บทที่ 338 ป้าผู้เหี้ยมโหด

“ปรมาจารย์ถัง!”

คุณหญิงหวงตกใจค้างแล้ว เป็นครั้งแรกที่เธอสูญเสียการ ควบคุมอารมณ์ ร่างกายสั่นเทาเล็กน้อย

ส่วนหวงอันตกใจจนอกสั่นขวัญหายไปตั้งนานแล้ว เพียงมอง แค่แวบเดียว ก็ไม่กล้ามองสภาพศพของปรมาจารย์ถังอีก

ในหัวสมองของเขา ปรากฏภาพเงาของชายหนุ่มคนหนึ่งขึ้น ฉับพลัน ร่างกายราวกับปีศาจ ชั่วพริบตาเดียวปรากฏตัวตรง หน้าของตนเอง จากนั้นยกเขาขึ้นด้วยแขนข้างเดียว

อีกนิดเดียวเขาจะถูกอีกฝ่ายฆ่าแล้ว

พอมองจุดจบของปรมาจารย์อีกครั้ง เขารู้สึกโชคดีอย่างมาก โดยฉับพลันที่ตนเองยังมีชีวิตรอด

“คุณป้าครับ ปรมาจารย์ถังจะต้องถูกหยางเฉินฆ่าแน่เลยครับ เขาเป็นปีศาจร้ายตัวหนึ่งชัดๆ ถ้าตอนนี้พวกเราไม่กลับไป เขาจะ

ต้องมาที่ตระกูลเมิ่ง แล้วฆ่าพวกเราทิ้งแน่ครับ “ตอนนี้ปรมาจารย์ถังก็ตายไปแล้ว ถ้าหยางเฉินตามมาฆ่าที่ ตระกูลเมิ่ง พวกเราคงตายอย่างไม่ต้องสงสัย!”

“คุณป้าครับ ตอนนี้พวกเรารีบกลับเยน ในคืนนี้กันเลยดีกว่า ไม่อย่างนั้นคงไม่ทันจริงๆ
หวงอันกลัวจริงๆ แล้ว แทบจะบ้าคลั่ง ตะโกนพูดราวกับเป็น โรคประสาท

เขาในฐานะคนของตระกูลหวง ตั้งแต่เด็กก็คือคาบซ้อนเงินมา เกิด อยู่ที่ตระกูล เดิมเป็นคุณชายเสเพลที่ไม่มีทักษะอะไรคนหนึ่ง ถึงแม้จะไม่มีทางเข้าถึงวงการที่สำคัญของตระกูล แต่ด้วย

สถานะญาติสายตรงตระกูลหวงของเขา จึงเพียงพอให้เขาไม่

ต้องกังวลเรื่องความเป็นอยู่ไปทั้งชาติ

คนประเภทนี้ จะเคยประสบพบเจอเรื่องถูกฆ่าได้อย่างไรกัน?

ปรมาจารย์ถังแกร่งมากแค่ไหน เขารู้ชัดเจนมาก แม้แต่ ปรมาจารย์ถังยังถูกฆ่าแล้ว แค่คิดก็รู้ถึงความหวาดผวาในใจ ของเขาเวลานี้

ป้าบ!”

หวงเหมยตบบนหน้าของหวงอันที่หนึ่ง พูดอย่างโมโห “แก หุบปากไปเลยนะ! ขืนพูดมั่วๆ อีก อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ

ถึงแม้ว่าหวงเหมยจะตกใจกลัวอย่างยิ่ง แต่เธอในฐานะผู้หญิง ของตระกูลหวง และอยู่ที่ตระกูลเมิ่ง ย่อมไม่สามารถแสดงความ ตื่นกลัวสักนิดออกมาได้เป็นธรรมดา

หลังหวังอันถูกตบหน้าไปที่หนึ่ง ใจจึงสงบลงมากทีเดียว แต่ ยังคงหวาดกลัวอยู่มากเช่นกัน ตาแดงก่ำพูดว่า “คุณป้า หรือว่า พวกเราจะรออยู่แบบนี้ แล้วให้เขาตามมาฆ่าที่ตระกูลเมิ่งเหรอ ครับ?”
หวงเหมยไม่ได้พูดอะไร บนหน้าตาเต็มไปด้วยความตึงเครียด ตั้งนานเธอถึงเอ่ยปากบอกว่า “ถ้าเขาอยากตามมาฆ่าที่ตระกูล เพิ่งจริง คงไม่เพียงแค่ส่งศพของปรมาจารย์ถังกลับมาหรอก

“งั้นเขาหมายความว่าอะไรกัน?”

