยิ่งเหาดังขึ้นมาแล้ว เขามองดู หมายเลขโทรศัพท์แวบหนึ่ง ส่งเสียงหัวเราะเยาะ พลันรับสาย โทรศัพท์ทันที

“ประธานเงินครับ เรื่องที่ท่านให้ผมตรวจสอบเมื่อสักครู่ กำลัง ดำเนินการตรวจสอบอย่างเต็มที่อยู่ครับ แต่เมื่อสักครู่นี้ ตรวจ เจอเรื่องหนึ่งที่ค่อนข้างสำคัญครับ ผมจำเป็นต้องรายงานท่าน โดยด่วนครับ!”

“เมื่อก่อนหน้านี้เดือนหนึ่ง บัญชีของเมืองเทียน มีเงินทุนห้า สิบล้านโอนออกไป เข้าบัญชีส่วนตัวของหลี่เหว่ยแล้วครับ แต่ ที่ทางฝ่ายการเงิน กลับไม่มีการบันทึกใดๆ ครับ!”

“ผมสงสัยว่าหลี่เหว่ยยักยอกเงินบริษัทเป็นการส่วนตัวครับ!”
เพราะเฉินยิงเหาเปิดลำโพง โทรศัพท์ไว้ เวลานี้ ทุกคนล้วน ได้ยินคำพูดพวกนี้กันหมด

ชั่วขณะนั้นผู้คนทั้งหมดเงียบงัน แต่ละคนถลึงตาโตมองทาง

หลี่เหว่ยที่ตัวสั่นเทา ตอนที่หยูเสี่ยวเวยได้ยินเรื่องนี้ ลูกตาหดตัว ในใจหวาดผวา ถึงขั้นสุดแล้ว

หลีเหว่ยงที่งอย่างยิ่ง อ่อนแรงไปทั้งตัว ในที่สุดก็ทรุดลงบน พื้น แม้แต่เรี่ยวแรงยืนขึ้นมายังไม่มีเลย

เฉินยิ่งเหาสีหน้าดูแย่มากเช่นกัน เขารู้ว่าหลี่เหว่ยมีปัญหา กลับนึกไม่ถึงว่าจะสร้างปัญหาใหญ่ขนาดนี้ คาดไม่ถึงจะโอนเงิน ห้าสิบล้านเข้าบัญชีส่วนตัวของหลี่เหว่ยแล้ว

“ไอ้สารเลว สรุปแกทำอะไรแล้ว?” เฉินยิงเหาพูดอย่างโมโห

ในรุ่นคนหนุ่มสาวของตระกูลเฉิน ไม่มีตำแหน่งของใครแซง หน้าเขาไปได้

เฉินซิงไหมอบเมืองเทียนให้เขาได้ นั่นอธิบายได้อย่าง ชัดเจนว่าความสามารถของเขาไม่ธรรมดา

ไม่นับเรื่องที่เขาเคยล่วงเกินหยางเฉินนี้ไป เฉินยิ่งเหายังยอด เยี่ยมมากจริงๆ ว่ากันว่าช่วงที่เรียนปริญญาเอก ไม่ได้อาศัยตระ กูลเฉิน พึ่งพาแค่กำลังของตนเอง สร้างอิงเหาอินเทอร์แนชันแนล แล้ว

“ประธานเฉินครับ ผมผิดไปแล้ว ผมสำนึกผิดแล้วจริงๆ ครับขอให้ท่านปล่อยผมไปสักครั้ง ผมสำนึกผิดแล้วจริงๆ…….

หลี่เหว่ยพูดจาสับสน ร่างกายสั่นเทารุนแรง

เขารู้ชัดเจนอย่างมาก การยักยอกเงินบริษัทเรื่องนี้ นำพา ความยุ่งยาก ใหญ่หลวงแค่ไหนมาสู่ตนเองได้

“หลี่เหว่ย เสียแรงที่ฉันเป็นยิ่งเหาไว้ใจแก นึกไม่ถึงว่าแกจะ ยักยอกเงินห้าสิบล้าน ยังใจกล้าบ้าบินจริงๆ นะ!” เฉินยิ่งเหา โกรธจนสีหน้าเขียวปัด

เรื่องนี้เขาไม่ปล่อยหลี่เหว่ยไปแน่นอน และอีกอย่างยังถูก หยางเฉินเจอเข้าแล้ว

เขากลัวว่าจะสร้างความไม่พอใจให้หยางเฉินเข้า พอเป็นแบบ นี้ เฉินซิงไห่ทอดทิ้งเขาเป็นแน่

“ประธานเฉินครับ ต้องโทษนังแพศยาคนนี้ หล่อนยุยงให้ผม เอาเงินก้อนหนึ่งจากบริษัทไปซื้อหุ้น รอให้ทำเงินได้แล้วค่อย แอบเอาเงินกลับมาใส่บัญชีคืนครับ”

“แต่ใครจะรู้ว่าวันแรกที่ผมเอาเงินลงทุนไปในตลาดหุ้น ก็เสีย ไปหลายล้านเลย ในใจผมไม่ยินยอม คิดว่าวันนี้เสียหลายล้าน ไม่แน่พรุ่งนี้อาจหาล้านหลายกลับมาได้”

“แต่นึกไม่ถึงว่าหลายวันต่อมาจะเสียไปทุกวันเลย เจ็ดวันติด กัน เงินทุนห้าสิบล้าน เหลือเพียงแค่ยี่สิบล้านเอง”

“เวลานี้ผมถึงสำนึกได้ว่าเดือดร้อนใหญ่แล้ว เลยรีบขายหุ้น เปลี่ยนเป็นเงินทันที แต่ภายในไม่กี่วันสั้นๆ กลับสูญเงินไปสามสิบล้านแล้ว!”

“ประธานเงินครับ ผมผิดไปแล้ว สำนึกผิดแล้วจริงๆ ครับ ขอร้องท่านให้โอกาสผมสักครั้งหนึ่ง ผมจะพยายามหาเงินให้ บริษัทเต็มที่แน่นอน ทุ่มเทคืนเงินก้อนนี้ให้เร็วที่สุดครับ

หลีเหว่ยร้องไห้สะอึกสะอื้น เขากลัวขึ้นมาแล้วจริงๆ ถ้าเกิด เฉินยิ่งเหามอบตัวเขาไปสอบสวน ครึ่งชีวิตหลังของเขาคงต้อง ใช้ชีวิต ในคุกเป็นแน่

“งั้นยี่สิบล้านที่เหลือล่ะ?” เฉินยิ่งเหากัดฟันถาม

หลี่เหว่ยรีบยื่นมือชี้ไปทางหยูเสี่ยวเลยทันที “นังตัวดีคนนี้ บอกให้ผมให้เวลาหล่อนหนึ่งเดือน หล่อนมีวิธีเอาเงินที่สูญไป หากลับมาได้ครับ เงินที่เหลืออยู่ที่หล่อนทางนั้นหมดเลยครับ

หยูเสี่ยวเวยสีหน้าซีดเซียว มองเห็นว่าเรื่องราวเปิดเผยออก มาแล้ว หล่อนจึงรีบโวยวายเสียงดัง “หลี่เหว่ย คุณพูดมั่วซั่ว ที่ จริงฉันไม่รู้เรื่องที่คุณยักยอกเงินห้าสิบล้านนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเงิน ยี่สิบล้านอะไรเลย!!

“แกนังแพศยาคนนี้ แกพูดอะไร?” หลี่เหว่ยตาแดงก่ำตะคอก

“เรื่องที่คุณทำเอง เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย?”

หนูเสียวเลยยื่นมือถอดป้ายพนักงานโยนทิ้งลงพื้น “เมือง เทียนผู้วิเศษวิโสอะไรกันนักหนา? ฉันไม่ทำแล้ว!”

พูดจบ หล่อนก็หมุนตัวอยากจะออกไป
“ถ้าเธอกล้าก้าวออกจากเมืองเทียนผู้สักก้าวเดียว ฉันก็กล้า ทำให้วินาทีที่เธอเดินออกจากเมืองของเล่น โบราณศตวรรษนั้น ถูกรถชนตายอยู่กลางถนน!

เฉินยิงเหาฝันกลั้นความรู้สึกโกรธไว้ พูดขึ้นมาด้านหลังห เสียวเวย โดยฉับพลัน

เขาไม่ได้โง่ มาถึงขั้นนี้แล้ว หลี่เหว่ยย่อมไม่พูดโกหกเด็ดขาด หยูเสี่ยวเวยจะต้องรู้สึกหวาดผวา ถึงอยากจะรีบหนีไปให้ไว

คาดไม่ถึงว่าคำพูดข่มขู่ของเฉินยิ่งเหาจะทำให้หนูเสี่ยวเวยสั่น ไปทั่วตัว เท้าข้าหนึ่งที่กำลังอยากก้าวออกจากเมืองเทียนชะงัก กลางอากาศ ไม่กล้าวางลงแล้ว

เฉินยิ่งเหามีสถานะอะไร หนูเสียวเลยรู้ชัดเจนดีมาก นั่นเป็น คุณชายของตระกูลเฉินแห่งเมืองโจวเฉิง จะเล่นงานหล่อนให้ ตายนั้น ง่ายดายเหลือเกิน

“ประธานเงินคะ ท่านอย่าฟังหลี่เหว่ยพูดเหลวไหลนะคะ เรื่อง ที่เขายักยอกเงินบริษัท เดิมที่ฉันไม่รู้ค่ะ สำหรับเงินยี่สิบล้านที่ เขาบอกว่าให้ฉัน ยิ่งไม่มีมูลความจริงเลยค่ะ”

หยูเสี่ยวเวยหน้าดูลนลานเต็มที่ รีบบอกปฏิเสธทันที

“หยูเสี่ยวเวย แกนี่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ โชคดีที่ ฉันมีแผนสำรองไว้ไม่อย่างนั้นคงโดนแกใส่ร้ายเข้าจริงๆ!”