ฟังคำพูดประโยคนี้ของหวงเหมยแล้ว หวงอันกลับ โล่งอกไปที่ หนึ่ง

“เขากำลังเตือนพวกเราอยู่!! หวงเหมยกัดฟันแน่นพลางพูด

ขึ้น

เพิ่งหงเย่สั่นไปทั้งตัวเช่นกัน บนหน้าดูเคร่งขรึม เขารู้ว่าหวง เหมยพูดไม่ผิด นี่คือการแจ้งเตือนจริงๆ

ในเมื่อนำคนมาส่งถึงตระกูลเมิ่ง งั้นก็อธิบายได้ว่าหยางเฉินรู้ แล้วว่าการลอบสังหารของปรมาจารย์ถัง มีความเกี่ยวข้องกับ ตระกูลเมิ่ง

นึกถึงตรงนี้ เมิ่งหงเย่ไม่มีทางควบคุมอาการสั่นทั้งตัวได้เลย

“ตุบ!”

เขาคุกเข่าลงแทบเท้าของหวงเหมยโดยตรง

“เจ้าบ้านเมิ่ง นี่คุณทำอะไรกัน?”

ชั่วขณะนั้นหวงเหมยตกใจใหญ่ รีบยื่นมือออกไปพยุงเมิ่งหงเย่

แล้ว

เธอมาที่ตระกูลเมิ่ง ถึงแม้ท่าทางจะแข็งกร้าวมาก แต่ไม่ว่าอย่างไรเมิ่งหงเยก็คือพ่อสามีของเธอ

มีเหตุผลที่พ่อสามีจะมาคุกเข่าให้ลูกสะใภ้ที่ไหนกัน นี่คือการ เนรคุณอย่างยิ่ง

“คุณหญิงหวง ขอร้องให้คุณช่วยตระกูลเพิ่งของผมด้วย

เมิ่งหงเย่ตาแดงก่ำ พูดแบบสะอึกสะอื้น ไม่ว่าอย่างไรตระกูล เพิ่งก็เป็นตระกูลของเทียนเกี่ยวกับฮุยเอ๋อนะ”

“เดิมที่อยากมอบตระกูลเพิ่งให้พวกเขาสองพ่อลูก เพียงแต่นึก ไม่ถึงว่าพวกเขาจะมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแล้ว”

“ครั้งก่อน หยางเฉินเคยเตือนตระกูลเพิ่งว่าหากมีครั้งต่อไปอีก จะพังตระกูลเมิ่งของผม ตอนนี้ปรมาจารย์ถังลงมือกับเขา เขาจะ ต้องไม่ปล่อยตระกูลเมิ่งไปแน่

เพิ่งหงเย่คุกเข่าอยู่ที่พื้นไม่ยอมขยับ ปล่อยให้หวงเหมยดึงต่อ

ไป แต่เขาไม่ยอมลุกขึ้นมา

“ตาแก่ แกอยากตาย อย่าลากพวกฉันไปด้วยสิ

หวงอันกลัวว่าหวงเหมยจะรับปาก จึงรีบบอกทันที “คุณป้า ครับ ตาแก่คนนี้กำลังแสดงละครเศร้าให้คนเห็นใจ ท่านอย่าติด กับของเขาเป็นอันขาดนะครับ! หยางเฉินแม้แต่ปรมาจารย์ถังยัง ฆ่าได้ นับภาษาอะไรกับพวกเรา?”

หวงเหมยไม่ได้พูดอะไร แต่ในหัวสมองกลับปรากฏเหตุการณ์ ฉากหนึ่ง ในอดีตขึ้นมา
นึกถึงตอนที่เธอกับเมิ่งเทียนเจียวรักกันอยู่ นึกถึงเรื่องราว เล็กๆ น้อยๆ ระหว่างพวกเขาแล้ว

แต่ต่อมา เพื่อการแต่งงานเกี่ยวดองกัน ตระกูลหวงจึงบังคับ ให้เธอกับเมิ่งเทียนเจียวแยกจากกัน เพื่อปกป้องเมิ่งเทียนเกี่ยวกับเมิ่งฮุยไว้ หวงเหมยจึงทำได้