หลี่เหว่ยพูดขึ้นกะทันหัน หยิบมือถือออกมา เปิดเทปบันทึก เสียงช่วงหนึ่งขึ้น
“ที่รักคะ ทั้งฝ่ายการเงินของเมืองเทียนล้วนเป็นคุณตัดสินใจ ได้หมด กลัวอะไรกัน? จะว่าไปพวกเราเพียงแค่ยืมใช้ชั่วคราวสัก หน่อยเอง ไม่ใช่ว่าไม่คืนกลับมา

“คุณวางใจได้ หุ้นตัวนี้ ฉันต้องมาเดือนหนึ่งแล้ว สถานการณ์ เป็นแบบไหน ฉันรู้ดียิ่งกว่าใคร ขอแค่ลงทุนเข้าไปห้าสิบล้านใน ตอนนี้ อีกหนึ่งเดือน จะต้องเพิ่มขึ้นอีกสิบล้านแน่นอน!

“ถึงตอนนั้น พวกเราค่อยเอาเงินห้าสิบล้านมาคืนบริษัท ที่ เหลืออีกสิบล้าน พวกเราก็ลงทุนในตลาดหุ้นกันใหม่ จากสติ ปัญญาของเมียคุณ ภายในเวลาหนึ่งปี รับรองว่าทำให้สิบล้าน เพิ่มเป็นหลายเท่าได้แน่!!

เทปบันทึกเสียงมีเพียงช่วงหนึ่งเท่านี้ แต่พอเป็นหลักฐาน เรื่อง ที่หลีเหว่ยยักยอกเงินห้าสิบล้านได้ เป็นหนูเสี่ยวเวยล่อลวงจริง

“นังแพศยา ตอนนี้แกยังจะอธิบายยังไงอีก?” หลี่เหว่ยตวาด

ใส่

หยูเสี่ยวเวยทำหน้าเซ่อซ่า อย่างไรเสียหล่อนก็คาดไม่ถึงว่า หลี่เหว่ยที่ถูกหล่อนปั่นหัวเล่นมาโดยตลอด จะซ่อนแผนสำรอง เอาไว้ด้วย

ด้วยแผนการเดียวนี้ ตีหล่อนตกที่นั่งลำบากถึงที่สุด

แต่เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว หยูเสี่ยวเวยตาแดงตะโกนขึ้น “ไม่ผิด! ฉันอยากให้แกยักยอกเงินห้าสิบล้าน แต่อำนาจอยู่ใน มือของแก ที่ซื้อหุ้นก็เป็นบัญชีของแก ฉันไม่ได้เอาเงินไปสักแดง เดียว แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย?”
“งั้นแกฟังเสียงบันทึกนี้อีกสักหน่อยแล้วกัน!” หลี่เหว่ยเปิด เสียงบันทึกช่วงหนึ่งอีกครั้ง

“ที่รัก คุณไม่ต้องท้อใจไป ครั้งนี้สูญเงิน แต่ไม่ใช่ว่าพวกเราจะ

ไม่มีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้สักหน่อย

“ยี่สิบล้านที่เหลือ คุณเอามาให้ฉันทั้งหมด ให้เวลาฉันหนึ่ง เดือน ฉันรับประกันว่าจะหาเงินห้าสิบล้านมาให้คุณ

เสียงบันทึกช่วงหนึ่งที่สั้นมาก พิสูจน์ความจริงในที่สุด เงินที่ เหลือนั้น หลี่เหว่ยเอาให้หยูเสี่ยวเวยจริงๆ

หยูเสี่ยวเวยหน้าอึ้งทึ่งเต็มที่ กำลังอยากพูดอะไร หลี่เหว่ยกลับ แย่งพูดไปก่อน “ฉันรู้ อาศัยแค่เสียงบันทึกพวกนี้ ยังไม่มีทาง พิสูจน์ได้ว่าฉันเอาเงินที่เหลือนั้นให้แกไปทั้งหมด ถูกหรือเปล่า?”

“ไม่เป็นไร ฉันยังมีหลักฐาน

หลี่เหว่ยหัวเราะเยาะติดกันพลางพูดขึ้น

“ที่รัก บัญชีที่คุณให้ผม ทำไมไม่ใช่ของคุณล่ะ?”

“ที่รักคะ นี่คือบัญชีเซี่ยงหยางอาจารย์ของฉัน คุณวางใจได้ เลย เขาจะไม่หลอกฉันแน่นอน

“ได้ งั้นผมจะโอนเงินเข้าไปให้ตอนนี้

เป็นอีกเสียงบันทึกหนึ่ง

ทุกคนต่างทำหน้าตกใจกันหมด นึกไม่ถึงว่าเจ้าหมอนี่จะ ระแวงเช่นนี้ ดูท่าทางคงมีจิตใจระแวดระวังต่อหยูเสี่ยวเวยตั้งแต่แรกแล้ว