เพียงปิดซ่อนอดีต สามสิบปีมานี้ เธอคิดถึงลูกชายของตนเองอยู่

ตลอดเวลา แต่ทว่ากลับไม่กล้ามาดูสักนิดมาโดยตลอด

เพราะถ้าเกิดเรื่องที่เธอยังมีลูกชายถูกเปิดโปง ไม่เพียงตระกูล หวงไม่สามารถยอมรับเธอ ตระกูลสามีของเธอก็ไม่อาจยอมรับ ได้เหมือนกัน

ปัจจุบันนี้ เพิ่งเทียนเกี่ยวกับเพิ่งฮุยตายแล้ว เธอจึงเสี่ยง อันตรายใหญ่หลวงมาถึงเมืองเอก พยายามชำระแค้นให้กับพวก เขา

กลับนึกไม่ถึงว่าแม้แต่บอดี้การ์ดแกร่งสุดข้างกายของตนเอง ยังถูกฆ่าตายแล้ว

ชีวิตนี้ของเธอรู้สึกผิดต่อเพิ่งเทียนเจียวและเพิ่งฮุยพอแล้ว ถ้า ไม่ทําอะไรเพื่อพวกเขาอีก รอให้เธอตายไป คงไม่มีทางไปเผชิญ หน้ากันในอีกโลก

ยิ่งคิด ในใจเธอยิ่งแน่วแน่ขึ้น

“ได้ ฉันรับปากคุณ! จะพยายามทุกอย่าง และปกป้องตระกูล เมิ่ง ฆ่าหยางเฉินทิ้ง!”
หวงเหมยแทบกัดฟันพูดค่าพวกนี้ออกมาเลย

พอเมิ่งหงเย่ได้ยิน ชั่วขณะนั้นดีใจยกใหญ่ น้ำตาไหลพรากพูด ว่า “ขอบคุณครับคุณหญิงหวง! ขอบคุณครับคุณหญิงหวง!”

“คุณป้าครับ ท่านอย่าวู่วามสิ! อีกฝ่ายเป็นยอดฝีมือที่สามารถ ฆ่าปรมาจารย์ได้เลยนะครับ ท่านจะปกป้องตระกูลเพิ่งได้อย่างไร กัน? จะฆ่าหยางเฉินทิ้งได้อย่างไรครับ?” หวงอันรีบถามทันที

หุบปาก!”

หวงเหมยกัดฟันแน่นบอกว่า “เรื่องนี้ ถ้าแกกล้าแพร่งพราย ออกไปข้างนอกสักคำเดียว ฉันไม่ปล่อยแกไปเด็ดขาด”

หวงอันสั่นไปทั้งตัว เขารู้ถึงความโหดร้ายของป่าตนเองคนนี้ จึงรีบหุบปากทันที แต่ในหัวสมองกลับกำลังครุ่นคิดว่าจะออกไป จากเมืองเอกอย่างไรดี

ตอนนี้ เขาไม่ยอมอยู่นานสักวินาทีเดียว เพียงแค่อยากรีบ

กลับไปเยนต

มีเพียงกลับไปที่ตระกูลหวง เขาถึงสามารถวางใจได้

การเปลี่ยนแปลงสีหน้าของเขา ไม่ได้รอดพ้นสายตาของหวง เหมยไปได้สักนิด

ทันใดนั้นหวงเหมยถามว่า “เรื่องของแก จัดการเป็นอย่างไร บ้างแล้ว?”

ชั่วขณะนั้นหวงอันหน้าตาดุร้าย พูดด้วยความเดือดดาล “นังแพศยาคนนั้น นึกไม่ถึงว่าคบกันกับผู้ชายคนอื่นแล้ว

“ไอ้พวกไม่รู้จักที่ตาย นึกไม่ถึงจะกล้ามาสวมเขาให้ตระกูล หวงอย่างฉัน”

สายตาหวงเหมยประกาย พูดอย่างโมโห “เรื่องนี้ ตระกูลอ้าย จําเป็นต้องให้คำอธิบายกับพวกเราตระกูลหวง”

“คุณป้าครับ เรื่องนี้คุณป้าจะต้องจัดการให้ผมนะครับ! อันพูดขึ้น หวง

“สบายใจได้เลย ตั้งแต่เด็ก คนที่ป้ารักมากที่สุดก็คือแก แกก็ เหมือนกับลูกชายของฉัน ฉันจะไม่สนใจแกได้อย่างไร?” หวง เหมยเผยรอยยิ้มที่ท่าทางรักและเมตตาออกมา

ชั่วขณะนั้นหวงอันตะลึงเพราะได้รับความเมตตาอย่างคาดไม่ ถึง ที่ตระกูลหวง เขาเป็นเพียงรุ่นหลานชายขอบคนหนึ่ง ส่วนหวง เหมย ถึงแม้ไม่มีทางเข้าถึงสิทธิ์ที่สำคัญของตระกูลได้ โดย เฉพาะเธอเป็นลูกสาวของผู้นำตระกูลหวง

สถานะแบบนี้ ถึงแม้เธอจะไม่มีทางกุมอำนาจไว้ได้ แต่ ตำแหน่งในตระกูล ยังไกลเกินกว่าหวงอันจะสามารถเปรียบ เทียบได้

เวลานี้ หวงเหมยพูดประโยคนี้มา ตระกูลอ้ายย่อมต้องชดใช้

ด้วยเหตุนี้แน่นอน

“คุณป้าครับ ให้ตระกูลอ้ายชดใช้สักหน่อยก็พอแล้ว แต่อย่า ทําให้อ้ายหลินลำบากใจนะครับ ผมยังอยากแต่งงานกับหล่อนอยู่” หวงอันพูดอย่างเขินอายอยู่บ้างทันที

พอนึกถึงรูปร่างอันร้อนแรงของอ้ายหลินนั้น อีกทั้งใบหน้าที่ งดงามอีก หวงอันรู้สึกว่าในท้องน้อยปั่นป่วนไปพักหนึ่ง

“สบายใจได้เลย ป้ารู้ว่าต้องทำอย่างไร”

หวงเหมยหรี่ตาพูดขึ้น ในแววตาลึกมีจิตอาฆาตที่รุนแรงนิดๆ แวมผ่าน

“ขอบคุณครับคุณป้า! ขอบคุณครับคุณป้า!” หวงอันพูด ขอบคุณติดกัน

แต่ชั่วขณะที่เขาพึ่งพูดจบนั้นเอง ในมือของหวงเหมยปรากฏ ปืนพกที่งดงามกระบอกหนึ่งขึ้นมากะทันหัน

“ปัง!”

เสียงปืนดังขึ้น หวงอันยังไม่ทันได้ตอบสนองเข้ามาว่าเกิดเรื่อง อะไรขึ้น บนหน้าผากก็มีรูเลือดรอยหนึ่งโผล่ขึ้นแล้ว อารมณ์บน หน้าหยุดชะงักฉับพลัน ร่างกายล้มลงบนพื้นตรงๆ

ฉากนี้ ท่าเจิ่งหงเย่ตกใจค้าง สีหน้าเขาเปลี่ยนไปมาก พูด เสียงสั่นเครือขึ้นมา “คุณ…….คุณหญิงหวง นี่คือคุณ?”

บนหน้าของหวงเหมยเผยท่าทางรับไม่ได้นิดๆ แต่ไม่นานก็ สีหน้าหนักแน่นไร้ที่เปรียบ เอ่ยปากบอกว่า “มีเพียงการตายของ หวงอัน ถึงสามารถทำให้ตระกูลหวงส่งยอดฝีมือที่แกร่งยิ่งกว่า ออกมา ครั้งนี้ หยางเฉินจำเป็นต้องตายแบบไม่ต้องสงสัย!
หัวใจของเมิ่งหงเย่เต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง อย่างไรเสียเขาก็คาด ไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะเหี้ยมโหดได้เช่นนี้ แม้แต่หลานชายของ ตนเองยังฆ่าได้ลง

“หวงอันถูกหยางเฉินฆ่า เข้าใจไหม?” หวงเหมยมองทางเพิ่ง หงเยู่ทันใด หรี่ตาถาม

เพิ่งหงเย่หวาดกลัวจนสั่นอย่างแรง รีบพยักหน้า “คุณอันเจอคู่ หมั้นของตัวเองถูกแย่ง เลยพาปรมาจารย์ถังไปแก้แค้น ปรากฏว่าปรมาจารย์ถังและคุณชายอัน โดนฆ่าทิ้งหมด! ผล

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